Robaki u kota i odrobaczanie zwierzaka
Większość zwierząt domowych prędzej czy później w trakcie swojego życia złapie robaki.
Zdecydowanie najbardziej narażone są na to koty wychodzące i polujące, ale także kanapowe sierściuchy nie są bezpieczne.
Pewnie jako właściciel kota wiele razy zastanawiałeś się, czy Twojego mruczka ten problem dotyczy.
Poniższy artykuł pozwoli Ci zgłębić temat robaków u kota. Dowiesz się jakie są ich rodzaje, jak zapobiegać zakażeniu i jakie są najlepsze preparaty na robaki u kota.
Co to są robaki u kota?
Robaki u kota to pasożyty bytujące w jego przewodzie pokarmowym. Funkcjonują kosztem swojego żywiciela, powoli go wyniszczając.
Jakie robaki u kota są najbardziej niebezpieczne? Dowiesz się tego w dalszej części artykułu.
Glisty u kota
Glista kocia Toxocara cati w zwróconym pokarmie | źródło: Wikipedia
Glisty, czyli Toxocara cati (glista kocia) i Toxascaris leonina to najczęściej spotykane robaki u kota.
Kocięta mogą zarazić się nimi ssąc mleko od zakażonej matki.
Starsze osobniki zarażają się przez zjedzenie inwazyjnych jaj glist.
Po wydaleniu z kałem, jaja muszą przez jakiś czas przebywać w odpowiedniej temperaturze, by stać się dojrzałe – dlatego też świeże odchody nie są zagrożeniem.
Środowisko miejskie jest powszechnie skażone tymi pasożytami, więc o chorobę nietrudno.
Dorosłe postacie glist Toxocara cati bytują w przewodzie pokarmowym kota i mogą być wydalane z kałem lub w wymiotach.
Jak poznać, że kot ma glisty?
Zobacz na wideo jak mogą wyglądać robaki w wymiotach kota
Są to białe robaki (kolor mlecznobiały), wyglądające jaki nitki makaronu, mają 5-10 cm długości.
Tęgoryjec u kota
Tęgoryjec u kota – Ancylostoma tubaeforme
Tęgoryjce Ancylostoma tubaeforme i Uncinaria stenocephala (rzadziej u kota) również bytują w przewodzie pokarmowym kota.
Ich pasożytnictwo polega na wczepianiu się torebką gębową w błonę śluzową jelita i odżywianiu się krwią gospodarza.
Rzadziej spotykane jest aktywne wnikanie larw przez skórę.
Pasożytów Ancylostoma tubaeforme nie widać gołym okiem.
Proszę udostępnij ten artykuł, ponieważ komuś może się przydać
Tasiemiec u kota
Tasiemiec u kota spotykany jest rzadziej. U kociaków bytują:
- Dipylidium caninum (tasiemiec psi),
- Taenia taeniaeformis,
- Echinococcus multiocularis (tasiemiec bąblowcowy).
Kot może zarazić się nimi tylko poprzez zjedzenie żywiciela pośredniego (gryzonie, pchły, wszoły, ptaki).
Niestety ze względu na zamiłowanie do polowania, koty są w grupie wysokiego ryzyka.
Jak wygląda tasiemiec u kota?
Zobacz na poniższym wideo jak wygląda wydalony segment tasiemca u kota.
Wyglądające jak ziarenka ryżu kawałki pasożyta znajdowane mogą być w kale kota, na sierści wokół odbytu lub w miejscach bytowania futrzaka.
Pierwotniaki u kota
Do pierwotniaków, które najczęściej znajdujemy u kotów należą:
- Giardia lamblia,
- kokcydia (Cystoisospora, Sarcocycstis).
Pasożyty te zasiedlają:
- jelito cienkie,
- przewody żółciowe,
- pęcherzyk żółciowy.
Pierwotniaki zarażają przede wszystkim młode koty oraz starsze koty o obniżonej odporności.
Głównym objawem zarobaczenia są uciążliwe biegunki u kota, jednak wiele zwierząt zakażonych jest bezobjawowo.
Jak poznasz, że Twój kot ma robaki?
Robaki u kota – objawy
Objawy zarobaczenia są niespecyficzne – mogą występować też przy wielu innych chorobach. Dlatego tak ważne jest prawidłowe zdiagnozowanie problemu.
Jeśli Twój kot ma robaki, możesz zaobserwować:
- wymioty i przewlekłe biegunki u kota,
- krew i śluz w kale,
- ospałość,
- apatię,
- wysunięcie się III powieki,
- zmienny apetyt (czasem nadmierny, a czasami brak łaknienia),
- utratę wagi,
- matową, szorstką sierść,
- kaszel, duszność (najczęściej u kociąt) – związane jest to z wędrówką glisty kociej przez płuca i mechanicznym drażnieniem dróg oddechowych,
- niedokrwistość przy nasilonej inwazji lub u kociąt.
Kał od kota należy zbierać przez kilka kolejnych dni (najczęściej 3 dni).
W międzyczasie próbkę trzeba przechowywać w lodówce (nie zamrażać!). Następnie należy zanieść ją do gabinetu weterynaryjnego, gdzie zostanie przeanalizowany.
Dzięki temu badaniu mamy czarno na białym informację o tym, jakimi pasożytami zarażony jest nasz futrzak.
Proszę udostępnij ten artykuł, ponieważ komuś może się przydać
Tabletki na odrobaczanie kota
Odrobaczanie kota
Środki doustne to tabletki na robki, pasty, żele.
Są to preparaty jednoskładnikowe, jak tabletki Panacur, pasta Pyrantel, lub wieloskładnikowe tabletki na odrobaczenie kota, takie jak:
Ceny tych tabletek wahają się od kilku do kilkunastu zł.
Wybór preparatu i schemat odrobaczania zależy od rodzaju inwazji. Dlatego zawsze jego wybór powinien być skonsultowany z Twoim lekarzem weterynarii.
W końcu on najlepiej zna organizm Twojego kota i wie jakie preparaty działają na określonym terenie zamieszkania.
U kotów istnieje bardzo dogodna forma w postaci odrobaczenia spot-on (kropelka na kark) – dostępne preparaty to między innymi:
Odrobaczenie kota tym sposobem kosztuje około 40zł.
Leki te są bardzo skuteczne i coraz bardziej popularne, szczególnie, że niektóre mruczki w ogóle nie akceptują tabletek doustnych.
W przypadku inwazji tasiemców równie ważne jak odrobaczenie jest także zwalczenie pcheł na kocie i w jego otoczeniu.
Niezbędna jest więc także regularna profilaktyka przeciwko zewnętrznym pasożytom u kota.
Jak często odrobaczać kota?
Najlepiej wtedy, kiedy jest potrzeba.
Najrozsądniejszym więc wyjściem jest okresowe badanie kału i na podstawie jego wyniku podjęcie decyzji o ewentualnym programie odrobaczania.
Jeśli jednak z jakichś względów nie jesteś w stanie wykonać tej analizy to zalecane jest odrobaczanie kota przynajmniej 4 razy w roku.
Czy robakami można zarazić się od kota?
Czy robakami można zarazić się od kota?
Zarażenie się pasożytami od zwierząt jest trudne, ale możliwe.
Szczególnie narażone na infekcję są małe dzieci (ze względu na brak przestrzegania podstawowych zasad higieny), osoby starsze lub o obniżonej odporności (przewlekle chore).
Jednak dokładne mycie rąk po zabawie z pupilem, po pracy w ogródku, w ziemi lub piaskownicy, regularne usuwanie odchodów z kuwety i jej regularne mycie, sprzątanie legowisk kota i dbanie o profilaktykę przeciwko pasożytom zewnętrznym ogranicza to ryzyko do minimum.
Proszę udostępnij ten artykuł, ponieważ komuś może się przydać
Toksokaroza (zarażenie glistą)
Najpowszechniejszą zoonozą jest oczywiście jest toksokaroza (zarażenie glistą).
U ludzi nazywa się to zespołem larwy trzewnej wędrującej, gdyż pasożyty przemieszczają się po różnych narządach – są to:
- płuca,
- śledziona,
- nerki,
- układ nerwowy,
- oczy.
Powodują w związku z tym różnorakie objawy związane z upośledzeniem działania tych narządów.
Zarażenie tęgoryjcem
Mniejsze zagrożenie dla ludzi stanowią larwy tęgoryjców, które po wniknięciu przez skórę mogą powodować jej stany zapalne.
Zarażenie człowieka tasiemcem
Bardzo niebezpiecznym pasożytem jest tasiemiec bąblowcowy, dla którego człowiek jest żywicielem pośrednim.
Zarażenie następuje przez poprzez zjedzenie jaj tasiemców, które mogą znajdować się w kale lub na sierści kota, ale mogą nimi też być zabrudzone warzywa i owoce (uwaga na owoce leśne!).
Larwy u człowieka wędrują najczęściej do wątroby (ale też do nerek, mózgu) i tam tworzą różnej wielkości pęcherze.
Zarażenie pierwotniakiem
Jeśli chodzi o zakażenia pierwotniacze to brak jest jednoznacznych dowodów na to, że koty stanowią zagrożenie giardiozą dla człowieka.
Mam nadzieję, że ten artykuł odpowiedział na większość pytań jakie zadawałeś sobie w związku z odrobaczaniem Twojego kota.
Podejdź więc do tematu odpowiedzialnie i racjonalnie!
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat programu odrobaczanie i zalecanych dla Twojego kota preparatów, dodaj teraz komentarz pod artykułem.
