Historia rasy
Posokowiec bawarski to ras psa myśliwskiego pochodzącego z Niemiec, a dokładniej z rejonu Alp Bawarskich.
Początkowo wykorzystywano je do tropienia zwierzyny, a wraz z wprowadzeniem na polowania broni palnej, ich rolą stało się głównie wyszukiwane zranionych sztuk.
Dzięki lekkiej budowie i doskonałemu węchowi wyśmienicie radziły sobie na terenach górskich, a w dzisiejszych czasach spotkać je możemy już praktycznie wszędzie, także jako psy miastowe.
Nazwa rasy wywodzi się od słowa ‘posoka’ oznaczającego krew grubego zwierza.
Według klasyfikacji FCI posokowiec bawarski należy do grupy 10.
Posokowiec bawarski charakter
Posokowce są z natury psami zrównoważonymi.
Posokowce bawarskie nie są ani agresywne, ani też nieśmiałe.
Przywiązują się do właściciela, a do obcych często odnoszą się z rezerwą.
Jako psy myśliwskie wykazujące silny instynkt łowiecki posokowce bawarskie wykazywały się i nadal wykazują posłuszeństwem, inteligencją, łatwością w szkoleniu, a także odwagą.
Bywają też uparte i lubią postawić na swoim, dlatego szkolone powinny być od szczeniaka i to przez osobę konsekwentną.
Cenią sobie ruch i przestrzeń.
Posokowce bawarskie uwielbiają długie spacery, tropienie, kopanie czy biegi, a także możliwość swobodnego wybiegu na posesji, choć mogą też mieszkać w mieszkaniach.
Nie lubią zostawać długo same i potrzebują uwagi i zainteresowania ich psim jestestwem.
Są niezastąpionymi pomocnikami na polowaniach, gdzie ich umiejętności są bezcenne.
Posokowiec bawarski wygląd
Posokowiec bawarski wyglądem nie różni się znacznie od posokowca hanowerskiego, z którym był krzyżowany, zanim ta rasa wyodrębniła się jako osobna.
Wielkość i waga tej rasy psów
Bawarski posokowiec to pies średniej wielkości o harmonijnej i lekkiej budowie oraz sylwetce wpisanej w prostokąt.
| Wysokość posokowca bawarskiego | Wysokość w kłębie psa posokowca bawarskiego wynosi 47 – 52 cm, a suki posokowca bawarskiego 44 – 48 cm. |
| Waga posokowca bawarskiego | Waga posokowca bawarskiego to około 20 – 28 kg. |
Wzorzec rasy
| Czaszka | Szeroka i płaska z dobrze odgraniczonym czołem, łukami brwiowymi i zaznaczonym stopem. |
| Kufa | Krótsza od czaszki, niespiczasta. |
| Nos | Grzbiet nosa lekko wysklepiony, a trufla dobrze rozwinięta, z szerokimi nozdrzami. |
| Szczęki | Mocne szczęki z kompletem zębów w zgryzie nożycowym, względnie cęgowym. |
| Oczy | Oczy brązowe o bystrym spojrzeniu, dobrze pigmentowane powieki. |
| Uszy | Uszy ciężkie, wysoko osadzone, na końcach zaokrąglone, zwisają blisko przy głowie. |
| Szyja | Mocna szyja przechodzi w silny grzbiet. |
| Klatka piersiowa | Klatka piersiowa długa, szeroka i głęboka, a lędźwie krótkie i dobrze umięśnione. |
| Brzuch | Brzuch lekko podkasany, a zad zupełnie poziomy. |
| Ogon | Wyglądu tego wyśmienitego łowcy dopełnia wysoko osadzony ogon noszony poziomo lub lekko zwieszony. |
| Kończyny | Kończyny proste i równoległe zakończone łapami w kształcie łyżki. |
Ruch posokowca bawarskiego jest lekki, płynny i sprężysty.
Umaszczenie
Okrywa włosowa gęsta i przylegająca, nieco szorstka w dotyku.
Sierść w kolorze soczystej czerwieni, czerwieni jeleniej, brunatnej, czerwono-żółtym, bladożółtym, czerwono-szarym, a także podpalana i pręgowana.
Na grzbiecie kolor jest bardziej intensywny, a uszy i kufa są ciemniejsze – tzw. maska.
Dopuszcza się białe znaczenie na piersi.
Jak wygląda średniej wielkości pies bawarski możecie zobaczyć też na poniższym filmie
Pielęgnacja
Pielęgnacja posokowców nie jest zbyt kłopotliwa.
Psy gończe krótkowłose standardowo staramy się wyczesywać przynajmniej raz w tygodniu, a kąpiemy je w szamponie dla psów, jeżeli zachodzi taka potrzeba.
Okresowo kontrolujemy stan uszu, gdyż ciężkie i opadające małżowiny utrudniają wentylację kanału słuchowego, co może prowadzić do zapaleń ucha zewnętrznego.
Zdrowie posokowiec bawarski
Dysplazja stawów biodrowych
Dysplazja stawów biodrowych jest jedną z najczęstszych chorób zwyrodnieniowych stawów i polega na wadliwym ukształtowaniu i niedopasowaniu poszczególnych elementów wchodzących w skład stawu biodrowego.
Schorzenie to ma podłoże poligenetyczne, ale do jego występowania przyczyniają się także czynniki środowiskowe, takie jak sposób żywienia w okresie wzrostu oraz ilość zapewnianego ruchu.
Szczenię rodzi się z prawidłowymi stawami biodrowymi, a schorzenie rozwija się na skutek zaburzenia równowagi pomiędzy rozwojem tkanek twardych i miękkich.
Niedokładne dopasowanie głowy kości udowej do panewki powoduje występowanie w stawie luźności, która zwiększa się wraz ze wzrostem obciążeń, a w efekcie ucisku rozwijają się zmiany wytwórcze.
Obciążenia stawu spowodowane są między innymi przez zbyt duży nacisk spowodowany nadmierną masą ciała.
Także karmy o nieodpowiednim składzie zawierające zbyt duże ilości wapnia, fosforu i witamin powodują opóźnienie rozwoju mięśni w porównaniu do wzrostu tkanki kostnej, co prowadzi do rozciągania więzadeł i w efekcie rozluźnienia stawu.
Również zbyt duża ilość ruchu i zbyt intensywny trening może być dla młodego psa szkodliwy, gdyż prowadzi do mikrouszkodzeń chrząstki stawowej i nadwichnięć stawów.
Najczęściej objawy dysplazji są zauważane u psów w wieku 6-12 miesięcy, ale pierwsze symptomy mogą pojawić się już u szczeniąt 2 miesięcznych.
Objawy dysplazji stawów biodrowych u posokowca to:
- niechęć do ruchu,
- trudności przy wstawaniu,
- częste pokładanie się,
- tzw. królicze skoki,
- sztywny chód,
- częste przysiadanie.
Rozpoznanie dysplazji lekarz weterynarii stawia na podstawie danych uzyskanych w trakcie przeprowadzonego wywiadu, badania klinicznego oraz zdjęcia rentgenowskiego w sedacji.
Grudkowe zapalenie trzeciej powieki
Grudkowe zapalenie 3 powieki to choroba wirusowa, objawiająca się wypływem z oczu oraz pojawieniem się na wewnętrznej stronie trzeciej powieki szklistych gruzełków (powiększonych grudek chłonnych), nadających jej wygląd maliny.
Zapalenie to najczęściej występuje u psów do 2 roku życia i ma charakter nawrotowy.
Leczenie farmakologiczne polega na stosowaniu miejscowym kropli z antybiotykiem i lekiem sterydowym, a przy braku powodzenia takiej kuracji psa poddaje się zabiegowi starcia tych grudek w sedacji.
Urazy, ukąszenia, udar cieplny
Biegając wśród zarośli i drzew pies, może łatwo zranić i rozerwać skórę, a także przeciąć opuszki łap, co często wymaga interwencji chirurgicznej i podawania antybiotyków na skutek zakażenia tego typu ran.
Również w trakcie szybkiej pogoni dojść może do potknięcia się czy uderzenia, skutkującego złamaniami kończyn.
Ponadto ukąszenia owadów czy żmij, a także udar cieplny na skutek zbyt wysokiej temperatury w połączeniu z wysiłkiem fizycznym, są tym, na co trzeba uważać w trakcie wycieczek do lasu.
Aby dowiedzieć się więcej na temat radzenia sobie z tego typu problemami zachęcam do przeczytania artykułu “Pierwsza pomoc u psa“.
Kamień nazębny
Psy tej rasy mają tendencje do odkładania się płytki i w konsekwencji tworzenia kamienia nazębnego.
Prowadzić to może do zapaleń dziąseł i licznych chorób zębów i przyzębia, objawiających się najczęściej:
- brakiem apetytu,
- ślinieniem,
- unikaniem twardych pokarmów,
- brzydkim zapachem z pyszczka.
Żeby opóźnić ten proces wskazane jest mycie zębów specjalnie do tego przeznaczonymi szczoteczkami oraz pastami, które zwierzęta mogą połykać.
Najlepiej do mycia zębów przyzwyczajać psa już od szczeniaka.
Czy warto zdecydować się na posokowca bawarskiego?
Najczęściej na zwierzęta z grupy psów gończych decydują się osoby związane z łowiectwem, gdyż ten pies myśliwski najlepiej będzie się sprawdzał jako pomocnik podczas polowania.
Rasa posokowiec bawarski podlega tzw. próbom pracy.
Psy rasy posokowiec bawarski powyżej 9 miesiąca, zarejestrowane w Polskim Związku Kynologicznym i posiadające rodowód, sprawdzane są wraz z innymi górskimi psami gończymi pod względem umiejętności tropienia, zachowania się przy martwej zwierzynie i posłuszeństwa.
Na posokowca bawarskiego, ze względu na jego przyjazne usposobienie, decydują się też często osoby spoza kręgów łowieckich, czyli zwyczajni ludzie pracujący i mieszkający w miastach.
Warto, by opiekun posokowca był wówczas osobą aktywną, która będzie w stanie zapewnić psu odpowiednią ilość ruchu na powietrzu, oraz będzie miał czas, by go szkolić i nie pozostawiać samemu sobie na całe dnie.
Ponieważ pies rasy posokowiec może być nieco trudny i uparty, należy posokowce bawarskie od małego uczyć z zachowaniem żelaznej konsekwencji, więc przyszły właściciel powinien mieć pojęcie na temat podstaw szkolenia lub uczestniczyć razem z psem w tego typu zajęciach.
Innymi słowy, przedstawicieli tej rasy psów poleca się raczej osobom doświadczonym.
