Dzień dobry, 

Mamy problem z nerwowym zachowaniem naszej rocznej suczki. Właściciel oddał nam pieska, gdy miała 6 tygodni. Wiedzieliśmy, że to za wcześnie ale bardzo mu się śpieszylo a my myśleliśmy, że damy radę dobrze ją wychować bo wcześniej mieliśmy 12 lat suczkę tej samej rasy.

Niestety, malutka od pierwszych dni zaczęła nas podgryzac, minął rok i tak jest do dzisiaj. Mieszkamy w domu z wielkim ogrodem, piesek szaleje, kopie w ogródku, goni ptaki więc dzienna dawka ruchu jest jej zapewniona.

Piesek jest dobrze traktowany, codzienne świeże mięsko jej gotujemy, do tego najlepsza karma, śpi z rodzicami w jednym łóżku i ogólne jest traktowana jak dziecko. 

Jej agresywne zachowanie, przejawia się nagle, całkowicie znienacka, np. podczas gotowania obiadu, podejdzie i potrafi zacząć gryźć, że uciekać trzeba, albo podczas oglądania telewizji, wyskoczy i gryzie.

Za karę, izolowalismy ją w łazience ale bez skutku. Ani izolacji, ani łazienki się nie boi. Żadne inne kary, nie przyszły nam na myśl.

Najgorzej i najczęściej gryzie mamę. Praktycznie 5 razy dziennie. Bez przyczyny. Próbujemy domyślić się,  co może wywołać w niej agresję ale nie mamy pojęcia, atakuje podczas codziennych czynności, czytania książki, rozmowy telefonicznej, podczas zabawy z nią też gryzie.

Po napadzie szału, znowu jest kochana i chce się przytulać. Jakby nigdy nic.

Widać że nas kocha, gdy wracamy z pracy cieszy się na każdego z osobna, my ją też kochamy i jest naszym oczkiem w głowie. 

Zastanawiamy się nad wizyta u behawiorysty. 

Czy ktoś z Państwa miał podobny problem i wie, jak można sobie z tym poradzić?