Badania statystyczne przeprowadzone u ludzi na temat naszych lęków wykazały, że najbardziej boimy się utraty zdrowia, zachorowania na coś nieuleczalnego czy śmierci kogoś najbliższego.
Często też z psychologicznego punktu widzenia zwyczajnie o tym nie myślimy na co dzień, odsuwając taką ewentualność od siebie.
Działamy w myśl zasady, że nas na pewno to nie będzie dotyczyło, innych owszem, ale z całą pewnością nie my.
Tymczasem każdy może zachorować praktycznie na wiele schorzeń, a ryzyko to rośnie wraz z wiekiem.
Żyjemy coraz dłużej co niewątpliwie cieszy, ale jednocześnie szczególnie w starszym wieku cierpimy na wiele schorzeń, kiedyś nieznanych i niediagnozowanych a dziś o doskonale zbadanej etiologii.
Dotyka nas także wiele problemów zwanych cywilizacyjnymi ściśle związanych z trybem życia i środowiskiem w jakim bytujemy.
Oczywiście, żeby nie zabrzmiało to zbyt pesymistycznie mamy też coraz doskonalsze narzędzia i techniki diagnostyczne, a i metody leczenia wielu schorzeń naprawdę są skuteczne.
Istnieją również choroby, których mimo szczerych chęci wyleczyć, na razie nie potrafimy.
Owszem możemy opóźniać to, co nieuniknione, ale w dłuższej perspektywie pomóc trwale nie potrafimy.
Życie z taką przypadłością jest bez wątpienia uciążliwe, ale nigdy nie powinno to usprawiedliwiać zaprzestania leczenia.
Trend zwiększania się zapadalności na pewne grupy chorób odnotowujemy też od wielu lat u żyjących z nami zwierząt.
Doskonałym przykładem tego, o czym pisałem we wstępie są choroby nowotworowe.
Każdy z nas się ich boi i nikomu nie życzy zachorowania na którąkolwiek z tych chorób.
A niestety stanowią one częsty problem w praktyce klinicznej dotyczącej zwierząt towarzyszących i jest bardzo prawdopodobne, że wystąpią u naszych starszych psów.
Badania naukowe jasno dowodzą, że najczęściej procesy nowotworowe dotyczą skóry i tkanek miękkich.
I tą właśnie tematykę postaram sięprzybliżyć Ci Czytelniku w niniejszym artykule.
Cóż więc robić, gdy problem pojawi się u naszego psa i jak mu pomóc?
Nowotwór u psa
Najprościej mówiąc nowotwór jest nieprawidłowym, niekontrolowanym a przy tym ciągle postępującym rozrostem komórek tworzących daną tkankę, cechującym się szybszym wzrostem niż zdrowe tkanki, z których się wywodzi.
Wszyscy chyba znają bardzo ogólny podział nowotworów na nowotwory łagodne i będące wyrokiem raki złośliwe.
Często też używamy określenia rak, oznaczającego procesy nowotworowe złośliwe.
Nie każdy nowotwór jest rakiem, choć często oba pojęcia używane są wymiennie.
Komórki zmienione nowotworowo różnią się znacznie od tych zdrowych, wykazują niekontrolowany przez organizm wzrost, który wymyka się mechanizmom regulacyjnym i jest zupełnie nieadekwatny do potrzeb ustroju.
Charakteryzują się zaburzeniami różnicowania oraz zaburzoną zdolnością do oddziaływania na okoliczne tkanki.
Komórki nowotworowe rosną niekontrolowanie i nic nie umie ich zatrzymać czym oczywiście wywołują bardzo poważne konsekwencje zdrowotne.
Proces nowotworzenia przebiega zawsze wieloetapowo a czynnikiem go wyzwalającym są zmiany w materiale genetycznym gospodarza.
W dużym skrócie wszystko wynika z zaburzeń w genach zawierających dane o regulacji wzrostu i różnicowania się komórek.
Możemy powiedzieć, że ulegają aktywacji tzw. onkogeny lub inaktywowane są geny supresorowe lub na skutek mutacji powstają nowe geny produkujące niewłaściwe białko.
Na skutek mutacji geny nie wykonują prawidłowo swych zadań i pewne grupy komórek zaczynają się intensywnie, niekontrolowanie namnażać.
Pamiętajmy, że proces transformacji komórki zdrowej w nowotworową wymaga licznych zmian i mutacji w jej materiale genetycznym.
Jest więc niezwykle skomplikowany i na nasze nieszczęście nie do końca jeszcze poznany.
Proszę udostępnij ten artykuł, ponieważ komuś może się przydać
Nowotwór u psa przyczyny
Nowotwór u psa przyczyny
Już na wstępie musimy sobie jasno powiedzieć, że przyczyn wywołujących choroby nowotworowe u psów są tysiące i nie wszystkie zostały, na razie dokładnie poznane.
Nie wiemy więc do końca co może wywoływać nowotwór u psa, choć z drugiej strony wiele czynników potrafiliśmy już doskonale zidentyfikować.
A wiedza ta jest niezbędna w celu profilaktyki i unikania tego wszystkiego, co szkodliwe.
W większości wypadków proces nowotworowy wywoływany jest spontaniczną mutacją w materiale genetycznym.
Mutacje takie rozwijają się w chromosomach (np. aberracje chromosomalne) lub w molekułach (np. mutacje genowe).
To właśnie nowotwory występujące u zwierząt starszych będą doskonałym przykładem tego typu zmian i mutacji.
Ich wystąpienie wymaga odpowiednio długiego czasu tak, aby wszelkie defekty w materiale genetycznym mogły się skumulować, stąd właśnie nowotwory występują przeważnie w starszym wieku.
Drugą duża grupa czynników wywołujących zmiany o charakterze nowotworowym są wszelkie czynniki środowiskowe, zewnętrzne.
Zaliczamy do nich czynniki biologiczne reprezentowane przez:
- wirusy (np. wirus FeLV, wirus papovaviridae),
- pasożyty (pasożyt Spirocerca lupi wywołuje zmiany nowotworowe w przełyku psów w USA, Afryce),
- hormony (np. estrogeny wywołujące włókniaki pochwy u suk).
Czynniki fizyczne też wywołują zmiany nowotworowe (np. promieniowanie ultrafioletowe).
Wszelkie urazy czy przewlekłe zapalenia również mogą powodować rozwój nowotworów czego dobrym przykładem są mięsaki, czy rak płaskonabłonkowy u psa.
Wreszcie dużą grupę potencjalnych przyczyn nowotworów stanowią czynniki chemiczne takie jak:
- środki konserwujące żywność,
- związki toksyczne,
- metale ciężkie,
- barwniki.
Dziedzicznej predyspozycji do rozwoju zmian nowotworowych, tak jak u ludzi, u zwierząt domowych nie wykazano, choć pewne rasy są bardziej predysponowane do tego typu schorzeń (np. włókniakomięsak częsty u golden retrievera a guz komórek tucznych u boksera).
Podział nowotworów u psów
Podział nowotworów u psów
Jak już sobie powiedzieliśmy nowotwory na podstawie ich wzrostu możemy podzielić na łagodne i złośliwe.
Wszyscy boimy się tych drugich co wynika z gorszego rokowania.
Przybliżmy więc nieco cechy tych dwóch grup, aby oswoić nieco problem.
Rak skóry u psa
Nowotwory złośliwe odznaczają się naciekowym wzrostem przez co niszczą okoliczne sąsiednie tkanki i dają możliwość przerzutów do odległych narządów.
Nawet mimo bardzo intensywnego, radykalnego leczenia rak może doprowadzić do śmierci psa.
Rosną one szybko i rzadko dochodzi do samoistnego zahamowania ich ekspansji.
Naciekający charakter wzrostu powoduje, że komórki nowotworowe rozsiane są w prawidłowej, zdrowej tkance.
Nowotwory złośliwe u psów dają przerzuty drogą naczyń chłonnych lub krwionośnych.
Najczęściej przerzucają się do wątroby, śledziony, nerki, płuc a więc ważnych i niezbędnych do życia narządów.
Często też rak u psa poprzez swój niszczycielski wpływ na organizm powoduje bardzo poważne objawy, ze śmiercią włącznie stąd tak bardzo się ich boimy.
Nowotwór łagodny u psa
Nowotwory łagodne rosną wolniej i czasem możliwa jest sytuacja, gdy dochodzi do zahamowania ich wzrostu.
Odznaczają się zwykle wyraźnie od otaczającej ich tkanki a więc nie naciekają przez co są łatwiejsze do radykalnego usunięcia.
Nowotwór łagodny u psa ddziałuje w niewielki sposób na otaczające tkanki, ale może też wywoływać deformacje anatomiczne czy martwicę na skutek ucisku.
Co ważne nowotwory łagodne nie dają przerzutów.
Z tego typu nowotworami można żyć, gdyż ich wpływ na organizm nie jest znaczący z wyjątkiem lokalizacji w ważnych dla życia narządach (np. wątroba, mózg).
Proszę udostępnij ten artykuł, ponieważ komuś może się przydać
Nowotwory skóry u psa
Skóra jest największym narządem organizmu wystawionym na działanie wszelkich czynników ze środowiska zewnętrznego nic więc dziwnego, że to właśnie nowotwory skóry będą najczęstszymi nowotworami u naszych zwierząt towarzyszących.
Ze zrozumiałych też względów ich objawy są najłatwiejsze do zauważenie przez właściciela, który gołym okiem widzi zmiana na skórze swojego psa.
Guzy nowotworowe u psów oddziałują w sposób bezpośredni na psychikę właściciela i jego wrażenia estetyczne, wywierając efekt wizualny, tym bardziej, gdy są duże lub się rozpadają.
Większość z nich to zmiany łagodne, pojedyncze, a więc i dobrze rokujące na przyszłość po ich chirurgicznym, całkowitym usunięciu.
Skóra może też być miejscem, gdzie przerzucają się nowotwory z innych narządów i organów.
W większości przypadków nie udaje się zidentyfikować bezpośredniego czynnika wywołującego dany nowotwór skóry, a tym samym odpowiedzieć jasno na pytanie:
Skąd to się wzięło u mojego psa?
Pewne jest za to, że długotrwała ekspozycja na silne nasłonecznienie u psów z rzadką, krótką sierścią może skutkować rozwojem raka płaskonabłonkowego u psa.
Podobnie stymulacja testosteronem powodować może nowotwory gruczołów okołoodbytowych.
Doskonale wszyscy wiemy, że skóra jest złożonym z poszczególnych warstw narządem z licznymi wytworami, gruczołami czy komórkami układu odpornościowego.
Stąd liczba poszczególnych zmian nowotworowych może być ogromna.
Na szczęście ponad 2/3 wszystkich zmian skórnych nowotworowych u psów to zmiany łagodne, a więc dobrze rokujące po ich usunięciu.
Brzmi to optymistycznie stąd warto przeprowadzać dokładna diagnostykę a później leczyć zmiany nowotworowe.
Jak rozpoznać nowotwór skóry u psa?
Jak rozpoznać raka skóry u psa?
Skóra jest narządem łatwo dostępnym do badania i widocznym gołym okiem stąd wstępne rozpoznanie choroby nowotworowej jej dotyczącej można postawić na podstawie badania palpacyjnego i zwykłych oględzin.
Oczywiście jest to bardzo początkowy proces diagnostyczny będący wstępem, pierwszym etapem stawiania epikryzy.
Niektóre nowotwory u psów, szczególnie te o charakterze rozsianym mogą bowiem przypominać inne zmiany dermatologiczne co może wprowadzić w błąd lekarza.
W dermatologii często tak się dzieje, że zmiany dermatologiczne na pierwszy rzut oka mogą wyglądać bardzo podobnie stąd konieczność badań dodatkowych.
Na początku powinno się zrobić dokładny wywiad lekarski, który pozwoli nam ustalić jak długo trwa proces, kiedy został zauważony, czy intensywnie się rozwija itd.
Musimy też ustalić, czy dana zmiana związana jest z naskórkiem, skóra właściwą czy tkanka podskórna oraz, czy jest pojedyncza a może rozsiana.
Badanie laboratoryjne krwi nie odpowiedzą nam na pytanie, z czym mamy do czynienia, nie pomogą postawić rozpoznania, ale mimo wszystko powinny być wykonane.
Potrzebne są bowiem przed ewentualną narkozą, szczególnie u starszego psa czy pomogą wykryć zmiany para nowotworowe (np. niedokrwistość przy guzie komórek tucznych).
Nie powinniśmy więc raczej z nich rezygnować.
Zdjęcia RTG wykonujemy jedynie w przypadkach, gdy guz zlokalizowany jest blisko kości a jego wzrost jest naciekający co stwarza ryzyko przerzutów, albo w sytuacji podejrzenia przerzutów odległych przy nowotworach złośliwych.
Podobnie jest z badaniem USG (np. przy guzach z komórek tucznych), gdy podejrzewamy inne ogniska nowotworowe w odległych tkankach jamy brzusznej.
W każdym przypadku gdy lekarz podejrzewa obecność procesu uogólnionego powinno badać się też dostępne węzły chłonne.
Najszybszą, najmniej inwazyjną i pewną metoda diagnozowania zmian nowotworowych zlokalizowanych w skórze jest biopsja aspiracyjna cienkoigłowa.
Badanie to pozwala pobrać i ocenić komórki guza i na tej podstawie postawić trafne rozpoznanie.
Temu też służy badanie histopatologiczne usuniętych zmian.
Pobrana biopsja pozwala ocenić nie tylko, jaki mamy rodzaj nowotworu, ale też umożliwia ocenę granicy między tkanką zdrową a chorą.
Najbardziej zalecaną metodą wykonania biopsji jest zastosowanie trepanu o średnicy 6- 8 mm po uprzednim znieczuleniu miejscowym okolicy.
Musimy oczywiście bardzo dokładnie opisać miejsce pobranej zmiany a pobrany wycinek utrwalić lub zabarwić odpowiednią metodą.
Tylko bowiem odpowiednio zabezpieczony materiał stanowi wartość diagnostyczną dla oceniającego go patologa.
Próbkę możemy pobrać wykonując biopsję igłową np. typu:
- tru cut,
- trepanobiopsję,
- biopsję z użyciem kleszczy,
- biopsję tnącą,
- biopsję wycinającą.
Badanie cytologiczne pobranych próbek jest bardzo cenna metoda diagnozowania nowotworów skóry u psów.
W tym celu wykorzystać możemy niezwykle prostą metodę polegająca na wykonaniu odcisku z guza psa, który na szkiełku podstawowym pozwoli ocenić i zidentyfikować komórki.
Zawsze powinno się wcześniej postawić rozpoznanie, zanim podejmie się zaproponowanie opiekunowi zwierzęcia najbardziej optymalnego sposobu leczenia.
Proszę udostępnij ten artykuł, ponieważ komuś może się przydać
Leczenie raka skóry u psa
Leczenie raka skóry u psa
Nikogo chyba nie zdziwi, że pewną i najbardziej efektywną metodą leczenia zmian nowotworowych skóry u psa jest ich chirurgiczne usunięcie.
Zabieg operacyjny w wieku przypadkach definitywnie usuwa nowotwór skóry u psa i tym samym znacznie poprawia wygląd powłoki zewnętrznej.
Nie zawsze jednak się to udaje w pełni co ma miejsce szczególnie przy nowotworach złośliwych naciekających okoliczne tkanki.
Brak oczekiwanej skuteczności w leczeniu chirurgicznym może wynikać z niedostatecznego usunięcia zmiany przy pierwszym podejściu i pojawieniu się wznowy, zanieczyszczenia komórkami nowotworowymi zdrowej tkanki poprzez narzędzia czy krew.
Mogą być też obecne przerzuty jeszcze przed usunięciem zmiany pierwotnej, które przeoczyliśmy.
Powinniśmy dążyć do usunięcia zmiany w obrębie tkanki zdrowej, stosując odpowiedni margines bezpieczeństwa.
Często usunięcie samego guza a pozostawienie komórek nowotworowych w obrębie tkanki zdrowej przy naciekającym charakterze wzrostu skutkuje wznową w miejscu operowanym co pogarsza oczywiście dalsze leczenie.
Wtedy, jako drugą turę leczenia można zaproponować odpowiednią chemioterapię oraz niedostępną w naszym kraju radioterapię.
Warunkiem koniecznym do wdrożenia chemioterapeutyku jest jednak wcześniejsze jak najdokładniejsze rozpoznanie, gdyż nie każdy nowotwór reaguje na dany rodzaj stosowanych leków.
Takie leczenie ma też sporo efektów ubocznych, więc jego wprowadzenie zawsze powinno być skonsultowane przez lekarza onkologa i przez niego prowadzone.
I tylko wtedy gdy może przynieść oczekiwany sukces, o czym zawsze trzeba pamiętać.
W wielu przypadkach możemy też poczekać z leczeniem i ograniczyć się do obserwowania zmiany w skórze.
Chciałbym jednak tutaj być dobrze zrozumianym:
nie namawiam nikogo do bagatelizowania problemu i czekania aż samo zniknie.
Małe drobne zmiany skórne mogą być obserwowane.
W sytuacji, gdy zaczną rosnąć i się powiększać, ulegać owrzodzeniu i krwawić, a także naciekać okoliczne tkanki nie wolno czekać, tylko jak najszybciej przystępować do zabiegu.
Łatwiej bowiem usunąć mniejszą zmianę niż ogromny rozpadający się guz, który uległ już zakażeniu bakteryjnemu na skutek intensywnego lizania.
Nie może też być dla nas usprawiedliwieniem zaawansowany wiek psa, dziś bowiem nawet u pacjentów z grupy ryzyka związanego ze znieczuleniem można wykonać w miarę bezpiecznie zabieg.
Guzy u psa – przegląd nowotworów skóry
Rak płaskokomórkowy u psa
Rak płaskokomórkowy u psa jest złośliwym nowotworem dotyczącym keratynocytów i stanowi jak się szacuje około 5 % guzów skórnych u psa.
Co charakterystyczne najczęściej rozwija się w miejscach słabo owłosionych a więc bardziej narażonych na nasłonecznienie.
Często też jest poprzedzony zapaleniem skóry spowodowanym intensywnym wystawieniem tych okolic na działanie promieniowania słonecznego.
Rak płaskokomórkowy występuje często u starszych psów.
Najczęściej guz tego typu umiejscawia się na brzuchu i na bokach ciała psa u ras ze słabo pigmentowaną skóra, a więc:
- dalmatyńczyków,
- beagle,
- whippetów.
Z oczywistych też względów najczęściej występuje w krajach gdzie nasłonecznienie jest największe, choć i w Polsce w związku z upalnymi latami często występują.
Jak wygląda rak płaskokomórkowy u psa?
Zazwyczaj to pojedyncza, wrzodziejąca zmiana na:
- kończynie,
- palcach,
- mosznie,
- nosie,
- wargach.
Zmiana proliferuje co wygląda trochę jak kalafior, a przy tym często ulega krwawieniu i owrzodzeniu i mogą pokryte być strupami.
Rozpoznanie stawiamy na podstawie badań cytologicznych i histopatologicznych.
Leczenie zmian tego typu polega na w miarę wczesnym usunięciu chirurgicznym.
Można zastosować też krioterapię lub w przypadku zmian trudnych do usunięcia chemioterapię miejscową.
Rak płaskokomórkowy u psa leczenie
Rokowanie jest różnorodne uzależnione od wielkości zmian i ich usytuowania.
Większość ich jest inwazyjna miejscowo i późno daje przerzuty, ale zmiany zlokalizowane w obrębie pazurów mogą być bardziej złośliwe – te rokują gorzej.
Profilaktyka polega na unikaniu intensywnego, długiego przebywania na pełnym słońcu psów predysponowanych i opalaniu się ich czym minimalizujemy ryzyko oparzeń skóry.
Rak/guz podstawnokomórowy skóry u psa
Guz podstawnokomórowy u psa to z reguły łagodny nowotwór wywodzący się z komórek podstawnych naskórka, mieszków włosowych lub gruczołów potowych.
Na szczęście guz występuje dość rzadko, głównie u starszych psów ras:
Guzy te pojawiają się zazwyczaj jako zmiany pojedyncze, dobrze ograniczone, kształtu okrągłego i wystające ponad okoliczne tkanki.
Mogą osiągać wielkość od 1 do 10 cm, być pigmentowane, bez włosów i czasem ulegać owrzodzeniom.
Guz podstawnokomórowy często występuje na:
- głowie,
- szyi,
- klatce piersiowej.
Leczeniem z wyboru jest chirurgiczne usunięcie zmian.
W związku z tym, że zmiany są łagodne, rokowanie jest dobre i nawet w przypadku raka podstawnokomórkowego z uwagi na niski stopień złośliwości przerzuty zdarzają się niezbyt często.
Proszę udostępnij ten artykuł, ponieważ komuś może się przydać
Guz mieszków włosowych u psa
Guzy mieszków włosowych u psa to nowotwory łagodne wywodzące się z komórek budujących mieszek włosowy.
Występują one często u psów, a najczęściej mamy do czynienia z guzami Trichoepithelioma i Pilomatrixoma.
Ten pierwszy jest łagodnym nowotworem często występujący u psów.
Trichoepithelioma to guz, który najczęściej dotyka psy w średnim wieku i psy starsze.
Rasami psów predysponowanymi do tego nowotworu są rasy bardzo popularne, jak:
Guzki mają wygląd zmian pojedynczych lub mnogich (bassety) bezwłosych, o barwie od białej do szarej wielkości 1-2 cm, które mogą ulegać owrzodzeniu.
Najczęściej lokalizują się na tułowiu oraz na kończynach.
Pilomatrixoma jest z kolei nowotworem łagodnym rzadziej występującym u psów 5-10 letnich.
Umiejscawia się najczęściej na tułowiu osiągając wielkość do 10 cm.
Ma zwartą konsystencję.
Trichoblastoma to kolejny nowotwór łagodny wywodzący się z mieszka włosowego.
Są to małe guzki 1-2 cm z reguły pojedyncze pozbawione włosów.
Pojawiają się najczęściej na głowie i szyi u ras predysponowanych do tego nowotworu, czyli cocker spanieli i pudli.
Wszystkie te guzy mają charakter łagodny więc nie zawsze musimy dążyć do ich usunięcia a czasem wskazana jest tylko obserwacja.
Nie oznacza to oczywiście bagatelizowania problemu i zaprzestania leczenia.
Guzy gruczołów łojowych u psa
Są to guzy wywodzące się jak sama nazwa mówi z gruczołów łojowych, często występujące u starszych psów takich ras jak:
Są to zmiany pojedyncze o zwartej budowie, wyniesione ponad powierzchnię skóry, o brodawkowatym lub kalafiorowatym kształcie.
Guzy te najczęściej umiejscawiają się na:
- tułowiu,
- kończynach,
- powiekach,
- głowie psa.
W przypadku zmian łagodnych można je obserwować bez konieczności wdrażania od razu leczenia chirurgicznego.
Leczenie chirurgiczne przeprowadzamy zawsze w sytuacji, gdy zmiany utrudniają funkcjonowanie psu lub ze względu kosmetycznego.
Gruczolakoraki z uwagi na ich złośliwy charakter usuwamy chirurgicznie.
Widzimy więc na tych kilku przykładach, że nigdy nie powinniśmy w rozpoznaniu bazować tylko na wyglądzie zmian, ale przeprowadzić badania, żeby wiedzieć z czym dokładnie mamy do czynienia.
Bez rozpoznania nie da się bowiem odpowiedzieć na pytanie, czy można jeszcze poczekać.
Włókniak u psa
Włókniak to łagodny rozrost nowotworowy wywodzący się z fibroblastów zlokalizowanych w skórze lub tkance podskórnej psa.
Nowotwór ten często występuje u:
U innych ras psów jest natomiast rzadki.
Wygląda jako pojedynczy, dobrze ograniczony i raczej zwarty twór osiągający wielkość 1-5 cm.
Skóra nad zmianą nowotworową zazwyczaj jest bezwłosa.
Najczęściej lokalizuje się na kończynach i na bokach ciała.
Rokowanie przy tego typach nowotworów u psa jest dobre, guzy te bowiem nie dają przerzutów i są nieinwazyjne.
W pewnych więc przypadkach można jedynie obserwować zmiany bez usuwania ich chirurgicznego od razu.
Włókniakomięsak u psa
Włókniakomięsak jest nowotworem wywodzącym się z fibroblastów.
U psów rozwija się samoistnie, podczas gdy u kotów jest jak się przypuszcza wywoływany niektórymi szczepieniami np. białaczką czy wścieklizną albo adjuwantami w tych szczepionkach obecnymi.
U psów włókniakomięsak zazwyczaj jest zmianą pojedynczą, zwartą umiejscowioną w tkance podskórnej i wielkości do 15 cm.
Powierzchnia tego guza u psa może ulegać owrzodzeniu.
Często pojawia się na głowie i kończynach.
Leczeniem z wyboru jest zabieg operacyjny z usunięciem z marginesem tkanek zmiany nowotworowej.
W przypadku włókniakomięsaków u psów poszczepiennych rokowanie jest gorsze, gdyż dają one często wznowy w miejscu ich usunięcia, są więc miejscowo złośliwe.
Trudno je też usunąć w całości, gdyż wrastają w tkanki miękki je otaczające.
Tłuszczak u psa
Jest łagodnym nowotworem wywodzącym się ze zlokalizowanych w tkance podskórnej adipocytów czyli komórek tłuszczowych.
Nie znamy przyczyny ich powstawania, choć według teorii medycyny holistycznej są one wyrazem przewlekłego stanu zapalnego i reakcją organizmu na nadmiar tkanki tłuszczowej i toksyn w niej zawartych.
Tłuszczak u psa występuje często, szczególnie u psów w średnim i starszym wieku.
Rasami predysponowanymi do tych nowotworów są:
Osiąga różne rozmiary od 1 do 30 cm, może być pojedynczy lub mnogi, przesuwalny względem podłoża, dobrze odgraniczony i zazwyczaj miękkiej konsystencji.
Może też naciekać okoliczne struktury leżące w sąsiedztwie takie jak mięśnie, ścięgna czy powięzie.
Zmiany pojawiają się wszędzie tam, gdzie dużo tkanki podskórnej tłuszczowej, a więc na klatce piersiowej, na brzuchu czy na kończynach.
W rozpoznaniu pomocne jest badanie cytologiczne materiału pobranego z guza psa i histopatologia.
W przypadku zmian dobrze odgraniczonych można uciec się do obserwacji i monitorowania guza.
Wszystkie zaś naciekające powinny być jak najszybciej usunięte chirurgicznie.
Tłuszczakomięsak u psa
Tłuszczakomięsak u psa jest złośliwym nowotworem adipocytów.
Często daje zmiany przerzutowe odległych narządów i układów (śledziona, kości, wątroba), na szczęście jednak w miarę rzadko występuje.
Tłuszczakomięsak pojawia się u zwierząt starszych najczęściej w głębiej położonych tkankach podskórnych klatki piersiowej, brzucha czy na kończynach.
Osiąga przy tym czasem znaczne rozmiary nawet do 20 cm co może stwarzać trudności przy jego chirurgicznym usunięciu.
Proszę udostępnij ten artykuł, ponieważ komuś może się przydać
Czerniak u psa
Czerniak u psa jest rakiem złośliwym wywodzącym się z komórek barwnikowych czyli melanocytów.
Nowotwór ten stosunkowo rzadko występuje u psów.
Dotyka najczęściej psów starszych takich ras jak:
- terriery szkockie,
- cocker spaniele.
Większość guzów u psa jest płaska i umiejscawia się w obrębie skóry właściwej.
Są one kolory ciemnobrązowego lub czarnego wielkości do 2 cm i zazwyczaj dobrze ograniczone.
Większość czerniaków u psów ma łagodny charakter przez co leczy się dobrze poprzez wycięcie z szerokim marginesem tkanek.
Rokowanie dla takich guzów jest pomyślne.
Tutaj sytuacja wygląda troszkę inaczej niż w medycynie ludzkiej gdzie czerniak powszechnie kojarzony jest jako bardzo agresywny nowotwór z dużą śmiertelnością.
Inne czerniaki złośliwe zlokalizowane na wardze, czy jamie ustnej są złośliwe, często dają przerzuty (do płuc i innych narządów) co zdecydowanie pogarsza możliwości leczenia i czyni rokowanie złym.
Nowotwory te są też słabo chemiowrażliwe, co czyni chemioterapię mało skuteczną.
Guzy z komórek tucznych u psa
Guzy z komórek tucznych u psa
Guzy z komórek tucznych są jednymi z najczęściej występujących nowotworów skóry u psów i stanowią około 20 % wszystkich zmian w skórze u naszych zwierząt towarzyszących.
Występują przeważnie w starszym wieku co nikogo jednak nie powinno zmylić gdyż mogą się ujawnić już u kilkumiesięcznych psów.
Guzy z komórek tucznych częściej pojawiają się u:
- bokserów,
- bulterierów,
- foksterierów,
- goldenów czy labradorów.
Trudno je jednoznacznie scharakteryzować, gdyż brak jest typowego obrazu klinicznego tego nowotworu, stąd musi być on brany w rozpoznaniu różnicowym wszystkich zmian nowotworowych w skórze.
Guzy o niskim stopniu złośliwości są pojedyncze i wolno rosnące i mogą ulegać owrzodzeniu.
Uwalniają histaminę co powoduje zmianę wielkości guza i ubarwienia na czerwoną.
Bardzo agresywne guzy z komórek tucznych mogą być mnogie i osiągać znaczne rozmiary czym utrudniają funkcjonowanie psa.
Określenie stopnia złośliwości ma więc kluczowe znaczenie w rokowaniu i wyborze metody leczenia.
Guzom z komórek tucznych towarzyszą zespoły paranowotworowe, co związane jest z uwalnianiem histaminy.
Uwalnianie tego hormonu przez nowotwór powoduje takie objawy u psa jak:
- owrzodzenie żołądka,
- wymioty,
- czarne stolce,
- niedokrwistość,
- perforacje jelita.
Chłoniak nieepiteliotropowy czyli mięsak limfatyczny u psa
Mięsak limfatyczny u psa leczenie
Mięsak limfatyczny jest złośliwym nowotworem wywodzącym się z limfocytów T lub B rzadko występującym u psów.
Zazwyczaj wygląda jako liczne skórne lub podskórne guzy o zwartej konsystencji często bezwłose i owrzodziałe.
Zmiany lokalizują się najczęściej na głowie i kończynach.
Chłoniak epiteliotropowy czyli ziarniniak grzybiasty u psa
Ziarniniak grzybiasty jest podobnie jak wyżej złośliwym nowotworem limfocytów T.
Występuje rzadko u starszych psów a rasami predysponowanymi są:
- terriery,
- golden retrievery.
Chłoniak epiteliotropowy przybiera wygląd pojedynczych a czasem licznych płytek i guzów o wielkości do kilku centymetrów.
W zdecydowanej większości przypadków choroba wolno postępuje dochodzi do przewlekłego powiększenia węzłów chłonnych i objawów ogólnoustrojowych.
Leczeniem z wyboru jest chirurgiczne usunięcie zmian uzupełnione radioterapią.
Skórna histiocytoma u psa
Skórna histiocytoma jest łagodnym nowotworem wywodzącym się z nabłonkowych komórek Langerhansa.
Często występuje u psów szczególnie młodych kilkuletnich.
Są to pojedyncze, szybko rosnące, dobrze odgraniczone, bezwłose guzy o zwartej konsystencji i wielkości do kilku centymetrów.
Mogą ulegać owrzodzeniom.
Lokalizują się na:
- głowie,
- kończynach,
- małżowinach usznych.
Czasem uzasadnione jest obserwowanie zmian, gdyż większość z nich zanika samoistnie w ciągu 3 miesięcy.
Inne zmiany nowotworowe usuwamy metodą kriochirurgii wykorzystując niskie temperatury.
Skórna histiocytoza u psa
Skórna histiocytoza u psa jest konsekwencją zaburzenia proliferacji histiocytów i obejmuje jedynie skórę.
Przez wielu uważana jest nie za zmianę nowotworową.
Histiocytoza złośliwa za to jest złośliwym procesem nowotworowym rzadko występującym u psów ras berneński pies pasterski.
Rokowanie w jej przypadku jest złe.
Histiocytoza złośliwa u psa
Histiocytoza złośliwa u psa jest złośliwym nowotworem histiocytów, rzadko występującym u psów a rasami predysponowanymi jest:
Zmiany skórne mają charakter licznych guzów o zwartej budowie, pozbawione włosów i ulegające owrzodzeniu.
Histiocytoza złośliwa u psa może dotyczyć też innych narządów jak:
- śledziona,
- płuca,
- węzły chłonne,
- szpik kostny.
Temu nowotworowi u psa towarzyszą ciężkie objawy w postaci:
- letargu,
- utraty masy ciała,
- powiększenia węzłów chłonnych wątroby i śledziony,
- niedokrwistości.
Rokowanie przy tej chorobie jest złe.
W dużym skrócie omówiłem tutaj niektóre rodzaje nowotworów, jakie mogą wystąpić w skórze naszych zwierząt.
Jak może zauważyć dociekliwy Czytelnik wszystkie zmiany mogą wyglądać bardzo podobnie i dotyczyć praktycznie każdego zwierzęcia stąd szalenie ważna jest diagnostyka za pomocą metod histopatologii czy cytologii.
Dopiero na jej podstawie możemy mówić o leczeniu i rokowaniu.
W pewnych zaś przypadkach, wiedząc o zmianach łagodnych, nierozprzestrzeniających się i nierosnących możemy zaprzestać natychmiastowego leczenia i uciec się do monitoringu zmian.
Proszę udostępnij ten artykuł, ponieważ komuś może się przydać
Podsumowanie
Psi seniorzy są dużo bardziej narażeni na choroby nowotworowe
Nasze psy podobnie jak my żyją coraz dłużej a z wiekiem rośnie zapadalność na wiele chorób w tym na te nowotworowe.
Jest to cena jaką płacimy za znaczne wydłużenie się życia i mniej sprawny układ odpornościowy w starszym wieku.
Ta tendencja niestety będzie się poszerzała i coraz więcej będziemy mieli tego typu chorób.
Chodzi więc o to, aby nie reagować panicznie, gdy stwierdzimy deformacje na skórze, ale podejść do problemu z dużą dozą rozsądku.
Nie każde bowiem zgrubienie czy wyniosłość musi od razu być nieuleczalna.
Wiele nowotworów u psów ma charakter łagodny i nie można mylić ich z rakami.
Nowotwór to jeszcze nie wyrok.
Owszem w niektórych przypadkach wiąże się z kiepskim rokowaniem, ale nie zawsze i wszędzie.
W miarę wcześnie rozpoznany i usunięty naprawdę stwarza możliwość całkowitego wyleczenia.
Nie bagatelizujmy więc żadnych zmian skórnych w nadziei, że znikną, lecz szybko skorzystajmy z fachowej i profesjonalnej pomocy lekarskiej.
Ciekawy artykuł.