Jagdterier: opis, charakter i częste choroby [zalecenia weterynarza]

Jagdterier (niemiecki terier myśliwski), jak wszystkie triery pochodzi od nieistniejącego dziś black and tan terriera.

Rasa psa powstała na terenie Niemiec (stąd oczywiście nazwa) w okresie międzywojennym.

Hodowla jagdterierów została zapoczątkowana przez 4 niemieckich myśliwych, którzy chcieli uzyskać z hodowli psa o użytkowości typowo nacelowanej na polowania, czyli zawziętego, odważnego i nieustępliwego, a wyglądem przypominającego foksteriera, tyle że o ciemniejszym ubarwieniu.

Wkrótce udało im się tego dokonać stosując w swojej hodowli domieszki z puli genetycznej psów: teriera walijskiego i szorstkowłosego foksteriera.

W Polsce Jagdteriery pojawiły się w latach 50 XX wieku i od razu psy te zyskały zainteresowanie myśliwych.

Dziś Deutscher Jagdterriery również spełniają się w tej funkcji wspomagając myśliwego na bardzo szerokim polu jako:

• norowce,
• posokowce,
• płochacze,
• aportery,
• dzikarze.

Jako psy do towarzystwa ludzi spotykane są dużo rzadziej.

Jagdterier klasyfikacja

Według klasyfikacji FCI niemiecki terier myśliwski należy do grupy 3.

Jagdterier charakter

Jagdteriery mają dość specyficzny charakter.

Ponieważ stworzone zostały w zasadzie do polowań, to skupiono się na cechach, które zapewniały im jak najlepsze wyniki w tej dziedzinie.

Psy tej rasy są nieustępliwe, zacięte, odważne i mają w sobie duszę wojownika.

Nie boją się pracy, wody ani ciężkich warunków.

Są silne, wytrzymałe i posiadają wysoko rozwinięty instynkt łowcy, przez co są świetnymi i wszechstronnymi psami myśliwskimi.

Generalnie są to psy posłuszne, ale trudno się podporządkowują, więc wymagają do szkolenia osoby doświadczonej.

O ile ta ich ciętość jest pożądana w myślistwie, o tyle w domu, przy rodzinie już niekoniecznie.

Oczywiście to, jaki będzie nasz pies w dużej mierze zależy od nas i od tego jak go wychowamy.

Psy te, żyjące w mieszkaniach i w miastach, jako typowe psy rodzinne, potrafią oczywiście być towarzyskie i zrównoważone. Psy rasy Deutscher Jagdterrier mają jednak duże tendencje do dominacji i niektóre osobniki mogą być agresywne w stosunku do innych zwierząt.

Jagdterier wygląd i opis rasy

Niemiecki terier myśliwski jest małym, proporcjonalnie zbudowanym psem.

Jagdterier wielkość

Wysokość w kłębie dorosłego psa wynosi około 33 – 40 cm.

Jagdterier waga

Jagdterier opis rasy

Psy rasy jagdterier w ruchu są swobodne i płynne.

Jagdterier umaszczenie

Niemiecki terier myśliwski ma sierść szorstką i gęstą lub twardą i gładką. Umaszczenie psów jest czarne, ciemnobrązowe lub szare czarne ze znaczeniami, nad oczami, na kufie, piersi, kończynach i wokół odbytu.

Pielęgnacja i żywienie terierów myśliwskich

Pielęgnacja jagdteriera jest w zasadzie podstawowa.

Psa rasy niemiecki terier myśliwski wyczesujemy raz w tygodniu, by pozbyć się martwego włosa, oraz utrzymać sierść w dobrej kondycji.

Niemiecki terier myśliwski odmiany szorstkowłosej może wymagać trymowania, w tym celu warto udać się z psem do psiego fryzjera.

Teriera myśliwskiego kąpiemy w razie potrzeby, jeśli się ubrudzi.

Ponieważ jest to pies bardzo aktywny, jego dobowe zapotrzebowanie na energię jest wyższe niż przeciętnego Azorka, który wyjdzie na półgodzinny spacer na smyczy wokół bloku, przy oczywistym założeniu, że nasz psiak będzie miał kilkugodzinny trening w plenerze.

Najwygodniejszym rozwiązaniem, by zaspokoić potrzeby żywieniowe psów tej rasy będzie karma dla psa o wysokiej aktywności fizycznej, o składzie zawierającym zwiększoną ilość węglowodanów, oraz dodatki wspomagające funkcje stawów i neutralizujące wolne rodniki, by nasz jagdterrier był w jak najlepszej kondycji.

Jagdterier choroby

Jagdteriery są rasą bardzo zdrową i wytrzymałą. Predyspozycja genetyczna jest w zasadzie ograniczona do jednej jednostki chorobowej, którą jest zwichnięcie soczewki.

Zwichnięcie soczewki

Schorzenie to polega na przemieszczeniu soczewki na skutek zerwania mocujących ją więzadeł. Pierwotne zwichnięcie rozwija się wtórnie do dziedzicznych wad w jej budowie.

Najczęściej zwichnięcie soczewki u psa jest stanem nagłym, wymagającym szybkiej interwencji.

Zwichnięcie rozpoznaje się w badaniu bezpośrednim na podstawie wyglądu źrenicy, przez którą widoczne jest nieprawidłowe położenie soczewki. Zazwyczaj obserwuje się dodatkowo obrzęk rogówki i zapalenie tęczówki.

Często w przebiegu choroby dochodzi do utraty wzroku lub konieczności usunięcia gałki ocznej ze względu na pogłębiający się stan zapalny.

Alergie

Według niektórych źródeł jest to rasa o zwiększonej częstotliwości występowania chorób alergicznych.

Alergia to nadmierna reakcja immunologiczna organizmu, w odpowiedzi na alergeny pokarmowe lub środowiskowe.

W wyniku ich działania dochodzi do zaburzeń funkcjonowania jelit, czego wyrazem jest najczęściej biegunka (w przypadku alergii pokarmowej).

Może również dojść do powstawania zmian skórnych o charakterze zaczerwienień i pokrzywki przebiegających ze świądem przypadku alergii środowiskowej i pokarmowej także.

Zmiany skórne w postaci zaczerwienienia i wyłysienia występują najczęściej w okolicy:

• twarzowej (wokół oczu i warg),
• pachowej,
• pachwinowej,
• na obwodowych częściach kończyn w przestrzeniach międzypalcowych.

Psy drapią się i wylizują, powodując powstawanie na skórze uszkodzeń.

Diagnostyka alergii opiera się na wywiadzie, badaniu klinicznym oraz badaniu alergologicznym z krwi, które może pozwolić na identyfikację i ewentualną eliminację czynnika alergizującego lub wprowadzenie terapii odczulającej.

Jeśli uczulenie dotyczy czynnika niemożliwego do usunięcia (np. roztocza kurzu domowego) zwierzę leczone jest do końca życia psa z wykorzystaniem leków antyhistaminowych, sterydowych lub innowacyjnych preparatów takich jak np. Apoquel.

W przypadku alergii pokarmowej leczenie obejmuje przede wszystkim zastosowanie diety eliminacyjnej, lub diet hipoalergicznych a także analergicznych przez okres co najmniej 4 tygodni.

Rany i urazy

Jeżeli nasz niemiecki terier myśliwski będzie brał udział w polowaniach, narażony będzie na pewno bardziej niż domowy pies, na różnego rodzaju urazy ortopedyczne, rany skórne czy rozcięcia opuszek palcowych.

Oczywiście nie każda ranka kwalifikuje się do zaopatrzenia przez lekarza weterynarii, niemniej jednak większe rany cięte, szarpane, czy rany kłute mogą skutkować zakażeniem i tworzeniem się ropni w miejscu uszkodzenia.

Pamiętać należy, że im rana jest świeższa tym lepiej będzie się leczyła, gdyż kilkudniowa, ropiejąca rana musi najczęściej być drenowana i zdecydowanie dłużej się goi.

Pobyt w lesie również sprzyja złapaniu “pasażera na gapę” w postaci kleszcza, więc nie należy zapominać o ochronie przeciwko tym pasożytom.

Szczepienie przeciwko wściekliźnie jest w Polsce szczepieniem obowiązkowym corocznym, więc należy pamiętać o doszczepianiu dawek przypominających, tym bardziej, jeśli pies będzie przebywał w lesie, gdzie o zakażenie będzie najłatwiej, ze względu na dziko żyjącą zwierzynę.

Nieobowiązkowe szczepienia psa przeciwko chorobom zakaźnym również warto naszemu przyjacielowi sprezentować, ze względu na zwiększone ryzyko zakażenia np. leptospirozą.

Dla kogo jagdterier będzie idealnym psem?

Jak wskazuje opis rasy jagdteriery są psami bardzo aktywnymi, a ich instynkt łowiecki (psy tej rasy są idealne dla myśliwego i na polowania) i chęć pracy sprawiają, że bycie tylko psem domowym, to dla nich zdecydowanie za mało.

Psy tej rasy są inteligentne i pracowite, ale nie znaczy to, że szkolą się łatwo. Wręcz przeciwnie, psy te potrzebują za opiekuna osoby, która będzie w stanie je okiełznać i sprawić, by pies czuł nad sobą jej autorytet.

Psy tej rasy są towarzyskie i otwarte, ale niespecjalnie lubią obcych ludzi, więc będą też dobrymi stróżami.

Niemiecki terier myśliwski to pies, który ma silne skłonności do dominacji, więc nie należy zostawiać psów tej rasy samych z małymi dziećmi. Na spacerach, gdy pojawią się przed nami inne zwierzęta, musimy być równie czujni.

Ponieważ psy tej rasy lubią tropić i gonić wszystko co się rusza, lepiej wyprowadzać te psy na spacer na smyczy, jeśli jesteśmy w mieście lub w miejscu, w którym nasilony jest ruch uliczny.

Najlepiej dla nich, by mieszkały gdzieś na przedmieściach w domu z wybiegiem, ale psy tej rasy potrafią się też przystosować do warunków miejskich, o ile zapewnimy im kilkugodzinną aktywność fizyczną na dworze i to najlepiej urozmaiconą.

Oczywiście najlepiej w formie uczestnictwa w polowaniu, bo do tego zwierzęta te są stworzone i to uczyni psy tej rasy najszczęśliwszymi.

Jeśli nie mamy takiego hobby, a chcemy koniecznie teriera myśliwskiego, to musimy mu wymyślić inne zajęcie, na przykład naukę jakiegoś psiego sportu, jak agility.

Pamiętajmy, że niespełniony jagdterier to zły, niespokojny i trudny do opanowania jagdterier. A tego byśmy nie chcieli 😉