Gończy polski — czyli ogar Pułkownika Pawłusiewicza to jedna z nielicznych ras typowo polskich. Pierwsze wzmianki o psach odpowiadających rysopisem obecnym gończym polskim pochodzą z XVII wieku. Przed II Wojną Światową nazywane były (wspólnie z obecnymi ogarami) – ogarami polskimi. Po wojnie dwóch kynologów zajęło się hodowlą psów gończych w tym typie:
- pułkownik Piotr Kartawik – hodował psy o znacznie cięższej budowie i czaprakowym umaszczeniu – które zarejestrowano pod nazwą ogara polskiego,
- pułkownik Józef Pawłusiewicz – hodował psy o umaszczeniu czarnym podpalanym, które długo później zarejestrowano pod nazwą gończy polski.
To właśnie pułkownik Józef Pawłusiewicz najbardziej przyczynił się do rozwoju tych psów rasowych w formie, w której obecnie jest znana. Przez wiele lat psy te nie były uznawane przez żadne stowarzyszenia, bo nie odpowiadały zatwierdzonemu wzorcowi ogara polskiego.
Gończy polski jest użytkowany w myślistwie jako pies do polowań na dziki, lisy. Dobrze sprawdza się jako tropowiec, a w domostwie jako pies stróżujący. W ostatnich latach rasa ta cieszy się coraz większą popularnością, zarówno jako psy myśliwskie, jak i psy rodzinne.
FCI uznało raso niedawno, bo 2006 roku. Gończy polski należy do 6 grupy według FCI.
Gończy polski opis rasy
Wysokość tych psów gończych w kłębie waha się od 55 cm do 59 cm, suki 50-55 cm.
Gończy polski waga
Średnia waga u tej polskiej rasy psów to 25 kg.
Gończy polski to pies średniego wzrostu o stosunkowo lekkiej budowie. Sylwetka ciała gończego wpisuje się w kształt kwadratu.
| Głowa | O lekko wypukłej mózgoczaszce, dorównującej długością kufie, proporcjonalna do całości. |
| Guz potyliczny i stop | Słabo zaznaczone. |
| Nos | Czarny nos, o rozwartych nozdrzach, doskonale sprawdzający się w pracy węchowej. |
| Wargi | Lekko obwisłe, mięsiste. |
| Zgryz | Nożycowy. |
| Oczy | Średniej wielkości, lekko skośne, o miłym łagodnym wyrazie, w ciemnych odcieniach brązu. |
| Uszy | Obwisłe, kształtu trójkąta zaokrąglonego na końcu, osadzone nisko, pokryte krótka jedwabistą sierścią. |
| Szyja | Bardzo dobrze umięśniona, dość gruba, skóra na szyi lekko obwisła, bez podgardla. |
| Kłąb | Dobrze zaznaczony. |
| Tułów i klatka piersiowa | Umięśniony tułów, o szerokiej klatce piersiowej i lekko podkasanym brzuchu. |
| Kończyny przednie | Proste i równoległe, skośnie ustawione łopatki, zwarte łapy o lekko wysklepionych palcach i czarnych pazurach, opuszki łap o grubej skórze. |
| Kończyny tylne | O szeroko rozstawionych udach, dobrze umięśnione, o nisko osadzonych stawach skokowych. |
| Ogon | Dobrze umięśniony, średniej długości, długością sięga do stawu skokowego, szablasto wygięty. |
Włos krótki, składa się z gęstego podszerstka, oraz twardego gładkiego i połyskliwego włosa okrywowego.
Włos krótszy i delikatniejszy na głowie i uszach.
Gończy polski umaszczenie
- Gończy polski czarny – z wyraźnie odgraniczonym brązowo-czerwonym podpalaniem.
- Polski gończy czekoladowy podpalany.
- Gończy polski rudy w różnych odcieniach.
Podpalanie obecne na:
- głowie nad oczami,
- kufie,
- podgardlu,
- piersi,
- wewnętrznej stronie ud,
- na palcach,
- w okolicy odbytu i na spodniej stronie ogona sięgające do ½, bądź 1/3 długości.
Jak wygląda pies gończy polski możesz też zobaczyć na poniższym filmie
Gończy polski charakter
Gończy polski to pies, który jest doskonałym psem myśliwskim, ma bardzo silny instynkt łowiecki. Ten pies myśliwski jest uparty, zawzięty i niesamowicie odważny. Cechy te, są bardzo przydatne w pracy psa myśliwskiego, jednak w codziennym życiu mogą być nieco uciążliwe.
Pies tej rasy może być dobrym członkiem rodziny, nie jest to typowy pieszczoch i kanapowiec, który może wychowywać dzieci.
Gończy polski musi pracować i nie ważne, czy to psie sporty, czy praca jako myśliwy.
Szczęśliwy gończak to zmęczony gończak. Decydując się na psa tej rasy warto mieć to na uwadze.
Psy gończe polskie mają doskonały węch, świetnie odnajdują się jako psy tropiące, uwielbiają wszelakie prace węchowe.
Znudzone psy rasy gończy polski mogą mieć zapędy niszczycielskie oraz uciekać z posesji.
Wymagają dużo cierpliwości, szkolenia psa i dużej dawki ruchu. W wychowaniu psy tej rasy bywają trudne. To wieczne szczenięta, szalone, pełne energii, wszędzie ich pełno, co dla niektórych może być trochę męczące.
Dobrze wychowane, nie sprawiają problemów, są niesamowicie oddane swojej rodzinie.
Psy te sprawdzają się w roli stróża domu, nie są przy tym nazbyt szczekliwe.
Dobrze dogadują się z innymi psami i kotami, jeżeli szczeniaki były wcześnie z nimi socjalizowane.
Przedstawiciel tej rasy psów początkowo może być nieufny wobec obcych, ale nie wykazuje się agresją.
Gończy polski pielęgnacja
Ich krótka połyskliwa sierść nie wymaga szczególnej pielęgnacji.
Kąpiele wykonujemy w razie konieczności, w szamponach dla psów o krótkiej sierści.
W okresie linienia, które nie jest obfite, psa trzeba wyczesywać gumową rękawicą przynajmniej raz w tygodniu.
Należy kontrolować czystość uszu, bo często może dochodzić do zapaleń uszu, zwłaszcza kiedy pies dużo pływa.
Warto profilaktycznie raz w tygodniu czyścić zewnętrzną małżowinę uszną z zabrudzeń.
Przycinanie pazurów nie jest konieczne, chyba że pies ma problemy z ich ścieraniem.
Należy również kontrolować stan uzębienia, choć z reguły rasa ta nie ma predyspozycji do nadmiernego odkładania się kamienia nazębnego.
Karmienie psów rasy gończy polski
Psy tej rasy nie mają specjalnych wymagań, jeśli chodzi o żywienie.
Dobrze sprawdzają się u nich karmy gotowe, jak i samodzielnie przyrządzane posiłki.
To psy aktywne, pracujące, dlatego dobrze zainwestować w dietę o dobrym składzie, przede wszystkim w okresie wzrostu, a także u psów pracujących.
Choć rzadko, to mogą zdarzać się im niedobory żywieniowe i w takim przypadku należy podawać suplementy dla psów.
Dawki pokarmowe należy dostosować do poziomu aktywności.
Gończy polski raczej nie ma skłonności do tycia, mimo że potraf być żarłokiem.
W okresie linienia warto dodawać do pokarmu suplementy poprawiające jakość okrywy włosowej.
Gończy polski choroby
Gończy polski to bardzo zdrowa rasa psów, brak jest typowych predyspozycji rasowych do chorób.
Z najczęściej spotykanych problemów zdrowotnych, można wymienić:
Zapalenie uszu
Jest to uwarunkowane tym, że gończaki mają obwisłe, dość długie uszy, przez co zaburzona jest wentylacja ucha.
Zwiększeniu wilgotności wewnątrz ucha powoduje tworzenie się sprzyjającego środowiska do namnażania się drobnoustrojów.
Najczęściej są to zapalenia na tle grzybiczym – nadmierne namnażanie drożdżaków z rodzaju Malasezja, czasem wtórnie może dochodzić do zapaleń tła bakteryjnego.
Zapalenie może być jednostronne bądź obustronne.
Początkowe objawy to:
- zaczerwienienie,
- świąd i ból ucha,
- zwiększenie ciepłoty okolic uszu,
- potrząsanie głową,
- czasem przekrzywienie głowy na jedną stronę.
Później pojawia się wydzielina, która w zależności od rodzaju zapalenia może mieć różny kolor.
Jeżeli zauważymy takie objawy u naszego psa, należy niezwłocznie udać się do lekarza weterynarii, który sprawdzi kanał słuchowy pod kątem ciał obcych, a także oceni stan błony bębenkowej.
Należy pamiętać, że jest to bardzo bolesne schorzenie, a nieleczone może prowadzić do głuchoty, zapalenia ucha środkowego i wewnętrznego, a nawet objawów neurologicznych.
Urazy
Gończe polskie ze względu na swój aktywny tryb życia są bardziej podatne na urazy, zwłaszcza opuszek łap i pazurów.
Należy zwracać na to uwagę, szczególnie po intensywnych spacerach, czy buszowaniu w lesie.
Drobne rany można samemu zaopatrywać ogólnodostępnymi środkami odkażającymi, w przypadku poważniejszych skaleczeń, bądź urazów konieczny jest kontakt z lekarzem weterynarii.
Czy warto zdecydować się na psa gończego polskiego?
Gończy polski to nie jest pies dla każdego. Jego wychowanie wymaga sporo uwagi, czasu i energii ze strony opiekuna. Nie nadaje się dla osób dużo pracujących i chcących mieć psią maskotkę.
To idealne psy dla osób bardzo aktywnych, lubiących odpoczynek na świeżym powietrzu. Mogą być partnerami w joggingu, czy też jeździe na rowerze, są świetne we wszystkich psich sportach, takich jak agility.
Gdzie trzymać gończego polskiego? Mimo krótkiej sierści psy rasy polish scenthound są odporne na warunki atmosferyczne i mogą mieszkać na zewnątrz.
Szkolenie/tresura gończego polskiego jest wymagająca, warto w tej kwestii poradzić się specjalisty. To psy dla doświadczonych opiekunów, raczej nie nadają się dla osób, które jeszcze nie posiadały psiaka.
Koszty utrzymania psa są stosunkowo niskie.
Psy rasy gończy polski charakteryzują się dobrym zdrowiem i nie są kłopotliwe w pielęgnacji.
to najpiękniejsze psiaki na świecie…..Pan Kołucki zaraził nas tymi psami i tak już zostało
Witam. Adoptowałam szczeniaka ze schroniska . Ma 17,18 tygodni . Jest identyczny jak Gończy Polski . Waży około 10 kg. Chciałabym poznać specyfikę rasy żeby lepiej zrozumieć jego zachowanie . Nie spodziewałam się że będzie taki duży i cwany . Jednak myślę że świetnie sobie z nim radzę . Jest przecudnym pieszczochem ale bardzo chciałabym żeby czuł się dobrze w moim domu . Proszę o e mail albo odpowiedź tutaj.
Dzień dobry.
Gończy polski to rasa psów myśliwskich, rodzima rasa polska. Były wykorzystywane do polowań na dziki i lisy, a także jako psy tropiące. Są bardzo inteligentne i nie znoszą nudy – powinna Pani zapewnić pupilowi odpowiednią dawkę wysiłku, nie tylko fizycznego, ale i umysłowego, warto przemyśleć udział w szkoleniach, psim przedszkolu, lub treningi (na przykład agility, lub tropienie). Gończe polskie są psami nieufnymi do obcych, dobrze sprawdzają się jako psy stróżujące. Samce rosną do około 26 kg i 55-59 cm w kłębie. Proszę pamiętać, że są to psy, które wymagają zdecydowanego opiekuna, który jasno wyznaczy im granice, których nie wolno przekraczać. Jeśli jest to Pani pierwszy pies, przypomnę, o obowiązkowym szczepieniu przeciwko wściekliźnie (ustawa nakazuje szczepienie co roku), warto pamiętać także o szczepieniach przeciwko chorobom zakaźnym i regularnym (raz na 3 miesiące) odrobaczeniach pupila.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.