Chyba każdy pies kocha spacery.
Dłuższe, lub krótsze, codziennie muszą być co najmniej dwa, a im więcej i im dalszy dystans – tym lepiej.
Powinny się odbywać oczywiście pod kontrolą i za wiedzą psiego opiekuna.
Co jednak, jeśli pies ma tendencje do samotnych spacerów, lub wydłuża je bez wiedzy swojego właściciela, przemierzając samotnie nieznane wcześniej trasy?
Warto w jakiś sposób zabezpieczyć pupila, by zawsze po długim samotnym spacerze mógł trafić do domu.
W tym celu właśnie stosowane są zawieszki dla psa z adresem.
Jak wybrać idealną? Czy adresówka dla psa na rzep sprawdzi się lepiej niż metalowa?
Co napisać na adresówce dla psa i jakie dane powinny się na niej znajdować?
Czy są jeszcze inne, skuteczne metody oznakowania psa, tak, aby w przypadku jego odnalezienia udało się ustalić opiekuna?
Postaram się przybliżyć temat tych przydatnych drobiazgów w poniższym artykule.
Adresówka dla psa
Każdy pies powinien mieć adresówkę – owszem, nie każdy ma tendencję do częstych ucieczek na spacerach, ale każdy czworonożny przyjaciel może się przestraszyć i uciec, nawet pies, który jest zazwyczaj oazą spokoju i wzorem opanowania.
Niektóre psy po zwęszeniu leśnej zwierzyny potrafią się oddalić od właściciela i mimo nawoływania, nie chcą do niego wrócić.
Po zgubieniu tropu zostają same, w nieznanym miejscu.
Drodzy opiekunowie psów, wyobraźcie sobie samych siebie w tej sytuacji – przerażonych, gnanych strachem i emocjami, daleko od domu.
Negatywne emocje pupila osiągają wtedy bardzo wysoki poziom.
Adresówka dla psa to zawieszka, która w razie potrzeby pomoże w odnalezieniu właściciela i ułatwi drogę do domu.
Zazwyczaj adresówka jest mocowana do obroży, szelek, uprzęży psa.
Adresówka dla psa co napisać?
Zawieszka dla psa z danymi powinna zawierać imię i nazwisko właściciela, oraz dane kontaktowe, jak numer telefonu, tak aby w prosty i szybki sposób powiadomić opiekuna gdzie znajduje się jego drogocenna zguba.
Idealna adresówka dla psa:
- powinna być niewielkich rozmiarów,
- nie powinna przeszkadzać psu w trakcie zabawy i aktywności fizycznej,
- powinna zmieścić wszystkie niezbędne dane (czyli numer telefonu właściciela, imię psa),
- musi być odporna na niekorzystne warunki środowiskowe i możliwie trudna do zgubienia.
Rodzaje adresówek
Jest kilka rodzajów adresówek.
Plastikowa adresówka dla psa
Najmniej skomplikowane są plastikowe, z przezroczystym miejscem do włożenia karteczki z numerem telefonu lub adresem, przypominające breloczek do kluczy.
Jest to zdecydowanie niskobudżetowe rozwiązanie, koszt takiej zawieszki nie jest większy niż dziesięć złotych.
Ma ona jednak kilka wad:
- Nie jest trwała – karteczka może zamoknąć lub wypaść w trakcie intensywnego wysiłku.
- Mocowanie do obroży również nie jest trwałe, kółeczka łatwo się wyginają i deformują, w przypadku drapania, zabawy może być łatwo zerwana lub zgubiona.
- Odstaje od obroży, w przypadku małych psów jej rozmiar jest nieadekwatnie duży w stosunku do ilości informacji, jakie można na niej zmieścić.
Metalowe beczułki
Innym rodzajem adresówki są metalowe beczułki, które można odkręcić i do środka włożyć kartkę z danymi kontaktowymi opiekuna zwierzęcia.
Ten rodzaj oznakowania zwierzaka jest trwalszy, beczułki na ogół są na tyle szczelne, że karteczka przetrwa nawet ulewny deszcz.
Ich mały rozmiar bywa zaletą, można je jednak łatwo przeoczyć.
Mocowanie do obroży również nie jest zbyt trwałe, mogą zostać zgubione.
Nie każdy wie, że można je odkręcić, mogą być potraktowane jako ozdoba.
Ich cena jest wyższa niż w przypadku zawieszek plastikowych, ale nadal nie przekracza 20 złotych.
Metalowa adresówka dla psa grawerowana
Trwałym i jednocześnie ciężkim do przeoczenia sposobem oznakowania psa jest grawerowana lub wybijana zawieszka metalowa.
Grawerunek jest odporny na niekorzystne warunki środowiskowe.
Adresówka dla psa z grawerem ma przeróżne kształty i kolory, dodatkowo jest prosta w czyszczeniu.
Wariant mocowany do obroży może zostać zgubiony lub zerwany podczas zabawy lub drapania, tak jak poprzednie rodzaje adresówek.
Można jednak zamówić solidniejszą wersję, w postaci blaszki do przyszycia lub nabicia na obrożę.
Należy jednak pamiętać o zamówieniu nowej adresówki, w przypadku wymiany obroży na inny model.
Zawieszkę dla psa z grawerem można zamówić lub dostać w sklepach zoologicznych, ich ceny wahają się od 20 do 60 złotych.
Zamawiając metalową, grawerowaną adresówkę, warto zadbać o to, by była wyposażona w powłokę antykorozyjną.
Pendrive
Dość nowoczesnym sposobem oznakowania pupila jest adresówka w formie nośnika danych.
Pendrive z danymi właściciela może być przymocowany jak breloczek, lub przyszyty do obroży.
Można na nim zamieścić dowolne informacje, począwszy od adresu i numeru telefonu, skończywszy na dokładnej lokalizacji domu.
Nie jest to zbyt praktyczne rozwiązanie, ponieważ nie da się od ręki odczytać danych właściciela, trzeba znaleźć najpierw komputer lub urządzenie na którym będzie można odczytać dane zawarte na nośniku.
Dodatkowo, urządzenia nie są zazwyczaj wodoodporne, zatem kontakt z deszczem będzie dla nich zabójczy. Jest to raczej gadżet niż spełniająca swoją funkcję adresówka.
Adresówka wyszywana
Niektóre firmy oferują wyszywanie obroży, na przykład w formie haftowania kontaktowego numeru telefonu na spodzie.
Jest to ciekawy sposób na umieszczenie danych o właścicielu, ma wiele zalet.
Przede wszystkim jest to rozwiązanie wodoodporne, nie ulegnie zniszczeniu w kontakcie z deszczem.
Nie przeszkadza w trakcie zabawy, czy też drapania, nie ma możliwości odczepienia się, jak zwykła adresówka.
Cena zależy od producenta obroży oraz od ilości wyhaftowanych znaków, zwykle zamyka się w stu złotych.
Materiałowa adresówka dla psa na rzep lub zatrzaski
Adresówki materiałowe, z haftowanymi danymi właściciela, są alternatywą dla haftu na odwrocie obroży.
Ta adresówka dla psa jest zwykle mocowana na rzep (łatwiej jest ją zgubić) lub zatrzaski (trudniej jest ją zgubić).
Cena zależy od ilości informacji zawartych na nich oraz od sposobu mocowania, jaki wybierze opiekun psa.
Te zawieszki dla psów są wodoodporne i nie trzeba zamawiać nowej adresówki przy zmianie obroży.
Wadą takiej zawieszki z adresem i numerem telefonu może być trudność w jej doczyszczeniu, gdy pies na przykład postanowi zażyć kąpieli błotnej.
Chipowanie psa
Wszystkie adresówki mają wspólną wadę – muszą być przyczepione do obroży.
W przypadku jej zgubienia, rozerwania, gubią się razem z nią.
Dlatego oprócz przyczepienia adresówki do obroży warto zachipować swojego pupila.
Polega to na wprowadzeniu pod skórę mikroprocesora, otoczonego szklaną powłoczką.
Chipowanie nie jest najprzyjemniejszym zabiegiem, bywa dość nieprzyjemne dla niektórych pacjentów z powodu rozmiaru igły, przez którą przeprowadzany jest mikroprocesor.
Chip zawiera 15 cyfrowy kod, który powinien zostać zarejestrowany w bazie danych przez właściciela zwierzęcia.
Niestety, za jego pomocą nie można odkryć lokalizacji zwierzęcia, nie zawiera on również danych właściciela, jego numeru telefonu ani adresu, dlatego jeśli nie jest zarejestrowany – jest bezużyteczny, w przypadku zagubienia psa.
Mimo wszystko, zarejestrowany jest najlepszą metodą na oznakowanie swojego pupila.
Podsumowanie
Bez względu na to, na jaki rodzaj adresówki zdecydujecie się, w przypadku swojego pupila, pamiętajcie, aby zawsze była przypięta do obroży lub szelek psa.
Nawet najbardziej trwała adresówka na nic się zda, jeśli zostanie w domu w trakcie samotnego spaceru.
Na zakończenie życzę wszystkim czytelnikom, aby adresówka, przypięta do szelek waszego pupila nigdy nie okazała się potrzebna!
Ja robiłam kiedyś samodzielnie adresówki dla moich piesków. Z małego papierka, owiniętego szczelnie taśmą klejącą. Z jednej strony był mój adres, z drugiej nr telefonu. Trzeba ją oczywiście wymieniać co jakiś czas. U mnie zwykle kończyła żywot latem, jak piesek wszedł do rzeki popływać. Bo ona nie jest aż tak nieprzemakalna w tej taśmie, wytrzyma deszcz, ale pływanie w wodzie nie zawsze. (Tu rada żeby pisać długopisem, nie pisakiem, bo ten się rozmazuje. A jak porządny długopis, to czasem nawet i pływanie przetrwa.) A u mojego drugiego pieska, który nie lubił pływać, starczała na dłużej. O ile tylko była porządnie wykonana. Bo na początku, jak nie miałam praktyki w wykonaniu tych zawieszek, to zdarzało się, że te papierki na deszczu zamokły, bo niedokładnie taśma przylegała, raz rozmazał się tusz z pisaka, a kiedyś urwało się, ale ucząc się na błędach, nauczyłam się robić porządne, względnie nieprzemakalne i trudne do urwania. Nie jest to takie trudne, tylko trzeba trochę pomyśleć i wyciągnąć naukę z poprzednich niepowodzeń. Np. nie pisać pisakiem, a długopisem. Albo gdy się urwała, to obmyślić, jak zrobić, żeby było mocniejsze to miejsce na końcu, gdzie się zaczepia do obroży. Ważna jest też porządna taśma, bo niektóre mają słaby klej, a inne mocniejszy. Ogółem, praktyka czyni mistrza 😉 Te zawieszki miały przede wszystkim taki plus, że były bardzo lekkie i nie przeszkadzały zwierzakom, bo to tylko kawałeczek papierka czy cienkiej tekturki owinięty taśmą klejącą. A druga sprawa, że jak nawet jedna się zniszczyła czy zgubiła, to w pół godziny miałam zrobioną nową, nie musiałam nigdzie zamawiać, ani czekać aż przyślą. Zrobiłam dokładnie taką, jak sama chciałam. Dla mniejszego psa mniejszą, dla większego większą. Później jeszcze kombinowałam z kolorowym papierem, np. mocny jasny pomarańcz, przyciąga wzrok, ale nie utrudnia odczytania czarnego tuszu. I na tym ładnie napisany nr telefonu.
Można też na niektórych obrożach po prostu na powierzchni samej obroży napisać markerem wodoodpornym nr telefonu (bo to kluczowa informacja). Też tak kiedyś miałam napisane na jednej. Obróżka tamta była skórzana i było widać nr całkiem dobrze, nawet z daleka. A jeszcze inna obroża była z materiału i też miałam na niej napisany markerem nr. Ale nie na każdej obroży się da w ogóle coś napisać. Zawsze jednak można zrobić tak – napisać czarnym markerem na kawałku jasnego materiału i podszyć ten pasek materiału wkoło obróżki, żeby się nie przekręcał. Właściwie, to nawet lepszy pomysł, niż te wiszące adresówki. Bo wtedy można duże cyfry napisać, widoczne z daleka. Bo też nie każdy pies daje się do siebie zbliżyć obcej osobie. Mój jeden był taki, że nie dał blisko siebie podejść. Tak do metra najbliżej. Więc im większe cyfry, tym lepiej. Ktoś mógłby odczytać z dalszej odległości, bez potrzeby podejścia blisko, ani tym bardziej bez potrzeby złapania go. (Nawet jak pies by sam nie uciekał, to ja bym się na przykład bała obcego, zwłaszcza większego, psa obmacywać w poszukiwaniu adresówki, zwłaszcza jak jest zestresowany i nie ma właściciela w okolicy, ugryzł by jeszcze, a tu nawet nie wiadomo czy zaszczepiony – i byłby problem.) Jak ktoś umie wyhaftować, to jeszcze lepiej, ale marker wodoodporny też się dobrze trzyma na materiale i na skórze, a napisanie zajmuje tylko parę sekund. Trzeba tylko z czasem, jak trochę zacznie blaknąć, poprawić, żeby był wyraźniejszy, mocniejszy kolor. Taka adresówka na obroży też na pewno się nie urwie. Wiec same plusy.
Może komuś się przydadzą moje sposoby na oznakowanie pieska. Pozdrawiam 🙂