Shar pei: charakter, pielęgnacja i predyspozycje do chorób

Shar pei, czyli dosłownie “skóra z piasku lub “pies o szorstkiej sierści” wywodzi się najprawdopodobniej z Chin z czasów dynastii Han.

Początkowo psy te utrzymywane były jako stróże domostw oraz wykorzystywane do polowań na dziki.

Później, gdy świat zainteresował się walkami zwierząt, sprowadzano je specjalnie w tym celu i przygotowywano w dość brutalny sposób.

Budowa ich skóry z licznymi fałdami i utrudnionym przez to dostępem do mięśni dawała im przewagę i pozwalała wygrywać pojedynki oraz przez to zyskiwać coraz większą popularność.

Jednak w czasach Chin komunistycznych, psy ogólnie uznano za zbędny luksus, wprowadzono wysokie podatki, a w końcu zakazano ich posiadania.

Rasie groziło całkowite wyginięcie, ale na szczęście zainteresowali się nią kynolodzy i pozostałych jej przedstawicieli przewieziono głównie z Hongkongu do Ameryki.

I tam właśnie zaczęła się ich kariera, gdzie nieznany wcześniej, pofałdowany jak żaden inny szczeniaczek, wzbudził zachwyt wielu i wzbudza go do dzisiaj.

Według klasyfikacji FCI shar pei należy do grupy 2.

Shar pei charakter

Psy tej rasy mają dość silny charakter i są indywidualistami.

Jest w nich dużo przeciwstawnych cech – potrafią być niezależne i uparte, a jednocześnie posłuszne i lojalne.

Są dobrymi stróżami, nie robią dużo hałasu, a do obcych odnoszą się z rezerwą.

W stosunku do swoich są wylewne, uczuciowe i potrzebują częstego kontaktu z właścicielami.

Dobrze radzą sobie z dziećmi dla których są łagodne, cierpliwe i zawsze chętne do zabawy.

Są to psy aktywne, lubiące ruch na świeżym powietrzu, ale nie pogardzą wylegiwaniem się na kanapie.

Mogą mieszkać z innymi psami, ale mają dominujący charakter i łatwo popadają w konflikty, zwłaszcza z samcami.

Shar pei opis rasy

Każdy z nas na pewno widział kiedyś shar peia i na pewno nie miał problemu z rozpoznaniem tej rasy dzięki bardzo charakterystycznej, luźnej skórze, tworzącej na ciele dość obfite fałdy.

Fałdy te u szczeniąt występują praktycznie na całej powierzchni, a u psów dorosłych ograniczają się głównie do głowy i kłębu.

• Psy te są średniej wielkości (44 – 51 cm w kłębie), o proporcjonalnej, silnej i zwartej sylwetce wbudowanej w kwadrat.
• Dorosłe osobniki ważą od 20 do 32 kg.
• Głowa przypomina pysk hipopotama.
• W okolicy oczu jest szersza, a zwęża się ku nosowi, który jest duży i szeroki.
• Oczy w kształcie migdała, uszy trójkątne z końcówkami skierowanymi do przodu.
• Szczęki mocne z regularnym zgryzem nożycowym.
• Klatka piersiowa szeroka i głęboka.
• Grzbiet prosty i mocny.
• Ogon gruby, wysoko osadzony, noszony zawinięty na jeden lub drugi bok.
• Kończyny proste i mocnej budowy.
• Łapy zwarte z dobrze wysklepionymi palcami.
• W ruchu swobodny i energiczny, przy większych prędkościach łapy może stawiać zbieżnie.
• Sierść twarda, szorstka i bez podszerstka, nie dłuższa niż 2,5 cm.

Shar pei umaszczenie

Występuje w szacie:

• czarnej,
• błękitno czarnej,
• rudej,
• płowej.

Kolor jednolity na całym ciele z wyjątkiem ogona i tylnej strony ud, gdzie włos może być jaśniejszy.

Jak wygląda pies rasy shar pei możesz też zobaczyć na poniższym filmie

Shar pei pielęgnacja

Krótki włos shar peia wymaga regularnego szczotkowania, zwłaszcza w okresie linienia, gdy pies zrzuca włos małymi kępkami.

To, co tak nas zachwyca w wyglądzie psa, czyli jedyne w swoim rodzaju fałdki, może stać się przyczyną wielu problemów.

Pomiędzy fałdami skóry mogą się tworzyć odleżyny i odparzenia, co w konsekwencji prowadzić może do zapaleń skóry i wtórnych powikłań bakteryjnych lub grzybiczych.

Dlatego systematycznie przecieramy te okolice np. chusteczkami z fitosfingozyną lub chlorhexydyną.

Po kąpieli również należy pamiętać o dokładnym wysuszeniu sierści pomiędzy fałdami, by nadmierna wilgoć i brak dostępu powietrza, nie przyczyniły się do wspomnianych stanów zapalnych.

Shar pei choroby

Entropium

Entropium polega na wwinięciu się fragmentu powieki w kierunku gałki ocznej, co powoduje ocieranie rzęs o powierzchnię rogówki i jej przewlekłe drażnienie.

Często dochodzi także do zapalenia spojówek, kurczu powiek i czasem urazów rogówki.

Atopia

Atopia, czy inaczej atopowe zapalenie skóry jest jedną z najczęstszych przyczyn świądu u psów.

U jej podstawy leży nadwrażliwość organizmu na alergeny wziewne oraz substancje działające przez bezpośredni kontakt ze skórą.

Objawy kliniczne pojawiają się najczęściej między 1 a 3 rokiem życia.

Świąd początkowo występuje sezonowo, a w skutek polisensybilizacji z czasem utrzymuje się już przez cały rok.

Zmiany skórne w postaci zaczerwienienia i wyłysienia występują w okolicy:

• twarzowej (wokół oczu i warg),
• pachowej,
• pachwinowej,
• na obwodowych częściach kończyn w przestrzeniach międzypalcowych.

Dotknięte atopią psy drapią się i wylizują, powodując powstawanie na skórze uszkodzeń.

Często chorobie tej towarzyszą nawracające zapalenia przewodu słuchowego zewnętrznego.

Diagnostyka atopii opiera się na wywiadzie, badaniu klinicznym oraz badaniu alergologicznym z krwi, które może pozwolić na identyfikację i ewentualną eliminację czynnika alergizującego lub wprowadzenie terapii odczulającej.

Jeśli uczulenie dotyczy czynnika niemożliwego do usunięcia (np. roztocza kurzu domowego) zwierzę leczone jest do końca życia z wykorzystaniem leków antyhistaminowych, sterydowych lub innowacyjnych preparatów wchodzących na rynek weterynaryjny jak np. Apoquel (zawierający oklacitinib) czy Cytopoint (zawierający lokiwetmab).

Pierwotny łojotok

Pierwotny łojotok to schorzenie mające podłoże genetyczne i polegające na zaburzeniach keratynizacji, które prowadzą do przerostu naskórka i przyspieszenia wymiany jego komórek.

Innymi słowy, skóra nadmiernie się łuszczy, a włos staje się matowy.

Pierwsze objawy występują już u kilkutygodniowych szczeniąt.

U shar peia najczęściej mamy do czynienia z łojotokiem oleistym.

Zmiany obejmować mogą wówczas całe ciało lub tylko poszczególne okolice, jak np. okolicę:

• twarzową,
• szyjną,
• brzuszną,
• przestrzenie międzypalcowe.

Często dochodzi do powikłań bakteryjnych i nadkażeń grzybami z rodzaju malassezia.

Łojotok pierwotny jest chorobą nieuleczalną, a leczenie polega jedynie na łagodzeniu objawów.

U psów z łojotokiem oleistym stosuje się lecznicze szampony dla psów z siarką, kwasem acetylosalicylowym czy nadtlenkiem benzoilu.

Często niezbędna jest doustna terapia glikokortykosteroidami.

Mucynoza skórna

Mucynoza skórna to schorzenie inaczej nazywane śluzowatością skóry psów rasy shar pei, występuje tylko u tej rasy.

Obecność w skórze substancji złożonej z kwasu hialuronowego jest dla tych psów fizjologią i to właśnie ona nadaje im charakterystyczny wygląd i tworzy skórne fałdy.

Gdy jednak dojdzie do nadmiernego gromadzenia się śluzu, zjawisko to staje się patologiczne i rozwija się mucynoza, która może mieć postać pęcherzykową lub rozlaną.

W postaci pęcherzykowej śluz odkłada się w formie skupisk:

• w okolicy pachowej,
• na dobrzusznej stronie szyi,
• po bokach ciała,
• na kończynach.

W postaci rozlanej gromadzi się on w:

• fałdach skóry,
• okolicy stawów skokowych.

Leczenie nie jest wymagane, jeśli nie doszło do wtórnych zakażeń.

W niektórych przypadkach zmiany mogą się cofnąć po osiągnięciu dojrzałości.

Gorączka rodzinna shar pei

Jest to choroba genetyczna, u podłoża której leży zwiększona produkcja interleukiny 6, co wywołuje zwiększoną syntezę białek ostrej fazy i uogólnioną reakcję zapalną obejmującą m.in.:

• stawy,
• wątrobę,
• nerki.

Schorzenie to występuje najczęściej pomiędzy 2 a 5 rokiem życia.

Obserwuje się wówczas:

• wysoką gorączkę,
• obrzęk stawów,
• brak apetytu.

Jej konsekwencją może być amyloidoza narządów wewnętrznych – głównie nerek i wątroby.

W leczeniu stosuje się leki przeciwzapalne.

Alergia pokarmowa

Alergia pokarmowa to reakcja immunologiczna organizmu w odpowiedzi na alergeny pokarmowe.

W wyniku ich lokalnego działania dochodzi do zaburzeń przepuszczalności jelit, czego wyrazem jest najczęściej biegunka, a działanie ogólne prowadzi do wystąpienia świądu i pokrzywki.

Leczenie obejmuje przede wszystkim dietoterapię, czyli zastosowanie diety eliminacyjnej lub karmy weterynaryjnej hipo czy analergicznej przez okres co najmniej 4 -6 tygodni.

Amyloidoza nerek

Amyloidoza nerek to schorzenie polegające na odkładaniu się nierozpuszczalnego amyloidu w obrębie kłębuszków nerkowych i naczyń krwionośnych.

Prowadzi do śródmiąższowego zapalenia nerek i niewydolności nerek.

Czy warto zdecydować się na shar peia?

Shar peiowi nie można na pewno odmówić efektownego wyglądu, ale psy tej rasy nie mają łatwego charakteru i wymagają dużo cierpliwości i konsekwencji w wychowaniu.

W końcu ich przodkowie brali udział w walkach psów.

Samce potrafią być bardziej bojowo nastawione niż suki, które są z natury łagodniejsze.

Psy tej rasy potrzebują stałego kontaktu z właścicielami, do których bardzo się przywiązują, są lojalne, oddane i potrafią być bardzo wylewne.

Nadają się do mieszkania w mieście i nie potrzebują ekstremalnej dawki ruchu.

Mogą posiedzieć same w domu, nie niszcząc od razu z nudów wszystkiego wokół.

Nie lubią gorąca ani deszczu i wilgoci.

Często miewają problemy ze skórą i trzeba pamiętać, by zwrócić szczególną uwagę na jej pielęgnację.

Są świetnymi kompanami również dla rodzin z dziećmi, ale pamiętajmy, że chodzą własnymi drogami i czasem trzeba im na to pozwolić.