Jak przyzwyczaić dziecko do nowego psa?

Każdy kto w dzieciństwie posiadał czworonoga, z rozrzewnieniem będzie wspominał swojego przyjaciela.

Posiadanie psa dla dzieci jednak niesie za sobą oprócz wielu korzyści, zagrożenia, z których musimy sobie zdawać sprawę przed przygarnięciem małej, szczekającej istotki.

W tym artykule odpowiadam na najczęściej zadawane przez przyszłych opiekunów psiaków pytania. Zachęcam do przeczytania całego 🙂

Dlaczego warto wychowywać dziecko z psem?

Wielu psychoterapeutów jednoznacznie stwierdzi, że posiadanie psa czy kota, sprawia, że młody człowiek szybciej się rozwija.

Dzieci wychowywane w domu, gdzie jest czworonóg:

• szybciej nawiązują kontakty z innymi ludźmi,
• rozwijają swoją wyobraźnię,
• uczą się odpowiedzialności za drugą istotę.

Udowodniono, że obecność psa działa uspokajająco, wykształca empatię – dziecko szybciej uczy się odczytywać emocje.

Fakt ten wykorzystywany jest, np. w dogoterapii dzieci chorych na łagodne postacie autyzmu czy ADHD.

Niektórzy rodzice obawiają się chorób, które mogą grozić dzieciom wychowywanym razem z psami.

Niepotrzebnie.

Dzieci, które mają kontakt z psami przez całe życie, rzadziej zapadają na:

• alergię,
• astmę,
• katar sienny,
• inne choroby.

Ich układ immunologiczny jest, bowiem lepiej rozwinięty, niż u dzieci wychowywanych w sterylnych warunkach.

No i najważniejsze – wspomnienia.

Czy ktoś, kto posiadał zwierzaka w dzieciństwie jest w stanie powiedzieć, że było to dla niego złe doświadczenie?

Osobiście nie znam takiej osoby.

Psiaki bowiem, stają się dla dzieci członkami rodziny, przyjaciółmi, którzy zawsze pocieszą, pobawią się, gdy mama nie ma czasu, którym zawsze można się pożalić, a on i tak nic nie powie mamie, bo nie potrafi mówić.

Pies zawsze będzie kochał Twoje dziecko, bez względu na wszystko.

I chyba właśnie to jest najważniejsze w posiadaniu czworonoga.

Jakie są zagrożenia?

Posiadanie psa ma także kilka wad, o których musisz sobie zdawać sprawę przed przygarnięciem czworonoga.

Po pierwsze psy to więcej obowiązku – nie licz na to, że Twój 6 letni syn czy córka będą grzecznie wychodzić na spacery z Twoim Burkiem, zaprowadzą go do weterynarza czy będą go karmić.

W większości obowiązek ten spadnie na barki i tak już zapracowanego rodzica.

Z posiadaniem psa wiążą się również i dodatkowe koszty – karma dla psa, groomerzy, profilaktyka czy opieka weterynaryjna, może obciążyć Twój budżet domowy.

Pamiętaj o tym biorąc “darmowego” psa ze schroniska, bo na rasowego “mnie nie stać”.

To, że psiak jest ci oddawany bezpłatnie nie oznacza, że nie będzie wymagał wkładu pewnej ilości finansów, np. w zapewnienie mu zdrowia.

Nauczenie psa pożądanych przez nas zachowań, również będzie wymagało od Ciebie nakładu czasu, cierpliwości i, gdy pies jest problematyczny, również i pieniędzy na szkolenie psa czy porady behawiorystów.

Problemem mogą być także wakacyjne wyjazdy czy urlopy.

Jeśli posiadasz psa musisz się zastanowić czy ma jechać z Wami czy może lepiej żeby został.

Czy oddać go np. do hotelu dla psów, czy jednak ktoś będzie w stanie się nim opiekować pod waszą nieobecność.

No i ostatnia sprawa.

Myślę, jednak, że przy zachowaniu zasad higieny i profilaktyki, a także odpowiednim przygotowaniu dziecka na przyjście nowego czworonoga, zagrożenia te nie stanowią problemu.

Jakiego psa wybrać: rasowy czy ze schroniska?

Decyzja została podjęta i chcesz, aby w Twoim domu pojawił się pies.

Zadajesz sobie jednak pytanie, jaki?

Czy lepszy byłby rasowy szczeniaczek?

Czy może jednak lepiej adoptować psa ze schroniska, ucząc tym samym dziecko empatii i współczucia dla biednych schroniskowych stworzeń?

Na te pytania nie jestem w stanie jednoznacznie odpowiedzieć.

Decydując się na psy rasowe, argumentem jest zazwyczaj względna przewidywalność zachowań i gabarytów psa.

Jeśli więc zależy Ci na tym, aby psiaka mieć od szczeniaka, najlepiej żeby urósł nie większy niż do łydki, a no i najlepiej żeby był psem raczej kanapowym, niż aktywnym podwórkowcem, zdecyduj się na rasowego psa.

Nie gwarantuje Ci, że opisy które znajdują się w książkach, będą zgadzały się z charakterem akurat Twojego szczeniaka.

Znam Yorki, które niby przeznaczone głównie do leżenia na kanapie i wyglądania ładnie, nie są w stanie żyć bez 3 godzinnego spaceru i umorusania się w błocie.

Tak samo znam charty, które niby aktywne, swój czas z chęcią spędzają w domu.

Zależy to od cech osobniczych zwierzaka.

Jeśli natomiast zdecydowałeś się pomóc jakiemuś psiakowi ze schroniska, spytaj się jego opiekuna o jego charakter, wiek, czy problemy zdrowotne.

Ludzie pracujący w schroniskach, zazwyczaj są w stanie opowiedzieć coś o każdym ze swoich podopiecznych.

Poproś także o możliwość spaceru z psem i dzieckiem, tak by zaobserwować jak się zachowują razem.

Dobrym pomysłem jest także wzięcie psiaka na jeden dzień do domu, tak na próbę, i obserwowanie jego zachowań.

Jak przyzwyczaić psa do obecności nowego członka rodziny?

Po pierwsze proces adaptacji psa zacznij przed porodem.

Na początku naucz go komendy – “Nie ruszaj!”.

Kiedy pojawi się maluch w Twoim domu, na podłodze, na pewno będą leżały jego zabawki, smoczki, butelki – idealne przedmioty do psiej zabawy, czy jedzenie, zrzucone przez dziecko, które niekoniecznie będzie służyć Burkowi.

Psiaka przygotuj także do zwiększonego poziomu hałasu w domu.

W tym celu, co pewien czas możesz puszczać nagrania płaczących dzieci, czy używając “płaczącą” lalkę.

Jeśli nie chcesz by psiak wchodził do dziecinnego pokoiku, naucz go wcześniej, że to nie jego teren.

Przyzwyczaj go także do tego, że nie będziesz w stanie poświęcać mu tyle czasu, ile przed narodzeniem malucha.

W momencie, gdy na świecie pojawi się bobas, jeszcze przed jego przyjazdem do domu, daj psiakowi przyzwyczaić się do zapachu nowego członka rodziny.

W tym celu możesz przywieźć do domu kocyk malucha, czy jego śpioszki, dać je obwąchać czworonogowi.

Aby psiak jeszcze mocniej skojarzył dziecko z czymś dobrym, możesz przy obwąchiwaniu dać mu smakołyk, użyć klikera czy pobawić się chwilę z psem.

Kiedy nadejdzie czas przybycia do domu, pozwól psiakowi obwąchać maleństwo – i tu możesz pogłębić jego pozytywne odczucia, np. dając mu smakołyk czy nową zabawkę.

Ważne, żeby zapewnić mu wtedy spokój – w ciszy podejdź z maleństwem, powiedz psiakowi, że to nowy członek rodziny, pogłaszcz go przywitaj się z nim.

Cały czas miej pod kontrolą jego zachowanie.

Sprawdź np. czy nie zaczyna warczeć, wówczas daj mu chwile na oswojenie się z sytuacją.

Jeśli zauważysz, że jest już spokojniejszy spróbuj podejść z maluchem jeszcze raz.

Nie oddawaj psa na “te pierwsze dni”, do babci, hotelu czy nieznanej mu opiekunce, ponieważ wówczas pies skojarzy pojawienie się dziecka z czymś złym.

Wszystkie czynności związane z opieką nad dzieckiem, możesz spokojnie wykonywać przy psie.

Jeśli czworonóg zauważy, że dziecko jest dla Ciebie bardzo ważne, będzie o nie dbał, tak by “Pan był zadowolony”.

Pamiętaj jednak, że pies to tylko zwierzę, nie wiesz jak zareaguje np. na ciągnięcie za ucho, wyrywanie sierści, dlatego, staraj się nie zostawiać psa i dziecka bez opieki.

Naucz też dziecko, że pies to żywa istota, która odczuwa ból czy złość dlatego nie można jej bić, kopać, ciągnąć za uszy czy wyrywać sierści.

Nawet najbardziej cierpliwy Burek, może w tym momencie pokazać zęby.

Jak przygotować dziecko na przybycie psa?

Przed adopcją lub zakupem czworonoga, przeprowadź poważną rozmowę z dzieckiem.

1. Po pierwsze, zwróć uwagę, na to, że pies to nie zabawka, a żyjące myślące i odczuwające stworzenie. Psa nie można ciągnąć za uszy, ogon, łapki. Nie wolno go bić i kopać. Ma też prawo do odpoczynku, więc jeśli piesek śpi zostawiamy go w spokoju.
2. Zwróć też uwagę na to, że piesek ma swoje jedzenie, nie można go karmić ludzkim jedzeniem, ani wkładać ręki do miski, w trakcie gdy czworonóg je. Powiedz też dziecku, że jedzenie psiej karmy, również nie jest dobrym pomysłem – i takie przypadki się zdarzają.
3. Lepiej, żeby dziecko nie bawiło się zabawkami pieska – może się to skończyć pogryzieniem przez zazdrosnego psiaka. Zwróć także uwagę na to, że pies nie rozumie, że leżące na podłodze samochodziki, czy małe lalki nie są jego, dlatego zabawki należy sprzątać.
4. Starsze dziecko możesz spokojnie obarczyć niektórymi obowiązkami związanymi z posiadaniem pieska, np. spacerami koło domu, czy karmieniem i pojeniem zwierzaka. Uświadom dziecku, że jeśli zdecyduje się na pełnienie któregoś z obowiązków, musi spełniać go cały czas, a nie tylko wtedy, gdy ma na to ochotę.
5. Dziecko spokojnie może również brać udział w wychowywaniu pieska – proste komendy typu “siad”, “podaj łapę” czy “waruj”, nauczą psiaka, że dziecko jest wyżej w hierarchii, zacieśni także więź między młodym człowiekiem a zwierzakiem, nie mówiąc o dumie z nauczenia czegoś czworonoga. Jeśli twój pies zapisany jest do behawiorysty, czy do psiej szkoły, warto, żeby dziecko brało udział w ćwiczeniach. Zobaczy wówczas, że posiadanie psa wiąże się z obowiązkami względem niego, wspólnie spędzony czas, zacieśni więź miedzy nimi, no i jest świetną zabawą.
6. Dziecko niech bierze także udział w procesie zakupu czy adopcji psa. Niech zobaczy w jakich warunkach muszą żyć zwierzaki, które są oddane, bo znudziły się właścicielom. Nauczy to empatii i uwrażliwi dziecko na krzywdę drugiej istoty.

Od kiedy dziecko może być odpowiedzialne za psa?

Nie licz jednak na to, że 7 letnie dziecko weźmie pełną odpowiedzialność za życie i zdrowie psa.

Raczej będzie się uczyło odpowiedzialności od Ciebie.

Zdaj sobie również sprawę z tego, że odpowiedzialności dziecko uczy się od najmłodszych lat i jest to sprawa bardzo indywidualna.

Jak zapewnić dziecku bezpieczeństwo w kontakcie z psem?

1. Naucz dziecko bezpiecznie podchodzić to psa. Niech nie krzyczy, nie macha rękami, najlepiej żeby nie patrzyło też psu w oczy. Podczas pierwszego kontaktu, zanim zacznie go głaskać niech da psu do powąchania, rączkę. Sprawdź wtedy, czy psiak nie zaczyna stroszyć sierści, czy nie warczy. Dopiero, gdy będziesz pewny/a, że pies nie reaguje agresywnie, pozwól dziecku pogłaskać czworonoga i dać mu smakołyk.
2. Naucz także dziecko, w jakich sytuacjach nie powinno podchodzić do psa. Jakie znaki daje pies, któremu coś się nie podoba? Nastroszona sierść, pokazanie zębów, warczenie czy agresywne szczekania, w języku psa mówi tyle co: “nie podchodź!”. W tych sytuacjach nie należy podchodzić do psa.
3. Powiedz mu także, że nie każdy pies jest tak miły jak Wasz. Obcych piesków lepiej nie głaskać, albo przynajmniej spytać właściciela psa o zgodę.
4. Na wszelki wypadek naucz dziecko jak zachować się, gdy pies zaatakuje.
5. Istnieją specjalne szkoły, które uczą dzieci relacji z psami. Może warto, aby Twoje dziecko nauczyło się w niej, jak zachowywać się w stosunku do nowego członka rodziny.

Obcy pies i dziecko: zachowanie podczas ataku agresywnego psa

Dziecko warto też nauczyć jak zachowywać się w stosunku obcych psów.

Dzięki temu dziecko uniknie ataku czy pogryzień.

1. Dziecko nie powinno bawić się z obcymi psami. Psa nie wolno drażnić, kopać czy rzucać w niego różnymi przedmiotami.
2. Psów nieznanych nie należy dokarmiać – kiedy dziecko będzie chciało dać mu smakołyk może skończyć się ugryzieniem.
3. Naucz dziecko, żeby nie wchodziło na obce posesje, na których jest pies. Dziecko powinno wiedzieć jak wyglądają tabliczki ostrzegające przed groźnymi psami i co one oznaczają.

A jak ma się zachować się dziecko, gdy dojdzie do ataku?

Podsumowanie

Twoje dziecko i pies mogą stać się najlepszymi przyjaciółmi.

Mogą być dla siebie nauczycielami, powiernikami bolączek.

To od rodzica i od odpowiedniego przygotowania, zarówno dziecka jak i psa, zależy rodząca się pomiędzy nimi relacja.

Jeśli masz doświadczenia z wychowywaniem dziecka z psem, chętnie o nich usłyszę. Odpowiem też na Twoje pytania, jeśli zastanawiasz się nad przygarnięciem psiaka – dodaj komentarz pod artykułem, odpiszę tak szybko jak to możliwe.