Opublikowany przez: Elwira Jurczyk

U mojego Maćka weterynarz zdiagnozował niewydolność nerek 🙁 Zaczynamy leczenie, ale chcę jeszcze was zapytać jak leczy się niewydolność nerek u starszego kota ? Proszę o poradę

 Dzień dobry

Przykro mi, że u Maćka wykryto niewydolność nerek 🙁 Zachęcam do przeczytania artykułu "Niewydolność nerek u kota".

Niewydolność nerek to choroba kotów, która powstaje gdy 75% nefronów w obu nerkach przestaje funkcjonować. Dysfunkcja nefronów może być odwracalna przy ostrej niewydolności nerek albo nieodwracalna gdy wystąpi  przewlekła niewydolność nerek.

Ostra niewydolność nerek powstaje w kilka-kilkanaście godzin po zadziałaniu czynnika toksycznego, takiego jak:

• niektóre leki,
• metale ciężkie,
• pestycydy,
• rozpuszczalniki,
• niektóre rośliny.

Nie ma tu predyspozycji wiekowej kota. Objawy kliniczne, które wówczas występują to:

• apatia,
• posmutnienie,
• brak apetytu,
• wymioty,
• biegunka,
• niekiedy zapach mocznika z jamy ustnej,
• nadżerki w jamie ustnej,
• rzadko koty wykazują bolesność okolicy nerek.

Podejrzenie ostrej niewydolności nerek nasuwa się po rozmowie z właścicielem, w czasie której lekarz weterynarii dowiaduje się o możliwym kontakcie kota z potencjalnie nefrotoksyczną substancją.

Do potwierdzenia niezbędne są badania dodatkowe.

Należ wykonać:

• badanie krwi w którym są podwyższone parametry nerkowe,
• USG na którym widać powiększone nerki,
• badanie moczu.

Leczenie takiego pacjenta musi przebiegać wielokierunkowo: należy go odpowiednio nawadniać, w przypadku istnienia antidotum dla spożytego środka nefrotoksycznego niezbędne jest podanie go zwierzęciu.

Niezwykle istotna jest kontrola wytwarzanego moczu ponieważ świadczy to o funkcjonowaniu nerek.

Przy występowaniu wymiotów należy podawać  środki przeciwwymiotne, ważne jest podanie osłonowo antybiotyku. Należy zwrócić uwagę aby karma, którą spożywa chore zwierzę była uboga w fosfor oraz białko, gdy brak apetytu trwa kilka dni niekiedy niezbędne jest założenie sondy przełykowej.

Rokowanie długoterminowe jest zwykle dobre, wszystko zależy od szybkości rozpoznania choroby oraz trafności leczenia. O sukcesie można mówić po upływie od kilku tygodni do kilku miesięcy czyli po upływie okresu regeneracji.

Przewlekła niewydolność nerek jest najczęściej spotykana u starszych kotów.

Ta choroba rozwija się miesiącami, czasem nawet latami, objawy są przez długi czas niedostrzegalne dla właściciela. Niestety, w tym przypadku, dochodzi do  nieodwracalnego uszkodzenia kłębuszków nerkowych.

Jest wiele przyczyn, które mogą prowadzić do takiego stanu, np.:

• zaburzenia immunologiczne,
• amyloidoza,
• nowotwory,
• substancje toksyczne dla nerek,
• przyczyny zakaźne lub zapalne,
• zaburzenia dziedziczne i wrodzone.

Objawy kliniczne to:

• utrata masy ciała,
• wzmożone pragnienie oraz oddawanie moczu,
• zła kondycja fizyczna,
• nie odnotowuje się bolesności okolicy nerek.  

Rozpoznanie polega na wykonaniu:

• badań krwi (podwyższone parametry nerkowe),
• USG (zmniejszone nerki z ogniskami zwłóknień),
• RTG (pomniejszone nerki),
• biopsji (gdy rozpoznanie jest wątpliwe).

Leczenie przewlekłej niewydolności nerek jest trudne.

Na początku należy próbować znaleźć przyczynę choroby i ją wyeliminować, niestety nie zawsze jest to możliwe. Należy odpowiednio nawadniać zwierzę, umożliwić mu stały dostęp do wody.

W przypadku braku apetytu należy dożywiać zwierzę pozajelitowo.

Ważne jest aby karma była uboga w białko i fosfor, można podawać pokarm przygotowywany w domu jak również specjalistyczne karmy weterynaryjne.

Przy wysokim stężeniu fosforu niezbędne jest podawanie leków wiążących ten pierwiastek.

Często, przy przewlekłej niewydolności nerek, występują wymioty, należy wówczas zaaplikować kotu leki przeciwwymiotne oraz leki chroniące śluzówkę żołądka.

Niezwykle ważne jest także leczenie występującej  zazwyczaj anemii u kota.  

Należy unikać podawania antybiotyków oraz maksymalnie zminimalizować stres któremu poddawane jest zwierzę.

Leczenie musi być kontynuowane przez całe życie kota.

Co 2-4 miesiące należy kontrolować masę ciała oraz wykonywać badania takie jak:

• badanie morfologiczne krwi,
• badanie biochemiczne krwi,
• badanie ogólne moczu.

Uszkodzenie nerek w tym przypadku jest zwykle nieodwracalne i często postępujące, leczenie rzadko poprawia czynność nerek.

Pozdrawiam, lek. wet. Ewelina Marcola