Kaganiec jest narzędziem niezbędnym w codziennym funkcjonowaniu z psem.
Oczywiście, nie zawsze i nie z każdym zwierzęciem, jednak warto mieć swój kaganiec, tak na wszelki wypadek.
Co to jest kaganiec dla psa? Słownikowa definicja kagańca mówi, że jest to przedmiot, zakładany na pysk zwierzęcia, uniemożliwiający mu gryzienie oraz połknięcie niepożądanych substancji.
Czy kaganiec dla psa jest obowiązkowy?
Zakładanie kagańca i noszenie go może być wymagane prawem.
W Polsce są dwie ustawy, które obligują opiekunów zwierząt do zachowania ostrożności przy utrzymywaniu zwierzęcia i są to ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. 1997 nr 111 poz. 724) oraz ustawa z dnia 20 maja 1971 (Dz.U. 1971 nr 12).
Oba akty prawne są bardzo nieścisłe i skąpe w wyjaśnieniach, jak ma wyglądać owa ostrożność, nie ma tam jednoznacznego sformułowania o używaniu kagańca.
Zaznaczono jednak, że w przypadku zaniedbania środków bezpieczeństwa, właściciel podlega karze grzywny do 250 złotych.
Większość miast wprowadziła własne regulacje odnośnie zakładania kagańca i tak na przykład we Wrocławiu psy mogą spacerować na smyczy bądź w kagańcu (dane z 2014 roku).
Dane odnośnie tego, jak w danym mieście rozumiane jest zachowanie ostrożności, znajdziesz w stosownych uchwałach rady miasta.
Dodatkowo, w środkach komunikacji zbiorowej, a także w pociągach oraz metrze również istnieje nakaz stosowania kagańców.
Kaganiec dla psa
Tak jak wspomniałam na początku, warto jest mieć własny kaganiec.
Zapewnia on bezpieczeństwo dla pupila – bo uniemożliwia zjadanie różnych, niepożądanych rzeczy na spacerach.
Warto też pomyśleć o sytuacjach, gdzie zestresowany pies może wyrządzić krzywdę innym ludziom. Większość z opiekunów powie zapewne:
“ale on nie gryzie”, “on tylko poszczeka”.
Nie zgodzę się z tym stwierdzeniem – to że Wasz pies nie ugryzł nikogo do tej pory, nie znaczy że nie zrobi tego, kiedy będzie zestresowany, zirytowany, sprowokowany albo rozdrażniony.
Poręczenie za zwierzę jest bardzo niepewną sprawą.
Nawet psy, które nie mają w sobie nawet grama agresji, są bardzo pokojowo nastawione do całego świata, mogą znaleźć się kiedyś w sytuacji, gdzie poczują się zagrożone i będą chciały się bronić.
Kiedy jest niezbędny?
Zdecydowanym wskazaniem do stosowania kagańca jest oczywiście agresja zwierzęcia.
Nie chodzi tylko o zwierzęta, które faktycznie atakują napotkane psy czy ludzi, ale też o takie które atakują ze strachu.
Warto założyć kaganiec, kiedy wybieracie się Państwo na nową trasę spacerową, albo w miejsce, w którym będzie dużo ludzi, ponieważ hałaśliwe i tłoczne lokalizacje mogą powodować niepokój u pupila.
Proszę pamiętać, że właściwie dobrany kaganiec nie powinien utrudniać normalnego funkcjonowania pupila.
Warto stosować też kagańce u ras uchodzących za niebezpieczne, wyszczególnionych w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, z dnia 28 kwietnia 2003 roku.
Bardzo wielu przedstawicieli ras wymienionych w rozporządzeniu jest typowymi przytulankami, nie wykazującymi niebezpiecznych zachowań, ale zawsze może nastąpić jakaś stresująca sytuacja, która wyprowadzi psa z równowagi.
Kagańce należy stosować także u psów, które zjadają różne śmieci czy też znalezione na spacerach resztki jedzenia. Zepsute pożywienie oraz połknięte przedmioty stanowią zagrożenie zdrowia zwierzęcia, a kaganiec uniemożliwi zjedzenie smakołyku i w efekcie ochroni pupila przed problemami żołądkowo-jelitowymi.
Jaki kaganiec dla psa?
Istnieje kilka typów kagańców, służących do różnych celów.
Kaganiec weterynaryjny dla psa
Kaganiec weterynaryjny dla psa ściśle przylega do całej kufy, obejmuje całą jej długość.
Najczęściej jest zapinany z tyłu głowy i regulowany tak, aby dało się go dobrze dopasować. Dodatkowo nie pozwala na otwarcie jamy ustnej.
Powinien być używany tylko w gabinetach weterynaryjnych w trakcie badania pacjenta, ponieważ uniemożliwia prawidłową termoregulację, nie pozwala psu dyszeć, pobierać wodę ani szczekać. Z tych właśnie powodów nie powinien być używany w codziennym życiu.
Kagańce weterynaryjne nie są przystosowane do stosowania u ras brachycefalicznych, takich jak:
Kagańce weterynaryjne są dosyć tanie, cena zależy od rozmiaru i waha się od 15 do 30 zł.
Kaganiec koszykowy
Kaganiec koszykowy jest najpopularniejszym modelem, dostępnym w sklepach zoologicznych.
Dostępne fasony są wykonane z metalu lub plastiku.
Uwaga! Modele metalowe zimą mogą powodować podrażnienie skóry, a nawet odmrożenie! Są też podatne na rdzewienie.
Kaganiec ten nie przylega ściśle do kufy zwierzęcia, jak sama nazwa wskazuje tworzy koszyczek, dający ograniczoną możliwość ziania, szczekania i picia wody.
Uniemożliwia zjadanie dużych kawałków pokarmu, znalezionych na przykład na spacerach.
Ten rodzaj kagańców również nie jest dostosowany do ras brachycefalicznych.
Ich cena zależy od materiału, z którego zostały wykonane i waha się w granicach 30-70 zł.
Kaganiec fizjologiczny
Kaganiec fizjologiczny przypomina wyglądem kaganiec koszykowy, jednak jest nieco inaczej wyprofilowany.
W koszyczku, do którego powinna trafić kufa, jest zdecydowanie więcej miejsca.
Zapewnia większą swobodę oddychania oraz swobodnego pobierania płynów, a także odstęp od nosa – nie powoduje obtarcia.
Niestety, większa szansę na zjedzenie “smakołyków” wyszukanych na spacerach.
Kaganiec fizjologiczny może być stosowany na co dzień, nie utrudnia pupilowi normalnego funkcjonowania.
Niektóre kagańce fizjologiczne są przystosowane do ras brachycefalicznych. Cena takiego kagańca waha się od 40 do 70 zł.
Istnieje wiele różnych odmian kagańców, łączących cechy wyżej wymienionych.
Kaganiec zabudowany
Kaganiec zabudowany przypomina wyglądem kubełkowy, jest jednak zbudowany z kawałków elastycznego tworzywa bądź grubej skóry, które tworzą rodzaj pancerza na kufę.
Ważne jest zwrócenie uwagi na liczbę i rodzaj otworów wentylacyjnych – musi być ich odpowiednio dużo, aby zapewnić przepływ powietrza.
Nie są to najlepsze kagańce na upalne dni, ale warto zdecydować się na nie, jeśli wiemy, że w towarzystwie psa będą na przykład małe dzieci, ponieważ zabudowany kaganiec nie da możliwości wsadzenia małych paluszków do jamy ustnej naszego czworonoga.
Kaganiec z podwójnym dnem
Kaganiec z podwójnym dnem również przypomina koszyczkowy, jednak odległość kufy od końca kagańca jest zdecydowanie większa.
Kagańce te są odpowiednie dla psów – zjadaczy śmieci, które na spacerach potrafią znaleźć i zjeść coś pysznego.
Kaganiec z podwójnym dnem nie zastąpi treningu i nie wyleczy zaburzenia łaknienia, ale z pewnością ułatwi funkcjonowanie na spacerach.
Kagańce dla ras brachycefalicznych
Rasy brachycefaliczne, z powodu swojej specyficznej budowy, mają nieco inne możliwości jeśli chodzi o wybór kagańca.
Kagańce dla ras o skróconej twarzoczaszce są dużo krótsze jeśli chodzi o długość, ale zdecydowanie szersze.
Zazwyczaj są produkowane z przewiewnego materiału albo skórzanych rzemieni.
Bardzo istotne jest odpowiednie dopasowanie kagańca, ponieważ wielu przedstawicieli ras takich jak buldogi, buldożki francuskie czy mopsy, z powodu wadliwie wykształconych nozdrzy, zwyczajnie dusi się w zbyt ciasnych kagańcach.
Dlatego też, kagańce weterynaryjne, szczelnie zamykające jamę ustną, nie są wskazane do stosowania u tych ras.
Jak dopasować kaganiec dla psa?
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na wymiary pupila.
Istotny jest obwód kufy w najszerszym miejscu – około centymetr od nasady nosa, oraz jej długość.
Kaganiec nie może być za mały – będzie wtedy powodował obtarcia psa, nie może powodować skaleczeń, uderzać w nos. Nie może też być za duży, bo nie będzie spełniał swojej funkcji.
Nie może dotykać powiek, oczu – aby nie powodował obtarcia ani uszkodzenia delikatnej okolicy.
Większość producentów określa, dla jakich psów jest dedykowany ich produkt, jednak najlepiej jest go przymierzyć. Wiele sklepów zoologicznych oferuje taką właśnie możliwość.
Tak jak wspomniałam wcześniej, kaganiec weterynaryjny nie nadaje się do codziennego użycia, ponieważ uniemożliwia ziajanie – właściwie dobrany kaganiec nie powinien powodować trudności w otwarciu jamy ustnej.
Ważną cechą kagańca jest sposób, w jaki jest zakładany i zapinany.
Warto zastanowić się, jaki charakter ma pies, który będzie użytkownikiem kagańca – czy jest na tyle spokojny, że da sobie założyć skomplikowany kaganiec, czy raczej ledwo zniesie siedzenie w miejscu przez krótką chwilę?
Kaganiec nie może być łatwy do usunięcia dla psa, świetnie sprawdzają się modele wyposażone w zaczep do obroży – nawet najbardziej wytrwały pies nie poradzi sobie z samodzielnym uwolnieniem się z tak zakładanego kagańca.
Proszę pamiętać, że kaganiec nie może być kupiony “na wyrost” – zbyt duży jest tak samo niewygodny jak za mały.
Jak przyzwyczaić psa do kagańca?
Wiemy już, jaki kaganiec kupić dla pupila oraz jakie są rodzaje kagańców.
Jak zatem przyzwyczaić czworonoga, że kaganiec to nie jest nic złego?
Jest to złożony proces, który może trwać wiele dni. Należy się uzbroić w cierpliwość i zacząć od pokazania kagańca dla psa.
Proszę pozwolić, aby go dokładnie obwąchał.
Najpopularniejszą metodą jest wkładanie smakołyków do kagańca, tak, aby pies musiał włożyć kufę do środka, żeby się do nich dostać. Czynność tą należy powtarzać tak długo, aż pies sam będzie chętnie wkładał pyszczek do środka kagańca.
Można też dodać komendę “kaganiec”.
Kiedy pupil będzie chętnie wkładał do niego kufę, można zapiąć zapięcie lub rzemienie z tyłu, stale podając przysmaki.
Pies musi kojarzyć kaganiec z czymś dobrym, smacznym, przyjemnym. Należy go chwalić, a po skończonych ćwiczeniach warto nagrodzić zabawą z piłką lub spacerem.
Jeśli pies, mimo wielu nagród i przysmaków, nadal wykazuje opory i obawę przed kagańcem, należy przyjrzeć mu się dokładnie – czy aby na pewno rozmiar jest właściwie dobrany, czy nie powoduje uszkodzeń, ani dyskomfortu dla pupila.
Ubytki w sierści lub widoczne skaleczenia w obrębie pyska i nosa, również powinny skłonić właściciela do namysłu, czy kagańca nie należałoby zmienić na inny model.
Podsumowanie
Podsumowując, proszę, abyście nie bali się stosowania kagańca.
Odpowiedni rozmiar, dobrany do budowy i temperamentu pupila, nie powoduje utrudnienia w codziennym funkcjonowaniu.
Z pewnością wielu z Was słyszało o przypadkach pogryzień, co więcej, wielu moich pacjentów trafił do gabinetu lekarskiego na szycie rany, po spotkaniu z niezbyt przyjaźnie nastawionym kolegą. Wielu z tych sytuacji dałoby się uniknąć, gdyby był zastosowany kaganiec dla psa.
