Karmienie kota

Koty to prawdziwi smakosze. Każdy z nich jest indywidualistą dlatego też właścicielom nie łatwo zadowolić ich podniebienia, co bywa powodem do zmartwień i obaw o stan zdrowia. Każdy kot ma pewne preferencje pokarmowe, które często z wiekiem się zmieniają, trudno za nimi nadążyć. Żywienie kota nie jest prostą sprawą. Znacznie łatwiej jest z psami, które w większości chętnie pochłaniają wszystko co napotkają na swojej drodze, to notabene też bywa kłopotliwe. Podstawą sukcesu w karmieniu kota jest dobór bogatej w składniki mineralne diety dopasowanej do wieku i aktywności fizycznej. Zbilansowany jadłospis jest gwarancją długiego i szczęśliwego życia zwierzaka. Jeśli więc szukasz porady żywieniowej, świetnie trafiłeś! Znajdziesz tu kompendium wiedzy, które powinno ułatwić Ci koegzystencję z Twoim kotem i pomóc choć odrobine zrozumieć jego naturę.

Ile razy dziennie karmić kota?

Kot wolno żyjący łącznie w ciągu dnia i nocy spożywa od 12 do 20 posiłków. Racjonuje sobie pokarm w zależności od możliwości i głodu jaki mu towarzyszy. W naturze łatwo o nowy smaczny kąsek w szczególności gdy jest się drapieżnikiem i uwielbia polowania. Mówi się, że w warunkach domowych kot pozostawiony sam sobie z pełną miską spożywa na raz tyle karmy by odpowiadała ona liczbie kalorii jednej myszy. Właściciele czworonogów nie są w stanie zapewnić im tak bogatego menu i serwować pokarmu co średnio dwie godziny. Jaki więc powinien być schemat dobrego żywienia kota domowego?

Karmienie kota domowego

Optymalnym rozwiązaniem będzie zapewnienie kotu 4 do 5 posiłków dziennie. Koty właścicieli pracujących zdalnie i przebywających często w domu w ciągu dnia mają łatwiejsze życie. Regularny rytm dozowania posiłków pozwala im rozplanować drzemki i wycieczki we właściwy sposób. Co jeśli większość dnia ich ludzie spędzają w pracy? Wówczas właściciele mogą wybrać jedną z dwóch opcji. Pierwszą jest zapewnienie stałego dostępu do jedzenia w ciągu dnia, drugą zakup urządzeń automatycznie wydzielających racje żywnościowe. Ciągły dostęp do jedzenia zwalnia posiadaczy zwierząt z codziennych obowiązków, jednakże nie jest dobry dla kociaków. Kot mając świadomość, że jedzenie podane ma zawsze na tacy strasznie się rozleniwi, ponadto może stać się wybredny! Na dodatek koty domowe to często koty kastrowane lub sterylizowane. Po takim zabiegu gospodarka hormonalna ulega zaburzeniu, a łaknienie wzmaga się. Nie trudno się więc domyślić, że zwierzak łatwo może nabawić się problemów z wagą. Dozowniki do karmy dobrze sprawdzają się przy karmie suchej. Są jednak koty, które nie są w stanie zaakceptować tego typu urządzeń i przejść z nimi do porządku dziennego, także nie jest to niestety rozwiązanie dla każdego.

Karmienie kotów w poszczególnych etapach życia

Karmienie kociaka

Mniej więcej do 8 tygodnia życia młode powinny być pod opieką kotki. Mleko matki jest niezwykle potrzebne do prawidłowego rozwoju malucha i posiada wszystkie składniki odżywcze. W kolejnych miesiącach życia dobrym pomysłem będzie wprowadzanie krok po kroku karm dedykowanych kociętom. Mały kotek tak jak małe dziecko choć potrzebuje niedużych porcji posiłków, to je częściej niż dorosły. Faza wzrostu u kota wiąże się dużym zapotrzebowaniem na składniki odżywcze (niemal dwukrotnie większe) ze względu na niespożytą energię maluchów. Pokarm podawany w tym okresie powinien więc zawierać dużą ilość białka, wapnia, magnezu i fosforu. Pozwoli to na szybki wzrost masy mięśniowej i właściwy rozwój układu kostnego.

Żywienie dorosłego kota

Dorosłego osobnika najlepiej karmić niewielkimi porcjami kilkukrotnie w ciągu doby. W naturze koty radzą sobie z głodem w podobny sposób. Gdy go poczują rozpoczynają polowanie, a po udanych łowach przychodzi czas na odpoczynek. Trwa on aż do momentu gdy znów poczują, iż ich brzuchy nie są pełne. Wówczas historia się powtarza. Ilość i częstotliwość podawanego pokarmu zależy też od wielu innych czynników. Kotki na przykład zadowolą się mniejszą porcją, podczas gdy dla kocurów będzie ona niewystarczająca. Aktywny, wychodzący kot ma dużo większe wymagania żywieniowe, podczas wysiłku fizycznego z łatwością spala kalorie i szybko robi się głodny. U kota żyjącego w domu łatwiej o nadwagę i otyłość. W szczególności, gdy jego pan lub pani nie poświęcają mu wystarczająco uwagi i nie dbają o odrobinę ruchu każdego dnia.

Karmienie kota seniora

U wielu kotów seniorów powyżej 7 roku życia pojawiają się problemy z wagą. Jest to spowodowane wolniejszym trybem życia i częstszymi drzemkami. Karmy stworzone z myślą o kocich seniorach są tak skomponowane by wzmacniać stawy, dostarczać potrzebnych witamin i zapewniać optymalne pH moczu. Niektóre starsze koty kanapowce mają problemy z wydalaniem kuli włosów. Wylizywane przez kota futro w sposób naturalny przechodzi przez układ pokarmowy, a następnie ląduje w kuwecie. Czasami jednak sierść gromadzi się w żołądku tworząc tzw. bezoary. Zbite kłębki niestrawionych włosów podrażniają śluzówkę żołądka i wywołują odruchy wymiotne. Jeśli takie sytuacje powtarzają się często konieczna jest konsultacja z lekarzem weterynarii. Aby zapobiec dalszym problemom pomocne jest urozmaicenie diety o karmy zawierające błonnik, smakołyki, specjalne pasty odkłaczające i witaminy dla kota. Dobrym sposobem będzie też wyhodowanie kotu trawy, która w przyrodzie eliminuje ten problem.

Rodzaje karm i sposoby żywienia kotów. Wady i zalety, na co zwrócić szczególną uwagę, a czego się wystrzegać?

Aby świadomie wybrać sposób żywienia i rodzaj karmy dla swojego kota konieczne jest poznanie wszystkich alternatyw. Każda z metod posiada wady i zalety, dlatego wybór leży w gestii właścicieli, ich możliwości finansowych oraz ilości czasu.

Sucha karma dla kota

Wielu właścicieli kotów decyduje się na żywienie swoich zwierząt wyłącznie suchą karmą. Zaletą takiej diety jest niewątpliwie cena. Najbardziej ekonomiczna dieta ma oczywiście wiele innych plusów. Karmy suche dostępne są w wielu smakach z różnymi składnikami. Dla alergików świetnym rozwiązaniem jest karma jednoskładnikowa, dla pozostałych kociaków istnieje możliwość zakupienia wieloskładnikowych, suchych, zróżnicowanych odpowiedników. Podejmując decyzję o podawaniu wyłącznie suchego pokarmu swojemu kotu powinniśmy postawić na karmy najwyższej jakości, bogate w białka zwierzęce. Największą wadą tego rodzaju pożywienia jest jego mała wilgotność co przy niedostatecznej ilości przyjmowanych płynów doprowadzić może do schorzeń nerek i pęcherza. Dlatego konieczne jest zapewnienie kotu dostępu do dużej ilości wody i zachęcanie go do picia.

Mokra karma dla kota

Karma mokra jest z reguły bardziej przekonująca dla wybrednego z natury kota. Pachnący zachęcająco sosik, delikatne kawałki mięsa, galaretka. Tak różnorodne struktury kuszą podniebienia kocich smakoszy. Niewątpliwie zaletą żywienia mokrą karmą jest zaopatrywanie pupila w dodatkowe porcje wody, która usprawnia pracę nerek. Co nie zmienia faktu, że właściciele kotów karmionych mokrą karmą nie mogą zapominać o zapewnieniu dostępu do czystej, świeżej wody. Sama karma nie zapewni wystarczającej ilości płynów w organizmie. Jeśli zaobserwujemy niechęć kota do picia z miski może świadczyć to o jej drażniącym zapachu lub zbyt małym rozmiarze, który przeszkadza w piciu właścicielom długich wąsów. Innym minusem przyzwyczajenia kota do tego rodzaju karmy jest fakt, że w przypadku problemów zdrowotnych ogromne kłopoty sprawić może przestawienie kota na dietę weterynaryjną. Ta bowiem zazwyczaj występuje w postaci suchej karmy.

Dieta mieszana

Karmienie mieszane to opcja dla niezdecydowanych. Łącząc posiłki suche i mokre gwarantujemy naszemu kotu niezapomniane, pobudzające zmysły wrażenia. Różnorodność zapachów, smaków i struktur podawanego pokarmu mobilizuje do jedzenia. W przypadku diety mieszanej łatwo niestety o problemy z wagą, zwłaszcza gdy kot jest zwierzakiem typowo domowym. Właściciele futrzaków powinni skrupulatnie sprawdzać składy kupowanych produktów, w diecie mieszanej łatwiej o błąd. Wybór bogatych w mięso, pełnoporcjowych karm to właściwa droga. Odrzucić z kolei należy te przepełnione tuczącymi zapychaczami, konserwantami i zbożami.

Karmy komercyjne a karmy przygotowywane w domu

Dobre karmy komercyjne tworzone są przez specjalistów. Dobierają oni składniki tak, by zapewnić kotu odpowiednią dawkę witamin, białka i pozostałych składników potrzebnych do życia. Wysokiej jakości gotowe karmy, najlepiej takie dobrane wraz z prowadzącym naszego zwierzaka weterynarzem będą bez wątpienia dobrze zbilansowane i dostosowane do indywidualnych potrzeb żywieniowych kota. Jakość karm proponowanych przez poszczególne firmy różni się. Niestety wielu popularnych producentów na rynku celem zagwarantowania konkurencyjnej ceny decyduje się na stosowanie szkodliwych zamienników i dodatkowych zapychaczy, które nie są dobre dla kociego brzuszka. Zniechęceni składami takich karm właściciele zwierząt decydują się na rozpoczęcie niełatwej drogi z samodzielnym przygotowywaniem posiłków, które dostarczą ich pupilom wszystkiego co najlepsze.
Żywienie kota w domu resztkami jedzenia to zdecydowanie nienajlepszy pomysł. Układ pokarmowy kota w znacznym stopniu różni się od układu pokarmowego człowieka. Pozycją numer jeden na liście w przygotowywanym w domowym zaciszu kocim jadłospisie powinno być zdecydowanie mięso, na drugim miejscu uplasowały się pozostałe produkty pochodzenia zwierzęcego. Nie możemy zapominać, że nasze puszyste, czworonożne pupile są drapieżnikami z prawdziwego zdarzenia. Wegetarianizm i weganizm to nie są zdecydowanie opcje dla żadnych kotowatych, nawet tych najmniejszych. Oczywiście warzywa w jadłospisie kocim jak najbardziej mogą występować, ale jako smaczny dodatek, a nie podstawa diety. Podchodząc do sprawy poważnie każdy właściciel kota będzie w stanie przygotować mu zdrowy i pożywny posiłek. Należy jednak zwracać dużą uwagę na różnorodność mięs. Układ trawienny kota żywiącego się wyłącznie drobiem z czasem się zbuntuje. Zróżnicowana, dobrze zbilansowana dieta to podstawa.

Dlaczego nie powinniśmy karmić kota resztkami z naszego stołu?

Podstawowym powodem, który przemawia przeciw dokarmianiu kotów w ten sposób jest duża ilość przypraw. Ludzie mają bowiem tendencje do kombinowania w kuchni i doprawiania dań, tak by jak najlepiej odpowiadały ich wysublimowanym gustom. Duża ilość soli jest dla zwierząt szkodliwa. To samo tyczy się innych ostrych przypraw i gotowych mieszanek. Ponadto w naszym menu nierzadko przeważają rośliny i ich pochodne, do których nie przywykły żołądki i jelita mięsożerców.

Przygotowywanie posiłków dla kota, od czego zacząć?

Decydując się na karmienie kota samodzielnie przygotowaną karmą musimy liczyć się z tworzeniem dwóch różnych jadłospisów: jednym dla domowników, a drugim dla czworonogów. Wymaga to czasu i odrobiny zaangażowania, ale nie jest niewykonalne. Praktyka czyni mistrza. Gdy takie gotowanie wejdzie właścicielom w nawyk, nie będzie już stanowić większego problemu. Karmy przygotowywane w domu mają wiele zalet. Przede wszystkim mamy pewność co dokładnie zjada nasz mruczek, trudno jest jednak zachować równowagę podczas takiego dokarmiania i zapewnić wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Na początek proponujemy zgłębić temat czytając artykuły i poświęconą żywieniu domowemu kotów literaturę. Kolejnym krokiem będzie udanie się do weterynarza i skonsultowanie z nim swoich planów.

Czego unikać w kocim menu?

Cebula i czosnek

Czosnek niedźwiedzi, cebula i szczypiorek zawierają związki siarki, które atakując erytrocyty doprowadzają do anemii oraz mogą powodować problemy z układem oddechowym. Szczególną uwagę na ten fakt powinni zwrócić właściciele, którzy dokarmiają swoje zwierzęta resztkami ze stołu. Również gotując specjalne potrawy dla kota łatwo się zapomnieć, bowiem w kuchni polskiej cebula to powszechny dodatek. Objawami świadczącymi o spożyciu któregoś z tych warzyw są między innymi wymioty, biegunka i widocznie złe samopoczucie

Kakao

Chyba nikomu nie trzeba specjalnie wyjaśniać, że czekolada dla zwierząt jest szkodliwa. Całe szczęście koty w przeciwieństwie do psów nie są nią szczególnie zainteresowane. Problem dotyczy odosobnionych przypadków. Zawarta w kakao teobromina jest dla zwierząt substancją wręcz toksyczną. Uszkadza układ pokarmowy, nerwowy, prowadzi do zaburzeń akcji serca. Dla kota i małego psa spożycie 200 gram czekolady może być śmiertelne!

Cukier

Nie tylko czekolada źle wpływa na zwierzaki. Cukier zawarty we wszelakich słodyczach powoduje otyłość, cukrzycę, próchnicę, a w skrajnych przypadkach prowadzi do ślepoty.

Surowe jajka

Białko surowe zawiera niebezpieczną dla zdrowia awidynę. Enzym ten blokuje wchłanianie biotyny. Koty karmione regularnie surowym białkiem nabawić się mogą dużych problemów dermatologicznych. Jedząc surowe jajka łatwo jest zarazić się salmonellą – powszechną chorobą bakteryjną, która atakuje przewód pokarmowy. Problem ten dotyczy zarówno zwierząt, jak i ich właścicieli. Przebieg Salmonellozy jest charakterystyczny. Sam początek zakażenia przebiega ciężko. Charakterystyczne objawy to gorączka, bóle brzucha, przewlekłe biegunki i wymioty. Wówczas należy zapewnić kotu dostęp do wody, czasami konieczne są kroplówki.

Mleko

Pora wreszcie obalić mit mleka, jako idealnego kociego napoju. Częste picie mleka krowiego może skutkować poważnymi kłopotami z trawieniem. W związku z tym kategorycznie odradzamy podawania go regularnie zwierzakom. Oczywiście miseczka raz po raz nie spowoduje katastrofalnych skutków w organizmie kota, wręcz przeciwnie na pewno go ucieszy. W takiej sytuacji najlepiej sięgać po specjalne mleko dla kotów, tudzież takie bez laktozy. To wybory zdecydowanie bardziej korzystne dla kocich brzuszków.
Pamiętajcie, że podstawą do przeżycia dla każdej istoty jest woda. Konieczne będzie dbanie o dostęp do niej w ciągu dnia, jest to szczególnie istotne latem dla kotów domowych wychodzących. W kociej naturze jest bowiem leniwe wylegiwanie się w blasku promieni słonecznych. Podczas upałów zapotrzebowanie na wodę jest znacznie większe i bardziej odczuwalne nie tylko dla nas samych. Jeśli zastanawiasz się jeszcze mleko czy woda? Zawsze postaw na wodę.

Psia karma

Chyba każdy człowiek posiadający w domu psa i kota boryka się z problemem podjadania. Mało tego zwierzaki mimo, iż w innych sytuacjach życiowych często ze sobą rywalizują i walczą o atencję w tym jednym konkretnym przypadku ochoczo współpracują. Tendencja do zgodnego wymieniania się oferowanym przez nas jedzeniem jest powszechna. Koty ciągnie do psiej karmy, a psy do kociej. Każdy pupil uważa, że ten drugi dostał na pewno lepsze menu. Niestety jak można przewidzieć długotrwałe jedzenie przez koty pokarmu przeznaczonego dla psów jest dla nich nie zdrowe. Karma dla psa nie zawiera wielu ważnych dla kotów składników odżywczych. Ze względu na niedostateczną ilość białka zwierzę jest niedożywione, na domiar złego duże ilości błonnika i węglowodanów mogą powodować biegunki i nudności. Nie tylko dla kotów ta wymiana jest niekorzystna. Wyższy poziom białka w kociej karmie spożywany regularnie przez psy prowadzi do niestrawności, a nawet groźnego dla zdrowia zapalenia trzustki. Obydwa gatunki różnią się od siebie, a co za tym idzie potrzebują jedzenia o zawartości mikroelementów i makroelementów na różnym poziomie.
Spokojnie sporadyczne podjadanie nie powinno wpłynąć znacząco na zdrowie i samopoczucie żadnego z czworonożnych przyjaciół. Ważne jest by kontrolować i uczyć od małego swoje zwierzaki dyscypliny oraz właściwych nawyków żywieniowych i nagradzać odpowiednie zachowania zdrowymi smakołykami.

Czym jest dieta Iana Billinghursta znana pod nazwą BARF?

Dieta BARF składa się głównie z surowego mięsa, jadalnych kości i narządów. Nie zawiera też konserwantów, szkodliwych dodatków, czy nadmiernych ilości produktów zbożowych. W takim jadłospisie znaleźć można surowe ryby, podroby, warzywa, a nawet owoce! Pozostałe komponenty diety BARF to między innymi: przeróżne oleje, jajka, mleczne przetwory i nasiona.

Ważne suplementy przy stosowaniu diety BARF

• algi: źródło wapnia, jodu i soli mineralnych,
• drożdże: bogate w witaminę B,
• siemię lniane: kwasy omega,
• olej z łososia: kwasy omega,
• owoce dzikiej róży lub inne źródła witaminy C

Dieta BARF bazuje na filozofii żywienia, która zakłada iż jadłospis czworonoga powinien być przepełniony tym czym żywili się jego przodkowie. To ciekawa propozycja, ale samodzielne układanie menu i przygotowywanie posiłków jest bardzo pracochłonne. Wdrażając się w ten system karmienia warto zasięgnąć porady specjalisty i zlecić mu ułożenie przykładowego jadłospisu.

Suplementacja – na co warto zwrócić uwagę?

Suplementy stanowią bogate źródło witamin, minerałów i innych składników odżywczych. Choć kocie suplementy pomagają wzbogacić każdy model karmienia, warto wspomnieć iż zdecydowanie większą uwagę na suplementację powinni zwrócić Ci, którzy zdecydowali się na samodzielne układanie domowej diety. Wówczas bowiem istnieje większe ryzyko niedostarczania zwierzakom wszystkiego tego co znaleźć można w gotowej, zbilansowanej karmie wysokiej jakości dostosowanej do danego gatunku. Kolejną grupą, której znacznie bardziej mogą przydać się suplementy jest ta odżywiana szeroko dostępnymi w marketach i mniejszych sklepach popularnymi karmami o niskiej zawartości mięsa. Produkty pochodzenia zwierzęcego używane do produkcji karm pozbawione są wielu elementów, które kot w naturalnym środowisku skonsumowałby podczas polowań na gryzonie i ptaki. Nie istnieje więc karma idealna, mięso używane w produkcji nigdy nie będzie pełnowartościowym posiłkiem. Najbardziej zbliżonym menu do tego jakie kot sam by sobie zagwarantował w przyrodzie będzie niewątpliwie to stworzone w myśl diety opracowanej przez Iana Billinghursta.

Suplementy – o czym często zapominamy?

Suplementy dzielą się na te podstawowe, których stosowanie jest niezbędne do zachowania dobrej kondycji i prawidłowego funkcjonowania organizmu. Nie powinno zatem zabraknąć ich w diecie oraz suplementy uzupełniające podawane dodatkowo w przypadku konkretnych wskazań, którymi mogą być: choroby, pasożyty, pielęgnacja.
Zastanawiasz się które witaminy i mikroelementy najlepiej przysłużą się Twojemu kotu? Oto lista najlepiej przyswajalnych przez czworonogi suplementów podstawowych.

1. Tauryna. Aminokwas odpowiedzialny za prawidłową pracę serca, zachowanie dobrego stanu zdrowia dorosłych kotów, ma także wpływ na właściwy przebieg ciąży i rozwój młodych po przyjściu na świat. Niezwykłe jest to, że tauryny w zasadzie nie da się przedawkować. Koci organizm bowiem radzi sobie z jej nadmiarem wydalając ją wraz z moczem. Suplementacja tauryną jest bardzo ważna. Właściciele czworonogów powinni zwracać na to uwagę, gdyż skrajny niedobór może prowadzić nawet do śmierci. W naturze dzikie koty uzupełniają braki tauryny polując na myszy. Tak, to właśnie one bogate są w ten ważny aminokwas. Domowe koty skazane są na proponowaną przez nas dietę, dlatego też zwracajcie uwagę podczas zakupów na składy. Większość pełnowartościowych karm ją zawiera, choć zdarzają się wyjątki.
2. Algi morskie. Dostarczają jod obowiązkowy do zapewnienia właściwego funkcjonowania tarczycy. Z roku na rok zwiększa się ilość przypadków chorób tarczycy u kotów, dlatego też ważne jest by odpowiednio wcześnie im zapobiegać stosując suplementację. Mączka z alg dostarcza wapnia, który z kolei nieunikniony jest do utrzymania dobrego stanu kości i zdrowego uzębienia. Suplementacja algami niweluje nieprzyjemny zapach z jamy ustnej, zapobiega też nadmiernemu osadzaniu się płytki nazębnej.
3. Drożdże. Na początek ważna informacja. Drożdże jako suplementy, to nie te same drożdże, które kupimy w sklepie. Można je kupić w specjalnych preparatach lub czystej postaci w sklepach zoologicznych. Drożdże żywe to coś zupełnie innego i nie nadają się do spożycia przez kota. Mogą powodować silną niestrawność i zagazowanie jelit! Właściwie dobrane dostarczają witamin B, wspomagają odporność i prawidłową perystaltykę jelit. Dobry wpływ mają także na zdrowie skóry i jakość sierści.
4. Skorupki jaj. Choć niektórym może wydawać się to dziwne, skorupki jaj to najprostszy i najlepszy zarazem suplement dostarczający organizmowi wapń. Jak już wiemy wapń to budulec kości i zębów. Stosowanie go wpływa korzystnie na uzupełnienie niedoborów witamin i minerałów. Na dodatek mączka ze skorupek jaj kurzych jest źródłem magnezu, potasu, sodu, cynku i miedzi. Wapń wpływa kojąco na układ nerwowy i wspomaga prawidłową pracę serca. Szczególnie wskazane jest stosowanie takiej suplementacji przy diecie nastawionej na surowe mięso i ograniczanie kości. Wapń równoważy wysoki poziom fosforu, bilansując niedobory spowodowane brakiem kości w jadłospisie zwierzaka.
5. Mączka kostna. Wszystkie substancje zawarte w mączce kostnej szczególnie potrzebne są w okresie wzrostu zwierzęcia. Duża ilość wapnia wpływa na poprawny wzrost szkieletu oraz zdrowe i silne uzębienie. Suplement ten zaopatruje też w fosfor. Powinno się go stosować szczególnie w niektórych fazach życia. U młodego kota podczas wzrostu i kształtowania się układu kostno-stawowego oraz u seniorów, bowiem obserwowana jest wówczas tendencja do schorzeń układu ruchu. Fosfor jest szkodliwy dla kotów z chorymi nerkami, właściciele schorowanych czworonogów uważajcie!
6. Sól. Sól dostarcza organizmowi sodu i chloru, te z kolei odpowiadają za utrzymanie gospodarki wodnej na optymalnym poziomie. Karmy kupne zawierają ją w składzie, natomiast dieta tworzona na własną rękę wymaga suplementacji. Z solą należy jednak bardzo uważać. W nadmiarze jest bowiem szkodliwa i zagraża zdrowiu.
7. Oleje rybne. Kwasy omega-3 i witamina D to główne składniki odżywcze w które zaopatrują organizm oleje rybne. Suplementem witaminy D są oleje z wątroby rekina i dorsza, natomiast najwięcej kwasów omega-3 zawierają oleje z łososia. Tłuszcze rybne dbają o odporność i zdrowy wygląd sierści. Koty domowe są bardziej narażone na niedobory witaminy D, dachowce mogą naturalnie pobierać ją ze słońca. Powinniśmy dbać by nie zabrakło jej naszym małym kanapowym tygrysom, a suplementacje stosować z umiarem.
8. Witamina E. Przeciwdziała wielu chorobom ochraniając zawarte w ciele tłuszcze i lipidy przed wolnymi rodnikami. Suplementacja powinna być prowadzona pod kontrolą lekarza lub dietetyka weterynaryjnego, gdyż eliminacja jej nadmiaru nie jest tak prosta jak w przypadku tauryny. Kot dorosły potrzebuje około 2 mg witaminy E dziennie, z kolei kotki ciężarne oraz kocięta w fazie rozwoju więcej

Kim jest dietetyk weterynaryjny i czym się zajmuje?

Przeciętny człowiek może nie znać odpowiedzi na to pytanie, ponieważ zawód ten dopiero zyskuje popularność. Co nie znaczy, że nie istniał już od dawna. Po prostu właściciele zdrowych, dobrze prowadzonych zwierząt nie potrzebują jego konsultacji, a co się z tym wiąże nie mieli jeszcze szansy spotkać takiej osoby na swojej drodze lub zwyczajnie nie mieli pojęcia, że mają z nią do czynienia. Wielu weterynarzy posiada bowiem taką specjalizację. Skoro już wiemy, że certyfikowany dietetyk weterynaryjny to najczęściej lekarz weterynarii, który szkolił się w kierunku żywienia zwierząt i zdobył praktykę w tej dziedzinie, przejdźmy teraz do charakterystyki jego pracy.
Dietetyk weterynaryjny to osoba oferująca niezrównaną pomoc w układaniu indywidualnego jadłospisu dla pupila, który tak owego potrzebuje. Zbilansowana dieta to jest właśnie to na czym skupia się każdy specjalista w tym zawodzie. Do zadań dietetyka należy między innymi doradztwo w: sposobie karmienia, doborze karmy, suplementów oraz pomoc właścicielom upartych czworonogów w przejściu na nowy, odmienny tryb żywienia.

Skala oceny kociej kondycji

By ułatwić właścicielom kontrolę nad odpowiednią masą ciała ich czworonogów stworzono specjalną skalę. Skala ta ma na celu weryfikację ewentualnych problemów z kondycją kota i zapobieganie ich pogłębianiu.

1. Bardzo szczupły:
   • odcinek klatki piersiowej i jamy brzusznej widziany z góry jest tej samej szerokości,
   • łatwy do zaobserwowania zarys poszczególnych żeber, talerzy biodrowych oraz kręgów piersiowych i lędźwiowych;
   • wyraźnie odznaczające się w sylwetce kota kości, wystające ponad powierzchnię mięśni;
   • mocno podkasany brzuch;
2. Szczupły:
   • odcinek klatki piersiowej i jamy brzusznej widziany z góry jest tej samej szerokości, tak jak w przypadku kota bardzo szczupłego;
   • zarys kości jest zauważalny, ale nie wystają one ponad powierzchnię mięśni;
   • brzuch mniej podkasany,
3. Optymalna masa:
   • równa szerokość sylwetki kota widziana z góry;
   • kości nie są wyraźnie widoczne, ale po badaniu ciała palcami można wyczuć poszczególne żebra i łatwo je policzyć;
   • zdrowo wyglądający brzuch, lekko podkasany;
4. Nadwaga:
   • szerszy odcinek brzucha niż odcinek piersiowy oglądając kota z góry;
   • dolny zarys brzucha jest na tym samym poziomie tudzież niższym od dolnego zarysu klatki piersiowej, obserwując sylwetkę z boku;
   • żebra trudno wyczuwalne, nie można ich już policzyć;
5. Otyłość:
   • widocznie szerszy odcinek brzuszny od klatki piersiowej;
   • nisko opadający brzuch znacznie zaburza proporcje kota widziane z boku;
   • wrażenie zbyt krótkich kończyn w stosunku do reszty ciała;
   • żebra niewyczuwalne, niemożliwe do policzenia;

Pierwsze objawy nadwagi u kota

Znając już skalę oceny kociej kondycji właściciele mogą znacznie łatwiej zaobserwować i kontrolować niepokojące zmiany. Nadwaga u kota może być z początku trudna do zauważenia. Wszystko też zależy od budowy czworonoga. Koty wyższe o dłuższych kończynach niełatwo jest przekarmić, u niższych i mniejszych kotów nadwaga jest bardziej widoczna. Badając regularnie ilość gromadzącej się tkanki tłuszczowej będziemy w stanie wyczuć zmiany. U kota z nadwagą trudno jest policzyć poszczególne żebra, z czasem staję się to niemożliwe. Do pierwszych objawów nadwagi zaliczyć można też mniejszą aktywność i wzmożoną senność. Sylwetka dorosłego kota i masa jego ciała powinna być na tym samym poziomie przez większość życia. Jeżeli podejrzewasz nadwagę bądź otyłość u swojego pupila najlepszym rozwiązaniem będzie konsultacja z lekarzem weterynarii. Podczas wizyty weterynarz dokona szczegółowej oceny kondycji ciała BCS (Body Condition Score) i w razie konieczności skieruje czworonoga na dietę. Trzymanie się takiej diety nie należy do najprostszych zadań właściciela. Nierzadko konieczne jest skorzystanie z pomocy kociego dietetyka. Układanie jadłospisu dla kota ciepiącego na nadwagę lub co gorsza otyłość sprawia wiele problemów. Jeśli lekarz z lecznicy weterynaryjnej nie zasugeruje konkretnej karmy warto udać się na konsultację z dietetykiem weterynaryjnym, dla którego układanie diety dla wybrednych to codzienność.

Podstawowe czynniki prowadzące do nadwagi zwierząt

Poniżej prezentujemy listę najpopularniejszych przyczyn nadwagi i otyłości u czworonogów. Tyczy się ona w szczególnej mierze kotów i psów.

• zbyt mało ruchu,
• monotonny tryb życia,
• brak atencji ze strony właściciela,
• sterylizacja / kastracja,
• uwarunkowania genetyczne poszczególnych ras,
• choroby tarczycy, trzustki,
• spowolniony metabolizm u dojrzałych kotów,
• zażywanie leków sterydowych i hormonów.

Bagatelizowane zagrożenie zdrowia

Nadwaga to duże zagrożenie, które niestety często bywa bagatelizowane. Odchudzanie kota jest niezwykle trudnym i mozolnym zajęciem zarówno dla samego zainteresowanego, jak i jego właściciela. Kot bowiem łatwo się uczy i zapamiętuje przez co pewne nawyki stają się codzienną rutyną. Jako, że zwierzę to z natury jest indywidualistą, ciężko będzie mu narzucić swoje zdanie. Dlatego też tak ważne jest by zamiast leczyć skutki otyłości, profilaktycznie jej zapobiegać.
Sprawdzaj wagę kota, od czasu do czasu badaj palcami ilość tkanki tłuszczowej, nie przekarmiaj i co najważniejsze zapewnij swojemu małemu przyjacielowi odpowiednią ilość ruchu w ciągu dnia. Kot wychodzący rzadziej boryka się z nadwagą, niż kot, który całe dnie spędza w domu na kanapie. Trudno się dziwić naszym mruczkom, że łatwo tracą kontrolę nad nadprogramowymi kilogramami, skoro przeciętny kot statystycznie przesypia 2/3 swojego życia!

Otyłość, a inne choroby

Wysoka nadwaga u kota prowadzi niestety do wielu innych chorób i kłopotliwych schorzeń. Do najpopularniejszych współistniejących problemów należą:

1. Zmiany zwyrodnieniowe stawów. Powstają bardzo często w skutek przeciążenia stawów nadmierną masą zwierzaka.
2. Cukrzyca. Nagromadzony w organizmie zwierzaka tłuszcz sprzyja pojawianiu się wahań ilości glukozy we krwi. To coraz bardziej powszechna kocia choroba XXI wieku.
3. Schorzenia jelita grubego. Zbyt mała aktywność często prowadzi do problemów z wypróżnianiem, których nie wolno bagatelizować!
4. Choroby układu moczowego. Wiecie już, że koty mają tendencję do zapominania o odpowiednio częstym nawadnianiu organizmu. Takiemu zachowaniu dodatkowo sprzyja niedostateczna ilość ruchu. Kot otyły rzadziej korzysta też z toalety, a zalegający w pęcherzu mocz może powodować kolejne, bolesne kłopoty zdrowotne.
5. Nadciśnienie u kota. Otyłe koty tak samo jak ich otyli właściciele nierzadko cierpią na nadciśnienie. To powszechne schorzenie może być przyczyną wielu innych chorób układu krążenia i wpływać niekorzystnie na samopoczucie.
6. Choroby skóry. Rozleniwiony, ospały kot myje się ze znacznie mniejszą częstotliwością co zdrowy, aktywny zwierzak. Skutkiem takiego zachowania mogą być więc przeróżne, nieprzyjemne problemy dermatologiczne.

Zbilansowana dieta kluczem do sukcesu

Odpowiednio dopasowana do zwierzaka dieta może zdziałać cuda. Życie w zdrowiu to podstawa, a nic nie uchroni pupila przed chorobami tak dobrze jak bogate w niezbędne składniki odżywce i witaminy jedzenie. Co więcej zdrowy zwierzak równa się brak nadprogramowych wydatków. Dbajmy więc o swoje czworonogi, tak jak dbamy o siebie samych i swoje dzieci. Stosowanie się do zasad zbilansowanej diety gwarantuje kotu prawidłowy rozwój i wzrost, oraz dłuższy żywot w zdrowiu. Koty odżywiane we właściwy sposób będą szczęśliwe i pełne energii, którą na pewno zarażą swoich właścicieli. Zdrowa dieta zapobiega też niepożądanym, nieprzyjemnym dolegliwościom. Warto zatem zasięgnąć porady specjalisty i zadbać o swojego małego przyjaciela by ten mógł przez życie kroczyć z podniesioną głową i ogonem.