Beagle: charakter, pielęgnacja i choroby [Lek wet Karolina Cebulska]

Beagle to przyjacielskie, małe psiaki, o zwisłych uszach i wiernych oczach.

Właśnie tak najczęściej tak opisywana jest jedna z najstarszych ras psów gończych.

Najstarsze wzmianki o psach przypominających swoją aparycją współczesne beagle, sięgają 2500 lat.

Obecny wygląd beagle określono w XIX wieku w Anglii.

Czasy największej popularności to czas elżbietański w Wielkiej Brytanii – psy te często były uwieczniane na obrazach polowań.

Beagle był także pierwowzorem komiksowego Snoopy’ego. Do niedawna często używane były również jako pies laboratoryjny, z powodu swojej wysokiej płodności, a także niewyjaśnionej oporności na niektóre nowotwory.

Jak widzisz jest to dość ciekawa rasa, z długą historią, ale co musisz wiedzieć przed zakupem beagle’a i na co zwrócić uwagę?

Na te i inne pytania postaram się odpowiedzieć w niniejszym artykule.

Rasa Beagle

Beagle opisywane są jako najmniejsze psy gończe.

Beagle waga

Osiągają około 40 cm wysokości, a ich waga sięga około 15 kg.

Są psami o mocnej i krępej budowie ciała.

Opis rasy Beagle

Beagle szata i umaszczenie

Jeśli chodzi o szatę beagle’a jest krótka, w charakterystyczne łaty.

Najczęściej beagle posiadają typ umaszczenia tricolor, ale umaszczenia bicolor (dwukolorowe) oraz hare pied (zajęcze) zyskują na popularności.

Rzadziej spotyka się umaszczenie mottle, czyli  beagle cętkowane.

Jak wygląda pies rasy beagle możesz zobaczyć też na poniższym wideo

Beagle charakter

Beagle to bardzo energiczna rasa.

Nie jest psem, który może funkcjonować, jako pies kanapowy.

Do szczęścia Beagle potrzebuje dużo ruchu i zabaw na świeżym powietrzu.

Jest to związane z jego pochodzeniem – przez wieki był przecież używany, jako pies do polowań.

Przez ich duży poziom inteligencji, są dosyć trudne w szkoleniu, jednak przy odpowiednim podejściu właściciela, bez problemu będą w stanie wykonywać komendy.

Jeśli chodzi o inne cechy charakteru Beagle to bardzo przyjacielskie, kochające ludzi, niezależne, dociekliwe i aktywne psiaki.

Z drugiej jednak strony często są uparte i niesforne, mają też tendencje do uciekania z domu.

Pielęgnacja beagle’a

Sierść

Pielęgnacja sierści beagle’a nie należy do trudnych, jest to rasa psów krótkowłosych.

Aby zapewnić odpowiednią opiekę nad ich sierścią, wystarczy raz w tygodniu przeczesać jego okrywę włosową raz w tygodniu gęstą szczotką dla psa, bądź gumową rękawica, tak, aby usunąć martwy włos.

Jeśli chodzi o kąpiel, jestem zwolennikiem rzadkich kąpieli. Nie zmywa się wówczas naturalnej bariery ochronnej skóry.

Dlatego też kąpiele raz na pół roku w odpowiednim szamponie dla psa według mnie są w tym przypadku wystarczające.

Pamiętaj jedynie, aby nie zalać ucha pieska wodą, a po kąpieli osuszyć ucho suchym gazikiem.

Uszy

Beagle jest rasą podatną na częste zapalenia uszu.

Dlatego też, raz w tygodniu sprawdzaj stan czystości uszu Twojego czworonoga.

Używaj do tego celu specjalnych płynów do czyszczenia uszu, np.:

• Oticlar,
• Otifree.

Jeśli zauważysz, że wydzieliny jest dużo, ma brzydki zapach, a pies drapie ucho i przekrzywia głowę – udaj się z psem do weterynarza.

Więcej na temat tego schorzenia dowiesz się z artykułu: “Zapalenie ucha u psa“

Oczy

Beagle mają też częste problemy z zapaleniem spojówek.

Aby temu zapobiec, kontroluj stan oczu Twojego zwierzaka.

Możesz przemywać jego oczy jałowym roztworem soli fizjologicznej, bądź specjalnymi kropelkami do oczu.

Zaczerwienie spojówek czy trzeciej powieki zgłoś lekarzowi weterynarii.

Kolejne punkty pielęgnacji beagle’a są podobne jak u innych psów.

Nie możesz zapominać o obcinaniu pazurów, sprawdzaniu stanu uzębienia (a najlepiej czyszczeniu zębów).

Pamiętaj także o profilaktyce przeciwko wewnętrznym i zewnętrznym pasożytom.

Beagle choroby

Otyłość

Beagle, jak wspomniałam wcześniej, nie nadają się na psy kanapowe.

Do szczęścia potrzebują dużo ruchu.

Kochają także jedzenie.

Jeśli nie zapewnisz mu odpowiedniej dawki ruchu, Twój psiak zapewne będzie cierpiał na otyłość, co wiąże się z późniejszymi problemami zdrowotnymi.

Więcej na ten temat dowiesz się z artykułu: “Jak odchudzić psa?”

Dysplazja stawów biodrowych

Około 20% psów rasy beagle dotkniętych jest dysplazją stawów biodrowych.

Polega ona na rozluźnieniu struktur otaczających staw biodrowy, co prowadzi do przemieszczania głowy kości udowej w stosunku do panewki miednicy.

Inaczej możemy nazwać to zwichnięciem stawu.

Głowa kości udowej, nie umieszczona odpowiednio w panewce nie spełnia swojej funkcji, powodując kulawizny i charakterystyczne obniżenie ukątowania miednicy.

Bardzo często choroba dotyczy obu stawów.

Aby wykluczyć to schorzenie w wielu hodowlach psy poddawane są badaniom, w celu wykluczenia dysplazji.

Psy wolne otrzymują wówczas odpowiedni certyfikat – warto o niego zapytać decydując się na zakup psa z hodowli.

Leczenie dysplazji stawów biodrowych, w zależności od zaawansowania choroby polega na suplementacji, odpowiednim ćwiczeniom i fizjoterapii, do zabiegu chirurgicznego włącznie.

Więcej na temat tej choroby dowiesz się z artykułu: “Dysplazja u psa: objawy i leczenie“

Zwichnięcie rzepki

Jest to dziedziczne schorzenie więzadeł rzepki.

W wyniku ich rozluźnienia dochodzi do zwichnięcia rzepki.

Objawia się ono:

• bólem,
• kulawizną,
• ruchomością rzepki.

Zwichnięcie rzepki u psa może prowadzić  do zwyrodnienia.

Dysplazja stawów łokciowych

Mówiąc ogólnie jest to schorzenie spowodowane wadami budowy stawu łokciowego.

Wywołuje stany zapalne stawu, prowadzące do jego zwyrodnienia.

Leczenie zazwyczaj chirurgiczne.

Karłowatość w wyniku chondrodystrofii

Beagle dotknięte tą chorobą są małe, mają nieproporcjonalne ciało, krótką szyję, krzywe, zdeformowane kończyny oraz szeroką czaszkę.

U takich osobników stwierdza się przewlekłe zapalenia stawów.

Nieprawidłowość tę rozpoznaje się na podstawie wyników badania radiologicznego nadgarstka szczeniąt poniżej 3. miesiąca życia (obecność punktowych przejaśnień) lub wykazania kompresji kręgu L7 u szczeniąt w wieku powyżej 6 miesięcy. Niestety schorzenia tego nie da się wyleczyć, dyskwalifikuje ono psa z rozrodu.

Choroba krążka międzykręgowego

Choroba rdzenia kręgowego, rozwija się na skutek wypadnięcia dysku międzykręgowego.

Objawia się:

• bolesnością grzbietu,
• niedowładami,
• osłabieniem kończyn,
• porażeniami.

Prawie u wszystkich psów dotkniętych chorobą stwierdza się zwapnienie krążków międzykręgowych.

U Beagle’i znacznie częściej w porównaniu z innymi rasami psów choroba rozwija się w odcinku szyjnym kręgosłupa.

Prawdopodobieństwo jej wystąpienia u beagle jest około 1,5 razy większe niż u innych ras.

MLS – zespół chińskiego beagle’a

MLS to choroba powodująca zmiany w rozwoju i budowie tkanki łącznej.

Choroba obejmuje liczne narządy, w tym:

• kości,
• serce,
• skórę,
• mięśnie.

Chore psy chodzą na palcach, co jest efektem przykurczu ścięgien.

Mają naprężoną skórę, krótszą szyję, płaską czaszkę, wyżej osadzone uszy i skośne oczy.

Choroba może objawiać się różnie.

Długość życia dotkniętych nią osobników jest prawidłowa.

Obecne są dostępne testy genetyczne wykrywające tą chorobę.

Pierwotna jaskra

Jest to genetyczne schorzenie, w wyniku którego dochodzi do obustronnego wzrostu ciśnienia śródgałkowego, a wtórnie do ślepoty na skutek uszkodzenia siatkówki.

Choroba pojawia się u zwierząt w wieku 1–2 lat.

Dotyczy około 1% psów tej rasy.

U niektórych z dotkniętych pierwotną jaskrą psiaków stwierdzono podwyższony poziom białka – miocyliny.

U osobników nosicieli choroby – poziom miocyliny podwyższony jest w stopniu średnim.

Brak jest testu genetycznego pozwalającego na diagnostykę tej nieprawidłowości… Pierwotna jaskra wyklucza szczeniaka beagle z hodowli.

Zwyrodnienie błony odblaskowej oka

Choroba genetyczna, która polega na zwyrodnieniu błony odblaskowej oka, będącym następstwem nieprawidłowego rozwoju melanosomów – komórek odpowiedzialnych za produkcję barwnika melaniny, w okresie postnatalnym.

Choroba nie prowadzi do zaburzeń widzenia ani do zaburzeń czynności i struktury siatkówki.

Dwurzędowość rzęs

Polega ona na tym, że przy wewnętrznej krawędzi wolnego brzegu powiek obecny jest dodatkowy rząd rzęs, podrażniający rogówkę i spojówki.

Może prowadzić wtórnie do owrzodzeń rogówki.

Obecna u około 15-20% beagle.

Leczenie polega na chirurgicznej plastyce powiek – usunięciu dodatkowych rzęs.

Dysplazja siatkówki

U psów beagle najczęściej występuje ogniskowa forma dysplazji siatkówki.

Dotyczy około 3% przedstawicieli tej rasy.

Zazwyczaj ujawnia się w momencie niedoborów witaminy A w diecie psa.

Postać łagodna dysplazji siatkówki nie prowadzi do zmian w widzeniu psa.

Postać zaawansowana natomiast może prowadzić do rozwarstwienia się siatkówki i ślepoty.

Zmiany świadczące o dysplazji siatkówki u psa rasy beagle obserwuje się między ósmym a szesnastym tygodniem życia.

Zaćma u beagle

U Beagle z równą częstotliwością stwierdza się zaćmę:

• przednią i tylną,
• pośrednią i punktową.

Zaćma, czyli katarakta, objawia się :

• zmętnieniem soczewki,
• widocznym brakiem przezierności,
• soczewka nabiera mlecznego zabarwienia,
• oko wygląda jakby było pokryte mgłą.

Zaćma u psa prowadzi do całkowitego braku widzenia.

Choć zaćma może być wrodzona, ale niekoniecznie potomstwo psa z zaćmą będzie cierpiało na to schorzenie. Nie zaleca się jednak wykorzystywania do rozrodu osobników z zaćmą.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat tej choroby, przeczytaj artykuł: “Zaćma u psa“

Wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki: wiśniowe oko (cherry eye)

Wiśniowe oko rozwija się wtórnie do zapalenia gruczołu trzeciej powieki.

Leczenie polega na próbie farmakologicznego opanowania stanu zapalnego lub chirurgicznej repozycji.

W skrajnych przypadkach może być konieczne usunięcie gruczołu, jednak może to prowadzić do tzw. zespołu suchego oka.

Zwężenie zastawki tętnicy płucnej

Zwężenie odpływu krwi z serca na wysokości zastawki tętnicy płucnej.

Zwężenie zastawki tętnicy płucnej objawia się:

• nietolerancją wysiłkową,
• omdleniami,
• dusznością,
• zapaścią,
• wodobrzuszem.

Niedobór czynnika VII krzepnięcia krwi

Jest to zaburzenie krzepnięcia krwi, powodowane mutacją w genie cFVII.

Dostępny jest test genetyczny pozwalający na rozpoznanie tej nieprawidłowości. Niedobór czynnika VII krzepnięcia krwi wyklucza psa z hodowli beagle.

Niedobór kinazy pirogronianowej (PK)

Rzadka, dziedziczna nieprawidłowość dotycząca krwinek czerwonych.

Objawia się:

• nietolerancją wysiłkową,
• trwałą, ciężką, wysoce regeneratywną niedokrwistością,
• splenomegalią,
• postępującą osteosklerozą.

Dostępny jest test genetyczny, pozwalający na rozpoznanie choroby.

Młodzieńcze zapalenia wielostawowe (zespół bólowy Beagle)

Zapalenia naczyń i tkanki okołoonaczyniowej o nieznanej etiologii, pojawiające się u beagle’i w wieku 6 miesięcy – 3 lat.

Choroba objawia się gorączką i bolesnością szyi, trwającymi 3–7 dni.

Histopatologicznie u chorych psów stwierdza się zmiany w błonie mięśniowej:

• małych i średnich tętnic serca,
• doczaszkowej części śródpiersia,
• oponach rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym.

Leczenie zazwyczaj polega na podawaniu leków przeciwbólowych i glikokortykosteroidów.

Choroby przyzębia u beagle

Beagle mają skłonność do odkładania się kamienia nazębnego i chorób przyzębia.

Stwierdza się je u 44% psów w wieku około 2 lat i u 81% starszych osobników.

Najczęściej problemy dotyczą przedtrzonowców szczęki.

Często obserwuje się u nich również stany zapalne przyzębia.

Może być to związane z nieodpowiednią dietą, brakiem profilaktyki i wadliwym zgryzem psa.

Więcej na temat chorób i higieny zębów dowiedz się z artykułu: “Jak dbać o zęby psa?“

Niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy to dziedziczne zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym.

Obecność przeciwciał skierowanych przeciwko tarczycy wykazano u 16,5% Beagle’i.

Leczenie polega zazwyczaj na podawaniu odpowiednich środków farmakologicznych.

Więcej na temat choroby dowiesz się z artykułu: “Niedoczynność tarczycy u psa“

Cukrzyca

Choroba dotyczy niemal wyłącznie suk rasy beagle.

Dochodzi do niszczenia komórek beta trzustki na tle immunologicznym.

Leczenie polega na iniekcjach insuliny i stosowaniu odpowiedniej diety.

Istotne jest stałe kontrolowanie poziomu glukozy we krwi.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat tej choroby przeczytaj artykuł: “Cukrzyca u psa i kota“

Idiopatyczna padaczka (dziedziczne drgawki)

Jest to choroba o nieznanej etiologii.

Chorobę kontroluje się lekami przeciwdrgawkowymi.

Pierwsze drgawki pojawiają się na ogół u psów poniżej 1 roku życia.

O padaczce dowiesz się wszystkiego z artykułu: “Padaczka u psa i kota“

Postępująca padaczka mioklonalna (choroba Lafory)

U niektórych starszych psów rasy beagle występują przejściowe drgawki, które mogą ewoluować w stan padaczkowy.

Drgawki często wywoływane są bodźcami zewnętrznymi, takimi jak dźwięk lub światło.

Wyniki badania elektroencefalograficznego wskazują na padaczkę mioklonalną.

Za pomocą badań histopatologicznych można wykazać obecność kwasochłonnych wybarwionych odczynnikiem Schiffa ciałek wtrętowych, podobnych do obecnych w neuronach mózgu i móżdżku w przebiegu choroby Lafory.

Leczenie polega na podawaniu leków przeciwdrgawkowych.

Głuchota

Dziedziczna, wrodzona nieprawidłowość.

Może być jedno- lub obustronna.

Występuje u osobników o wyraźnym łaciatym umaszczeniu.

Rozpoznaje się ją na podstawie wyników badania BAER (brainstem auditory evoked potentials).

Amyloidoza nerek

W badaniach nad amyloidozą nerek bardzo często stwierdzano ją u beagle’i.

Dotknięte nią zwierzęta to głównie suki w wieku powyżej 6 lat.

Objawy kliniczne odpowiadają niewydolności nerek.

Dla kogo beagle będzie idealnym psem?

Beagle to bardzo inteligentne, wdzięczne psy.

Przy odpowiednim do nich podejściu opiekuna, mogą stać się najlepszymi przyjaciółmi. Jednak przed wyborem musisz sobie również zdawać sprawę z minusów tej rasy – mam nadzieję, że powyższy artykuł pomoże Ci w podjęciu tej decyzji.

Jeśli zamierzasz kupić szczeniaka beagle z hodowli, sprawdź czy ani on, ani jego rodzice nie są obciążeni którąś z chorób genetycznych.