Ragdoll: charakter, pielęgnacja i predyspozycje do chorób

Kocie szmaciane lalki, przyjaciele człowieka, kocie “maskotki” – to tylko kilka określeń jakimi właściciele obdarzają niezwykłą rasę kotów, mianowicie Ragdolle.

Rasa ta swoją nazwę zawdzięcza niezwykłemu zjawisku – podniesione na ręce, wiotczeją.

Do tej pory nie wiemy, dlaczego tak się dzieje.

Najpewniej ma to związek z pracami hodowlanymi, podczas wyodrębniania rasy:

szukano zwierząt spokojnych, towarzyskich, kochających interakcje z ludźmi, a niskim napięciu nerwowym.

Historia rasy ragdoll

Ragdolle są stosunkowo młodą rasą, jej początki sięgają lat 60’ XX wieku, kiedy to Ann Baker, kalifornijska hodowczyni kotów perskich, znalazła potrąconą przez samochód kotkę, którą nazwała Josephine.

Na szczęście zwierzęciu nie stało się nic poważnego, a po oswojeniu zasiliła gromadkę kotów hodowlanych Pani Baker. Istnieje również anegdota jakoby wypadek spowodował częściowy niedowład u kociąt pochodzących z linii Josephine.

Jednak każdy, kto choć w najmniejszym stopniu zgłębił tajniki genetyki wie, że jest to nieprawda.

Obecnie uważa się, że Ragdoll jest skrzyżowaniem trzech ras:

• birmańskiej,
• burmańskiej,
• perskiej.

Oficjalnie rasa została zarejestrowana w USA, w 1965 roku.

Co ciekawe, właściciele kotów tej rasy założyli osobny związek, niezwiązany z Panią Baker, a swoje koty nazwali Ragamuffin.

Było to związane z faktem, że do 2005 roku rasa ta była opatentowana – nie można było więc jej “używać” bez zgody właścicielki.

Warto także wspomnieć, o niezwykłych historiach, jakie wymyślała Ann Baker, by rozsławić rasę, np. jakoby w genach rasy były elementy szopów praczy i ludzi, a w pracach nad powstaniem rasy brali udział kosmici.

Niestety historia ta źle kończy się dla Josephine – pramatki rasy. Mąż Pani Baker zmęczony całym hałasem i postawą żony, podobno uśpił kotkę wraz z jej potomstwem.

Ragdoll umaszczenie i wygląd

Obecnie hodowcy mają duży problem w określeniu jednego wzorca tej rasy.

Istnieje, bowiem wiele związków zrzeszających wielbicieli tej rasy.

Jedne z nich opisują jedno umaszczenie za charakterystyczne, drugie już takiego ubarwienia nie akceptują.

Najogólniej mówiąc wyróżniamy trzy typy umaszczenia rasy:

• Colorpoint – pigmentacja tylko na końcówkach, podobne do syjamskiego,
• W rękawiczkach inaczej w skarpetkach – białe zakończenia wszystkich kończyn,
• Bicolor – białe umaszczenie na wszystkich kończynach i części twarzowej, na której tworzy charakterystyczny wzór odwróconej litery V.

Kocięta tej rasy rodzą się białe – dopiero, kiedy osiągną 8-10 tygodni nabierają barw a dopiero po skończeniu 3-4 lat ich umaszczenie i sierść są w pełni rozwinięte.

Ich włos jest miękki, pół długi i jedwabisty.

Jeśli chodzi o ogólny wygląd zwierząt są to koty dość duże.

Samce mogą osiągnąć wagę nawet do 10 kg, samice, są nieco mniejsze, ważą do 7 kg.

Pełną dojrzałość osiągają w wieku około 3 lat.

Osiągają wiek około 15 lat.

Są kotami o masywnej budowie – tzw. grubej kości.

Głowa dość duża, oglądana z przodu przyjmuje kształt trójkąta.

Oczy duże, intensywnie niebieskie – jest to charakterystyczna cecha rasy.

Uszy szerokie u nasady, szpiczaste.

Klatka piersiowa u przedstawicieli tej rasy powinna być szeroka i dobrze rozwinięta, podobnie jak zad.

Ciekawostką jest, że u ragdolli występuje predyspozycja do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha.

Kończyny tych kotów powinny być mocne i masywne, proporcjonalne do reszty ciała.

Ich tylne łapy mogą być nieco dłuższe niż przednie, między palcami mogą być owłosione.

Ogon długi, puszysty.

Jak wygląda kot rasy Ragdoll możesz też zobaczyć na poniższym wideo

Ragdoll charakter

Właśnie niezwykły charakter tej rasy, zapewnił jej tak wiele zwolenników.

Koty te, bowiem są wyjątkowo spokojne, kochające i ufne.

Są niezwykle cierpliwe – nadają się świetnie do domu z małymi dziećmi.

Przedstawiciele tej rasy nie mają także problemu z obecnością innych zwierząt – wręcz przeciwnie czują się dobrze w ich towarzystwie.

Świetnie przystosowują się do życia w mniejszych mieszkaniach, wystarczy im jedynie uwaga właściciela.

Do niedawna istniała opinia, że koty te są oporne na ból – nie jest to prawda.

To ich niezwykła wręcz cierpliwość doprowadza do nieraz niebezpiecznych sytuacji – ragdoll da znać, że coś go boli później niż przedstawiciele innych ras.

Należy także pamiętać, że rasa ta nie znosi samotności.

Jeśli więc swój czas spędzasz często poza domem – zdecyduj się na inną rasę.

Koty te nie nadają się także do wypuszczania na zewnątrz, ponieważ ich zbytnia ufność stanowi dla nich zagrożenie.

Ragdoll pielęgnacja

Włos

Okrywa włosowa ragdolli to ich znak rozpoznawczy.

Wymaga jednak nieco uwagi.

Przynajmniej raz w tygodniu (a nawet częściej), wyczesz włos swojego kociaka.

Pamiętaj o włoskach między palcami – są często przyczyną poślizgnięć czy przyklejania się różnych ciał obcych.

Najlepiej, więc takie włoski wyciąć, o ile koci domownik wyrazi na to zgodę.

Uszy

Raz w miesiącu skontroluj kanał słuchowy swojego kociaka.

Sprawdź czy nie ma w niej niepokojącej wydzieliny.

Pamiętaj, także o usunięciu włosów z przewodu słuchowego kociaka – często są one powodem zapaleń.

Pazurki

Pamiętaj o regularnym obcinaniu pazurów Twojego kota.

Raz w miesiącu możesz nieco skrócić jego kocie szpony.

Oczy

Oczy swojego Ragdolla raz w tygodniu możesz przemyć jałowym roztworem np. NaCl.

Nie jestem zwolenniczką używania w tym celu naparów czy wody z kranu.

Jeśli zauważysz zaczerwienione spojówki, trzecią powiekę czy niepokojący wypływ z oczu – udaj się ze swoim pupilem do lekarza weterynarii.

Zęby

Ragdolle, mają predyspozycje rasowe do zapaleń dziąseł.

Dlatego należy raz na pewien czas, np. raz w miesiącu sprawdzić, czy dziąsła kota nie są zaczerwienione.

Możesz także poprosić o kontrolę uzębienia lekarza weterynarii, np. podczas wizyty szczepiennej.

Ragdoll choroby

Ragdolle to jedna z najmłodszych ras kotów.

Niestety wiąże się to z dość dużym pokrewieństwem w grupie zwierząt (około 45 % puli genów to geny pochodzące od kotów Ann Baker).

Takie zjawisko zaś predysponuje do występowania schorzeń lub predysponuje do występowania niektórych chorób.

Są nimi m.in.

Ragdoll choroby serca

Koty te mają często problemy z kardiomiopatią przerostową.

Jest to choroba serca powodująca niewydolność krążenia, powstawanie zakrzepów i zatorowość tętniczą, niekiedy może prowadzić także do nagłej śmierci sercowej.

Najczęściej choroba ujawnia się w wieku 2-5 lat, jednak może pojawiać się również później.

W wyniku wystąpienia tej choroby, dochodzi do patologicznego pogrubienia ściany serca.

To zaś prowadzi do zaburzeń jego pracy.

W zaawansowanych przypadkach dochodzić może do obrzęku płuc i powstawania zakrzepów w świetle naczyń krwionośnych.

Objawy choroby serca u kota to:

• spadek apetytu,
• problemy z oddychaniem,
• zmęczenie,
• omdlenia.

Choroba ta nie pojawia się od razu, bowiem gen ją warunkujący powoduje nieprawidłową przebudowę serca – niekiedy trwa to nawet 2 lata.

Dlatego też ewentualne badanie kardiologiczne należy wykonać u kota właśnie po 24 miesiącach.

Istnieje również badanie genetyczne wykrywające mutacje genu MyBPC3 – odpowiadającego za powstawanie tej jednostki chorobowej.

Mukopolisacharydoza

Ostatnie badania dowiodły, że ragdolle, szczególnie te, posiadające w swym genotypie geny australijskie, częściej chorują na mukopolisacharydozę.

Gen odpowiedzialny za tą przypadłość Feline Mucopolysaccharidosis VI gene prowadzi do zmętnienia rogówki, problemów z poruszaniem się u kotów (choroba atakuje stawy).

Choć w Polsce choroba ta zdarza się dość rzadko, istnieje test genetyczny w celu jej wykrycia.

Warto, więc spytać się hodowcy o jego wynik.

FIP

Ragdolle są jedną z ras predysponowanych do wystąpienia FIP.

Wywołuje ją zmutowany wirus Corona i niestety, często jest ona śmiertelna.

Kamienie w pęcherzu moczowym

Koty te mają również większe predyspozycje do występowania kamicy pęcherza moczowego.

Dlatego tak ważna jest u nich dieta i badania kontrolne – raz do roku badanie moczu, badanie krwi i ewentualnie USG.

Kule włosowe u ragdolli

Z powodu ich pięknej sierści, rasa ta częściej ma problemy, z tzw. kulami włosowymi.

Aby zapobiec ich występowaniu wyczesuj regularnie swojego kota, a do karmy dodawaj środki odkłaczające.

Choroby dziąseł i przyzębia

Koty rasy Ragdoll częściej mają również problemy ze swoimi dziąsłami – zapaleniami czy eozynofilowym zapaleniem dziąseł.

Aby temu zapobiec możesz regularnie myć zęby swojego kota, lub używać specjalnych żeli antybakteryjnych np. Dentisept.

Wymusi to częste kontrole dziąseł i zadziała antybakteryjnie na uzębienie Twojego Mruczka.

Czy warto zdecydować się na kota rasy Ragdoll?

Ragdolle to koty o przyjemnym charakterze, nadające się do mieszkania w bloku.

Sprawdzą się jeśli w rodzinie są małe dzieci, trzeba jednak pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji.