Owczarek kaukaski jest przedstawicielem jednej z najstarszych ras psów pasterskich, zaliczanych do grupy molosów.
Historia rasy pies stróżujący kaukaski
Owczarki kaukaskie początkowo wykorzystywane były jako psy stróżujące, pilnujące stad i dobytku, często pozostawiane na wiele miesięcy bez żadnej opieki.
Owczarki kaukaskie strzegły one stad w charakterystyczny sposób, obierając punkt obserwacyjny na najwyższym wzniesieniu, a w razie niebezpieczeństwa, ostrzegając głośnym szczekaniem inne psy, pozostające blisko stada.
Psy rasy owczarek kaukaski żyły na terenach Kaukazu przez wiele lat w izolacji, a do Europy trafiły dopiero w 1969 r., gdzie na terenie Niemiec wykorzystywano je do pilnowania Muru Berlińskiego, po którego upadku pojawiły się także w naszym kraju.
Owczarek kaukaski charakter
Niewątpliwie znaczny udział w kształtowaniu się charakteru tej rasy psów miał rodzaj pracy, jaką wykonywały owczarki kaukaskie i do której były przeznaczone.
Obecnie istnieje znaczny rozrzut pomiędzy cechami zarówno eksterierowymi, jak i psychicznymi w obrębie tej rasy psów, co oznacza, że możemy trafić na owczarki kaukaskie o charakterze typowego “miśka”, jak i na psa agresywnego.
Dlatego ważne jest, aby poddać psy tej rasy szkoleniu w szczenięctwie, nauczyć je posłuszeństwa i socjalizować.
Owczarki kaukaskie najlepiej czują się puszczone luzem na dużej posesji, której będą mogły strzec.
Owczarek kaukaski jest nieufny wobec obcych, ale słucha swojego opiekuna, dlatego bardzo ważne jest, by pies kaukaski miał stały kontakt zarówno z nim, jak i innymi domownikami.
Owczarek kaukaski to pies pasterski, który jest pewne siebie i opanowany, ale charakterystyczna dla niego jest aktywna forma obrony, czyli po prostu atak.
Owczarek kaukaski opis rasy
Wielkość i waga owczarka kaukaskiego
Owczarki kaukaskie to duże, masywne psy. Psy tej rasy mają mocny kościec i muskularną budowę
Wielkość psów rasy owczarek kaukaski | Wysokość w kłębie samca to minimum 65 cm, a suki 62 cm. |
Waga psów rasy owczarek kaukaski | Masa ciała psa dorosłego to około 45-65 kilogramów. |
Owczarek kaukaski wygląd
Czaszka | Masywna i szeroka ze słabo zaznaczonym stopem. |
Wargi | Suche. |
Szczęki | Mocne szczęki z kompletem zębów o zgryzie nożycowym. |
Oczy | Małe, głęboko osadzone. |
Uszy | Zwisające. |
Szyja | Krótka i silna. |
Grzbiet | Prosty, umięśniony z wyraźnie zaznaczonym kłębem. |
Klatka piersiowa | Głęboka i szeroka, zad niemal poziomy. |
Ogon | Osadzony wysoko, zakręcony. |
Kończyny | Proste, w akcji równoległe. |
Ruch psów tej rasy jest płynny, swobodny, nieco ciężkawy.
U owczarków kaukaskich wyróżniono trzy rodzaje długości sierści:
- długą – psy o długiej sierści na szyi, kończynach i ogonie,
- krótką – włos gęsty i krótki na całym ciele,
- pośrednią – włos okrywowy dłuższy, ale bez wyraźnej grzywy i portek.
Owczarki kaukaskie mają kilka maści sierści
- szare,
- rude,
- piaskowe,
- łaciate,
- pręgowane,
- białe.
Jak wygląda owczarek kaukaski możesz również zobaczyć na poniższym filmie
Owczarek kaukaski pielęgnacja
Ponieważ psy rasy owczarek kaukaski z reguły większość czasu spędzają na dworze, trzeba zadbać o ich sierść, która ma tendencje do filcowania się i tworzenia grubej warstwy, uniemożliwiającej prawidłową wentylację skóry.
Do szczotkowania warto przyzwyczajać psa od małego.
Czynność tę wykonujemy 2 razy w tygodniu drucianą szczotką, najlepiej z użyciem antystatycznego sprayu.
W okresie linienia lepiej jest to robić codziennie, by pozbyć się całego martwego włosa.
W związku z dużymi gabarytami kaukaza, nie kąpie się go zbyt często, natomiast należy pamiętać o dokładnym rozczesaniu sierści przed i po kąpieli, oraz ze względu na gruby podszerstek upewnić się, że woda i szampon dotarły do skóry.
Włos po kąpieli należy wysuszyć ręcznikami oraz o ile to możliwe suszarką, gdyż podszerstek schnie bardzo długo.
Okresowo sprawdzamy też stan pazurów, czystość uszu i stan zębów.
Owczarek kaukaski predyspozycje do chorób
Dysplazja stawu biodrowego
Dysplazja stawów biodrowych jest jedną z najczęstszych chorób zwyrodnieniowych stawów u psów dużych ras i polega na wadliwym ukształtowaniu i niedopasowaniu poszczególnych elementów wchodzących w skład stawu biodrowego lub ich zbyt luźnym połączeniu.
Schorzenie to ma podłoże poligenetyczne, ale do jej występowania przyczyniają się także czynniki środowiskowe, takie jak sposób żywienia w okresie wzrostu oraz ilość zapewnianego ruchu.
Szczenię rodzi się z prawidłowymi stawami biodrowymi, a schorzenie rozwija się na skutek zaburzenia równowagi pomiędzy rozwojem tkanek twardych i miękkich.
Niedokładne dopasowanie głowy kości udowej do panewki powoduje występowanie w stawie luźności, która zwiększa się wraz ze wzrostem obciążeń, a w efekcie ucisku rozwijają się zmiany wytwórcze.
Obciążenia stawu powodowane są między innymi przez zbyt duży nacisk spowodowany nadmierną masą ciała.
Także karmy zawierające w swym składzie zbyt duże ilości wapnia, fosforu i witamin powodują opóźnienie rozwoju mięśni w porównaniu do wzrostu tkanki kostnej, co prowadzi do rozciągania więzadeł i w efekcie rozluźnienia stawu. Warto w tym przypadku zdecydować się na karmy weterynaryjne, bądź karmy dla psów ze zwyrodnieniem stawów.
Również zbyt duża ilość ruchu i zbyt intensywny trening może być dla młodego psa szkodliwy, gdyż prowadzi do mikrouszkodzeń chrząstki stawowej i nadwichnięć stawów.
Najczęściej objawy dysplazji są zauważane u psów w wieku 6-12 miesięcy, ale pierwsze symptomy zauważalne są już u szczeniąt 2 miesięcznych.
Objawy wskazujące na dysplazję u owczarka kaukaskiego
- niechęć do ruchu,
- trudności przy wstawaniu,
- częste pokładanie się w trakcie spacerów,
- tzw. królicze skoki,
- sztywny chód,
- częste przysiadanie najczęściej na skutek nadwichnięcia jednego ze stawów.
U psów młodych występuje postać ostra manifestująca się utrudnionym poruszaniem, aż do całkowitej niezdolności do chodzenia, a u starszych postać przewlekła, manifestująca się ograniczoną ruchomością stawów oraz sztywnością kończyn tylnych.
Rozpoznanie lekarz weterynarii stawia na podstawie danych uzyskanych w trakcie przeprowadzonego wywiadu, badania klinicznego oraz zdjęcia rentgenowskiego.
Rozszerzenie i skręt żołądka u owczarka kaukaskiego
Ostre rozszerzenie żołądka polega na nagromadzeniu w nim pokarmu, płynu lub gazów na skutek zaburzeń jego opróżniania, a także spożycia pokarmu łapczywie, w dużej ilości lub pokarmu łatwo ulegającego fermentacji.
Rozszerzenie i skręt żołądka objawiają się:
- niepokojem,
- powiększeniem się obrysu jamy brzusznej,
- wymiotami,
- zianiem.
Gdy dojdzie do skrętu, pies bezskutecznie próbuje wymiotować, jest niespokojny, blady i ma duszności. Stan ten jest wskazaniem do natychmiastowej pomocy lekarskiej, a często i do zabiegu chirurgicznego.
Zaćma
Zaćma u psa to schorzenie polegające na postępującym zmętnieniu soczewki.
Do jej przyczyn zaliczamy m.in. mutacje genowe, urazy i choroby metaboliczne (np. cukrzycę).
Ze względu na stopień nasilenia zmian wyróżniamy zaćmę w stadium:
- początkowym,
- niedojrzałym,
- dojrzałym,
- obrzmiałą.
Objawy zaćmy u owczarka kaukaskiego
Klinicznie widoczne jest zmętnienie i brak przezierności soczewki, a w stanach zaawansowanych może dojść do pęknięcia torebki soczewki, czemu towarzyszą objawy bolesności gałki ocznej.
Leczenie zaćmy u owczarka kaukaskiego
Leczenie zaćmy w postaci zaawansowanej polega na wykonaniu zabiegu chirurgicznego fakoemulsyfikacji, który wykonywany jest w lecznicach specjalistycznych.
Jak dotąd brak skutecznego leczenia farmakologicznego zaćmy. Psy z podejrzeniem zaćmy wrodzonej powinny zostać wykluczone z hodowli.
Czy warto zdecydować się na kaukaza?
Przed zakupem psa w rasie owczarek kaukaski, musimy się na pewno poważnie zastanowić.
Kaukazy znajdują się na liście ras psów uznawanych za agresywne, dlatego utrzymywanie ich wymaga odpowiedniego zezwolenia, które może być niewydane lub cofnięte, gdy psy utrzymywane będą w sposób stanowiący zagrożenie dla ludzi lub zwierząt.
Nie jest polecane trzymanie ich w mieszkaniach, gdyż powinny mieć one możliwość swobodnego wybiegu, ale na dobrze ogrodzonym terenie.
Poza tym, wyobraźmy sobie 60-cio kilogramowego psa, który chorując na dysplazję musi wejść na 3 piętro – praktycznie niewykonalne.
Są to przede wszystkim psy stróżujące i najczęściej z myślą o tym przeznaczeniu są kupowane.
Również nie poleca się kaukazów dla osób, które nie miały wcześniej do czynienia z psami i nie znają podstawowych zasad szkoleniowych.
Właściciel owczarka kaukaskiego musi też posiadać odpowiednie predyspozycje psychiczne, być stanowczy, konsekwentny i umieć wyrobić sobie autorytet, bo w przeciwnym razie, może dojść do groźnych sytuacji.
Witam mam problem ze swoim pupilem
Mam 2 letniego owczarka kaukaskiego jest to mieszaniec na chwilę obecną jest prawdopodobnie w ciąży ciężko mi to określić gdyż nie mam z nią kontaktu ale wiadome mi jest to że często jest karmiona kośćmi. A na obecna chwilę wiem ze dosyć często wymiotuje, nie chce jeść, ma podawane płyny których nie wypija
Czy byłaby mi Pani w stanie doradzić co mogę zrobic
Dzień dobry.
Powinna się Pani udać do lekarza weterynarii. Należy koniecznie ustalić, czy pies jest w ciąży, czy nie, a także czy płody są żywe i czy rozwijają się w prawidłowy sposób. Bez wizyty i badania lekarskiego nie da się ustalić, co może być przyczyną wymiotów i złego samopoczucia psa – może mieć zatrucie ciążowe, może płody nie rozwijają się w prawidłowy sposób, może pupilka wcale nie jest w ciąży, tylko ma ropomacicze lub perforację jelit. Niezbędna jest wizyta u lekarza weterynarii. Proszę bezwzględnie odstawić jakiekolwiek kości – podawanie ich psom niesie wiele szkód dla ich zdrowia, może doprowadzić do perforacji przewodu pokarmowego, zaburzeń w perystaltyce i w konsekwencji do śmierci zwierzęcia.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
witam mam owczarka kaukaskiego który po zadrapaniu łapki teraz bardzo często ją wylizuje co uniemożliwia zagojenia łapki. co nie daje mi spokoju bo boje się że może wyschnąć mu ta łapka
Dzień dobry.
Rana nie zagoi się, dopóki pies będzie ją lizał. Wbrew powszechnej opinii, w psiej ślinie nie ma antybiotyków, są za to ogromne ilości bakterii, które powodują ciągłe nadkażenie rany. Aby rana miała szansę się zagoić, najlepiej będzie jeśli uda się Pani do lekarza weterynarii. W zależności od wielkości rany i lokalizacji, a także od wyglądu i pozostałych objawów, jakie pies wykazuje, lekarz zaleci odpowiednie postępowanie. Do czasu ustalenia wizyty u lekarza proszę chronić ranę przed rozlizywaniem – psu warto założyć kołnierz ochronny. Proszę też w ogolić okolicę rany, tak, aby włosy nie wchodziły do jej wnętrza. Warto używać łagodnych środków odkażających, aby utrzymać ranę w jak najczystszych warunkach.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.