Powszechnie znane jest opiekunom zwierzaków hasło:

nie kupuj, adoptuj!

Ale co ono właściwie oznacza?

Kiedy chcemy, żeby w naszym domu pojawił się merdający ogon mamy do wyboru tak naprawdę 3 opcje:

kupić psa rasowego z hodowli,
wziąć zwierzaka z domu tymczasowego,
adoptować ze schroniska.

Jak adoptować psa?

Pies rasowy z hodowli

Psy rasowe w hodowli są rozmnażane tylko w obrębie jednej rasy, są to tzw zwierzęta z papierami podlegające pod FCI czyli Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (Fédération Cynologique Internationale).

Koszt zakupu takiego zwierzęcia jest różny w zależności od rasy ale przeważnie ceny zaczynają się od około tysiąca złotych wzwyż.

Pies z domu tymczasowego

Dom tymczasowy to miejsce gdzie przebywają zwierzęta z fundacji (organizacje, które zajmują się opieką nad futrzakami pro bono dzięki datkom bezinteresownych osób i przekazywanemu tzw 1% z podatków będące własnością osoby prywatnej), które tam trafiają np z ulicy.

Są czasem chore, z problemami behawioralnymi typu stany lękowe – nie nadające się do życia w skupisku zwierząt i są przetrzymywane na krótki okres, dopóki nie znajdzie się ktoś kto będzie chciał się nimi zaopiekować.

Ta opcja jest mniej formalna niż adopcja (mimo, że podpisujemy umowę adopcyjną), rzadko kiedy zdarza się ponosić dodatkowe koszty przez nowego opiekuna, za to trzeba się liczyć z tym, że wolontariusz z fundacji może chcieć sprawdzić czy nasz dom nadaje się dla zwierzaka, zazwyczaj też wypełnia się kwestionariusz pytań związanych z adopcją.

Adopcja psa ze schroniska

I wreszcie schroniska, są to placówki tworzone zwykle z funduszy gmin oraz datków pieniężnych i rzeczowych od osób prywatnych i instytucji charytatywnych, w których bezdomne zwierzęta przebywają stacjonarnie czyli nieraz kilka lat lub więcej, nieraz całe życie.

Jak wygląda adopcja psa?

Jeżeli bierzemy pod uwagę opcję drugą i trzecią, możemy mówić o adopcji czyli przygarnięciu zwierzaka.

Jak się do tego zabrać?

Po pierwsze, trzeba się zastanowić czy na pewno jesteśmy stuprocentowo zdecydowani na psa.

To znaczy czy wiemy, że to nie tylko przyjemność, ale przede wszystkim obowiązek.

Na czym to zobowiązanie polega?

Codzienne spacery niezależnie od pogody i naszego samopoczucia lub choroby, bo kudłacz musi skorzystać z “toalety”

Wydatki na:

karmę dla psa w zależności od jakości i marki, może to być od 5 do nawet 20 złotych za kilogram za karmę suchą i odpowiednio więcej za mokrą,
opiekę zdrowotną – profilaktyka czyli szczepienia psa, odrobaczenia, wizyty w przypadku zachorowania plus leki, ewentualnie zabiegi chirurgiczne (różne koszty w zależności od wielkości zwierzęcia; im większy tym droższa opieka bo większe dawki leków są potrzebne etc;
szczepienia to koszt łącznie około 100 złotych rocznie w zależności od lecznicy plus odrobaczenia raz na pół roku w zależności od preparatu;
pasożyty zewnętrzne i wewnętrzne – rozbieżność cenowa jest bardzo duża – obroża na pchły i kleszcze działająca 7 miesięcy to koszt około 90 złotych dla dużego psa plus odrobaczenie około 30 złotych, a można też wybierać kropleki stosowane co miesiąc etc.
zabawki, posłanie, ubranka, obrożę, smycz lub szelki, szampony;
fryzjera.

Tak naprawdę ciężko jest stwierdzić ile kosztuje utrzymanie zwierzaka, bo to zależy od jego wielkości (większy pies będzie potrzebował więcej jedzenia), stanu zdrowia- np. starszy pies wymaga większej opieki np. często leczenia kardiologicznego.

Należy wziąć pod uwagę to, że gdy będziemy chcieli wyjechać na urlop pies albo jedzie z nami albo załatwiamy mu opiekę (hotel dla zwierząt, rodzina lub znajomi).

Do decyzji o adopcji potrzebna jest świadomość, czy mamy odpowiednie fundusze i czas.

Adopcja psa ze schroniska warunki

Gdy okaże się, że tak jest, możemy pomyśleć jak to wygląda formalnie i w praktyce.

Najbardziej formalna jest adopcja psa ze schroniska, ponieważ tam zwierzęta są znakowane chipami (mikroprocesory wszczepiane pod skórę z lewej strony szyi w celu oznakowania zwierzaka gdyby się zgubił i szybkiego odnalezienia właściciela) i wypełniane są papiery identyfikacyjne.

Podpisuje się też umowę adopcyjną – może to zrobić tylko osoba pełnoletnia za okazaniem dowodu osobistego, bo jest to umowa imienna.

Umowa taka nieco się różni w zależności od schroniska.

Najczęstsze zapisy w papierach mówią o:

zapewnieniu opieki weterynarza;
zobowiązaniu do sterylizacji/kastracji zwierzaka, chociaż często jest to robione w przytułku przez pracujących tam lekarzy weterynarii na koszt schroniska;
oddaniu z powrotem do schroniska w przypadku braku możliwości do zajmowania się psem, typu nagła choroba opiekuna;
właściwe podejście do zwierzaka czyli godne traktowanie.

Ile kosztuje adopcja psa ze schroniska?

Należy pamiętać, że istnieje też opłata adopcyjna, czyli pieniądze które wpłaca się schronisku odbierając zwierzaka.

Ta kwota może być różna 20 a nawet 200 złotych w zależności czy jest to szczenię czy dorosły pies.

Najmniejsza opłata jest najczęściej przy maluchach.

Najdroższe adopcje dotyczą niewysterylizowanych suk, często schroniska proszą nowego właściciela o zobowiązanie się do opłacenia kosztów sterylizacji.

Jak wygląda i ile trwa adopcja psa ze schroniska?

Czy można przyjść do schroniska i po prostu wybrać sobie psa i wyjść?

Nie.

Trzeba najpierw zastanowić się jaki “typ psa” jeżeli chodzi o wielkość jest dla nas najlepszy (posiadamy dom z ogrodem gdzie duży pies może biegać, czy też raczej małe mieszkanie w bloku gdzie lepiej sprawdzi się malutki kundelek).

Oprócz wyglądu zwierzaka trzeba pomyśleć o tym jaki pies ma charakter – często są to zwierzaki z problemami behawioralnymi – po przejściach.

Mogą być bojaźliwe lub agresywne, a mogą też być bardzo ufne i spragnione miłości.

Podczas swoich studiów miałam zajęcia w schronisku i zazwyczaj zwierzaki lgnęły do krat, żeby je pogłaskać czy przytulić.

Niektóre zwierzaki mogą nie tolerować dzieci lub innych zwierząt.

Pracownicy schroniska dobrze znają zwierzęta, które tam przebywają (nieraz kilka lat) i wiedzą jak dobrać potencjalnego opiekuna.

Do wyboru są psy w różnym wieku – szczenięta (najszybciej stamtąd znikają – często nawet dokonywane są telefoniczne rezerwacje) w wieku średnim i tak zwani psi emeryci.

Branie pod uwagę psa kilkuletniego nie oznacza, że nie będzie do nas przywiązany.

Te zwierzęta są niezmiernie wdzięczne za okazane im serce, czyli pełną miskę i kawałek ciepłego, przytulnego kąta.

Zazwyczaj bierze się upatrzonego czworonoga na spacer i poznaje się go.

Dopiero na kolejnej wizycie (a czasem tych wizyt jest kilka) możemy włochatego kumpla zabrać do domu.

Tak więc może to trwać nawet kilka tygodni, podczas których mamy czas wszystko przemyśleć.

Większą krzywdę zrobimy psu zabierając go ze schroniska i odwożąc po jakimś czasie z powrotem niż nie ruszając go stamtąd wcale.

Pies w nowym środowisku może czuć się nieufny, przez kilka dni “badać teren” i trzeba mu na to pozwolić.

Nie należy na siłę wymuszać kontaktu typu oczekiwać, że pies za każdym razem zawołany będzie do nas podchodził lub wskakiwał do łóżka (ale tak też się oczywiście zdarza ☺).

Jak się przygotować do adopcji?

Przede wszystkim trzeba się uzbroić w cierpliwość.

Pracownicy schroniska bądź fundacji, muszą nas poznać zanim przekażą nam pod opiekę zwierzaka, który już często wcześniej został doświadczony przez los.

Nie powinniśmy źle odbierać dogłębnej weryfikacji, bo jest to robiono ze względu na dobro psa.

Nie raz się zdarzało, że ludzie wzięli jakiegoś psa i po miesiącu stwierdzali, że chcą go oddać z często błahych powodów.

Po procesie weryfikacji, podpisaniu dokumentów, przychodzi czas na zabranie psa do domu.

Najlepiej wtedy wziąć w pracy jakiś krótki urlop albo postarać się, żeby ktoś cały czas był w domu, żeby zwierzęciu było łatwiej się oswoić z otoczeniem.

Na początku należy zachować dystans i unikać nadmiernego przytulania – pies musi sam do nas zacząć podchodzić i się interesować.

Adopcja z domu tymczasowego = adopcja psa z fundacji

Przygarnięcie psa z miejsca gdzie ma tymczasowych opiekunów nie jest wyzwaniem pod względem przywiązania zwierzaka do osoby która się nim zajmowała, bo jest to zazwyczaj krótki okres kilku tygodni, ewentualnie miesięcy.

Dodatkową zaletą jest też to, że pies jest mniej zestresowany niż po kilkuletnim pobycie w schronisku które jest dość głośnym i przepełnionym zwierzętami miejscem.

Adopcja wirtualna psa

Nie każdy może sobie pozwolić na zwierzaka z wielu wyżej wymienionych powodów.

Wtedy można pomyśleć o adopcji wirtualnej czyli objęciu wybranego psa opieką finansową poprzez dokonywanie comiesięcznych przelewów dla wybranego podopiecznego.

Wysyłane środki służą do zakupu np. karmy, leków, podkładów czy płynów do dezynfekcji.

Schroniska bardzo chętnie przyjmują dowolne sumy pieniężne, każdy grosz się przyda.

Wirtualna pomoc kończy się w przypadku adopcji rzeczywistej czyli gdy ktoś weźmie kudłacza do swojego domu.

Wówczas pieniądze można przekazywać innemu zwierzakowi.

Pomagać można również jako wolontariusz przychodząc do schroniska i wychodząc np. na spacery z psami.

Często organizowane są różne wydarzenia typu Bieg na Sześć Łap gdzie można się zaangażować do pomocy.

Oddanie psa do adopcji

Zdarza się tak, że z trudnych powodów losowych tracimy możliwość opieki nad swoim pupilem np jesteśmy samotni i chorujemy na nieuleczalną chorobę.

Co wtedy zrobić?

Gdzie szukać pomocy?

Z założenia schroniska nie przyjmują psów, które do kogoś należą a jedynie bezdomne, znalezione na ulicy ze względu na przepełnienie.

W wyjątkowych przypadkach można wpisać się na listę oczekujących, a w bardzo kryzysowej sytuacji oddać zwierzaka za uiszczeniem opłaty.

Można się też skontaktować z fundacją, żeby pomogli nam znaleźć nowego opiekuna/dom tymczasowy.

Decyzja o oddaniu futrzaka powinna być związana tylko i wyłącznie z sytuacją podbramkową, bo pies to nie zabawka którą można rzucić w kąt gdy się nam znudzi, a żywa istota potrzebująca ciepła i miłości.