Historia rasy Münsterländer
Münsterländer to rasa niemiecka, wyhodowana całkiem niedawno, bo na przełomie XIX i XX wieku w mieście Munster.
Znaczna popularyzacja łowiectwa w tamtym okresie zaowocowała wzrostem zainteresowania myślistwem, a to z kolei sprowokowało entuzjastów polowań do poszukiwania idealnego psiego pomocnika.
Celem hodowli nowej rasy było uzyskanie osobników wielozadaniowych, które podczas polowania nie tylko wskazywały zwierzynę, ale potrafiły ją również wytropić i aportować.
Przodkami małego münsterländera są staroniemiecki wyżeł długowłosy i płochacz niemiecki. W kolejnych latach połączenie materiału genetycznego wspomnianego wyżła niemieckiego z różnymi długowłosymi spanielami doprowadziło do wyodrębnienia dużego münsterländera. Pies myśliwski duży munsterlander mimo że różni się od małego w zasadzie jedynie wysokością w kłębie i umaszczeniem, uznany został za osobną rasę o odrębnym wzorcu.
Zarówno duży, jak i mały munsterlander świetnie sprawdzały się w każdym warunkach – zarówno na trudnym leśnym terenie, biegając niezmordowanie między drzewami, jak i chętnie wskakiwały do wody w poszukiwaniu upolowanego ptactwa, posługując się ogonem niczym sterem.
Pies myśliwski münsterländery, jak i wiele innych ras, po Drugiej Wojnie Światowej zostały zdziesiątkowane, ale uratowano je od zagłady, wznawiając hodowlę w ich ojczystym kraju.
Dziś obydwie rasy z grupy wyżłów nie są zbyt popularne, ale cenione za umiejętności łowieckie oraz przyjazny charakter, czyniący z nich wartościowych członków rodziny. AKC przyjęło je w swoje szeregi w 2006 roku.
Według klasyfikacji FCI pies rasy münsterländer należy do grupy VII.
Münsterländer charakter
Münsterländery to przede wszystkim psy myśliwskie o silnym wrodzonym instynkcie łowczym.
Jak wszystkie wyżły wykazują umiejętność tzw. “stójki”, czyli zamierania bez ruchu, najczęściej z jedną kończyną uniesioną do góry po zwietrzeniu zwierzyny i ustawieniu się w jej stronę, dając w ten sposób znak myśliwemu.
Nawet jeśli nie będziemy psa w tym kierunku szkolić, to jego charakter i skłonności do pościgu za wszelką domniemaną zdobyczą dadzą znać o sobie w realiach miejskiego życia.
Duży i mały munsterlander mają silny instynkt łowiecki, ale są łatwe w układaniu i podatne na szkolenie, bardzo inteligentne, posłuszne i wytrwałe.
Wymagają jednak doświadczonego opiekuna, który będzie potrafił wykorzystać drzemiący w nich potencjał.
Münsterländery potrzebują dużo ruchu i ćwiczeń zarówno sportowych jak i umysłowych. Münsterländery będą również doskonałymi towarzyszami dla rodzin z dziećmi, gdyż uwielbiają zabawę i kontakt z ludźmi, a jedyne czego nie cierpią to nuda i samotność.
Pozostawione na dłuższy czas bez nadzoru i zajęcia psy rasy mały münsterländer wykazują skłonności destrukcyjne.
Münsterländery są bardzo uczuciowe i przywiązują się do całej rodziny, ale często wybierają sobie jednego z jej członków na swojego pana. Odpowiednio zsocjalizowany i poddany szkoleniu od szczenięctwa mały münsterländer będzie idealnym kompanem w codziennym życiu.
Opis rasy münsterländer
Mały münsterländer jest psem niewielkiego wzrostu o prostokątnej i eleganckiej sylwetce.
Münsterländer wielkość i waga
Wysokość małego münsterländera | Wysokość w kłębie psa samca wynosi ok. 50 – 56 cm, a suki 48 – 54 cm. |
Waga małego münsterländera | Masa ciała dorosłego osobnika waha się pomiędzy 18 a 27 kg. |
Duży münsterländer jak wspominano, różni się od małego zasadniczo wyższą wysokością w kłębie (psy 60 – 65 cm, suki 58 – 63cm), większą masą ciała (duży münsterländer waży ok. 30 kg) i umaszczeniem (münsterländer duży ma umaszczenie białe w czarne łaty lub niebieskie przesiane z czarną głową i dopuszczalna białą strzałką).
Trufla nosa münsterländera pokryta jest czarnym pigmentem.
Wzorzec rasy Münsterländer
Głowa | Sucha, o inteligentnym wyrazie ze słabo zaznaczonym stopem. |
Kufa | Długa i mocna zakończona brązową truflą nosa. |
Wargi | Dobrze przylegające, osłaniają komplet zębów ustawionych w zgryzie nożycowym. |
Oczy | Barwy ciemnobrązowej. |
Uszy | Wysoko osadzone, zwisające uszy, szerokie u nasady zwężają się ku końcowi. |
Szyja | Sucha i muskularna przechodzi w mocny grzbiet z nieznacznie zarysowanym kłębem. |
Klatka piersiowa | Głęboka, brzuch lekko podkasany, a zad mocny i dobrze umięśniony. |
Ogon | Średniej długości, noszony prosto lub lekko zakrzywiony. |
Kończyny | Proste i równoległe, dobrze kątowane. |
Umaszczenie Münsterländera
Okrywa włosowa psa rasy mały münsterländer jest przylegająca, średniej długości, lekko falista. Jego sierść dłuższa na uszach, tylnej stronie kończyn i spodzie ogona.
Umaszczenie mały münsterländer ma biało brązowe lub dereszowate dopuszczalnymi znaczeniami na kufie i w okolicy oczu.
Pielęgnacja psa rasy Münsterländer
Pielęgnacja münsterländera jest mało skomplikowana.
Aby utrzymać sierść i skórę münsterländera w dobrej kondycji wystarczy okazjonalne wyczesywanie i kąpiel psa w razie potrzeby. Częściej ze szczotki dla psa będziemy musieli korzystać w okresie linienia münsterländera, żeby usunąć nadmiar wypadającego włosa. Okresowo sprawdzamy długość pazurów oraz czystość uszu i zębów.
Jak karmić Münsterländera?
Münsterländery żywić możemy przygotowując im odpowiednio zbilansowane posiłki sami lub kupując gotowe karmy dla psa, przeznaczone odpowiednio dla ras średnich lub dużych. Jeśli nasz mały münsterländer będzie aktywnie polował, należy zwrócić uwagę na większy niż standardowo wydatek energetyczny i odpowiednio zwiększyć ilość podawanych zwierzakowi kalorii.
Münsterländer choroby
Münsterländer należy do ras stosunkowo zdrowych, a wrodzone lub powiązane z rasą schorzenia występują u tych psów bardzo rzadko.
Sporadycznie münsterländery predysponowane mogą być do:
- dysplazji stawów biodrowych,
- zaćmy,
- dysplazji mieszków włosowych.
Dysplazja stawów biodrowych u münsterländera
Dysplazja stawów biodrowych jest jedną z najczęstszych chorób zwyrodnieniowych stawów spotykanych u psów i w przypadku münsterländera to jego większa wersja będzie bardziej narażona na występowanie tej wady.
Istotą HD jest wadliwe ukształtowanie i niedopasowanie elementów wchodzących w skład stawu biodrowego, a ściślej główki kości udowej i panewki kości biodrowej, które połączone są ze sobą na zasadzie mechanizmu podciśnieniowego.
Jest to schorzenie o podłożu poligenetycznym, ale do jego występowania przyczyniają się także liczne czynniki środowiskowe, takie jak np. sposób żywienia, czy ilość ruchu zapewniana szczenięciu w fazie wzrostu.
Psy rasy münsterländer rodzą się z prawidłowymi stawami biodrowymi, a rozwój dysplazji następuje na skutek zaburzenia równowagi w rozwoju kości, stawów i mięśni, co prowadzi do luźności w stawie, przewlekłych stanów zapalnych i deformacji.
Objawy
Pierwsze objawy mogą wystąpić już u szczeniąt w wieku 2-3 miesięcy, a są to:
- kulawizna,
- niechęć do ruchu i pokładanie się,
- królicze skoki,
- bolesność przy manipulacji w stawie.
Do diagnostyki HD wykorzystuje się badanie ortopedyczne oraz RTG w sedacji.
Leczenie
Po potwierdzeniu rozpoznania, lekarz weterynarii podejmuje decyzję o rodzaju leczenia, które można u danego münsterländera zastosować, co uzależnione jest od wieku, masy ciała psa i nasilenia zmian zwyrodnieniowych.
U szczeniaków münsterländera po 5 miesiącu życia zaleca się wykonywanie profilaktycznych RTG dla oceny stawów biodrowych, gdyż wachlarz metod zabiegowych jest u nich dużo większy niż w przypadku psów starszych oraz możliwe jest wdrożenie odpowiedniego postępowania dietetycznego i regulacji intensywności aktywności fizycznej.
U starszych psów tej rasy często pozostaje jedynie leczenie objawowe w postaci leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych mające na celu poprawienie komfortu życia zwierzęcia.
W ciągu ostatnich lat wprowadzono również nowe metody leczenia zaczerpnięte z medycyny ludzkiej z wykorzystaniem m.in. komórek macierzystych, IRAP, czy PRP.
Zaćma młodzieńcza u münsterländera
Zaćma jest to choroba soczewki polegająca na stopniowym jej zmętnieniu, aż do całkowitej utraty przezierności na skutek wytrącania się w jej obrębie nierozpuszczalnych struktur białkowych.
Schorzenie to skutkuje początkowo znacznym osłabieniem wzroku, a z czasem dochodzi do całkowitej jego utraty.
Objawy
Objawy zaćmy młodzieńczej uwidaczniają się u psów rasy münsterländer w wieku od kilku miesięcy do około 4 lat.
Klinicznie zmętnienie soczewki obserwuje się jako mlecznobiałą plamę widoczną przez otwór źreniczny.
Leczenie
Choroba jest niebolesna, aczkolwiek w zaawansowanych stadiach może dojść do pęknięcia torebki soczewki, co powoduje duży dyskomfort. Jedyną metodą leczenia katarakty u münsterländera jest zabieg chirurgiczny wykonywany metodą fakoemulsyfikacji w specjalistycznych placówkach.
Dysplazja mieszków czarnych włosów
Dysplazja mieszków czarnych włosów to rzadko występujące zaburzenie, Choroba ta dziedziczy się prawdopodobnie w sposób autosomalny recesywny.
Objawy
Dysplazja mieszków czarnych włosów objawiają się wypadaniem włosów barwy czarnej. Szczeniaki münsterländera rodzą się z prawidłową okrywą, a wyłysienie obserwuje się od około 4 tygodnia życia. Postępuje ono, aż do momentu utraty wszystkich włosów tej barwy.
Do diagnostyki służy trichogram.
Leczenie
Brak jest leczenia przyczynowego, a schorzenie uznaje się jedynie za wadę kosmetyczną. W przypadku wtórnych zakażeń wprowadza się antybiotykoterapię.
Dla kogo Münsterländer będzie idealnym psem?
Münsterländery to psy polujące z silnym instynktem łowieckim, ale o miłym usposobieniu, przyjacielskie, wesołe inteligentne i posłuszne.
Żywiołem Münsterländerów jest myślistwo, ponieważ to pies myśliwski, zatem możliwość spełnienia się w trakcie polowania u boku ukochanego pana, będzie dla nich najlepszą życiową drogą. Jeśli jednak nie jest to nasz ulubiony sposób spędzania wolnego czasu, psy rasy Münsterländer świetnie sprawdzą się jako psy rodzinne, które cierpliwie zniosą zaczepki dzieci i lubią spędzać czas w gronie bliskich im osób.
Münsterländery to psy bardzo aktywne, wymagające dużo ruchu, zatem będziemy musieli poświęcić im sporo czasu i energii, by zaspokoić ich potrzeby nie tylko fizyczne, ale i umysłowe. Konieczne są długie spacery, a godzina szaleństw na wybiegu lub w parku czy lesie to dla Münsterländera absolutne dzienne minimum.
Zarówno mały munsterlander, jak i duży münsterländer lubią pływanie oraz wszelakie psie sporty.
Psy te raczej nie nadają się do mieszkania w bloku, gdyż możliwość swobodnego wybiegu jest dla nich istotna.
Ze względu na silny instynkt łowiecki i chęć gonienia lub nawet atakowania drobnej zwierzyny, najlepiej spuszczać Münsterländery ze smyczy na grodzonym terenie.
Wczesna socjalizacja i szkolenie Münsterländera pozwolą nam ograniczyć wybryki tych z natury zdyscyplinowanych zwierzaków. Rasa najbardziej popularna jest w Niemczech, zatem poszukiwania szczeniaka najlepiej zacząć właśnie tam, jeśli nie uda nam się trafić na szczeniaki münsterländera z krajowej hodowli.