Twój pies ucieka?
Może odebrałeś kolejny telefon od Twoich sąsiadów, którzy poinformowali Cię, że twój psiak znowu przebywa na ich posesji?
Znowu musisz jechać do najbliższego schroniska celem odebrania swojej czworonożnej zguby?
Masz dość ciągłych ucieczek swojego psa?
Wstydzisz się przed sąsiadami tego, że w kółko go szukasz?
Przeczytaj poniższy artykuł, a dowiesz się z niego:
- Dlaczego pies ucieka?
- Jak zapobiec nagminnym ucieczkom swojego pupila?
- Czy zastosowanie elektrycznego pastucha to dobry sposób na psie włóczęgostwo?
Dlaczego pies ucieka?
Każde zwierzę, poza rasą jaką reprezentuje, ma swój osobniczy charakter, temperament i osobowość.
Pewnie Twoi znajomi opowiadają o swoich pupilach i słyszysz, że jeden zwierzak to urodzony sportowiec, a inny najchętniej wylegiwałby się z właścicielem na kanapie przez cały dzień.
Kiedy zdecydowałeś się na posiadanie psa, być może miałeś o nim jakieś wyobrażenie.
Jeśli prowadzisz aktywny tryb życia, to planowałeś z nim swoje spacery, wycieczki rowerowe lub nawet dalekie podróże?
Jeśli jesteś domatorem, to pewnie wyobrażałeś sobie jak wspólnie z pupilem spędzacie letnie popołudnia w przydomowej altanie.
Tak czy inaczej, jeśli świadomie przemyślałeś i podjąłeś decyzję o posiadaniu psa, to prawdopodobnie równie konsekwentnie dobrałeś rasę do swojego stylu życia.
Pewnie wiesz, że jeśli jesteś osobą mało aktywną fizycznie, to nie zdołasz zapewnić podstawowych potrzeb psu rasy border collie, alaskan malamute czy też owczarek belgijski malinois.
Z kolei buldożek francuski nie nadąży za biegającym codziennie człowiekiem.
Świadomy właściciel psa wie, że zwierzę musi mieć zaspakajane podstawowe potrzeby jakimi są:
- kontakt socjalny z człowiekiem,
- stymulacja umysłowa – uczenie się,
- gryzienie,
- żucie,
- zabawa – aktywność,
- eksploracja terenu,
- węszenie,
- kontakty społeczne ze swoim gatunkiem.
A co dzieje się, jeśli tego psu nie zapewnisz?
No właśnie, efektem takiego zaniedbania mogą być między innymi ucieczki…
Pies ucieka z posesji najczęściej wówczas, kiedy się nudzi.
Wyobraź sobie, że całe swoje życie spędzasz samotnie na 20 arowej posesji, gdzie znasz już na pamięć każdy kąt, krzak i drzewo.
A do tego takie miejsce opuszczasz bardzo rzadko, a kontakt z człowiekiem ogranicza się tylko do krótkiego czasu jakim jest posiłek?
A jeśli cały psi świat mieści się w czterech metrach kwadratowych kojca?
Czy zdajesz sobie sprawę z tego jak bardzo źle czuje się takie zwierzę?
Ucieczka dla takiego czworonoga to szansa na zaspokojenie swoich potrzeb: węszenia, poznania nowego terenu, kontaktu z innymi ludźmi i zwierzętami.
Ale nie tylko zaniedbania ze strony właściciela mogą być przyczyną włóczęgostwa psa.
Zdarza się, że skłonności do ucieczki miewają psy dorosłe, które zostały adoptowane bądź przygarnięte.
W takich sytuacjach nie wiesz jaką przeszłość miało zwierzę.
Nie wiesz czy jesteś jego pierwszym, czy którymś z kolei opiekunem.
A może psiak wcześniej wychowywał się i żył tylko na ulicy?
Jeśli tak było to pupil nauczył się takiego trybu egzystencji i teraz w zamkniętej przestrzeni trudno jest mu przywyknąć do monotonii codziennego życia.
Może więc zachowywać się jak ten na poniższym wideo
Jak oduczyć psa uciekania?
Przede wszystkim przygotuj się na to, że musisz psu poświęcić sporo czasu.
Zacznij również psiaka obserwować.
Być może powodem jego notorycznych ucieczek jest suczka sąsiada bądź inna mieszkająca na twojej lub sąsiedniej ulicy?
Jeśli tak, to zastanów się nad kastracją zwierzęcia, by wyciszyć go hormonalnie.
Musisz zacząć tak postępować, by stać się “atrakcyjnym” dla swojego zwierzęcia. Atrakcyjnym bardziej, niż napotkane sytuacje podczas samotnych spacerów.
Jak to zrobić?
Zacznij wychodzić z pupilem na długie spacery.
Umów się ze znajomymi, którzy również mają psy, by te mogły spędzić ze sobą trochę czasu.
Nauczcie się oboje spędzać czas na wspólnej zabawie.
A może zaczniecie uprawiać jakiś sport? Coraz popularniejsze stają się takie dyscypliny jak:
- agility,
- obedience,
- canicross,
- bikejoring,
- dogtrekking,
- dogfrisbee,
- mantrailing,
- mantracking.
Jeśli Twój pupil nie toleruje innych zwierząt, warto zacząć od szkolenia psa.
Popracuj z nim nad jego zachowaniem. Naucz go podstawowych komend.
Zobaczysz jaka to frajda kiedy piesek zaczyna przychodzić na Twoje zawołanie, reagować na wypowiedziane jego imię czy aportować wyrzuconą mu piłeczkę.
Wiedz, że każdy poświęcony mu czas będzie procentować po stokroć.
Z czasem zbudowany przez Ciebie autorytet zacznie przynosić owoce – kiedy dla psa staniesz się cennym zasobem, a Wasza relacja będzie dla niego całym światem, wówczas zdecydowanie psiak zacznie świadomie wybierać Twoje towarzystwo w miejsce bezcelowych ucieczek i samotnych wycieczek po okolicy.
Niewidoczne ogrodzenie dla psa
A można jakoś na skróty?
Tym, którzy nie chcą psu poświęcić wolnego czasu, przychodzi na myśl zakup zagrody elektronicznej.
Czy tak nie byłoby łatwiej i szybciej?
Niestety, nie wydaje się to dobrym rozwiązaniem…
Zagroda elektroniczna dla psa, czyli tzw. niewidoczne ogrodzenie dla psa, to system wyznaczający teren wybiegu dla psów.
Niewidzialne ogrodzenie dla psa składa się z:
- centrali zasilającej,
- drutu ogrodzeniowego,
- obroży generującej impuls elektryczny w momencie, kiedy psiak zbliżania się do granicy wybiegu.
Czyli w skrócie wygląda to tak:
kiedy pies podchodzi do ogrodzenia (w założeniu producenta, kiedy podchodzi do ogrodzenia, żeby je pokonać i uciec), to wtedy zostaje porażony prądem.
Problem w tym, że przecież psy podchodzą do granicy swojej posesji nie tylko w celu ucieczki.
A co w sytuacji, kiedy wracasz do domu, a pupil biegnie w Twoją stronę, żeby się z Tobą przywitać i zostaje w takim momencie porażony prądem?
Może on wówczas odebrać to w ten sposób, że nie należy Ci ufać, gdyż z niewiadomych mu przyczyn, kontakt z Tobą może być bardzo niekomfortowy i bolesny.
A jeśli wzdłuż posesji idą dzieci sąsiadki i wołają czworonoga po imieniu?
Znowu pies za radosne podejście do ogrodzenia dostaje bolesny impuls elektryczny.
Wiesz czym to w konsekwencji skutkuje?
Tym, że pies zacznie kojarzyć przechodniów oraz przebiegające wzdłuż płotu zwierzęta z odczuwanym bólem.
A jeśli masz dobrze zsocjalizowanego psa, który lubi kontakt z człowiekiem, lubi dzieci i inne psy to wiedz, że zastosowanie tego typu urządzenia wzbudzi w zwierzęciu agresję (bo jeśli widok człowieka sprawia mu ból to zwierzę naturalnie zacznie na niego reagować agresywnie).
Nie dość, że dalej nie będzie zaspakajał swoich potrzeb, by naturalnie poczuć się dobrze, rozładować nagromadzoną energię i frustrację, to do tego dojdzie sporo bólu i stresu.
Podsumowanie
Każdy odpowiedzialny właściciel psa musi być świadomy tego, że zwierzę ma swoje potrzeby, które winniśmy mu zaspokoić.
Droga na skróty jaką jest stosowanie zagrody elektrycznej nie jest dobrym rozwiązaniem.
Co zrobić gdy pies uciekl i nie wrócil
Dzień dobry
Prosimy zerknąć na artykuł https://cowsierscipiszczy.pl/co-robic-gdy-zaginie-pies/
Pozdrawiamy serdecznie
Co to znaczy jak pies piszczy gdy dotykam jego łapki? Jest on ze schroniska wiec moze to wina dawnej wlascicielki
Dzień dobry.
Nie każdy pies lubi, gdy dotykane są jego łapki. Rozumiem, że problem dotyczy wszystkich czterech kończyn? Czy ma większy dyskomfort przy przednich lub tylnych łapkach? Możliwe, że przyczyna tkwi w bólach kostno – stawowych. Spodziewałabym się tego u starszych pacjentów – w jakim wieku jest Pani piesek? Inną przyczyną może być dyskomfort związany ze zbyt długimi pazurami, złymi doświadczeniami podczas obcinania pazurów, jakimś ciałem obcym wbitym w opuszki. Czy pupil kuleje? Czy wylizuje sobie łapki lub interesuje się nimi w nadmierny sposób? Jeśli problem jest intensywnie wyrażony, a pies dodatkowo wylizuje łapki lub wykazuje objawy kulawizny, proszę udać się do lekarza i poprosić o zbadanie pupila. Warto skontrolować też długość pazurów i skrócić je, jeśli jest taka potrzeba.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
Mojego psiaka mam od szczeniaczka, poświęcam mu sporo uwagi ma też zabawki, gryzaki itp. długie spacery lub częstsze w ciągu dnia ale wystarczy chwila mojej nieuwagi a on ucieka, jest bystrym psiakiem sam otwiera drzwi i przeskakuje przez ogrodzenia. Nie wiem co mam robić. Pomocy 🥺
Dzień dobry.
Przede wszystkim, czy pies jest wykastrowany? Skłonność do włóczęgostwa jest najczęściej przypadłością psów, które nie zostały pozbawione jąder – uciekają, aby poznać nowe terytorium oraz nowe samice, spacery bez opiekuna są zawsze bardzo kuszącą opcją spędzenia wolnego czasu. Warto zadbać o kastrację pupila, wyjdzie mu to na zdrowie (zmniejszy szanse na problemy z prostatą, nowotwory jąder, nowotwory prostaty). Jeśli nie jest Pani przekonana do zabiegu, warto spróbować kastracji chemicznej – implant umieszczany pod skórą działa przez 8 miesięcy, wycisza hormonalnie psa. Wtedy będzie Pani miała porównanie co do jego zachowania i może łatwiej będzie Pani podjąć decyzję o zabiegu chirurgicznym. Warto też maksymalnie zabezpieczyć płot, bramkę oraz drzwi wejściowe. Może rozwiązaniem będzie też duży, wygodny kojec z budą, z którego będzie trudno się wydostać – aby pupilowi nie nudziło się przebywanie w kojcu, można tam umieścić zabawki, kong.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
Witam, od paru tyg. mam adoptowanego pieska. Pomimo długich spacerów rano i wieczorem, ucieka mi aby dalej. Na całe szczęście nie jest agresywny i nikogo nie atakuje ale się na boję, że coś się stanie. W domu reaguje na komendy. Natomiast w trakcie ucieczki jest jakby głuchy. Jest wysterylizowana. Proszę o jakieś rady.
Dzień dobry.
O ile dobrze zrozumiałam, wychodzi Pani z psem tylko dwa razy w ciągu dnia, tak? To zdecydowanie za mało. Proszę spróbować wygospodarować czas na co najmniej jeden, lub dwa spacery więcej. Proszę sobie wyobrazić, że może Pani skorzystać z toalety tylko dwa razy dziennie, takie wstrzymywanie czynności fizjologicznych jest dla psa zdecydowanie niekorzystne. Możliwe, że pupilka ucieka, bo nie chce jeszcze wracać do domu – spacer jest zawsze bardzo interesujący, ciekawy, zwłaszcza, jeśli jest tak rzadko. Oprócz dodatkowych wyjść, proszę zapewnić pieskowi więcej zajęć w domu – może, gdy zacznie kojarzyć dom nie tylko z odpoczynkiem i jedzeniem, chętniej będzie do niego wracała. Z pewnością ważne jest ćwiczenie komend, nie tylko w domu ale i na spacerach. Może spacer w towarzystwie zaprzyjaźnionego pieska pomoże w ustabilizowaniu problemu z uciekaniem. Zawsze warto też poradzić się behawiorysty – specjalista, na podstawie obserwacji, podpowie Pani, jak należy postępować z psem.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
Żart. A jeśli pracuje 8 godz dziennie o nie mam czasu na więcej spacerów ? Mam się zwolnić?
Witam
Od kilku dni nasza rodzina powiekszyla sie o dwa szczeniaki bernenskiego psa pasternego. Samiac 8tyg i suczka 7 tyg. Szczeniaki sa z innych miotow ale sa spokrewnione. Samiec bardzo mocno dominuje nad sunia, gryzie dosc mocno, skacze i przygniata. Interweniuje w sytuacjach gdy mocno przegina a sunia zaczyna uciekac. Czy to jest naturalne zachowanie czy moze jednak powinnam udac sie do behawiorysty. Do celowo psiaki maja wspolnie dzielic podworko i chcialabym aby ich relacje byly poprawne.
Z gory dziekuje za rade
Joanna
Dzień dobry, w przypadku konfliktów międzygatunkowych u psów, częściej dochodzi do próby dominacji przez jednego psa kiedy są podobne do siebie wiekiem i wielkością ( jeżeli między osobnikami występuje wyraźna nierównowaga ryzyko konfliktu jest zmniejszone). Zachowania konkurencyjne u psów na jednym podwórku często mogą też wynikać z ryzyka braku ważnych dla psów zasobów- jedzenia, zabawek, uwagi właściciela, dostępu do preferowanych miejsc itp.
Jeśli chodzi o szczeniaki w wieku, który Pani podała, zazwyczaj w tym okresie socjalizacji międzygatunkowej do około 8-9 tyg, życia do matka w kojcu uczy szczeniaki co jest dopuszczone w zabawie, a co już jest zbyt brutalną zabawą. Jeśli chłopak nie był dostatecznie zsocjalizowany przez matkę, lub nie zdążył nauczyć się psich granic w zachowaniu umiaru w zabawie, a na dodatek ma kontakt tylko z podobnym wiekowo psem ( zawsze jest szansa, że inny dorosły pies samemu nie reagując przesadnie agresywnie nauczy szczeniaka rozpoznawania granic między atakiem a zabawą) – w przypadku Państwa szczeniąt ten obowiązek spadnie na Was. Przygniatanie, podgryzanie i zaczepianie suczki podejrzewam, że u Pani psa wynika jedynie z potrzeby zabawy, sama tylko jej forma oraz reakcja suczki są niewłaściwe. Jak najbardziej polecam kontakt z doświadczonym behawiorystą, który najlepiej na miejscu oceniłby co jest niewłaściwego w naturalnym zachowaniu obu psiaków i jakie działanie Pani musi podjąć aby wpłynąć na zachowania starszaka. Berneńskie psy pasterskie docelowo są bardzo dużymi psami, i korekta niewłaściwych zachowań w przypadku psów już dorosłych nie jest prostym zadaniem. Jeśli samiec podobnie brutalnie nawet dla zabawy będzie zachowywał się też w stosunku do domowników może w przyszłości dojść do niepotrzebnych incydentów kończących się obrażeniami nawet u ludzi A w przypadku zbyt emocjonującej zabawy- Pani psy częściej spotkają na swojej drodze psiaki, które będą raczej mniejszych niż większych od nich gabarytów i taką zabawę mogą wspominać bardzo dotkliwie. Na szczęście obecnie ma Pani psiaki w tak zwanym idealnym oknie socjalizacji- to w tym wieku szczeniaki są w stanie najwięcej się nauczyć, poznać i oswoić z największą liczbą bodźców ( jak fajerwerki czy inne hałasy, które w przyszłości mogą być powodem niepotrzebnego lęku).
Pozdrawiam i życzę dużo radości z nowych członków domowego stadka, lek. wet. Weronika Kalinowska, specjalista chorób psów i kotów