Tak naprawdę, rasa, którą znamy dziś, pochodzi z USA.
Powstał dzięki krzyżówce owczarków użytkowanych do wypasu owiec, przywiezionych przez bakijczyków do USA w XIX wieku.
W ich drzewie genealogicznym można znaleźć również owczarka collie i owczarka hiszpańskiego.
Hodowla była ukierunkowana na jak najlepsze psy pasterskie, sprawne i odporne na warunki klimatyczne.
Na dzikim zachodzie pracowały na farmach wypasających owce, były również wiernymi towarzyszami kowbojów.
Popularność zyskały dzięki programom telewizyjnym, gdzie występowały w pokazach rodeo.
Najsłynniejszymi owczarkami australijskimi w Ameryce, były: Shorty i Stub.
Psy te wystąpiły nawet w 2 filmach Disneya.
Zostały wyhodowane przez Jay’a Sislera, tresera który bardzo mocno przyczynił się do rozwoju i rozsławieniu rasy w Ameryce.
FCI uznało rasę dość późno, bo dopiero w 1997 roku.
Rasa zyskuje na popularności zarówno na świecie jak i w Polsce. Pierwszy miot w Polsce przyszedł na świat w 2003 roku.
Obecnie zarejestrowanych jest już znacznie więcej hodowli.
Owczarek australijski Aussie opis rasy
Owczarek australijski należy do 1 grupy FCI, sekcja 1 (psy pasterskie).
Obecnie istnieją 3 linie hodowlane owczarków australijskich aussie:
- Show (wystawowe) – najczęściej z największą ilością bieli w maści, dobrze sprawdzają się przy dogoterapii, oraz jako psy ratownicze.
- Versatility (wszechstronne) – mają lżejszą budowę niż psy wystawowe, psy te najlepiej sprawdzają się we wszelkich sportach.
- Working (pracujące) – psy z największym instynktem pasterskim i najlżejszą budową.
Wysokość w kłębie dla psów – 51 – 58 cm, a dla suk 46 – 53 cm.
Waga mieści się w granicach 20 – 25 kg.
Budowa harmonijna, dobre umięśnienie, średnio lekki kościec – zdecydowanie lżejszy u suk.
- Głowa – mocna, sucha, proporcjonalna, nieznacznie wysklepiona czaszka, o długości równej szerokości, stop wyraźny, umiarkowany
- Nos – czarny, bądź czekoladowy w zależności od maści, tolerowane niewielkie różowe plamki w jego obrębie, kufa nieco krótsza, bądź równa długości mózgoczaszki, na końcu zaokrąglona,
- Zgryz – nożycowy, dopuszczalny, cęgowy,
- Oczy – u owczarków australijskich mogą występować w bardzo wielu odmianach barwnych, kształtu migdała, o bystrym czujnym wyrazie,
- Uszy – wysoko osadzone, trójkątne, załamane w kształcie płatka róży,
- Szyja – mocna, lekko wygięta,
- Grzbiet – równy, mocny, prosty
- Klatka piersiowa – głęboka, niezbyt szeroka, dobrze wysklepione żebra,
- Kończyny piersiowe – mocne, proste i prostopadłe,
- Kończyny tylne – krótkie, pionowo ustawione, wilcze pazury nietolerowane,
- Lekko podkasany brzuch
- Zad – lekko ścięty,
- Ogon – krótki, nie dłuższy niż 10 cm,
Owczarek australijski porusza się swobodnie, długim posuwistym krokiem, charakteryzuje się bardzo dużą zwrotnością i wytrzymałością w biegu.
Szata:
- składa się z włosa okrywowego i podszerstka, podszerstek o rożnej obfitości w zależności od klimatu,
- włos okrywowy średniej długości, może być lekko pofalowany, średnio – twardy
- na tylnej stronie przednich kończyn włos tworzy frędzle, a na udach portki
- na szyi włos tworzy grzywę, która jest obfitsza u samców.
Maści:
- niebieska marmurkowa (merle),
- czarna,
- czekoladowa marmurkowa (merle),
- czekoladowa z podpalaniem i białymi znaczeniami, lub bez.
Mogą występować w różnych kombinacjach barwnych, łącznie w 16 kombinacjach.
Dopuszczalny biały kołnierz, również na klatce piersiowej, nogach, kufie, na głowie – jako strzałka, na spodzie tułowia, ale nie wyżej niż do 10 cm powyżej wysokości łokcia.
Jak wygląda owczarek australijski możesz też zobaczyć na poniższym filmie
Owczarek Aussie charakter
Charakter owczarka australijskiego może się nieco różnić w zależności od linii hodowlanej.
Psy z linii wystawowej mają znacznie łagodniejszy charakter, mniej silny instynkt pasterski i stróżujący.
Aussie to pies niezwykle inteligentny, bardzo podatny na wszelkiego typu szkolenia, doskonale sprawdza się nie tylko jako pies pasterski, ale również jako pies:
- stróżujący,
- ratowniczy,
- psi terapeuta, wykorzystywany w dogoterapii.
Jego praca jako psa pasterskiego zdecydowanie różni się od pracy kelpie, czy border collie.
Pracuje blisko stada, cechuje go tzw. “luźne oko”.
Szczenięta i psy dorastające mogą sprawiać problemy wychowawcze dlatego należy socjalizować go od pierwszych dni z nowymi bodźcami.
Dobrze, kiedy jego wychowaniem zajmie się doświadczony opiekun.
Jest nieufny wobec obcych, ale nie agresywny, kiedy pojawia się intruz ostrzega głośnym szczekaniem.
Uciekające zwierzęta i przedmioty (np. rower) uwielbia gonić.
Bardzo mocno przywiązuje się do opiekuna, jest niesamowicie lojalny, najlepiej czułby się non stop ze swoim opiekunem.
Z natury jest bardzo energicznym psem, niezbędne jest zapewnienie mu codziennej rozrywki.
Należy poświęcać mu sporo czasu (i energii), bo znudzony może uciekać z posesji, bądź niszczyć wszystko wokół.
Jest świetny praktycznie we wszystkich psich sportach, uwielbia aportować, bardzo dobrze sprawdza się w treningu agility, przy joggingu i biegu przy rowerze.
Lubią wodę i chętnie korzystają z kąpieli, nawet w kałuży – czasem bez względu na opinie właściciela w tym temacie ?
Kocha dzieci i dobrze się z nimi dogaduje, jednak należy mieć kontrolę nad zabawą, ponieważ potrafi być mało delikatny.
Raczej dogadują się również z innymi zwierzętami, ważne, aby wcześnie zacząć socjalizację psa.
Owczarek australijski pielęgnacja
Aussie wystarczy wyczesywać raz w tygodniu.
Jedynie w okresie linienia, które jest bardzo obfite, należy czynność tę wykonywać codziennie.
Do czesania używamy szczotek z miękkim włosiem, lub zwykłych drucianych.
Kąpiele nie są praktycznie konieczne, jedynie przy bardzo dużym zabrudzeniu.
Należy kontrolować uszy pod względem czystości, zwłaszcza po nieplanowanych błotnistych kąpielach.
Owczarek australijski karmienie
Aussie nie są wymagające jeśli chodzi o pokarm, dobrze sprawdza się u nich karma gotowa, jak i samodzielnie przygotowywane posiłki, część hodowców preferuje dietę barf u aussie.
To łakomczuchy, często zdarzy im się podkraść coś opiekunowi, dlatego należy kontrolować ich wagę, aby się nie roztyły.
Uwielbiają jeść również rzeczy nie do końca dla nich przeznaczone, należy uważać zwłaszcza przy produktach, których psom podawać nie wolno (czekolada, orzechy, itd.).
Owczarek australijski choroby
Choroby oczu collie CEA
Choroba oczu collie to choroba genetyczna.
Aby się ujawniła oboje rodziców musi być nosicielami wadliwego genu.
Polega na niedorozwoju błony odblaskowej, naczyniówki i siatkówki, a także zaburzeniach w ukrwieniu siatkówki.
Zmiany mają charakter ogniskowy.
Rozpoznanie stawia się na podstawie badania okulistycznego oraz genetycznego – stwierdzenia obecności recesywnego genu odpowiedzialnego za chorobę.
Nadwrażliwość na iwermektynę i milbemycynę
Nadwrażliwość na iwermektynę i milbemycynę spowodowana jest defektem genu MDR1, który koduje produkcję białek biorących udział w budowaniu bariery krew – mózg.
W wyniku tego, białka budujące tę barierę mają nieprawidłową strukturę i zwiększona jest przepuszczalność tejże bariery, głównie dla leków z grupy awermekyn, a także innych leków.
Po podaniu tych leków u psów z defektem tego genu, może dojść do poważnych objawów neurologicznych, takich jak:
- ślinotok,
- drgawki,
- niezborność,
- w konsekwencji nawet śpiączkę i śmierć.
Obecnie istnieje badanie na niedobór genu MDR – 1, dlatego wszystkie rasy z grupy ryzyka (głównie z grupy collie) należy przebadać.
Nie wolno stosować leków z tej grupy u psów z niedoborem genu MDR – 1 nawet w najniższych dawkach.
Zaćma wrodzona
Zaćma wrodzona ujawnia się zazwyczaj u psów powyżej 5 roku życia.
Polega na zmętnieniu w obrębie soczewki, które stosunkowo szybko postępuje.
Rozpoznanie stawia się na podstawie badania okulistycznego.
Choroba prowadzi do ślepoty.
Padaczka idiopatyczna
Padaczka idiopatyczna to choroba, która pojawia się najczęściej u psów do 5 roku życia, ale może pojawić się także u starszych psów.
Głównym objawem są drgawki toniczno – kloniczne.
Ataki są z reguły nagłe, czasem może dojść do tzw. stanu padaczkowego, czyli ciągłych ataków jeden po drugim.
Podczas ataku stosuje się leki przeciwdrgawkowe, a na stałe leki obniżające pobudliwość ośrodkowego układu nerwowego.
U psów z objawami padaczki należy wykluczyć wszystkie inne przyczyny drgawek np. zatrucia, czy zmiany nowotworowe w mózgu.
Choroba autoimmunologiczna – toczeń
Toczeń to choroba o podłożu dziedzicznym, polega na upośledzeniu funkcji limfocytów B i ich nadreaktywność.
Na skutek tego w organizmie powstają przeciwciała skierowane przeciwko własnym komórkom.
Przeciwciała powodują uszkodzenie komórek organizmu i w konsekwencji mogą powodować:
- zapalenie stawów,
- zapalenie mięśni,
- zapalenie skóry,
- anemię auto – hemolityczną i małopłytkowość,
- w przebiegu tocznia może pojawić się białkomocz, wysoka gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, owrzodzenia w jamie ustnej, zapalenie płuc i mięśnia sercowego.
Rozpoznanie potwierdza się badaniami laboratoryjnymi, stwierdza się neutropenię, pojawiają się przeciwciała przeciwjądrowe, często jest dodatni wynik testu Coombsa.
Leczenie polega na stosowaniu leków immunosupresyjnych, np. glikokortykosteroidow, azatiopryny.
W owczarków australijskich może również zdarzyć się – dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, dlatego należy wykonywać u nich badania w tym kierunku.
Średnia długość życia owczarka australijskiego to około 13 lat.
Czy warto zdecydować się na owczarka australijskiego?
Owczarek australijski to pies dla osób bardzo aktywnych, mało pracujących.
Najlepiej czuje się w domku na wiejskich terenach, ale może mieszkać w mieszkaniu, o ile zapewnimy mu dużo rozrywek.
Uwielbiają być ze swoim opiekunem non stop, czasem może być to trochę męczące.
Aussie to bardzo wymagający pies, potrzebuje cierpliwego opiekuna, który zapewni mu dużo uwagi.
Utrzymanie owczarka australijskiego nie jest drogie.
