Springer spaniel walijski: opis, charakter i choroby [zalecenia weterynarza]

Springer spaniel walijski pochodzi z Wielkiej Brytanii, na której tereny jego przodkowie dotarli aż z półwyspu Iberyjskiego podobno już 250 lat p.n.e., przez co uchodzi za najstarszego przedstawiciela tej grupy.

Psy Springer spaniel walijski te zasadniczo hodowane były w celach myśliwskich. Początkowo springer spaniele walijskie dzielono na wodne i lądowe w zależności od preferencji środowiska podczas polowania. Springer spaniel walijski to pies myśliwski i przynależy do grupy spanieli lądowych. Psy tej rasy sprawdzały się jaki aportery płochacze drobnej zwierzyny łownej. Jak sugeruje historia rasy, w XVIII wieku były to ulubione psy myśliwskie brytyjskiej szlachty, w późniejszym czasie zastąpione przez springer spaniela angielskiego. Przez długi czas springer spaniele angielskie i psy rasy welsh springer uznawane były za barwne odmiany tej samej rasy, a rozdzielono je oficjalnie w 1902 roku, choć entuzjaści uważają, że psy te i tak nie miały ze sobą zbyt wiele wspólnego. Pozycja walijczyków stopniowo rosła nie tylko na Wyspach, ale i w Stanach Zjednoczonych, gdzie tamtejszy Kennel Club uznał je w 1906 roku. Po I Wojnie Światowej rasa Springer spaniel walijski praktycznie wyginęła, ale została odrestaurowana przez hodowców i sympatyków m.in. podpułkownika Johna Downesa-Powella, który założył nowy klub rasy w 1923 roku na Wyspach Brytyjskich, czy Harolda Newmana – hodowcy, wystawcy i sędziego, który pomógł przyjść na świat wielu championom i zdobywcom nagród. Zgodnie z klasyfikacja FCI springer spaniel walijski należy do grupy 8.

Springer spaniel walijski charakter

Springer spaniel walijski jest psem bystrym, inteligentnym i bardzo pojętnym. Szybko i chętnie uczy się nowych rzeczy, a jego ulubioną formą spędzania czasu są długie spacery i zróżnicowane zabawy na powietrzu. Jako pies polujący Springer spaniel walijski świetnie sprawdzi się oczywiście również w ciężkiej pracy u boku myśliwego. Springer spaniele trenować \można także do psich dyscyplin sportowych takich jak obedience, rally, czy tracking. Springer spaniel walijski to pies rodzinny i lubi towarzystwo ludzi – ma dobrze wykształcony instynkt opiekuńczy. Psy te są czułe i delikatne i do właściciela potrafią się przyczepić jak przysłowiowy rzep, chodząc za nim krok w krok. Mają też tendencje do nadmiernego szczekania i mimo przyjaznego usposobienia, w stosunku do obcych nie są na początku zbyt wylewne, a na ich uwagę i sympatię trzeba sobie zasłużyć. Jako psy aktywne, spaniel walijski potrzebuje sporo ruchu i uwagi. Nie mają nic przeciwko innym domowym zwierzakom, z którymi szybko się zakumplują. Przedstawiciele tej rasy psów są także cierpliwe w stosunku do dzieci, więc będą dobrym wyborem również dla większych rodzin.

Springer spaniel walijski opis rasy

Springer spaniel walijski to pies średniej wielkości o zwartej i proporcjonalnie zbudowanej sylwetce.

Wielkość i waga

Wysokość w kłębie psa samca wynosi ok. 48 cm a suk rasy springer spaniel walijski ok. 46 cm. Masa ciała dorosłego osobnika waha się w przedziale 17 kg – 20 kg.

Opis rasy Springer spaniel walijski

Okrywa włosowa i umaszczenie

Okrywa włosowa springer spanieli walijskich jest gładka, prosta i jedwabista. Nieco dłuższy włos pokrywa ogon, uszy i powierzchnie ponad stawami skokowymi. Springer spaniel walijski ma umaszczenie rudo-białe.

Pielęgnacja i żywienie

Jedwabista i gęsta, prosta sierść springer spaniela walijskiego wymaga regularnego rozczesywania przynajmniej raz w tygodniu. Szczotkowanie sierści oraz rozplątywanie kosmyków przy użyciu grzebienia pozwala zachować jej zdrowy i schludny wygląd oraz pozbyć się martwego włosa. Kąpiele u psa stosujemy kilka razy w roku w zależności od potrzeby. Okresowo skracamy pazury oraz myjemy zęby specjalną pastą i szczoteczką. W żywieniu psów rasy springer spaniel walijski stosować możemy gotowe karmy dla psów lub przygotowywać posiłki sami w domu, dbając o prawidłowy bilans składników odżywczych. Ilość podawanej karmy oraz skład karmy uzależniona jest od jej kaloryczności oraz zapotrzebowania pokarmowego zwierzaka.

Springer spaniel długość życia

Długość życia psów rasy welsh springer to od 12 do 15 lat.

Springer spaniel walijski choroby

Nużliwość mięśni

Nużliwość mięśni u springer spanieli walijskich to choroba, której istotą jest zaburzenie przewodzenia bodźców nerwowych do mięśni poprzecznie prążkowanych. Przy postaci wrodzonej obserwujemy zmniejszoną lub upośledzoną syntezę receptorów acetylocholinowych znajdujących się w błonie komórkowej płytki nerwowo-mięśniowej. U chorego springer spaniela walijskiego występują epizody osłabienia po wysiłku, gdzie chód staje się najpierw powłóczysty, a potem zwierzę przewraca się. Po chwilowym odpoczynku wszystko wraca do normy i pies może normalnie chodzić. Miastenii u springer spanieli walijskich często towarzyszy patologiczne rozszerzenie przełyku, czyli tzw. przełyk olbrzymi. W diagnostyce miastenii wrodzonej wykorzystuje się test z użyciem blokera cholinoesterazy, który hamuje rozpad acetylocholiny w synapsach, przez co zwiększa pobudzenie receptorów.

Nużliwość mięśni leczenie

W leczeniu nużliwości mięśni u springer spanieli walijskich stosuje się glikokortykosteroidy oraz karmienie na podwyższeniu w przypadku obecności przełyku olbrzymiego. Najczęstszym powikłaniem jest zachłystowe zapalenie płuc, do którego dochodzi na skutek zaaspirowania treści pokarmowej do dróg oddechowych.

Ektropium

Ektropium to wada powiek polegająca na wywinięciu się dolnego fragmentu powieki na zewnątrz, co prowadzi do odsłonięcia spojówki. Spojówka taka narażona jest na wysychanie oraz wnikanie patogenów. Wadzie towarzyszy często łzotok oraz powtarzające się zapalenia spojówki i rogówki. W zależności od stopnia zaawansowania część przypadków wymagać będzie jedynie miejscowej higieny oraz nawilżania, natomiast zmiany silnie wyrażone są wskazaniem do korekcji chirurgicznej.

Jaskra

Jaskra to choroba gałki ocznej, powstająca na skutek zwiększenia się ciśnienia wewnątrzgałkowego. Jaskra pierwotna, czyli związana z rasą, dotyczy obu oczu i jest wynikiem spowolnienia odpływu cieczy wodnistej. Jaskra u Springer spanieli walijskich występuje w postaci ostrej lub przewlekłej. Jaskra ostra objawia się brakiem reakcji źrenicy na bodźce świetlne, przekrwieniem naczyń podtwardówkowych oraz bolesnością gałki ocznej. Przy jaskrze przewlekłej objawy manifestują się wolniej. Obserwuje się m.in. powiększenie gałki ocznej, zwyrodnienie siatkówki oraz wklęśnięcie tarczy nerwu wzrokowego prowadzące do utraty wzroku. Diagnostyka to pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz ocena budowy kąta przesączania przy użyciu gonioskopu.

Jaskra leczenie

Leczenie farmakologiczne tej choroby oczu jest trudne i złożone. W niektórych przypadkach rekomendowane jest leczenie chirurgiczne.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) jest chorobą serca, w której dochodzi do zmniejszenia grubości jego ścian, co powoduje zmniejszoną aktywność skurczową i rozkurczową mięśnia sercowego oraz prowadzi do jego uogólnionej niewydolności. DCM może przebiegać przez wiele lat bezobjawowo, a w zaawansowanych stadiach obserwuje się m.in.:

• kaszel,
• nietolerancję wysiłkową,
• zbieranie się płynu w płucach i/lub jamie brzusznej.

Do rozpoznania wykorzystuje się przede wszystkim badanie echokardiograficzne, tzw. echo serca, które pozwala na precyzyjny pomiar grubości jego ścian. Leczenie polega na stosowaniu leków moczopędnych, rozszerzających naczynia oraz przeciwarytmicznych w zależności od stopnia zaawansowania i objawów. Kardiomiopatia rozstrzeniowa u springer spanieli walijskich jest nieuleczalna, a terapia farmakologiczna jedynie spowalnia jej rozwój i pomaga zmniejszyć objawy.

Niewydolność zwieracza cewki moczowej

Niewydolność zwieracza cewki moczowej manifestuje się w postaci:

• nietrzymania moczu z jego bezwiednym wypływem,
• zatrzymania moczu.

Nietrzymanie moczu występuje najczęściej u sterylizowanych suk springer spanieli walijskich, a osłabienie kurczliwości zwieracza związane jest z niedoborem hormonów płciowych. Niedrożność czynnościowa, gdy zwieracz jest nadmiernie zaciśnięty, powiązana jest ze zmianami w rdzeniu kręgowym. Pies bezskutecznie próbuje oddać mocz, a przy przepełnionym pęcherzu wycieka on kroplami.

Niewydolność zwieracza cewki moczowej leczenie

W leczeniu niewydolności zwieracza w zależności od przyczyny choroby stosuje się hormony (np. estriol), sympatykomimetyki (np. fenylpropanolaminę) lub leki rozkurczające zwieracz cewki.

Przerost pochwy

Przerost pochwy jest wadą, do której predysponują pewne skłonności dziedziczne. Do przerostu narządu dochodzi na skutek wzrostu stężenia estrogenów, które wytwarzane są w organizmie suki w trakcie cieczki, a także w ostatnich etapach ciąży. Błona śluzowa oraz tkanka łączna pochwy ulegają różnego stopnia obrzękowi, co prowadzi do wypadnięcia jednej ze ścian. Klinicznie obserwuje się różową, gładką, kulistą strukturę, wystającą spomiędzy warg sromowych.

Przerost pochwy leczenie

Leczenie polega na odprowadzeniu lub amputacji wypadniętego fragmentu wraz z ovariohisterektomią, gdyż schorzenie może mieć charakter nawrotowy.

Alergia pokarmowa

Alergia pokarmowa jest reakcją immunologiczną organizmu wytworzoną w odpowiedzi na alergeny pokarmowe. Wskutek miejscowego ich działania dochodzi do zaburzeń przepuszczalności jelit, co objawia się biegunką, natomiast działanie ogólne alergenów prowadzi do wystąpienia zmian skórnych w postaci świądu, zaczerwienienia i pokrzywki. Pierwsze objawy alergii pokarmowej widoczne są najczęściej u psów w wieku ok. roku, ale granica ta na przestrzeni lat przesuwa się i chorują zwierzęta młodsze. Obserwuje się świąd, który dotyczyć może całego ciała, ale najczęściej występują pewne miejsca predylekcyjne, do których należą:

• okolice głowy i szyi,
• pachy,
• pachwiny,
• przestrzenie międzypalcowe.

Alergia pokarmowa leczenie

Alergia pokarmowa słabo reaguje na podawanie glikokortykosteroidów. Leczenie obejmuje przede wszystkim dietoterapię w postaci tzw. diety eliminacyjnej z wykorzystaniem karm hypoalergicznych zawierających w swoim składzie hydrolizowane białko, przez okres ok. 6 – 8 tygodni. Równolegle przy nasilonych objawach stosuje się leczenie przeciwświądowe oraz zwalcza ewentualne powikłania w postaci infekcji bakteryjnych lub grzybiczych.

Distichiasis

Distichiasis, czyli dwurzędowość rzęs jest wadą rozwojową, polegającą na występowaniu dodatkowego rzędu lub pojedynczych rzęs na górnym lub dolnym brzegu powiekowym. Nieprawidłowo umiejscowione włosy przewlekle drażnią rogówkę i spojówki prowadząc do zapaleń i uszkodzeń powierzchownych struktur oka. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu dodatkowych rzęs z wykorzystaniem technik wymrażania (krioepilacja) lub zastosowaniem impulsów elektrycznych (elektroepilacja). Schorzenie ma tendencje nawrotowe.

Przetrwała błona źreniczna

Przetrwała błona źreniczna to wada wrodzona, będąca konsekwencją niezupełnego zaniku błony źrenicznej, która w życiu płodowym odżywia soczewkę. Polega ona na występowaniu widocznych z reguły gołym okiem pasm tkanki tęczówki, przechodzących nad otworem źrenicznym. Pasma mogą się krzyżować, naprężając brzegi źrenicy lub też pływać wolno w przedniej komorze oka. Wady tej nie leczy się.

Niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy to choroba polegająca na zmniejszonym wydzielaniu przez ten gruczoł hormonów, których odpowiednie stężenie jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wśród przyczyn niedoczynności dominuje limfocytarne zapalenie tarczycy, a w dalszej kolejności jej idiopatyczny zanik oraz guzy nowotworowe. Objawy schorzenia mogą być różnorodne, a najczęściej obserwuje się:

• wzrost masy ciała,
• zianie,
• przewlekłe zmiany skórne,
• zwiększone pragnienie i oddawanie moczu,
• apatię,
• bezpłodność,
• zaburzenia cyklu rozrodczego itp.

Rozpoznanie choroby ustala się na podstawie pomiaru stężenia hormonów tarczycowych w surowicy.

Niedoczynność tarczycy leczenie

Leczenie prowadzone jest przewlekle do końca życia zwierzęcia i polega na stosowaniu syntetycznej lewotyroksyny 2 razy dziennie. Okresowe badania kontrolne pozwalają na ustalenie i utrzymanie odpowiedniej dla tej rasy psa dawki leku.

Dla kogo spaniel walijski springer będzie idealnym psem?

Pies springer spaniel walijski jest polecany przede wszystkim dla osób aktywnych. Psy te są pełne zapału, wytrzymałe i niezmordowane, przez co ich potrzeby ruchowe są dość duże. Oprócz codziennych spacerów i treningów cenić będą sobie również możliwość swobodnego wybiegu na posesję. Wychodząc z psami rasy welsh springer spaniel na teren nieogrodzony lepiej prowadzić je na smyczy, gdyż walijczyk ma wysoko wykształcony instynkt łowiecki, który może przeważyć nad naszymi prośbami i nawoływaniami, gdy zobaczy ptaka lub wiewiórkę. Z racji niedużych rozmiarów pies rasy Springer spaniel walijski nadaje się też do mieszkania w bloku, ale w tym przypadku trzeba zwrócić szczególną uwagę na kontakt ze zwierzakiem i zaspokojenie jego potrzeb. Pies walijski springer spaniel pozostawiony sam sobie bez opieki i zajęcia szybko popadnie w destrukcyjne nawyki będące wyrazem nie do końca szczęśliwego bytu. Jeśli zapewnimy psu regularne ćwiczenia i możliwość rozładowania energii zyskamy wspaniałego, lojalnego i przywiązanego do nas towarzysza. Ras psów spaniel walijski springer w naszym kraju nie jest zbyt popularna. Są w Polsce zarejestrowane hodowle, ale na szczeniaki rasy walijski springer spaniel z hodowli trzeba czasem długo poczekać.