Nowofundland: opis, charakter, choroby [zalecenia weterynarza]

Historia rasy

Nowofundland swoją długą i skomplikowaną nazwę zawdzięcza Nowej Fundlandii – kanadyjskiej wyspie, na której najprawdopodobniej zaczęła się historia rasy.

Nazywany jest także wodołazem ze względu na swoją użytkowość i upodobanie do wody, gdyż te duże psy pomagały rybakom w ich pracy. Nowofundland to pies ratownik wodny – zwierzęta te niegdyś wyciągały z wody sieci, holowały statki, a także ratowały tonących. Do dziś instynkt i predyspozycje tej rasy psów wykorzystywane są w ratownictwie wodnym.

Nowofundlandy tak bardzo pragną nieść pomoc pływającym, że potrafią nawet wyciągać ludzi z wody na kapięlisku 😉

Szwajcarscy i niemieccy hodowcy upodobali sobie łaciatą maść nowofundlanda, w 1960 roku wyodrębniona została przez miłośników psów nowa rasa psa – landseer, różniąca się głównie wysokością, gęstością okrywy włosowej i właśnie obecnością łat na białej szacie.

Według klasyfikacji FCI psy rasowe nowofundlandy należą do grupy 2.

Nowofundland charakter

• Newfie to olbrzym o gołębim sercu.
• Ze względu na swoje nadzwyczaj pokojowe usposobienie, nowofundland uznawany jest za rasę przyjazną.
• Nowofundland to pies spokojny, łagodny, zrównoważony i życzliwy.
• Jako szczenięta psy te są pełne energii i potrzebują dużo uwagi i stanowczości.
• Dorosły osobnik jest czujnym stróżem, chętnie zaopiekuje się dziećmi i będzie naszym wiernym obrońcą, nie wykazując przy tym krzty agresji w stosunku do ludzi i innych psów.
• Jest towarzyski, nie lubi spędzać czasu w samotności i świetnie dogada się z innymi zwierzakami.
• Jako że uwielbia pływać, nie należy pozbawiać go tej przyjemności.

Nowofundland opis rasy

Wielkość i waga psa

Nowofundland należy do ras psów tzw. ras olbrzymich.

Wzorzec rasy

Nowofundlandy to psy o harmonijnej budowie, umięśnione, o sylwetce wpisanej w prostokąt.

Szata i umaszczenie psów

Nowofundland posiada dwuwarstwową szatę, oporną na warunki środowiskowe.

Na końcu ogona i łapach włos dłuższy – na przednich tworzy pióro, a na tylnych portki.

Umaszczenie:

• czarne,
• biało-czarne,
• brązowe.

Jak wygląda Nowofundland możecie też zobaczyć na poniższym filmie

Nowofundland pielęgnacja

Pielęgnacja nowofundlanda jest dość wymagająca, zwłaszcza, jeżeli chodzi o ich szatę włosową. Jest ona dwuwarstwowa i składa się z gęstego podszerstka i delikatnego i prostego włosa okrywowego.

Sierść nowofundlanda jest tłusta, ze względu na przystosowanie do pływania i trudnych warunków atmosferycznych i stanowi pewnego rodzaju izolację przed nasiąkaniem wodą.

Włos ten należy dość intensywnie czesać, gdyż ma tendencję do zbijania się w kołtuny, zwłaszcza w okolicach uszu i łap.

Czynność tę należy wykonywać najlepiej kilka razy w tygodniu, przy użyciu odpowiednich metalowych szczotek czy grzebieni.

Zalecane jest szczotkowanie grzbietu i boków z włosem, a głowy i łap także pod włos.

Kąpiel, jeżeli chodzi o warunki domowe, jest przeważnie sporym wyzwaniem, głównie ze względu na gabaryty psa.

Ale jest i na to rada, gdyż w Polsce jest już wiele tzw. “myjni dla psów“, gdzie umycie tak dużego psa nie stanowi problemu.

Karmienie nowofundlanda

Jak można się domyślić, duży pies to duży apetyt, czyli spore ilości karmy, którą musimy psu zapewnić. A co za tym idzie, także dość duże koszty utrzymania.

Posiłki warto rozdzielać psu na 2 podania, przez zwiększone ryzyko wystąpienia skrętu żołądka u psów ras dużych.

Warto karmę wzbogacać o suplementy dla psów zawierające kwasy omega (dla ładniejszej sierści) oraz glukozaminę i chondroitynę (dla lepszej funkcji stawów).

Ilość pokarmu należy dostosować do aktywności psa. U nowofundlanda mogą wystąpić alergie pokarmowe.

Nowofundland predyspozycje do chorób

Ektropium

Ektropium jest to wada powieki, polegająca na jej wywijaniu się na zewnątrz co powoduje uwidocznienie się spojówki. W przypadkach w których dochodzi do powikłań w postaci przewlekłych zapaleń, zalecana jest korekcja chirurgiczna.

Oko romboidalne

To schorzenie, inaczej zwane diamentowym okiem, polega na kombinacji wad powiek (centralnego ektropium dolnej powieki, bocznego entropium dolnej powieki i entropium górnej powieki) na skutek czego szpara powiekowa przypomina kształtem romb lub diament. W zależności od stopnia nasilenia tych zmian i towarzyszących im powikłań, stosuje się leczenie miejscowe lub zabieg chirurgicznej korekcji.

Wyłysienie z rozrzedzeniem barwnika

Jest to rodzaj dysplazji mieszków włosowych i objawia się początkowo ich stanem zapalnym i dotyczy obszarów pokrytych włosem czarnym lub popielatym.

Z czasem sierść wypada i nie odrasta, ale jest to tylko defekt “kosmetyczny”. Nie ma leczenia, a rozpoznanie ustala się na podstawie trichogramu.

Pęcherzyca liściasta

Pęcherzyca liściasta to schorzenie autoimmunologiczne, które polega na tworzeniu się charakterystycznych zmian skórnych na skutek powstawania w organizmie reakcji z wytworzeniem przeciwciał przeciwko własnym komórkom skóry (keratynocytom).

Krosty pojawiają się w warstwie podrogowej i rogowej, a następnie ulegają niszczeniu z wytworzeniem zmian w postaci strupów i łusek.

Lokalizują się głównie w obrębie grzbietu nosa, małżowin usznych i opuszek palcowych.

Diagnozę stawia się na podstawie badania cytologicznego lub histopatologicznego bioptatu skóry. W niektórych przypadkach choroba ulega remisji, w innych leczenie immunosupresyjne prowadzone jest do końca życia zwierzęcia.

Dysplazja stawu biodrowego

Dysplazja stawów biodrowych polega wadliwym połączeniu i ukształtowaniu struktur wchodzących w ich skład.

Na wystąpienie tej choroby składa się wiele czynników, takich jak:

• predyspozycje genetyczne,
• nadmierna ilość ruchu,
• szybkie tempo wzrostu,
• nieprawidłowe żywienie.

Najczęściej objawy dysplazji stawów biodrowych są zauważalne u psów w wieku 6-12 miesięcy.

Jeżeli uszkodzenia w stawie nie są zbyt silne, powtarzające się zapalenia mogą prowadzić do zgrubienia torebki i wtórnej stabilizacji stawu.

Wówczas początek 2 roku życia jest zazwyczaj wolny od zaburzeń ruchowych, a oznaki tego schorzenia mogą się pojawić dopiero w wieku 4-5 lat, jako forma typowa dla psów dorosłych.

Główne objawy kliniczne to:

• niechęć do ruchu,
• trudności przy wstawaniu,
• preferowanie pozycji leżącej,
• częste kładzenie się,
• tzw. królicze skoki,
• sztywny chód.

Rozpoznanie lekarz weterynarii stawia na podstawie danych z wywiadu, badania klinicznego oraz zdjęcia rentgenowskiego w sedacji.

Dysplazja stawu łokciowego

Choroba ta polega na nieprawidłowym wykształceniu struktur wchodzących w skład stawu łokciowego.

Składają się na nią:

• nieprzyrośnięty wyrostek łokciowy dodatkowy,
• fragmentacja przyśrodkowego wyrostka dziobiastego,
• osteochondroza kłykcia kości ramiennej,
• niedopasowanie powierzchni stawowych.

Rozpoznanie ustala się na podstawie zdjęcia RTG i badania klinicznego.

Dominujące objawy dysplazji stawu łokciowego to:

• kulawizna,
• sztywny chód,
• niechęć do zginania i prostowania stawu łokciowego,
• bolesność tych stawów.

Leczenie dysplazji stawów biodrowych jest najczęściej chirurgicznie.

Zwężenie zastawki aorty

Nowofundlandy cierpią niekiedy na choroby serca. Zwężenie zastawki aorty u nowofundlanda polega na zwężeniu ujścia aorty w obrębie zastawki, nad lub pod nią.

Dochodzi wówczas do zaburzeń odpływu krwi z lewej komory, co objawia się:

• szmerami,
• osłabieniem,
• czasem nawet nagłą śmiercią.

Leczenie farmakologiczne polega na wspomaganiu funkcji i unaczynienia mięśnia sercowego.

Kamica cystynowa

Kamica cystynowa polega na tworzeniu się kamieni cystynowych na skutek wrodzonej wady kanalików nerkowych.

Objawia się:

• krwiomoczem,
• utrudnionym oddawaniem moczu,
• czasem zatkaniem cewki moczowej.

Kamienie widoczne są w badaniu USG, a także w postaci kryształów cystyny w osadzie moczu. Kamienie usuwa się chirurgicznie, lub można rozpuścić je przy użyciu cytrynianu potasu i odpowiedniej diety.

Przemieszczone moczowody

Jest to wada rozwojowa, polegająca na zmianie ujścia moczowodów.

Uchodzą one bezpośrednio do pochwy lub cewki moczowej, z pominięciem mięśnia zwieracza pęcherza moczowego.

Schorzenie to objawia się nietrzymaniem moczu już u kilkutygodniowych szczeniąt.

U samców może być widoczne dopiero w wieku 9 lat. Rozpoznanie ustala się na podstawie urografii, a leczenie polega na chirurgicznej ich reimplantacji.

Martwicowe zapalenie naczyń i opon mózgowych

Jest to schorzenie autoimmunologiczne, polegające na tworzeniu się przeciwciał przeciw naczyniom opon mózgowych.

Objawia się:

• bólem szyi,
• sztywnością kończyn przednich,
• gorączką,
• leukocytozą.

Leczenie polega na stosowaniu immunosupresyjnych dawek glikokortykosteroidów.

Wrodzony idiopatyczny przełyk olbrzymi

Jest to choroba dziedziczna wynikająca z zaburzeń tworzenia się unerwienia przełyku.

Występują zaburzenia połykania i ulewanie obserwowane już u szczeniąt.

Do diagnostyki wykorzystuje się RTG z kontrastem. Leczenie jest objawowe i polega m.in. na karmieniu psa w pozycji stojącej lub z miski stojącej na podwyższeniu.

Czy warto zdecydować się na nowofundlanda?

Nowofundland ze względu na swoje gabaryty raczej nie nadaje się do małego mieszkania.

Jest spokojny, życzliwy, przyjazny i świetnie dogada się z innymi domowymi zwierzakami, a także z dziećmi i pozostałymi członkami Twojej rodziny.

Ze względu na upodobanie do pływania, ważne jest, by jego właściciel także lubił tego typu aktywność.

Nie jest też miłośnikiem słońca, więc trzymany na podwórku powinien mieć możliwość ukrycia się w swoim ocienionym azylu.

Pamiętać należy też o tym, że pies jest dość towarzyski i nudzić się będzie, przesiadując cały dzień sam w domu, dlatego decydując się na tego psa, musimy mieć pewność, że będziemy mu w stanie poświęcać sporo czasu.

Odwdzięczy nam się z pewnością swoim oddaniem i czułością.