Zespół przedsionkowy u psa to jednostka chorobowa, która przyprawia o zawał serca opiekuna czworonoga… Objawy pojawiają się nagle i wyglądają dość dramatycznie.
Często słyszy się od opiekunów, że ich pies ma udar mózgu.
Całe szczęście, szanse wystąpienia tej choroby są znikome.
Z tego artykułu dowiesz się jakie są objawy i leczenie zespołu przedsionkowego. Wyjaśnię też które psy są najbardziej narażone na tą chorobę, oraz jak możesz rozpoznać ją u Twojego zwierzaka.
Zespół przedsionkowy u psa
Pełna nazwa tej choroby to idiopatyczny obwodowy zespół przedsionkowy. Słowo idiopatyczny oznacza, że choroba pojawia się spontanicznie oraz w większości przypadków nie można określić jej przyczyny, a słowo przedsionkowy wskazuje na strukturę ucha wewnętrznego będącą częścią narządu zmysłu i równowagi.
Zespół przedsionkowy u psa objawy
Do głównych objawów zespołu przedsionkowego zaliczamy:
- dziwne ułożenie głowy – jest przechylona w jedną stronę, zazwyczaj pod kątem około 45 stopni,
- zaburzenia równowagi – potykanie się, upadanie, chodzenie po okręgu,
- ruchy oczu – występuje tak zwany oczopląs czyli mimowolne, oscylacyjne ruchy gałek ocznych najczęściej w poziomie,
- mogą pojawić się nudności i wymioty,
- zmniejszenie apetytu lub jego brak.
Oczywiście nie wszystkie z podanych symptomów muszą występować naraz, ale co najmniej dwa z nich zobaczymy na pewno.
Objawy zespołu przedsionkowego u psa możesz zobaczyć oglądając poniższy film
Jak zwierzę czuje się w czasie trwania tej choroby?
Z pewnością odczuwa dyskomfort, który zrozumieją osoby cierpiące na chorobę lokomocyjną czy po przejażdżce kolejką górską.
Mimo tego, że choroba ustępuje sama, nie powinniśmy bagatelizować jej i udać się do lekarza weterynarii, który przeprowadzi dokładne badanie i stwierdzi co dolega psu.
Inne choroby kryjące się za takimi objawami
Nie możemy zapomnieć, że rzadko kiedy jednostka chorobowa daje objawy charakterystyczne tylko dla niej.
Pod tym samym zestawem objawów często mogą się kryć inne schorzenia.
Zespół przedsionkowy psów starszych mogą „udawać” inne choroby.
Problem może dotyczyć struktur ucha wewnętrznego – narządu zmysłu równowagi, lub ucha środkowego, które leży w bezpośrednim sąsiedztwie.
Do innych czynników zaliczamy również:
- nowotwory mózgu,
- nieprawidłowe funkcjonowanie centralnego układu nerwowego,
- uszkodzenia okolicy szyi.
Podobne objawy mogą wystąpić w przebiegu chorób zakaźnych takich jak:
- toksoplazmoza,
- gorączka gór skalistych,
- infekcje grzybicze.
Oraz innych schorzeniach, jak:
- przy niedoczynności tarczycy,
- urazie głowy wywołanym uderzeniem,
- nowotworami mózgu.
Zespół przedsionkowy u starszego psa
Jak wcześniej wspomniałam, zespół przedsionkowy u psa pojawia się spontanicznie i zazwyczaj nie da się określić co spowodowało chorobę.
Czasami lekarz weterynarii jednak może ustalić prawdopodobną przyczynę, którą może być:
- infekcja wirusowa,
- zapalenie ucha,
- przerwanie błony bębenkowej,
- reakcja na leki.
Wizyta u lekarza weterynarii
Lekarz weterynarii będzie chciał wiedzieć jak najwięcej na temat tego co się wydarzyło.
Możemy wcześniej zastanowić się w jakiej sytuacji doszło do pojawienia się objawów choroby:
- czy pies wcześniej wykazywał jakieś niepokojące nas lub niecodzienne zachowania,
- czy jest w trakcie leczenia,
- jakie choroby wcześniej przebywał,
- kiedy ostatni raz chorował i na co,
- czy w ostatnim czasie zabieraliśmy psa na jakieś wyjazdy np. za granicę, nad wodę, na wieś, do lasu,
- czy miał miejsce jakiś wypadek np. pies skoczył z dużej wysokości, spadł ze schodów, został potrącony.
Im więcej informacji uda nam się przekazać tym łatwiej będzie lekarzowi podjąć odpowiednie kroki.
Kolejnym elementem wizyty jest badanie kliniczne.
Zwierzę zostanie przebadane ogólnie, czyli zostanie dokładnie obejrzane i omacane.
Niezbędne jest też badanie neurologiczne oraz badanie uszu przy użyciu otoskopu.
Lekarz może podjąć decyzję, że niezbędne są też:
- badania krwi,
- zdjęcia rentgenowskie,
- tomografia komputerowa,
- badanie rezonansem magnetycznym.
Zespół przedsionkowy u psa leczenie
Zespół przedsionkowy u psa jest chorobą samo limitującą się co oznacza, że objawy z czasem ustępują samoistnie.
W większości przypadków stan zwierzęcia zaczyna się poprawiać po 2 – 3 dniach, a powrót do zdrowia następuje w przeciągu około 3 – 4 tygodni.
Jednak nie oznacza to, że psa nie musi zbadać lekarz weterynarii.
Może się okazać, że z powodu infekcji bakteryjnej lub stanu zapalnego nasz pupil będzie musiał dostawać antybiotyk oraz lek przeciwzapalny. Odpowiedni antybiotyk jest dobierany na podstawie antybiogramu.
Lekarz pobiera próbkę z której sporządza się hodowlę bakterii. Wyrosłe kolonie bakteryjne sprawdzane są pod kątem lekowrażliwości.
Jednymi z częściej stosowanych antybiotyków są:
- enrofloksacyna,
- chloramfenikol,
- sulfonamid z trimetoprimem,
- cefaleksyna.
Gdy występuje zapalenie lub obrzęk ucha może się okazać, że potrzebne jest stosowanie sterydu takiego jak prednizolon w celu redukcji objawów choroby.
Przy infekcji grzybiczej może zostać użyty ketokonazol.
Terapia, w zależności od zaawansowania zapalenia ucha może mieć charakter tylko miejscowy lub konieczne musi być też ogólne stosowanie leków.
W przypadku wystąpienia nudności i wymiotów zwierzę może dostać leki przeciwwymiotne, takie jak na przykład:
- dimenhydrant,
- difenhydramina,
- chloropiramina,
- prometazyna,
- maropitant.
Jeśli lekarz uzna to za stosowne, może dołączyć inne leki będące tak zwaną terapią wspomagającą.
Można do nich zaliczyć piracetam – polepsza odżywienie komórek nerwowych, czy witaminy z grupy B, które mają korzystne działanie na układ nerwowy i wzmagają apetyt.
Jak możesz pomóc Twojemu psu?
Należy zapewnić ciszę i spokój – zawroty głowy, chwiejny chód i potykanie się jest dla czworonoga nową sytuacją, w której ciężko mu się odnaleźć.
Postarajmy się zapewnić mu wypoczynek unikając głośnych i stresujących sytuacji.
Warto jest ograniczyć ruch zwierzęciu.
Jednak nie róbmy tego w przypadku zwierząt nigdy niekorzystających z transportera, ponieważ może to wywołać dodatkowy stres.
Lepszym wyjściem jest zamknięcie zwierzęcia w znanym mu małym pomieszczeniu na ten czas.
Pomoc w chodzeniu
Pomoc w chodzeniu – ze względu na zaburzenia równowagi pies ma problemy z przemieszczaniem się.
Należy pomóc mu w poruszaniu się poprzez podtrzymywanie go rękoma lub przy użyciu np. ręcznika, który przekładamy pod ciałem zwierzęcia za przednimi łapami i trzymamy za końce.
Zwierzę może sobie zrobić poważną krzywdę, szczególnie gdy ma do pokonania jakieś przeszkody typu schody, śliską posadzkę, czy nierówności terenu.
Dopóki nie poczuje się lepiej musimy je chronić przed nim samym, żeby nie doznało dodatkowych urazów.
Pomoc w jedzeniu
Pomoc w jedzeniu – towarzyszące zespołowi przedsionkowemu nudności i wymioty powodują spadek lub brak apetytu u czworonoga.
Możemy zapobiegać temu podając leki, które zleci lekarz weterynarii.
Warto też przygotować bardziej apetyczny posiłek i zachęcać psa do jedzenia. Dobrym sposobem jest podgrzanie mokrej karmy, wtedy wzmaga się jej aromat.
Może się zdarzyć tak, że pomimo naszego wysiłku zwierzę nie ma ochoty nic zjeść.
Nie musimy się tym przejmować. Psy dobrze znoszą głodówkę i wręcz zalecane jest by raz na kilka tygodni przegłodzić naszego czworonoga.
Brak apetytu spowodowany nudnościami i zawrotami głowy trwa krótko i wkrótce zwierzęciu wraca apetyt.
Możemy również spróbować podawać karmę dla psa w postaci półpłynnej lub płynnej. Istnieją na rynku preparaty w proszku do sporządzania roztworu, którym karmimy zwierzę.
Musimy zadbać o odpowiednie nawodnienie zwierzęcia pomagając mu pić.
Jeśli istnieją podejrzenia, że pies spożywa zbyt małą ilość wody należy skonsultować to z lekarzem weterynarii, który w razie potrzeby uzupełni braki odpowiednich płynów.
Podsumowanie
Należy być czujnym i obserwować czworonoga w jaki sposób się zachowuje. Czy zespół przedsionkowy ustępuje i jak szybko?
Objawy powinny mijać po 72 godzinach, a powrót do zdrowia może zająć dwa tygodnie. Jeżeli jednak nie obserwujemy poprawy lub pies czuje się gorzej, nie zwlekajmy tylko zwróćmy się o pomoc do specjalisty.
W rzadkich przypadkach zespół przedsionkowy u psa może powodować jakieś problemy i wpływać na jakość życia zwierzęcia. Zwykle wszystkie symptomy zespołu przedsionkowego ustępują, choć czasem może zdarzyć się lekkie przechylenie głowy czy utrata równowagi.
Warto pamiętać, że jeśli u psa raz pojawił się zespół przedsionkowy, może się on powtórzyć w przyszłości. Powtórny przebieg choroby będzie podobny do tego wcześniejszego pod względem nasilenia objawów i czasu trwania.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat tej choroby, albo Twój pies cierpiał na zespół przedsionkowy i chcesz podzielić się swoim doświadczeniem, zachęcam do opublikowania komentarza pod artykułem. Rokowania przy zespole przedsionkowym u psa zależą w dużej mierze od rozpoznania.
