Biegunka u kota: co ją powoduje i co podać na kocią biegunkę?

Wiesz, że biegunka u kota może być przyczyną poważnych chorób? Nigdy nie należy bagatelizować tego objawu, ponieważ może to doprowadzić do śmierci zwierzęcia.

Kot, który ma biegunkę może szybko się odwodnić, zwłaszcza jeśli jest to młody kociak. Osłabia to jego organizm, przez co nie ma sił na walkę z chorobą.

Jeśli u Twojego kota od dłuższego czasu obserwujesz biegunkę, jak najszybciej skontaktuj się z weterynarzem.

Im dłużej będzie ona trwała, tym zwierzak będzie miał mniejsze szanse na wyzdrowienie.

Z tego artykułu dowiesz się co oznacza biegunka u kota i co podać na kocią biegunkę.

Co to jest biegunka u kota?

Biegunka u kota jest objawem klinicznym, a nie chorobą.

Charakteryzuje się on zwiększoną częstotliwością wypróżnień lub zwiększona ilością stolca.

Taki kał jest konsystencji płynnej lub półpłynnej oraz nieuformowany.

Biegunce może towarzyszyć stan ogólnego osłabienia, gorączka, czy też kurczowe bóle brzucha.

Objaw ten trwający do 14 dni określany jest jako biegunka ostra, natomiast utrzymanie się objawów chorobowych ponad 4 tygodnie, określa się jako biegunka przewlekła.

Kocia biegunka może przyjmować różny charakter:

Może być wodnista, tryskająca jak np. w przypadku lamblii, zawierać domieszki krwi wraz ze śluzem w przypadku zarobaczenia lub być ciemna, smolista, co świadczy o krwawieniu w górnych pokładach przewodu pokarmowego.

Ostra biegunka stanowi częsty problem kliniczny, którego nasilenie zależy bezpośrednio od przyczyny.

Stan ten nierzadko ustępuje samoistnie i może, ale nie musi, wymagać leczenia.

W przypadku osłabienia zwierzęcia, biegunki utrzymującej się powyżej 2 dni i widocznego odwodnienia zwierzęcia, konieczne jest wprowadzenie terapii leczniczej.

Co powoduje biegunkę u kota?

Przyczyn kociej biegunki może być bardzo wiele, obserwujemy ją przy różnych schorzeniach.

Pamiętaj, że często aby je ustalić niezbędne są dodatkowe badania.

Przyczyny związane z układem pokarmowym:

1. Wirusowe:
   • Panleukopenia kotów.
   • Koronawirus jelitowy kotów.
   • Związane z FIV lub FeLV.
2. Bakteryjne:
   • Salmonella.
   • Campylobacter.
   • Clostridium.
   • Yersinia.
   • Eneterotoksyczny szczep E. Coli.
   • Bakteryjne zapalenie otrzewnej.
3. Robaki obłe:
   • Trichuris vulpis.
   • Ancylostoma/Uncinaria.
   • Strongyloides.
   • Toxocara/Toxocaris.
4. Pierwotniaki:
   • Giardia (Lamblia).
   • Cryptosporidium.
   • Kokcydia.
   • Entamoeba.
5. Inne czynniki zakaźne:
   • Neorickettsia (zatrucie łososiem).
   • Histoplasma (zwykle przewlekłe).
   • Prothoteca (zwykle przewlekle).
6. Inne przyczyny:
   • Krwotoczne zapalenie żołądka i jelit.
   • Połknięcie śmieci/ciała obcego.
   • Biegunka u kota może wystąpić po zmianie karmy, na przykład z mokrej na suchą.
   • Częściowa niedrożność.
   • Zapalenie otrzewnej.
   • Idiopatyczne zapalenie jelit (IBD).
   • Nowotwory.
   • Nietolerancja pokarmowa.
   • Biegunkę u kota obserwujemy po przejedzeniu.

Przyczyny niezwiązane z układem pokarmowym:

1. Choroby wątroby i dróg żółciowych.
2. Ostre zapalenie trzustki.
3. Choroby nerek.
4. Zaburzenia hormonalne:
   • Niedoczynność kory nadnerczy.
   • Nadczynność tarczycy.
5. Zaburzenia mieszane:
   • Leki.
   • Poszczepienne.
   • Toksyny.
   • Zaburzenia behawioralne oraz stres.

Zakażenie koronawirusem kotów

Zakażenie koronawirusem kotów, może występować w postaci przejściowej, w której dominuje łagodna biegunka oraz zakaźne zapalenie otrzewnej (FIP).

Postać rozsiana powstaje w wyniku mutacji koronawirusa.

W większości przypadków zakażenie jelit przebiega w postaci łagodnej, przemijającej biegunki, której towarzyszą wymioty i zwykle przy zastosowaniu leczenia objawowego dochodzi do wyleczenia.

Niestety, w przypadku rozwinięcia się postaci FIP, leczeniem jest terapia podtrzymująca, ponieważ do tej pory nie wynaleziono leku na tę chorobę…

Jak wygląda kot z FIP możesz zobaczyć na poniższym filmie

Panleukopenia kotów FPV

Panleukopenia u kota wywoływana jest przez bardzo odporny na warunki środowiskowe parwowirus koci.

Większość objawów klinicznych objawia się u nieszczepionych kociąt między 3 a 5 miesiącem życia.

Wśród objawów dominują:

• wymioty,
• odwodnienie,
• krwawa biegunka,
• gorączka,
• osowiałość.

Wirus białaczki kotów (FeLV) i wirus nabytego niedoboru odporności (FIV)

W tym przypadku biegunka ma różny charakter oraz wygląd, ponieważ jest ona wynikiem wtórnych zakażeń wirusami jelitowymi, zakażeń bakteryjnych oraz grzybiczych, związanych z obniżoną odpornością. Intensywne leczenie objawowe może złagodzić objawy, jednak długoterminowe rokowanie jest złe.

Zakażenia bakteryjne

Jelita cienkie są prawidłowo zasiedlane przez ograniczoną liczbę różnorodnych bakterii.

Często bakterie mogące prowadzić do biegunki izolowane są także od osobników zdrowych.

W przypadku nieprawidłowego rozrostu flory bakteryjnej może dochodzić do pojawienia się biegunki o różnym charakterze.

Campylobacter

W przypadku zakażenia Campylobacter biegunka może mieć łagodny przebieg, ze sporadycznym oddawaniem stolca, umiarkowany lub ostry z wodnistym i krwistym kałem lub ze śluzem. Objawy chorobowe mogą się pojawić nagle w sytuacjach stresowych jak np. podróż czy wizyta u lekarza.

Clostridium

Inną bakterią, która może powodować biegunkę u kota  jest Clostridium spp.

Bakteria ta ma zdolność do produkowania toksyny jelitowej, której nagromadzenie się w organizmie prowadzi do rozwoju krwotocznego zapalenia jelit, ostrych oraz przewlekłych biegunek z jelita cienkiego lub z jelit grubych.

Biegunki takie są często tryskające oraz cuchnące.

E.coli i Salmonella

Jeżeli chodzi o bakterie E.coli oraz Salmonella, są to bakterie rozpowszechnione wśród zwierząt, jednakże rzadko prowadzą do rozwoju objawów chorobowych.

Jednocześnie zwierzęta rzadko stanowią źródło zakażenia dla ludzi.

W przypadku gdy dojdzie do objawów u zwierząt, najczęściej obserwuje się:

• wymioty u kota,
• biegunkę wodnistą,
• utratę masy ciała,
• utratę łaknienia.

Robaki obłe

U kotów nicienie prawdopodobnie stanowią najczęstszą przyczynę chorób przewodu pokarmowego.

Powodują one wydalanie patologicznego kału, który może, ale nie musi, mieć charakteru biegunki.

Taki kał może być półpłynny, luźny uformowany, bądź z dużą ilością śluzu oraz z domieszką krwi.

Zakażenia pierwotniacze

Najczęstszym pierwotniakiem występującym u kotów jest Giardia duodenalis.

Powoduje on ostrą lub przewlekłą tryskającą biegunkę, wodnistą, której towarzyszą ból brzucha, odwodnienie oraz utrata masy ciała.

Należy pamiętać, że zwierzęta zakażone lamblią, mogą być również źródłem zakażenia dla ludzi.

Choroba zapalna jelit (IBD)

Termin choroba zapalna jelit stosuje się w gastroenterologii psów i kotów do określenia ciągle utrzymujących się lub nawracających objawów ze strony przewodu pokarmowego.

Przy chorobie zapalenia jelit IBD histologicznie w błonie śluzowej jelita stwierdza się obecność nacieków zapalnych, lecz nie udaje się stwierdzić przyczyny toczącego się procesu zapalnego.

Wydaje się, że IBD nie jest jedną jednostką chorobową, a stanowi w rzeczywistości grupę chorób, ponieważ cechuje się zmiennością obrazu histologicznego.

Objawy jakie towarzyszą IBD są zmienne, od normalnej biegunki do biegunki krwistej, smolistej, z dużą objętością stolca, wraz z zapaleniem żołądka lub wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy.

Dodatkowo występują:

• utrata masy ciała,
• zmieniony apetyt,
• spaczone łaknienie,
• ból jamy brzusznej.

Nowotwory

Chłoniak jest najczęściej rozpoznawanym nowotworem i najczęściej występującym nowotworem przewodu pokarmowego.

Bez względu na stopień złośliwości, objawy kliniczne chłoniaków obejmują:

• utratę masy ciała,
• brak apetytu,
• wymioty u kota,
• biegunkę u kota,
• wzmożone pragnienie,
• wielomocz.

Co ważne, wymioty i biegunka u chorych kotów mają bardzo małe nasilenie lub nie występują wcale, dlatego w przypadku rozpoznawania choroby należy wesprzeć się badaniami dodatkowymi takimi jak np. biopsja pod kontrolą USG.

Zaburzenia mieszane

Biegunka u kota po antybiotyku

Długotrwała antybiotykoterapia prowadzi do zredukowania flory bakteryjnej w jelitach zarówno tej dobrej jak i złej.

Prowadzi to do zaburzenia procesów trawienia i wchłaniania, co może być przyczyną biegunek.

Dlatego przy terapii antybiotykami zawsze zalecane jest jednoczesne stosowanie probiotyków.

W aptekach dostępnych jest wiele ludzkich preparatów z probiotykami bez recepty np. Trilac, Lactic.

Można też kupić probiotyki dla zwierząt. Warto się nad tym zastanowić, ponieważ flora bakteryjna kotów różny się od naszej.

Rośliny trujące dla kota

Toksyny, na które najczęściej narażone są nasze koty, są pochodzenia roślinnego.

Niektóre powszechnie występujące w naszych domach rośliny doniczkowe zawierają substancje silnie toksyczne.

Spożycie rośliny trującej dla kota może powodować krwawe zapalenia żołądka, jelit, uszkodzenia nerek i wątroby.

Zatrucia te w swoim obrazie klinicznym, oprócz wymiotów mogą mieć także biegunkę o różnym wyglądzie.

Do roślin trujących dla kotów należą między innymi:

• amarylis,
• dracena,
• aloes,
• gwiazda betlejemska.

Biegunka po szczepieniu

Rzadziej obserwuje się kocią biegunkę, która byłaby skutkiem ubocznym szczepienia profilaktycznego.

Biegunka u kota ze stresu

Częściej można spotkać się z biegunką na tle zaburzenia behawioralnego.

Sytuacje stresowe typu transport, wizyta u lekarza lub nowe zwierzę w domu powodują wzmożoną perystaltykę jelit, co objawia się częstszym oddawaniem kału, o luźnej konsystencji.

Zaburzenia hormonalne

Najczęściej występującym zaburzeniem hormonalnym kotów jest nadczynność tarczycy.

Choroba ta dotyczy starszych kotów, powyżej 10 roku życia.

Biegunka może mieć charakter kału o normalnym zapachu oraz kolorze, jednakże zawiera więcej treści płynnej niż stałej.

Jest to spowodowane zwiększonym metabolizmem u kota z nadczynnością tarczycy, co przekłada się na wzmożoną perystaltykę jelit.

Często takie koty tracą na wadzę przy utrzymującym się lub zwiększonym apetycie.

Biegunka u kota a dieta

Biorąc pod uwagę wszystkie czynniki powodujące biegunki u kotów bez wątpienia najczęściej biegunki spowodowane są przez błędy dietetyczne.

Biegunka po zmianie karmy dla kota

Jedną z najczęstszych przyczyn biegunki u kota jest właśnie nagła zmiana karmy dla kota. Wbrew pozorom mało urozmaicona dieta korzystnie wpływa na ich układ pokarmowy.

Zmiana karmy z dnia na dzień, powoduje zaburzenia gastryczne o charakterze złego trawienia, wchłaniania, przyspieszonej perystaltyce, co w sumie przekłada się na wystąpienie biegunki.

Przekarmienie

Podobny obraz możemy uzyskać w przypadku niekontrolowanego pobierania pokarmu przez zwierzę.

Przejedzenie się, zjedzenie zepsutej karmy również negatywnie wpływa na proces trawienia.

Nietolerancje pokarmowe

U kotów również ma miejsce niepożądana reakcja na pokarm – alergia i nietolerancja pokarmowa.

Niepożądane reakcje na pokarm stanowią potencjalne przyczyny różnych objawów ze strony przewodu pokarmowego, dlatego ważne jest rozpoznanie niepożądanych reakcji występujących po spożyciu pokarmu. Podobnie jak u ludzi, często obserwuje się wystąpienie biegunki u kota po mleku.

W związku z brakiem enzymu laktazy, laktoza zawarta w mleku nie jest trawiona w przewodzie pokarmowym, tylko ulega fermentacji, w wyniku czego dochodzi do zmiany pH w jelitach, rozwoju nieprawidłowej flory bakteryjnej co w końcowym efekcie prowadzi do biegunki.

Z praktycznego punktu widzenia alergia i nietolerancja pokarmowa mogą być wywołane przez te same składniki pokarmy, a ich objawy kliniczne, rozpoznawanie różnicowe i metody leczenia są bardzo zbliżone do siebie i nie zawsze można je łatwo odróżnić.

Triaditis

Przyczyną biegunek u kotów, nie mająca charakteru zakaźnego jest tzw. triaditis. Jest to ostre zapalenie trzustki, które u kotów często występuje razem z IBD oraz zapaleniem dróg żółciowych.

Zakłada się, że zależność ta wynika z tego, że u kotów przewód trzustkowy wchodzi do przewodu żółciowego wspólnego, wcześniej niż jego ujście do dwunastnicy.

Objawy kliniczne tego schorzenia mogą być bardzo zmienne i niespecyficzne:

• gorączka,
• wymioty,
• niekiedy żółtaczka,
• ból w przodobrzuszu,
• biegunka o różnym stopniu nasilenia.

W diagnostyce ostrego zapalenia trzustki bardzo przydatne są badania dodatkowe jak badanie krwi, szybkie testy diagnostyczne oraz USG.

Pomimo panującej opinii, biegunka może rozwinąć się w bardzo poważny problem.

Przy braku interwencji, biegunka prowadzi do silnego odwodnienia oraz osłabienia zwierzęcia.

Obserwuje się apatie oraz zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej, elektrolitowej, z czego może rozwinąć się kwasica.

Czas jaki jest potrzebny, aby doszło do gwałtownych zaburzeń jest różny.

Zależy od wielkości zwierzęcia, wieku (najbardziej narażone są kocięta), oraz objawów towarzyszących. Ostra biegunka prowadzi szybko do odwodnienia (nawet w ciągu 2-3dni) natomiast biegunka przewlekła zazwyczaj powoduje spadek masy ciała zwierzęcia przy utrzymującym się apetycie.

Diagnostyka

W diagnostyce biegunek wykorzystuje się szereg badań i testów dodatkowych.

Badanie krwi: na jakie wskaźniki zwrócić uwagę?

Badaniami pierwszego rzutu są morfologia oraz biochemia krwi.

Morfologia pozwoli nam na określenie czy w organizmie toczy się proces zapalny oraz na podstawie liczby eozynofili, będziemy w stanie wykluczyć bądź potwierdzić alergie czy też pasożyty. Oceniając wartości takie jak: liczba erytrocytów, hematokryt oraz hemoglobinę uzyskujemy obraz stanu nawodnienia zwierzęcia.

Biochemia określa szereg enzymów zarówno wątroby, trzustki oraz nerek.

Podwyższenie któregoś z powyższych enzymów narządowych, wskazuje na proces chorobowy toczący się na ich terenie.

AST oraz ALT są specyficznymi enzymami, których wzrost jest charakterystyczny w przypadku uszkodzeń wątroby.

Wzrost AP może mieć związek z patologią kości, jelit, wątroby oraz żołądka.

Zaburzenia gastryczne mogą mieć również związek z podwyższonymi parametrami nerek: mocznika i kreatyniny, których wysoki poziom prowadzi do uogólnionej mocznicy. Dodatkowo określenie poziomu białka całkowitego w organizmie odzwierciedla stan kliniczny organizmu, ponieważ wraz z biegunką często dochodzi do utraty białka (tzw. enteropatia białkogubna).

Pobrana krew, może również zostać wykorzystana do wykonania innych szybkich testów diagnostycznych.

Takim szybkim testem jest test fPLI, który określa poziom lipazy reaktywnej w surowicy.

Test ten nie jest testem swoistym dla samej trzustki, dlatego musi zostać poparty badaniem USG oraz badaniem lipazy oraz amylazy.

Badanie USG

Badanie ultrasonograficzne w przebiegu chorób przewodu pokarmowego jest wysoce cenionym badaniem ponieważ daje nam obraz subiektywny stanu klinicznego.

Pozwala na zobrazowanie zmian toczących się na terenie jamy brzusznej zarówno zapalenie trzustki, wgłobienia jelit, a także nierzadko pozwala nam określić przyczynę biegunki.

Niekiedy jednak, na podstawie samego USG, nie jesteśmy w stanie postawić diagnozy, dlatego w takim przypadku badanie USG musi zostać poparte biopsją zmiany lub badaniem endoskopowym.

Badania te pozwalają lekarzowi weterynarii na bezpośrednią ocenę narządu, a także jednoczesne pobranie wycinków do badań histopatologicznych w kierunku diagnostyki nowotworu.

Badanie kału kota

Innym cennym diagnostycznie materiałem do badań może być kał. Metodą flotacji, kał może zostać zbadany pod kątem obecności pasożytów jelitowych, metodami laboratoryjnymi można wykonać badanie w kierunku zakażenia Lamblią.

Można również wykonać rozmaz lub posiew kału na obecność patologicznych bakterii.

Roztwór kału, ewentualnie wymaz z prostnicy może nam służyć do wykonania szybkiego testu diagnostycznego w kierunku panlekopenii kotów.

Wynik uzyskujemy w ciągu kilku minut, dzięki czemu przy wyniku pozytywnym możemy szybko wprowadzić intensywne leczenie.

Biegunka u kota: co podać?

Czy są jakieś domowe sposoby na biegunkę u kota? Na biegunkę u kota możemy zwierzęciu podać węgiel aktywowany lub smectę do picia, a także probiotyki dostępne w aptece.

Na biegunkę u kota nie zaleca się podawanie ludzkich preparatów takich jak nifuroksazyd bez konsultacji z lekarzem weterynarii, ze względu na dużą różnicę w stężeniu substancji czynnej w preparacie leczniczym.

Biegunka u kota leczenie

W momencie, gdy po głodówce biegunka nie ustąpi, należy udać się do lekarza weterynarii, który po zbadaniu zwierzęcia i po dokładnym wywiadzie wdroży leczenie, zaleci dodatkowe badania, aby móc określić przyczynę biegunki.

Leczenie pierwszego rzutu polega na podawaniu kroplówek.

Ilość, rodzaj i sposób podania płynów, zależy od stanu klinicznego zwierzęcia i jego wielkości.

Taki płyn może być wzbogacony o białko, aminokwasy lub witaminy, jednakże każda decyzja odnośnie podania leków musi być poprzedzona dokładnym badaniem zwierzęcia.

Karma dla kotów z biegunką

W przypadku gdy stan kliniczny zwierzęcia się ustabilizuje, powróci apetyt, a wygląd kału uległ poprawie zaleca się wprowadzenie karmy lekkostrawnej.

Do karmy lekkostrawnej, przygotowanej w warunkach domowych zalicza się gotowany ryż z kurczakiem i marchewką, podawany małymi porcjami, a częściej.

W przypadku, gdy opiekun woli korzystać z komercyjnych karm dla kota można stosować karmy różnych producentów o nazwie gastrointestinal, intestinal lub gastrointestinal low fat.

Ta ostatnia skierowana jest najczęściej dla kotów z chorobami trzustki, ponieważ karma ta posiada ograniczoną zawartość tłuszczy. W związku z tym że biegunka ma różne tło, w przypadku wyboru diety należy zwrócić uwagę na parametry innych narządów.

W przypadku uszkodzenia wątroby zalecana jest karma hepatic, natomiast w przypadku uszkodzenia nerek, stosuje się karmę renal.

Podsumowanie

Biegunki powszechnie występują u wszystkich zwierząt.

W badaniu klinicznym należy wziąć pod uwagę wiek zwierzęcia, ponieważ przyczyna kociej biegunki może mieć związek z wiekiem zwierzęcia.

U kociąt i młodych kotów najczęściej biegunka spowodowana jest pasożytami zarówno pierwotniakami jak i robakami obłymi. Biegunka u kota może wystąpić również po odrobaczaniu.

Ostatnio coraz częściej diagnozuje się panleukopenię, jako przyczynę biegunki oraz FIP.

U kotów dorosłych, biegunka najczęściej jest spowodowana:

• błędami dietetycznymi,
• triaditis,
• chłoniakiem,
• IBD,
• nietolerancją pokarmową.

U geriatrycznych kocich pacjentów, biegunkę obserwuje się jako objaw wtórny na tle:

• nadczynności tarczycy,
• chłoniaka,
• niewydolności nerek ,
• zakażeniem wirusem FiV,
• zakażeniem wirusem FeLV

Biorąc pod uwagę szeroką etiologię biegunki, każdy jej przypadek należy traktować z osobna. Pamiętaj, że zbagatelizowanie tego objawu, może prowadzić do pogłębiającego się osłabienia organizmu i trudniejszej terapii.

Chcesz dowiedzieć się więcej o sposobach leczenia biegunki u kota?

Może interesuje Cię jak powinna wyglądać pierwsza pomoc przy biegunce u kota?

Dodaj teraz komentarz pod artykułem, odpiszę najszybciej jak to możliwe.