Mastif angielski: charakter, pielęgnacja i predyspozycje do chorób

Ten imponujących rozmiarów pies przybył do Wielkiej Brytanii już ok. VI w. p.n.e. i tak jak inne molosowate, wywodzi się od doga tybetańskiego.

Swoją posturą, siłą i walecznością wzbudzał przez lata respekt zwłaszcza wśród żołnierzy i często wykorzystywany był w walkach na froncie.

Po ataku Rzymian na Brytanię część psów sprowadzona została do Rzymu, by tam stawać w szranki z dzikimi zwierzętami na arenach.

Z czasem mastify zawitały do innych krajów europejskich, gdzie wiodły prym w charakterze psów polujących.

W czasach, gdy nie było jeszcze broni palnej, okazały się one niezastąpionym narzędziem do schwytania niedźwiedzia, łosia czy innej grubej zwierzyny.

Dziś wykorzystywane są raczej jako psy stróżujące, ale ze względu na duże rozmiary, częściej spotkamy je na wsi czy obrzeżach miast, niż w samych centrach.

Według klasyfikacji FCI mastif angielski należy do grupy 2.

Mastif angielski charakter

Ten wydawałoby się groźny pies, ma tak naprawdę łagodny i zrównoważony charakter.

Przywiązuje się do swoich właścicieli i lubi, jak i oni okazują mu uczucie.

Opiekuńczy także w stosunku do dzieci.

Jego postura i siła wzbudzają szacunek i potrafią na pewno napędzić strachu, stąd mastify są często wykorzystywane jako psy stróżujące.

Lubią i potrzebują dużo ruchu i spacerów.

Ze względu na pokaźne rozmiary preferują utrzymywanie na dużych przestrzeniach.

Dobrze dogadują się również z innymi psami.

Mastif angielski wygląd

Mastif angielski należy do ras olbrzymich i charakteryzuje się mocną i proporcjonalną sylwetką.

Wysokość w kłębie psa samca to 75 – 80 cm przy masie ok. 100 kg, a suki ok. 69 cm, przy masie 75 kg.

• Głowa szeroka i kwadratowa z płaskim czołem i wyraźnym stopem.
• Kufa również w kształcie kwadratu, krótka i tępo zakończona.
• Lekko obwisłe fafle zakrywają szeroko rozstawione zęby, ustawione w zgryzie cęgowym lub niewielkim przodozgryzie.
• Oczy brązowe, małe, szeroko rozstawione.
• Uszy cienkie, opadające.
• Muskularna szyja przechodzi w równie dobrze umięśniony grzbiet.
• Klatka piersiowa głęboka, z zachodzącymi aż do linii bioder żebrami rzekomymi.
• Ogon osadzony wysoko, zwężający się ku końcowi, sięga do lub poniżej stawu skokowego.
• Kończyny szeroko rozstawione i muskularne.
• Włos krótki i przylegający.
• Umaszczenie płowe, żółte, pręgowane i srebrne z czarnymi uszami, kufą i nosem.

Jak wygląda mastif angielski możesz również zobaczyć an poniższym filmie

Mastif angielski pielęgnacja

Pielęgnacja mastifa nie nastręcza wiele trudności.

Jak każdego krótkowłosego psa wyczesujemy go najlepiej raz w tygodniu, by pozbyć się martwego włosa.

Kąpiemy wtedy, kiedy zachodzi taka potrzeba, tym bardziej że ze względu na prawie 100 kilogramów masy ciała, nie jest to czynność prosta.

Jeśli chodzi o karmienie, najwygodniej stosować karmy gotowe, przeznaczone dla ras olbrzymich.

Warto suplementować preparaty działające ochronnie na chrząstkę stawową, zawierające glukozaminę i chondroitynę.

Mastif angielski choroby

Trądzik u psa

Trądzik jest to przewlekła choroba zapalna, dotycząca młodych psów, której objawy w postaci zapalenia mieszków włosowych, lokalizują się w obrębie podbródka.

Zmiany te z czasem ulegają nadkażeniu i powikłaniu bakteryjnemu z tworzeniem ropnego wysięku, który skleja sierść.

Skuteczność leczenia jest uzależniona od stopnia zaawansowania procesu.

Leczenie początkowych stadiów ogranicza się najczęściej do stosowania płynów odkażających oraz utrzymywania okolicy w czystości i suchości.

Gdy dojdzie do powikłań, podaje się antybiotyki ogólnie oraz smaruje zmiany skórne maściami i kremami zawierającymi glikokortykosteroidy.

Wrodzone zwichnięcie łokcia

Jest to wada rozwojowa, która występuje w dwóch postaciach:

1. Typ I – zwichnięcie nasady bliższej kości łokciowej – przy obustronnej wadzie pies porusza się na tylno przyśrodkowej powierzchni podramion, a te deformacje mogą uwidocznić się tuż po urodzeniu, ale najczęściej rozpoznanie stawiane jest około 4 tygodnia życia.
2. Typ II – zwichnięcie głowy kości promieniowej tylno boczne – kończyna przyjmuje pozycję szpotawą, a wada rozpoznawana jest około 5 – ego miesiąca życia i właśnie ten typ dotyczy mastifów.

Przy zwichnięciu niezupełnym zalecana jest najczęściej obserwacja, a przy pogorszeniu nastawienie stawu oraz zabieg osteotomii.

Wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki

Inaczej nazywane “cherry eye” wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki, jest najczęstszym schorzeniem dotyczącym tej struktury.

Występuje najczęściej u młodych psów do 2 roku życia i dotyczyć może jednego lub obu oczu jednocześnie.

Klinicznie obserwuje się błyszczącą kulistą, różową tkankę, wystającą spod trzeciej powieki.

Leczeniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny polegający na wszyciu gruczołu lub jeśli mimo przeprowadzonego zabiegu wciąż dochodzi do jego wypadania, usuwa się go.

Możliwym powikłaniem wówczas jest wystąpienie zespołu suchego oka.

Przerost pochwy

Do przerostu pochwy dochodzi w następstwie zwiększonej ilości estrogenów wydzielanych przez organizm w okresie cieczki oraz w końcowym etapie ciąży.

Obrzęka błona śluzowa i tkanka łączna okolicy pochwy oraz nadmiernie rozrasta się jej nabłonek.

Klinicznie obserwuje się przekrwioną błonę śluzową wystającą spomiędzy warg sromowych.

Wypadnięcie pochwy dotyczyć może każdej z jej ścian.

Zalecane jest chirurgiczne usunięcie wypadniętego odcinka i ovariohisterektomię.

Przy wypadnięciu przed porodem wykonać powinno się cesarskie cięcie.

Rozszerzenie żołądka

Rozszerzenie żołądka polega na nagłym poszerzeniu żołądka na skutek nagromadzenia się w nim gazów z pokarmów łatwo fermentujących lub spożycia nadmiernej ilości pokarmu.

Dochodzi do niego zazwyczaj w wyniku zbyt łapczywego jedzenia lub jeśli po intensywnym wysiłku, poprzedzonym spożyciem karmy.

Objawia się:

• niepokojem,
• wymiotami,
• bolesnością brzuch,
• zianiem.

Powikłaniem ORZ może być skręt żołądka.

Wówczas obrys jamy brzusznej się powiększa, pies próbuje wymiotować bez skutku, a także pojawia się duszność i ślinotok.

W rozszerzeniu bez skrętu stosuje się płukanie żołądka, a przy skręcie niezbędny jest natychmiastowy zabieg chirurgiczny.

Czy warto zdecydować się na mastifa angielskiego?

Mastify są przede wszystkim psami użytkowymi – stróżującymi.

Raczej nie dla nich małe mieszkanie w którym nawet nie będą mogły się swobodnie obrócić.

Potrzebują sporo ruchu, więc najlepiej czują się na podwórku no i oczywiście na spacerach.

Ze względu na łagodny charakter, można je polecać także rodzinom z dziećmi oraz z innymi psami.

Mając psa takich gabarytów dobrze jest, by był posłuszny i reagował na komendy, zatem warto poddać go szkoleniu.