Większość kotów domowych prędzej czy później w trakcie swojego życia złapie robaki. Zdecydowanie najbardziej narażone są na to koty wychodzące i polujące, ale także koty domowe niewychodzące nie są bezpieczne.
Pewnie jako opiekun kota wiele razy zastanawiałeś się, czy Twojego mruczka ten problem dotyczy.
Poniższy artykuł pozwoli Ci zgłębić temat robaków u kota. Dowiesz się:
- jakie są ich rodzaje,
- jak zapobiegać zakażeniu pasożytami wewnętrznymi,
- czy człowiek, a zwłaszcza dzieci mogą się zarazić robakami od kota,
- jakie są najlepsze preparaty na robaki u kota.
Co to są robaki u kota?
Robaki u kota to pasożyty bytujące w jego przewodzie pokarmowym. Funkcjonują kosztem swojego żywiciela, powoli go wyniszczając.
Jakie robaki u kota są najbardziej niebezpieczne? Dowiesz się tego w dalszej części artykułu.
Glisty u kota
Glisty, czyli Toxocara cati (glista kocia) i Toxascaris leonina to najczęściej spotykane robaki u kota.
Kocięta mogą zarazić się nimi ssąc mleko od zakażonej matki.
Starsze osobniki zarażają się przez zjedzenie inwazyjnych jaj glist.
Po wydaleniu z kałem, jaja muszą przez jakiś czas przebywać w odpowiedniej temperaturze, by stać się dojrzałe – dlatego też świeże odchody nie są zagrożeniem.
Środowisko miejskie jest powszechnie skażone tymi pasożytami, więc o chorobę nietrudno.
Dorosłe robaki Toxocara cati bytują w przewodzie pokarmowym kota i mogą być wydalane z kałem (można je zauważyć w okolicach odbytu) lub w wymiotach.
Jak poznać, że kot ma glisty?
Zobacz na wideo jak mogą wyglądać robaki w wymiotach kota
Glisty Toxocara cati to białe robaki (kolor mlecznobiały), wyglądające jaki nitki makaronu, mają 5-10 cm długości.
Tęgoryjec u kota
Tęgoryjce Ancylostoma tubaeforme i Uncinaria stenocephala (rzadziej u kota) również bytują w przewodzie pokarmowym kota.
Ich pasożytnictwo polega na wczepianiu się torebką gębową w błonę śluzową jelita i odżywianiu się krwią gospodarza.
Pasożytów Ancylostoma tubaeforme nie widać gołym okiem.
Tasiemiec u kota
Tasiemiec u kota spotykany jest rzadziej.
U kotów bytują tasiemce:
- Dipylidium caninum (tasiemiec psi),
- Taenia taeniaeformis,
- Echinococcus multiocularis (tasiemiec bąblowcowy).
Kot może zarazić się tym pasożytem wewnętrznym tylko poprzez zjedzenie żywiciela pośredniego (gryzonie, pchły, wszoły, ptaki).
Niestety ze względu na zamiłowanie do polowania, koty są w grupie wysokiego ryzyka.
Jak wygląda tasiemiec u kota?
Zobacz na poniższym wideo jak wygląda wydalony segment tasiemca u kota.
Robaki te wyglądają jak ziarenka ryżu, kawałki pasożyta znajdowane mogą być w kale kota, na sierści wokół odbytu lub w miejscach bytowania futrzaka. To bardzo ważny temat, dlatego zdecydowaliśmy się poświęcić mu osobne opracowanie – wszystkiego na temat tasiemców u kota dowiesz się z artykułu: „Tasiemiec u kota„.
Pierwotniaki u kota
Do pierwotniaków, które najczęściej znajdujemy u kotów należą:
- Giardia lamblia,
- kokcydia (Cystoisospora, Sarcocycstis).
Pasożyty te zasiedlają:
- jelito cienkie,
- przewody żółciowe,
- pęcherzyk żółciowy.
Pierwotniaki zarażają przede wszystkim młode koty oraz starsze koty o obniżonej odporności.
Głównym objawem zarobaczenia są uciążliwe biegunki u kota, jednak wiele zwierząt zakażonych jest bezobjawowo.
Jak poznasz, że Twój kot ma robaki?
Objawy robaków u kota są niespecyficzne – mogą występować też przy wielu innych chorobach. Dlatego tak ważne jest prawidłowe zdiagnozowanie problemu.
Jeśli Twój kot ma robaki, możesz zaobserwować:
- wymioty i przewlekłe biegunki u kota,
- krew i śluz w kale,
- ospałość,
- apatię,
- wysunięcie się trzeciej powieki,
- zmienny apetyt (czasem nadmierny, a czasami brak łaknienia),
- utratę wagi,
- matową, szorstką sierść,
- kaszel, duszność (najczęściej u kociąt) – związane jest to z wędrówką glisty kociej przez płuca i mechanicznym drażnieniem dróg oddechowych,
- niedokrwistość przy nasilonej inwazji lub u kociąt.
Dzięki temu badaniu mamy czarno na białym informację o tym, jakimi pasożytami zarażony jest nasz futrzak.
Tabletki na odrobaczanie kota
Przeciwpasożytnicze doustne środki stosowane u kota to tabletki na robaki, pasty, żele.
Są to preparaty jednoskładnikowe, jak tabletki Panacur, pasta Pyrantel, lub wieloskładnikowe tabletki na odrobaczenie kota, takie jak:
Ceny tych tabletek wahają się od kilku do kilkunastu zł.
Wybór preparatu i schemat odrobaczania zależy od rodzaju inwazji, dlatego zawsze jego wybór powinien być skonsultowany z prowadzącym lekarzem weterynarii. W końcu on najlepiej zna organizm Twojego kota i wie jakie preparaty działają na określonym terenie zamieszkania.
U kotów istnieje bardzo dogodna forma w postaci odrobaczenia spot-on (kropelka na kark) – dostępne preparaty to między innymi:
Odrobaczenie kota tym sposobem kosztuje około 40zł.
Te leki przeciwko robakom są bardzo skuteczne i coraz bardziej popularne, szczególnie, że niektóre mruczki w ogóle nie akceptują tabletek doustnych.
W przypadku inwazji tasiemców równie ważne, jak odrobaczenie jest także zwalczenie pcheł na kocie i w jego otoczeniu.
Niezbędna jest więc także regularna profilaktyka przeciwko zewnętrznym pasożytom u kota.
Jak często odrobaczać kota?
Kota należy odrobaczać wtedy, kiedy jest taka potrzeba.
Najrozsądniejszym więc wyjściem jest okresowe badanie kału i na podstawie jego wyniku podjęcie decyzji o ewentualnym programie odrobaczania kota.
Jeśli jednak z jakichś względów nie jesteś w stanie wykonać tej analizy to zalecane jest odrobaczanie kota przynajmniej 4 razy w roku.
Robaki u kota: czy człowiek może się zarazić?
Zarażenie się pasożytami od zwierząt jest trudne, ale możliwe.
Robaki u kota są szczególnie niebezpieczne dla małych dzieci (ze względu na brak przestrzegania podstawowych zasad higieny), osób starszych lub o obniżonej odporności (przewlekle chorych).
Można jednak ograniczyć to ryzyko do minimum:
- dokładne myjąc ręce po zabawie z pupilem, po pracy w ogródku, w ziemi lub piaskownicy,
- regularnie usuwając odchody z kuwety kota i regularnie ją myjąc,
- sprzątając legowisko kota,
- dbając o profilaktykę przeciwko pasożytom zewnętrznym.
Toksokaroza (zarażenie glistą)
Najpowszechniejszą zoonozą jest oczywiście jest toksokaroza (zarażenie glistą).
U ludzi nazywa się to zespołem larwy trzewnej wędrującej, gdyż pasożyty przemieszczają się po różnych narządach – są to:
- płuca,
- śledziona,
- nerki,
- układ nerwowy,
- oczy.
Powodują w związku z tym różnorakie objawy związane z upośledzeniem działania tych narządów.
Zarażenie tęgoryjcem
Mniejsze zagrożenie dla ludzi stanowią larwy tęgoryjców, które po wniknięciu przez skórę mogą powodować jej stany zapalne.
Zarażenie człowieka tasiemcem
Bardzo niebezpiecznym pasożytem jest tasiemiec bąblowcowy, dla którego człowiek jest żywicielem pośrednim.
Zarażenie następuje przez poprzez zjedzenie jaj tasiemca, które mogą znajdować się w kale i okolicach odbytu, lub na sierści kota, ale mogą nimi też być zabrudzone warzywa i owoce (uwaga na owoce leśne!).
Larwy u człowieka wędrują najczęściej do wątroby (ale też do nerek, mózgu) i tam tworzą różnej wielkości pęcherze. Choroba może stanowić zagrożenie dla życia człowieka!
Zarażenie pierwotniakiem
Jeśli chodzi o zakażenia pierwotniacze to brak jest jednoznacznych dowodów na to, że koty stanowią zagrożenie zarażenia giardiozą dla człowieka.
Mam nadzieję, że ten artykuł odpowiedział na większość pytań jakie zadawałeś sobie w związku z odrobaczaniem Twojego kota.
Podejdź więc do tematu odpowiedzialnie i racjonalnie!
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat programu odrobaczanie i zalecanych dla Twojego kota preparatów, dodaj teraz komentarz pod artykułem.
