Dzień dobry.

Przy niepożądanym zachowaniu u psów warto zaznaczyć słownie, że zwierzę źle robi, na przykład słowem „fuj” „nie wolno” z odpowiednią intonacją, ale nie krzycząc. Także uporczywe szczekanie można próbować zakończyć ignorując psa i wychodząc z pomieszczenia, nie wolno wówczas patrzeć na psa i się do niego odzywać. Prawidłowe zachowanie natomiast zawsze należy nagradzać, na przykład jeśli pies szczeka wydajemy komendę „siad” czy „na posłanie”, a po jej wykonaniu nagradzamy zwierzę. Oczywiście pies musi być przeszkolony w zakresie podstawowego posłuszeństwa, na przykład na stosownym kursie. W wieku czterech miesięcy można z psem udać się do psiego przedszkola, gdzie nauczy się prawidłowego zachowania i podstawowych komend. Nie wolno dopuszczać do gryzienia przez psa dłoni czy innych części ciała, zawsze w takiej sytuacji należy odwrócić jego uwagę rzucając zabawkę. Zawsze bawimy się z psem za pośrednictwem zabawek (sznury do przeciągania, piłka na sznurku itp.) nigdy bezpośrednio dłońmi. Patrzenie psu w oczy to nie najlepszy pomysł, może to prowokować niechęć, agresję czy strach, zależnie od psychiki zwierzęcia. Patrzenie obcemu psu w oczy może spowodować atak, jest bowiem wyzwaniem. Oczywiście patrzenie własnemu psu w oczy nie spowoduje takiego zachowania, ale zwykle pies odwraca wzrok, nie bardzo wiem czemu takie wpatrywanie się w zwierzę miałoby służyć, bo na pewno nie prawidłowemu wychowaniu. Nie, nieprawda, że pies słucha tylko jednego opiekuna. Prawidłowo zsocjalizowany i wychowany pies jest posłuszny dorosłym członkom rodziny, nie zawsze niestety słucha się dzieci i mocno starszych osób. Ważne jest jednak prawidłowe szkolenie, nie karcenie psa, nagradzanie za dobre zachowanie, częste ćwiczenie i wielokrotne powtarzanie zadań.

Pozdrawiam serdecznie, lek. wet. Magda Zdanowska.

Bardzo dziękuje za odpowiedz. Hera zna komendy takie jak ,,łapa,druga łapa,siad,zostań.,, na słowa takie jak ,,nie,, bądź ,,nie wolno,, reaguje zawsze u męża u mnie zależy ( nie zawsze). Rozumiem ze warkniecie na mnie bądź szczekniecie mam zignorować.? Chciałam zapytać jeszcze o żywienie. Nasza Hera dostaje jeść 3 razy dziennie,je karmę suchą firmy brit dla szczeniakow plus po łyzce mokrej karmy z firmy dolina noteci do kazdej porcji suchej. Czy to wystarczy? Na karmie brit jest rozpiska ze pies 10kg powinien jesc 130g...wydaje mi sie ze to malo wiec dajemy jej z mokrą karmą ok 200g/250g. Jak Pani zdanim powinna sie odżywiać. I ostatnie moje pytanie dotyczy wagi. Suka tej rasy moze wazyc miedzy 13,7kg do 23kg,to troszke duza roznica miedzy wagami. Czy jest Pani w stanie okreslic ile bedzie mniej wiecej wazyc na podstawie takiej ze ma teraz 4 m-ce i wazy 10kg,a kiedy bralismy ją 7 grudnia ( czyli miala prawie 3 miesiace) wazyla 6kg. Jeśli mogła by Pani odpowiedzieć na te pytania była bym bardzo wdzięczna. Pozdrawiam.

Dzień dobry.

To zależy, z czego wynika szczeknięcie, czy jest to podekscytowanie podczas zabawy czy znudzenie i zaproszenie do zajęcia się nią, to tak, można po prostu zignorować, wyjść do innego pomieszczenia. Jeśli jest to ostrzegawcze warczenie, np. przy zabieraniu miski z jedzeniem, wycieraniu łap, to oczywiście należy skarcić zwierzę słownie, tak żeby wiedziała, że nie wolno. Można wtedy kazać udać się na posłanie i ignorować ją przez kilka-kilkanaście minut. Warczenie podczas zabawy na przykład sznurem, nie należy do agresywnych, więc takiego warczenia nie karcimy. Wszystko zależy od sytuacji i postawy psa, czy jest zaczątkiem do postawy agresywno-dominującej, czy też jest to niewinne szczenięce, rozbawione warczenie i szczekanie.

Odnośnie żywienia – teoretycznie należy karmę dawkować według rozpiski, ale szczeniak rośnie, nie roztyje się, i można dawać więcej, nawet czasami są zalecenia „do woli”. Oczywiście jeśli szczenię je łapczywie i potem wymiotuje, należy ograniczyć dawkę pokarmową. Podawanie dodatkowo do suchej karmy diety puszkowanej w rozsądnej ilości na pewno nie zaszkodzi. Proszę też dokładnie przyjrzeć się rozpisce, na wielu karmach podana jest waga docelowa psa, według której dawkuje się karmę, czyli w Pani przypadku około 20 kg, oraz aktualny wiek szczenięcia. Tak jest napisane na Bricie Care Junior dla szczeniąt, którego akurat mam na półce, i wówczas należy go dawać dla szczeniaka 4-6 miesięcy o wadze docelowej 20 kg – 220 g – obawiam się, że 130 g to dużo za mało. Nie wiem jakiego konkretnie Brita Pani stosuje, ale proszę dokładnie przestudiować dawkowanie z tyłu opakowania. Co do wagi docelowej suczki, sądząc z jej obecnej wagi to raczej osiągnie ona około dwudziestu kilogramów, ale ważny jest też wygląd rodziców i dziadków, ponieważ fenotyp w dużej mierze zależy od genów.

Pozdrawiam, lek. wet. Magda Zdanowska.

Dzień dobry.

Jestem posiadaczem rocznego pitka. Mój problem polega na tym że jest strasznie lękliwy. Wszystkiego się boi i nie wiem jak go oduczyć tego stanu. Nie biję go karce go krzykiem stanowczym w razie większego nieposłuszeństwa. Fakt że jest po traumie wpadł pod samochód łapka rozstrzaskana opetacja. Z tym że on boi się np drabiny na klatce schodowej. Gdy był mały socjalizowałem go zotoczeniem.

Opublikowany przez: Michał

Dzień dobry.

Jestem posiadaczem rocznego pitka. Mój problem polega na tym że jest strasznie lękliwy. Wszystkiego się boi i nie wiem jak go oduczyć tego stanu. Nie biję go karce go krzykiem stanowczym w razie większego nieposłuszeństwa. Fakt że jest po traumie wpadł pod samochód łapka rozstrzaskana opetacja. Z tym że on boi się np drabiny na klatce schodowej. Gdy był mały socjalizowałem go zotoczeniem.

Dzień dobry.

Proponuję wprowadzić terapię, początkowo uspokajające suplementy diety na przykład Relaxer, Kalmvet, Zylkene czy inne preparaty dostępne w lecznicach weterynaryjnych. Dodatkowo warto zastosować obróżkę feromonową PetArmor czy Adaptil. Na pewno warto jest poprosić o przyjazd behawiorystę, który przyjrzy się psiakowi i może wprowadzi terapię behawioralną. Jeśli te środki okażą się nieskuteczne pozostaje zastosowanie leków psychotropowych zaleconych przez lekarza weterynarii.

Pozdrawiam, lek. wet. Magdalena Zdanowska.

Witam mam 10 miesięczną Pitbullke. Wzięłam ją z hodowli w wieku 4 miesięcy. Jest do tej pory bardzo lękliwa, zalatwia się w domu na dwor boi sie wyjsc tzn wyjdzie i sie trzęsie i ciągnie spowrotem do domu ale jak juz oddale sie z nia od domu kawałek to juz zaczyna zachowywać się normalnie. Wychowuje sie z kotem, dzisiaj klapla na niego skarciłam ją ale i tak się boje. Gdy również z nią wychodzę ignoruje innych ludzi ale gdy siadam na ławce w parku wskakuje obok mnie i warczy na ludzi. Co mam zrobić. Zaczynam się bać tego psa mimo iż jej nie bije tylko karce słownie a za dobre zachowanie nagradzam 

Dzień dobry.

Nie może się Pani bać swojego psa, przecież ma ją Pani od szczenięcia, wychowywała ją Pani. Jeśli zauważa Pani, że nad psem ciężko jest zapanować, albo że nie wykonuje Pani poleceń, powinna Pani niezwłocznie skonsultować się z behawiorystą. Z pewnością widziała Pani w hodowli, do jakich rozmiarów dorastają psy tej rasy, musi Pani umieć zapanować nad pupilką, nawet w sytuacjach jej rozdrażnienia. Do czasu konsultacji z behawiorystą, warto by na spacery zakładała Pani kaganiec, na wszelki wypadek. Proszę też nosić ze sobą zaświadczenie o szczepieniu przeciwko wściekliźnie. 10 miesięcy to czas, gdy młode dziewczęta zaczynają dojrzewać, pupilka jest zapewne tuż przed lub tuż po swojej pierwszej cieczce. Niewykastrowane samice, podobnie do samców, bardzo strzegą swojego terytorium, próbując stać się na nim zwierzęciem dominującym. Jeśli nie podejmie Pani pracy z pupilką ani nie zdecyduje się Pani na zabieg, musi Pani zwracać szczególną uwagę na traktowanie psa i kota, tak, aby nie dochodziło do spięć i walki o pozycję w domowej hierarchii.

Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.