Alaskan Malamute: charakter, opis, choroby [zalecenia weterynarza]

Alaskan malamute
Alaskan malamute

Alaskan Malamute to jedna z najstarszych ras psów. Swą nazwę wzięły od nazwy plemienia Mehlemut zamieszkujących teren dalekiej północy. Zwierzęta te wykorzystywane były jako psy zaprzęgowe, głównie do ciągnięcia sań. Tylko ta rasa psa była w stanie wytrzymać bardzo niskie temperatury, ciężką pracę i małą ilość pożywienia, dlatego w bardzo krótkim czasie, stała się nieodzownym elementem życia Eskimosów. Rewolucja w życiu malamutów, nastąpiła w czasie gorączki złota, kiedy znudzeni codziennym wydobywaniem cennego materiału ludzie, szukając rozrywki, wymyślili konkurs psich zaprzęgów. Wówczas też nastąpiło rozprzestrzenienie się rasy. Oficjalnie rasa alaskan malamute uznana została w 1935 roku.

Jak wygląda alaskan malamute?

Jak wygląda alaskan malamute?
Jak wygląda alaskan malamute?

Pochodzenie malamutów ukształtowało ich budowę ciała. Są to psy o mocnej budowie, głębokiej klatce piersiowej, dużej muskulaturze. Psy te są silne i wytrzymałe.

Zgodnie ze standardami Alaskan Malamute ma gęstą okrywę włosową z grubą warstwą włosa ochronnego, wystarczająco długiego, by osłonić wełniste podszycie.

Malamuty mogą mieć rozmaite kolory.

Charakterystyczną cechą są znaczenia czepek na głowie oraz twarzy całkowicie białej, bądź też ze strzałką i/lub z maską.

Ogon przypomina powiewające pióro.

Malamute musi być psem grubokościstym, o zdrowych kończynach, mocnych łapach, głębokiej klatce piersiowej i silnych barkach; powinien także mieć wszystkie fizyczne przymioty, niezbędne dla sprawnego wykonywania swej pracy.

Ruch musi być pewny, zrównoważony, niestrudzony i bardzo wydajny.

Alaskan malamute to pies, który z założenia nie jest predestynowany do uczestnictwa w wyścigach. Psy rasy alaskan malamute te należą do ras dużych – ich waga to ok. 35-40 kg, więc nie jest to przysłowiowy kanapowiec.

Jak wygląda pies rasy Alaskan malamute możesz też zobaczyć na poniższym wideo

Alaskan malamute charakter

Alaskan malamute charakter
Alaskan malamute charakter

Alaskan malamute jest czułym, przyjacielskim psem.

To wierny, oddany towarzysz, chętny do zabaw ze swoim Panem, lecz imponujący dostojeństwem po osiągnięciu dojrzałości.

Dla kogo malamut?

Malamuty to duże psy, o dosyć dużych wymaganiach.

Mają bardzo intensywnie zaznaczony instynkt łowiecki (strzeżcie się zwierzaki z sąsiedztwa), są inteligentne, przez co nieodpowiednie do nich podejście może skutkować agresją (częściej w stosunku innych zwierząt niż ludzi) – najlepiej więc aby jego właściciel miał doświadczenie w wychowaniu psa.

Malamuty są wulkanami energii – potrzebują długich spacerów, dużej przestrzeni.

Jeśli mieszkasz na 30 m2, w bloku, pies malamute alaskan zdecydowanie nie jest dla Ciebie.

Malamuty są cierpliwe, mają dość wysoki poziom bólu, dlatego też nadają się dla dzieci.

Oczywiście we wszystkim jest umiar – jeśli dziecko włoży palec do oka malamuta może skończyć się warknięciem.

Z powodu swojego usposobienia i przyjacielskiego podejścia do człowieka malamute alaskan były wykorzystywane jako psie niańki a obecnie pracują jako psi terapeuci dzieci.

Jak wspomniałam, Malamuty z zasady nie lubią innych zwierząt, są dominatorami i niekoniecznie dogadują się z innymi psami. Jeśli więc masz 13 letniego kundelka, zamarzył Ci się drugi pies, zdecyduj się raczej na inną rasę.

Z powodu swojego instynktu łowcy musisz także uważać na zwierzęta w jego okolicy.

Głęboko osadzony płot, zabezpieczenie kurnika i innych budynków gospodarczych, w których przebywają zwierzęta, jest konieczne dla właścicieli tej pięknej rasy.

Alaskan malamute to pies, który jest dość trudnymi w szkoleniu. Psy rasy alaskan malamute szybko się nudzą, nie lubią powtarzać cały czas tych samych czynności, więc i trening takiego psa może trwać nieco dłużej. Są jednak zawsze skore do zabawy, więc odpowiednie podejście, sprawi, że bez problemu wychowasz grzecznego psa.

Malamut pies: pielęgnacja

Jak pielęgnować psa rasy alaskan malamute?
Jak pielęgnować alaskan malamute?

Sierść

Malamuty, dzięki swojemu pochodzeniu, mają gęstą, grubą pokrywę włosową.

Bardzo obfity jest u nich wełnisty podszerstek, który w okresie wymiany nastręcza właścicielom najwięcej problemu.

Po okresie ok 2 tygodni alaskany wymieniają włos okrywowy. Dlatego też w okresie zmiany pokrywy włosowej ok 6-8 tyg, wskazane jest codzienne wyczesywanie psa – na początku za pomocą szczotek typu furminator.

Po tym okresie wystarczy 2 razy w tygodniu zadbać o pielęgnację sierści psa.

Profilaktyka u psa rasy Alaskan malamute

Profilaktyka u psa rasy Alaskan malamute
Profilaktyka u psaów rasy Alaskan malamute

Pamiętaj o profilaktyce przeciwko pchłom i kleszczom. Z powodu gęstej pokrywy włosowej pasożyty te nie są widoczne w sierści psa. Nie zauważony kleszcz może prowadzić do ciężkich chorób, dlatego zwróć na to uwagę. Jeśli chodzi o inne aspekty, wykonujemy je podobnie jak u innych zwierząt- wskazana jest kontrola zębów (odkładanie się kamienia), uszu, pazurów. Według mnie comiesięczny przegląd psa jest wystarczający.

Malamut alaskan: charakterystyczne dla rasy choroby

Alaskan malamute choroby
Alaskan malamute choroby

Dysplazja stawów biodrowych

Dysplazja stawów biodrowych, to genetyczne schorzenie często dotyczące psów dużych ras.

Przyczyną tej choroby są wady w budowie elementów stawu biodrowego, co prowadzi do niedopasowania głowy kości udowej i jej przemieszczeniu.

Zazwyczaj dotyka obu kończyn (80% przypadków).

Niestety w naszej rasie choroba ta ma charakter dziedziczny, dotyczy to zarówno łokci jak i stawów. Dysplazję łokciową stwierdza się sporadycznie.

Choroba ta ma charakter uogólniony – często wiąże się z późniejszymi problemami ze stawami łokciowymi czy całym układem kostnym. Dysplazja stawów biodrowych wyklucza osobnika z hodowli.

Chondrodysplazja

Chondrodysplazja to zaburzenia kostnienia w organizmie psiaka.

Powoduje to skrócenie kości długich, przez co psy dotknięte tym schorzeniem są karłowate, często mają problemy z łamliwością kończyn.

Objawy tej jednostki chorobowej są obserwowane u szczeniąt, obserwuje się nienaturalnie wykrzywione, krótkie kończyny, opóźniony wzrost.

Często kończyny piersiowe są krótsze, kłąb psa opada ku przodowi, psy szybciej się męczą.

Chorobę tę zaobserwowano po raz pierwszy w latach 60 XX w na terenie Stanów Zjednoczonych. Na początku lat 70 XX w. określono dokładnie charakter tego zaburzenia rozwojowego.

Chondrodysplazja Alaskan malamutów jest dziedzicznym, warunkowanym genem autosomalnym recesywnym – dwoje rodziców musi być nosicielami aby urodziło się chore szczenię, uogólnionym zaburzeniem kostnienia na podłożu chrzęstnym.

Chorobę diagnozujemy na podstawie:

Leczenie polega na obniżeniu intensywności objawów. Psy, które dotknięte tym schorzeniem powinny być eliminowane z hodowli.

Dystrofia mięśni

W wyniku tego schorzenia dochodzi do zmian dystroficznych w mięśniach, do ich martwicy włącznie.

Objawy kliniczne pojawiają się zazwyczaj już u szczeniąt.

Są one mniejsze, mają niezborne ruchy, trudności w chodzeniu, otwieraniu jamy ustnej.

W miarę trwania choroby objawy rozwijają się:

  • chód staje się szczudłowaty,
  • dla psa niemożliwe jest wykonanie jakiegokolwiek wysiłku,
  • stopa opierana jest na całej powierzchni,
  • zanikają mięśnie skroniowe i żwaczy oraz kończyn,
  • pojawia się przykurcz mięśni.

Objawy dystrofii mięśni rozwijają się do 6 miesiąca życia, następnie stabilizują się i choroba dalej nie postępuje. Rokowania są ostrożne do złych w zależności od tego w jakim stanie klinicznym zwierzę osiągnęło wiek 6 miesięcy.

Brak jest skutecznego leczenia.

W zaawansowanych stadiach jest to wskazanie do eutanazji zwierzaka.

Dwurzędowość rzęs

Dwurzędowość rzęs to również wada dziedziczna.

U psów dotkniętych tym schorzeniem występuje podwójny rząd rzęs lub dodatkowe rzęsy (czasem kilka) w drugim rzędzie.

Drażnienie rogówki i spojówki powoduje ich zapalenie.

Leczenie to zabieg chirurgiczny, polegający na plastyce skóry powieki i usunięciu szkodliwych rzęs.

Jaskra

Jaskra powstaje w wyniku wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego i zwyrodnienia siatkówki oraz nerwu wzrokowego.

W jej wyniku dochodzi do:

  • obrzęku rogówki,
  • przekrwienie naczyń,
  • rozszerzenia źrenicy,
  • obrzęku siatkówki,
  • pogorszenia wzroku lub ślepoty.

Diagnozę stawia się w oparciu o badanie całej gałki ocznej, łącznie z badaniem ciśnienia wewnątrzgałkowego.

W przypadku jaskry zalecane jest leczenie farmakologiczne lub w ciężkich przypadkach chirurgiczne.

Dziedziczna zaćma

Powodem tego schorzenia jest obecność recesywnego genu autosomalnego.

Dziedziczna zaćma powoduje zmętnienie soczewki, co powoduje, że jest ona częściowo lub całkowicie nieprzezierna.

Często zaćma genetyczna pojawia się już w młodym wieku (najczęściej od 12 miesiąca życia) i prowadzi do całkowitej ślepoty (najczęściej pomiędzy 2 a 5 rokiem życia).

Rozwija się w obu oczach równocześnie.

Metodą leczenia z wyboru jest zabieg usunięcia zmętniałej soczewki. Dziedziczna zaćma jest wskazaniem do usunięcia psa z hodowli.

Dystrofia rogówki

Dystrofia rogówki objawia się obustronnym zmętnieniem rogówki.

Przyczyna tej choroby nie jest do końca poznana. Dystrofia rogówki jest powodem eliminacji osobnika z rozrodu, gdyż jest dziedziczna.

Degeneracja siatkówki

Degeneracja siatkówki prowadzi do całkowitej ślepoty w ciągu kilku miesięcy lub góra lat.

Jest to choroba wrodzona przenoszona przez gen autosomalny recesywny.

Rozpoznanie możliwe jest już w wieku 6-8 tygodni na podstawie badania klinicznego.

Brak jest leczenia. Psy obciążone dystrofią rogówki należy eliminować z hodowli.

Dermatoza cynkozależna

Dermatoza cynkozależna spowodowana niedoborem cynku.

Obecnie występuje dość rzadko.

Wyróżniamy dwa rodzaje dermatozy cynkozależnej:

  1. Typ I,
  2. Typ II.

Typ I, który występuje przede wszystkim u psów ras północnych, pojawia się mimo stosowania zbilansowanej diety.

Istnieją hipotezy, iż u malamutów istnieje genetyczna wada powodująca zaburzenia wchłaniania cynku z jelit.

Objawy obserwuje się przede wszystkim u psów w wieku 1-3 lat.

Występują miejscowe zmiany w postaci złuszczania oraz mocno przylegających krost i łusek, a także wyłysienia.

Zmiany są najczęściej symetryczne, w pierwszym rzędzie obejmują okolice dookoła oczu, podbródek, wargi oraz małżowinę uszną.

Okrywa włosowa jest matowa i zaniedbana.

U chorych zwierząt słabsze mogą być zmysł węchu oraz odczuwania smaku.

Rozpoznanie ustala się na podstawie opisu zwierzęcia, wywiadu, w tym szczególnie dotyczącego żywienia, objawów klinicznych oraz badania histopatologicznego wycinka skóry.

Leczenie należy często prowadzić do końca życia.

Niektóre psy nie wchłaniają cynku po podaniu doustnym, wówczas konieczna jest jego suplementacja dożylna.

Dysplazja mieszków włosowych

Dysplazja mieszków włosowych to zaburzenie wzrostu włosa, w przypadku malamutów – dysplazja mieszków włosowych nie związana jest z zaburzeniami barwnikowymi.

Choroba charakteryzuje się postępującym wyłysieniem.

Pojawia się także przerzedzenie okrywy włosowej, suchość oraz zmieniony kolor sierści.

Objawy zazwyczaj lokalizują się na bokach tułowia, szyi i bliższych odcinkach kończyn.

Zazwyczaj u alaskanów choruje więcej niż jedno z rodzeństwa z tego samego miotu.

Barwa włosów staje się brązowo-czerwona.

Po usunięciu włosa nie dochodzi do jego odrastania.

Podszerstek zazwyczaj nie zmienia się, dolegliwość dotyczy głównie włosa okrywowego.

Nie ma specyficznego leczenia choroby.

Włos może odrastać spontanicznie, można też wspomagać odżywianie preparatami zawierającymi m.in.:

  • biotynę,
  • cynk,
  • nienasycone kwasy tłuszczowe.

Niedobór czynnika VII

Niedobór czynnika VII to choroba dziedziczna – uwarunkowana genem autosomalnym recesywnym. Jest ona związana z niedoborem czynnika krzepnięcia VII w osoczu, co z kolei wynika z jego niedostatecznej syntezy w wątrobie.

Podstawowe objawy to:

  • krwiaki,
  • krwawienia wewnętrzne,
  • nadmierne krwawienia po zastosowaniu iniekcji oraz urazach czy operacjach.

Objawy mogą wykazywać już młode psy. Leczenie polega na transfuzji osocza lub świeżej krwi pełnej w zależności od przebiegu choroby.

Porażenie krtani u psa Alaskan malamute

Porażenie krtani u psa Alaskan malamute
Porażenie krtani u psa Alaskan malamute

Porażenie krtani jest wrodzoną, przekazywaną genetycznie dysfunkcją. Objawy obserwujemy u psa już w wieku 4-6 miesięcy.

Pierwsze symptomy to:

  • pojawiająca się utrata głosu,
  • wzmożony szmer krtaniowy,
  • kaszel,
  • dławienie się,
  • duszności,
  • nietolerancja wysiłkowa stosowna do wieku.

Porażenie krtani u psów diagnozuje się poprzez badanie endoskopowe wykonywane w lekkim znieczuleniu. Leczenie objawowe mające na celu ułatwienie oddychania podczas ataków duszności, także leczeniem z wyboru może być zabieg chirurgiczny u psa.

Cukrzyca

Cukrzyca u psa to choroba przede wszystkim wieku średniego i podeszłego psów, jednak zdarzają się przypadki jej występowanie także u zwierząt młodych. Niezależnie od wieku wystąpienia cukrzyca ma charakter insulinozależny.

Objawy cukrzycy u alaskanów to:

  • wzmożone pragnienie,
  • wielomocz,
  • duży apetyt przy jednoczesnym intensywnym chudnięciu.

Może też występować:

Rozwija się także zaćma cukrzycowa, prowadząca do ślepoty.

Chorobę u psów rozpoznaje się na podstawie badania klinicznego oraz rozpoznania objawów klinicznych typowych dla cukrzycy. W leczeniu cukrzycy u psów stosuje się insulinę, którą często należy podać nawet dwa razy w ciągu doby. Aby zapobiec tym chorobom psy należy kupować ze sprawdzonego źródła, zaś brak schorzeń w hodowli powinien być potwierdzony odpowiednimi certyfikatami (dysplazja, choroby oczu).

Czy warto zdecydować się na rasę malamut alaskan?

Pies malamut
Pies malamut

Alaskan Malamut to rasa psa która przyjazna wobec ludzi, która od dawien dawna towarzyszy człowiekowi. Zapewniając temu psu odpowiednie warunki, może stać się on świetnym przyjacielem. Musisz jednak pamiętać o problemach z jakimi możesz się spotkać wybierając tę rasę psów. Mam nadzieje, że pomógł Ci w tym mój artykuł.

Jaka jest długość życia psa Alaskan malamute?

Długość życia psa Alaskan malamute to około 10-12 lat.

Na co najczęściej chorują psy rasy Alaskan malamute?

Najczęstsze choroby psów rasy Alaskan Malamute to dysplazja stawów biodrowych, chondrodysplazja, dystrofia mięśni, dwurzędowość rzęs, jaskra, dziedziczna zaćma, dystrofia rogówki, degeneracja siatkówki, dermatoza cynkozależna, dysplazja mieszków włosowych, niedobór czynnika VII, porażenie krtani, cukrzyca.

 

Wykorzystane źródła >>

Lek. wet. Karolina Cebulska

Lekarz weterynarii Karolina Cebulska

Jestem absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UWM w Olsztynie. Doświadczenie zdobywałam w olsztyńskich, kieleckich, a od niedawna, krakowskich przychodniach i klinikach weterynaryjnych. Obecnie praktykuję w Nowohuckiej Przychodni Weterynaryjnej. Moje główne zainteresowania to choroby wewnętrzne małych zwierząt, a także choroby zakaźne. Jestem opiekunką kota Benia.

Komentarze
5 komentarzy
Zobacz wszystkie komentarze
Marta Kamińska
Marta Kamińska

z jednej strony syndrom jedynaka z drugiej mega opiekuńczy pies, wariat w czystej postaci xD https://www. facebook. com/lisikadr/photos/a. 928981357181734. 1073741837. 825507830862421/1114383765308158/?type=3&theater

Co Piszczy w Sierści Twojego zwierzaka?

Zalecenia lekarzy weterynarii na Twoim mailu

+ ebook "Czy leki ludzkie są bezpieczne dla psa i kota?"

Co Piszczy w Sierści Twojego zwierzaka?

Porady lekarzy weterynarii na Twoim mailu

+ ebook "Czy leki ludzkie są bezpieczne dla psa i kota?"

Zgoda marketingowa: wyrażam zgodę, aby Co w Sierści Piszczy skontaktował się ze mną drogą mailową, korzystając z informacji podanych w tym formularzu dla celów informacyjnych, aktualizacji i marketingu. Jeśli chcesz wycofać Twoją zgodę kliknij link rezygnacji u dołu każdego wysyłanego przez nas maila. Szanujemy Twoją prywatność i dane osobowe. Tutaj znajdziesz naszą politykę prywatności i regulamin newslettera. Przesyłając ten formularz zgadzasz się, że możemy przetwarzać Twoje dane osobowe zgodnie z tymi warunkami. 

WYPEŁNIJ POLA, ABY POBRAĆ MATERIAŁY W PDF 👇

Zgoda marketingowa: wyrażam zgodę, aby Co w Sierści Piszczy skontaktował się ze mną drogą mailową, korzystając z informacji podanych w tym formularzu dla celów informacyjnych, aktualizacji i marketingu. Jeśli chcesz wycofać Twoją zgodę kliknij link rezygnacji u dołu każdego wysyłanego przez nas maila. Szanujemy Twoją prywatność i dane osobowe. Tutaj znajdziesz naszą politykę prywatności i regulamin newslettera. Przesyłając ten formularz zgadzasz się, że możemy przetwarzać Twoje dane osobowe zgodnie z tymi warunkami.