Hawańczyk: charakter, pielęgnacja i choroby biszonów hawańskich

Hawańczyk, rasa psa zwana także biszonem hawańskim, wbrew swojej nazwie najprawdopodobniej nie pochodzi z Havany.

Hawańczyk
Hawańczyk

Historia rasy bichon havanais zaczyna się w basenie morza śródziemnego, a ściślej wybrzeża Włoch i Hiszpanii. Dopiero w XVIII w. psy tej rasy zostały przetransportowane na Kubę drogą morską, a że dominującym ich umaszczeniem był wówczas brąz przypominający kolor tytoniu kubańskiego cygara, nazwano je od stolicy tego kraju właśnie hawańczykami.

Zyskały one znaczną popularność zarówno na dworach arystokracji, jak i w wiejskich domostwach.

Patrząc na eksterier przedstawiciela tej rasy, domyślano się, że płynie w nim krew zarówno bichon frise, bolończyka czy też maltańczyka.

W XX w. w trakcie rewolucji część psów wraz z ich właścicielami udała się do Ameryki, gdzie hawańczyki zostały również gorąco przyjęte i przeżywały drugi rozkwit swej popularności. Stopniowo psy tej rasy trafiły także do Europy, w tym i do Polski, gdzie coraz częściej możemy je spotkać. Psy tej rasy nie dorównują one liczebnością maltańczykom, które obecnie są w naszym kraju jedną z najpopularniejszych ras, jeśli chodzi o psy do towarzystwa, ale liczebność hodowli z każdym rokiem wzrasta.

Według klasyfikacji FCI psy tej rasy należą do grupy 9, sekcja 1.

Hawańczyk charakter

Hawańczyk charakter
Hawańczyk charakter

Hawańczyki mają charakter dość typowy dla grupy biszonów, z której się wywodzą. Ponieważ ich przodkami były m.in. maltańczyki czy bichony upatrujemy u nich podobnych z innymi psami tej grupy cech i zachowań.

Hawańczyki są psami żywymi i energicznymi. Ten pies do towarzystwa jest wytrwały, wytrzymały, posłuszny i szybko się uczy, co jest receptą na sukces w agility.

Na co dzień skory do zabawy, uwielbia dzieci i bardzo przywiązuje się do właścicieli, z którymi potrzebuje ciągłego i bliskiego kontaktu.

Wydawałoby się, że mały piesek nie potrzebuje specjalnie szkoleń czy tzw. “twardej ręki”, ale hawańczyki mają dość mocny i zadziorny charakter, więc warto nauczyć je posłuszeństwa i nie pozwalać im wejść sobie na głowę, bo gdy tylko wyczują, że mogą, na pewno to zrobią.

Hawańczyk opis rasy

Hawańczyk opis rasy psa
Hawańczyk opis rasy psa

Hawańczyk należy do grupy ras psów miniaturowych – wysokość w kłębie wynosi około 23-27 cm.

Pies rasy hawańczyk waga

Masa ciała dorosłego hawańczyka nie powinna przekraczać 6 kg.

Biszon hawański wygląd

Hawańczyki to psy ozdobne i do towarzystwa. Ich najbardziej charakterystyczne cechy to niska i wydłużona sylwetka oraz długi i obfity, lekko falujący włos.

GłowaŚredniej długości z płaską lub nieznacznie wysklepioną czaszką. Mózgoczaszka widziana z góry zaokrąglona, a pozostałe 3 boki tworzą kwadrat.
KufaLekko zwęża się ku czarnej lub brązowej trufli nosa.
PoliczkiPłaskie, wargi nie obwisłe, przykrywają komplet zębów ustawionych w zgryzie nożycowym.
OczyDuże, w kształcie migdała, o łagodnym wyrazie, z ciemnymi obwódkami.
UszyOsadzone wysoko, opadające, pokryte gęstym włosem, tworzącym frędzle.
SzyjaŚredniej długości, przechodzi w prosty grzbiet.
TułówWydłużony – stosunek długości ciała do wysokości wynosi 4:3.
ŻebraDobrze wysklepione, a brzuch podkasany.
OgonPokryty długim włosem, w ruchu noszony na grzbiecie lub wygięty w łuk.
KończynyProste i suche, w ruchu pracują lekko, przez co krok jest elastyczny i żwawy.
Szata włosowaDwuwarstwowa, przy czym podszerstek jest słabo rozwinięty lub często nieobecny.
Włos okrywowyDługi – prosty lub falisty, czasem tworzy loki.

Hawańczyk pies kubański umaszczenie

Spotykane umaszczenia:

  • białe,
  • płowe,
  • czarne,
  • hawana (brązowo rude).

Długość życia biszonów hawańskich

Długość życia psów rasy hawańczyk to około 13-15 lat.

Pielęgnacja

Pielęgnacja psa
Pielęgnacja

Okrywę włosową, żeby nasze biszony prezentowały się tak elegancko, jak na zdjęciu w katalogu, musimy poddawać regularnej pielęgnacji.

Im jest bardziej gęsta, tym więcej pracy będzie od nas wymagać. Długi włos czeszemy kilka razy w tygodniu, z użyciem odpowiedniej odżywki oraz szczotki z włosia i drucianej.

Przed kąpielą również dbamy o całkowite rozczesanie sierści nim ją namoczymy. Po kąpieli z odpowiednim szamponem dla psów biszona hawańskiego suszymy i również rozczesujemy.

Hawańczyk strzyżenie

Przy tych wszystkich czynnościach pielęgnacyjnych najważniejsza jest systematyczność. Psom hawańczykom wystawowym nie ścinamy włosa, gdyż najbardziej ceniony jest ten w stanie naturalnym – im dłuższy, tym lepszy. Hawańczyki, które nie są przeznaczone do pokazów, można oczywiście oddać w ręce doświadczonego fryzjera lub podcinać sierść samemu.

Hawańczyk choroby

Na co chorują psy rasy hawańczyk?
Na co chorują psy rasy hawańczyk?

Zaćma u hawańczyka

Zaćma to schorzenie polegające na postępującym zmętnieniu soczewki gałki ocznej.

Do jej przyczyn zaliczamy między innymi mutacje genowe, urazy czy choroby metaboliczne. Często występuje ona u starszych psów, jako tak zwana zaćma starcza na skutek zmian rozwijających się z wiekiem.

Ze względu na stopień nasilenia zmian zaćmę dzielimy na występującą w stadium:

  • początkowym,
  • niedojrzałym,
  • dojrzałym,
  • obrzmiałą.

Klinicznie zaćma widoczna jest jako zmętnienie i brak przezierności soczewki. W stanach zaawansowanych może dojść do pęknięcia torebki soczewki i objawów silnej bolesności.

Leczenie zaćmy

Leczenie zaćmy polega na wykonaniu zabiegu chirurgicznego metodą fakoemulsyfikacji, który wykonywany jest jedynie w lecznicach specjalistycznych, po uprzednim zakwalifikowaniu pacjenta. Jak dotąd brak skutecznego leczenia farmakologicznego.

PRA u biszonów hawańskich

PRA (postępujący zanik siatkówki) u tej rasy psa jest schorzeniem dziedzicznym, polegającym na degeneracji  siatkówki oka.

Pierwszym zauważalnym objawem jest najczęściej utrata widzenia po zmroku, a z czasem pies traci także zdolność widzenia w dzień. Dochodzi do rozszerzenia źrenicy i zaniku naczyń krwionośnych siatkówki, przez co staje się ona cienka i przebija przez nią błona odblaskowa, dając wrażenie świecenia. PRA potwierdza się specjalistycznym badaniem okulistycznym elektroretinografem, w celu sprawdzenia reakcji receptorów na bodźce świetlne.

Zwichnięcie rzepki

Zwichnięcie rzepki u psa polega na jej przemieszczeniu się na stronę przyśrodkową lub boczną kończyny, na skutek zbyt płytkiego bloczka kości udowej, przez co w trakcie ruchu zginania i prostowania, niejako wypada ona ze swojego miejsca.

Nasilenie zwichnięcia określa się w 4 – stopniowej skali:

  1. brak lub rzadko występująca kulawizna i wypadnięcie rzepki pod naciskiem w badaniu.
  2. przejściowa kulawizna.
  3. stała kulawizna – rzepkę można nastawić, ale wypada samoistnie
  4. stała kulawizna – rzepka jest poza bloczkiem i nie można jej nastawić.

Leczenie zwichnięcia rzepki

Przypadki pierwszych stopni można poddać fizjoterapii, ale znaczna kulawizna wymaga leczenia operacyjnego, po którym kończyna wraca do pełnej sprawności.

Aseptyczna martwica główki kości udowej

Choroba ta jest nazywana inaczej Legg Perthesa Calve. W jej przebiegu dochodzi do zaburzenia unaczynienia główki, a czasem szyjki kości udowej, co prowadzi do deformacji kości i silnej bolesności.

Choroba objawia się kulawizną lub brakiem obarczania kończyny, najczęściej u kilkumiesięcznych szczeniąt.

Leczenie martwicy główki kości udowej

Diagnostyka opiera się na wykonaniu RTG bioder, a po potwierdzeniu wystąpienia tego schorzenia przeprowadza się zabieg operacyjny resekcji główki kości udowej.

Głuchota wrodzona

Jest to schorzenie dziedziczne hawańczyków, polegające na zwyrodnieniu nerwu czaszkowego VIII, co prowadzi do obustronnej głuchoty, dającej się wykryć już u szczeniąt. Obserwuje się u tej rasy psów brak reakcji na bodźce dźwiękowe.

Można przeprowadzić też badania słuchu metodą BAER, która polega na oznaczeniu potencjałów wywoływanych w pniu mózgu, w odpowiedzi na bodźce akustyczne.

Badanie takie wykonuje się w sedacji i pozwala ono obiektywnie stwierdzić głuchotę, a także oznaczyć stopień uszkodzenia słuchu oraz którego ucha dotyczy.

Głuchota wrodzona leczenie

Leczenia brak, ale w odpowiednich warunkach środowiskowych, pies może normalnie funkcjonować.

Czy warto zdecydować się na hawańczyka?

Biszon hawański usposobienie
Biszon hawański usposobienie

Hawańczyk jest małym, niekłopotliwym pieskiem do towarzystwa. Nadaje się dla osób, które nie lubią przesadnej aktywności fizycznej. Pies tej rasy owszem lubi spacery i zabawy na dworze, ale nie potrzebuje kilometrowych biegów po lesie czy parku. Jest z natury serdeczny i wesoły, a także skory do wygłupiania się i popisów, więc gdy wracamy zmęczeni czy zdenerwowani z pracy, ten pies do towarzystwa na pewno szybko poprawi nam humor. Pies rasy hawańczyk jest świetnym kompanem dla dzieci, dla których jest cierpliwy i jak one ma niespożyte pokłady energii. Nie ma w nim krzty agresji, choć obcych potrafi najpierw obszczekać, a potem już raczej zalizać na śmierć. Pies należący do tej rasy nie potrzebuje bardzo doświadczonego opiekuna, gdyż z reguły jest posłuszny, aczkolwiek pewna doza zadziorności  sprawia, że może mieć “charakterek” 😉

 

Wykorzystane źródła >>

Lekarz weterynarii Małgorzata Miłosz

Lekarz weterynarii Małgorzata Miłosz

Absolwentka UWM w Olsztynie z 2012 r. Specjalista weterynaryjnej diagnostyki laboratoryjnej. Doświadczenie internistyczne i chirurgiczne zdobywałam w olsztyńskich i bydgoskich przychodniach dla małych zwierząt. Aktualnie mieszkam i pracuję w Krakowie.

Komentarze
Subskrybuj
Powiadom o
guest
2 komentarzy
Zobacz wszystkie komentarze
Krzysztof
Krzysztof

Hawańczyki uwielbiają ruch i powinny dużo biegać. Przy zaniedbaniu aktywności fizycznej szybko tracą kondycję. Jeśli nie potrafisz zagwarantować dużo aktywności to daruj sobie tego psa.

Agnieszka
Agnieszka

Nie zgadzam sie z teza, ze havanczyk nie potrzebuje duzo ruchu. Te psy potrzebuja ogromnej ilosci ruchu. Sa bardzo wytrzymale. Moj hawanczyk wypuszczony w parku biega umiarkowanie ale wystarczy wypuscic go na otwarta przestrzen by oszalal z radosci. Uwielbia dlugie biegi za rowerem, calodzienne wycieczki w gory (rowniez zima), kocha biegac po piasku i i po trawie. W okresie pandemii, gdy mozliwosc wyjazdow poza miasto byla ograniczona, nabawil sie choroby jelita grubego – konieczna byla operacja, dieta i podawanie kortyzonu, bakterii mlecznych i lekow rozluzniajacych stolec. Wszystko wrocilo do normy gdy pies znowu mial mozliwosc wybiegania sie do woli.

Co Piszczy w Sierści Twojego zwierzaka?

Zalecenia lekarzy weterynarii na Twoim mailu

+ ebook "Czy leki ludzkie są bezpieczne dla psa i kota?"

Co Piszczy w Sierści Twojego zwierzaka?

Porady lekarzy weterynarii na Twoim mailu

+ ebook "Czy leki ludzkie są bezpieczne dla psa i kota?"

Zgoda marketingowa: wyrażam zgodę, aby Co w Sierści Piszczy skontaktował się ze mną drogą mailową, korzystając z informacji podanych w tym formularzu dla celów informacyjnych, aktualizacji i marketingu. Jeśli chcesz wycofać Twoją zgodę kliknij link rezygnacji u dołu każdego wysyłanego przez nas maila. Szanujemy Twoją prywatność i dane osobowe. Tutaj znajdziesz naszą politykę prywatności i regulamin newslettera. Przesyłając ten formularz zgadzasz się, że możemy przetwarzać Twoje dane osobowe zgodnie z tymi warunkami. 

WYPEŁNIJ POLA, ABY POBRAĆ MATERIAŁY W PDF 👇

Zgoda marketingowa: wyrażam zgodę, aby Co w Sierści Piszczy skontaktował się ze mną drogą mailową, korzystając z informacji podanych w tym formularzu dla celów informacyjnych, aktualizacji i marketingu. Jeśli chcesz wycofać Twoją zgodę kliknij link rezygnacji u dołu każdego wysyłanego przez nas maila. Szanujemy Twoją prywatność i dane osobowe. Tutaj znajdziesz naszą politykę prywatności i regulamin newslettera. Przesyłając ten formularz zgadzasz się, że możemy przetwarzać Twoje dane osobowe zgodnie z tymi warunkami.