Owczarek szwajcarski: charakter, pielęgnacja i predyspozycje do chorób

Owczarek szwajcarski oficjalnie jest rasą dość młodą, gdyż uznaną przez FCI dopiero w 1997 r.

Jego przodkowie w prostej linii wywodzili się od owczarków niemieckich, gdzie w niektórych miotach pojawiały się szczenięta o białym umaszczeniu.
[schema articleSection=”Owczarek szwajcarski hodowla” /]

Owczarek szwajcarski hodowla

Psy te szybko zyskały swoich zwolenników, głównie w USA, gdzie selekcjonowano je i rozpoczęto próby ustanowienia ich osobną rasą.

Ostatecznie po sprzeciwach Niemców, a także Amerykanów, powstał White German Shepherd Club International zrzeszający hodowców tej rasy, a w 1970 r. , gdy sprowadzono owczarka do Szwajcarii, to właśnie w tym kraju sfinalizowano zatwierdzenie wzorca przez FCI.

I tak biały owczarek stał się owczarkiem szwajcarskim.

Dzisiejszy jego wygląd nie przypomina już znanego nam owczarka niemieckiego, który eksterierem znacznie odbiega od swoich dziewiętnastowiecznych protoplastów.

Według klasyfikacji FCI biały owczarek szwajcarski należy do grupy 1 FCI.

Owczarek szwajcarski charakter

Są to psy o przyjaznym usposobieniu, przywiązujące się do właściciela, ale wobec obcych nieufne.

Uważne i czujne nadają się na stróży i obrońców posesji.

Są posłuszne, nie nazbyt trudne w szkoleniu i potrzebują dużo ruchu.

Uczą się łatwo, nawet trudnych sztuczek.

Sprawdzają się także jako tzw. psy rodzinne, gdyż nie są agresywne, lubią zabawy i dobrze sprawdzają się w kontaktach z dziećmi.

Wykorzystywane są także w wojsku, jako psi przewodnicy, psy lawinowe, czy też psy pasterskie. Mimo że wywodzą się od owczarków niemieckich, są od nich dużo spokojniejsze i mają bardziej zrównoważony charakter.

Pielęgnacja

Biała okrywa włosowa wymaga regularnej pielęgnacji, zwłaszcza w odmianie długowłosej.

Psa należy szczotkować przynajmniej raz w tygodniu, by usunąć martwy włos i rozczesać splątane pasma.

Psa kąpiemy w miarę potrzeby.

Okresowo sprawdzamy stan pazurów, stan uszu i zębów psa.

Owczarek szwajcarski opis rasy

Biały owczarek szwajcarski jest psem średniej wielkości:

• owczarek szwajcarski wielkość psa samca wynosi 60 – 66 cm, a suki 55 – 61 cm,
• owczarek szwajcarski waga psa to około 25 – 40 kg.

Owczarek szwajcarski wzorzec

• Głowa w kształcie klina, silna i dobrze wyrzeźbiona, z wyraźnie zaznaczonym stopem.
• Kufa niezbyt długa w stosunku do czaszki, zakończona czarną truflą nosa.
• Wargi czarne i przylegające, osłaniają komplet zębów w zgryzie nożycowym.
• Oczy lekko skośne, brązowe, w kształcie migdała.
• Uszy osadzone wysoko i skierowane do przodu o trójkątnych końcach.
• Dobrze umięśniona i elegancko wysklepiona szyja przechodzi w muskularny grzbiet.
• Klatka piersiowa głęboka z wyraźnym przedpiersiem.
• Lędźwie silne, zad szeroki, opadający ku tyłowi.
• Ogon puszysty, w kształcie szabli, zwęża się w kierunku końca.
• Kończyny muskularne i proste, z żylastymi przedramionami.
• Okrywa włosowa dwuwarstwowa występuje w dwóch odmianach:
  • owczarek szwajcarski krótkowłosy,
  • owczarek szwajcarski długowłosy.
• Podszerstek jest gęsty i obfity, a włos okrywowy prosty i twardy.
• Na pysku, uszach i przedniej stronie kończyn sierść nieco krótsza, a na szyi i tylnej stronie łap nieco dłuższa.

Umaszczenie zgodnie z nazwą jednolicie białe.

Jak wygląda biały owczarek szwajcarski możesz zobaczyć też na poniższym filmie

Biały owczarek szwajcarski choroby

Dysplazja stawów biodrowych

Dysplazja stawów biodrowych jest jedną z najczęstszych chorób zwyrodnieniowych stawów i polega na wadliwym ukształtowaniu i niedopasowaniu poszczególnych elementów wchodzących w skład stawu biodrowego.

Schorzenie to ma podłoże poligenetyczne, ale do jego występowania przyczyniają się także czynniki środowiskowe, takie jak:

• sposób żywienia w okresie wzrostu,
• ilość zapewnianego ruchu.

Szczenię rodzi się z prawidłowymi stawami biodrowymi, a schorzenie rozwija się na skutek zaburzenia równowagi pomiędzy rozwojem tkanek twardych i miękkich.

Niedokładne dopasowanie głowy kości udowej do panewki powoduje występowanie w stawie luźności, która zwiększa się wraz ze wzrostem obciążeń, a w efekcie ucisku rozwijają się zmiany wytwórcze.

Obciążenia stawu powodowane są między innymi przez zbyt duży nacisk spowodowany nadmierną masą ciała.

Także karmy zawierające w swoim składzie zbyt duże ilości wapnia, fosforu i witamin powodują opóźnienie rozwoju mięśni w porównaniu do wzrostu tkanki kostnej, co prowadzi do rozciągania więzadeł i w efekcie rozluźnienia stawu.

Również zbyt duża ilość ruchu i zbyt intensywny trening może być dla młodego psa szkodliwy, gdyż prowadzi do mikrouszkodzeń chrząstki stawowej i nadwichnięć stawów.

Najczęściej objawy dysplazji są zauważane u psów w wieku 6-12 miesięcy, ale pierwsze symptomy mogą pojawić się już u szczeniąt 2-miesięcznych.

Objawy wskazujące na dysplazję u owczarka szwajcarskiego:

• niechęć do ruchu,
• trudności przy wstawaniu,
• częste pokładanie się,
• tak zwane królicze skoki,
• sztywny chód,
• częste przysiadanie.

Rozpoznanie dysplazji lekarz weterynarii stawia na podstawie danych uzyskanych w trakcie przeprowadzonego wywiadu, badania klinicznego oraz zdjęcia rentgenowskiego w sedacji.

Dysplazja stawów łokciowych

Dysplazja stawów łokciowych u owczarków szwajcarskich to zaburzenie rozwojowe, polegające na nieprawidłowym wykształceniu struktur wchodzących w skład stawu łokciowego.

Składają się na nią 4 podjednostki:

• nieprzyrośnięty wyrostek łokciowy dodatkowy,
• fragmentacja przyśrodkowego wyrostka dziobiastego,
• osteochondroza kłykcia kości ramiennej,
• niedopasowanie powierzchni stawowych.

Schorzenie to objawia się kulawizną jednej lub obu kończyn piersiowych  u szczeniąt w wieku 6 – 12 miesięcy, niechęcią do zginania łap w łokciu i bolesnością tych stawów.

W ustaleniu rozpoznania pomocne jest badanie kliniczne oraz zdjęcie RTG.

Leczeniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny, polegający najczęściej na osteotomii bliższej kości łokciowej.

Atopia

Atopia, inaczej nazywana atopowym zapaleniem skóry, jest jedną z najczęstszych przyczyn świądu u psów.

U jej podstawy leży nadwrażliwość organizmu na alergeny wziewne oraz substancje działające przez bezpośredni kontakt ze skórą.

Objawy kliniczne pojawiają się najczęściej pomiędzy 1 a 3 rokiem życia.

Świąd początkowo występuje sezonowo, a w skutek polisensybilizacji z czasem utrzymuje się już przez cały rok.

Zmiany skórne w postaci zaczerwienienia i wyłysienia występują w okolicy:

• twarzowej,
• pachowej,
• pachwinowej,
• często w przestrzeniach międzypalcowych.

Dotknięte atopią psy często się drapią i wylizują, powodując powstawanie na skórze wtórnych uszkodzeń.

Często chorobie tej towarzyszą nawracające zapalenia przewodu słuchowego zewnętrznego, jedno lub obustronne.

Diagnostyka atopii opiera się na wywiadzie, badaniu klinicznym oraz badaniach dodatkowych.

Badanie alergologiczne z krwi pozwala na identyfikację i ewentualną eliminację czynnika alergizującego lub wprowadzenie terapii odczulającej.
Jeśli uczulenie dotyczy czynnika niemożliwego do usunięcia (np. roztocza kurzu domowego), zwierzę leczone jest do końca życia z wykorzystaniem leków antyhistaminowych, sterydowych lub innowacyjnych preparatów wchodzących na rynek weterynaryjny.

Urazowo-ropne zapalenie skóry

Urazowo-ropne zapalenie skóry, czyli tak zwany  Hotspot jest najczęściej wynikiem reakcji alergicznej na pchły, zapaleniem zatok okołoodbytowych, lub podrażnieniem przez ciało obce.

Psy wygryzają sobie w tym miejscu sierść, drapią się i liżą.

Na skórze można zaobserwować sączącą się, powierzchowną zmianę skórną, różnej wielkości, odgraniczoną od skóry zdrowej.

Hot spoty pojawiają się głównie w miesiącach letnich w okolicy twarzowej i na bokach, ale mogą dotyczyć w zasadzie większości obszarów skóry psa. Leczenie polega na eliminacji przyczyny pierwotnej oraz na stosowaniu leków przeciwświądowych i antybiotykowych. Jeśli pies sięga do tej zmiany i mocno ją drapie zalecane jest założenie kołnierza elżbietańskiego.

Młodzieńcze zapalenie kości

Młodzieńcze zapalenie kości to schorzenie charakterystyczne dla młodych psów dużych ras.

Enostoza może mieć podłoże genetyczne oraz metaboliczne.

Podaż zbyt dużej ilości wapnia powoduje jego nadmierne odkładanie się w kościach i zaburzenia równowagi funkcji osteoblastów i osteoklastów.

W konsekwencji dochodzi do zaburzeń krążenia w obrębie jamy szpikowej, obrzęku i bolesność kości długich.

Najczęstszym objawem  jest naprzemienna kulawizna kończyn piersiowych oraz ból przy ich omacywaniu.

Ostateczne potwierdzenie otrzymuje się na podstawie zdjęć RTG. Leczenie polega na stosowaniu leków przeciwzapalnych, ograniczeniu ruchu i zmianie diety psa na karmę specjalistyczną.

Spondyloza u owczarków szwajcarskich

Spondyloza to schorzenie dotyczące trzonów kręgów, na których dobrzusznej stronie tworzą się zmiany zwyrodnieniowe w postaci tzw. dziobów kostnych.

Zmniejszają one ruchomość w stawach kręgosłupa, czyli powodują jego zesztywnienie.

Najczęściej zmiany te lokalizują się w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, ale mogą pojawiać się też w innych jego częściach.

Spondyloza u psa objawia się:

• trudnością we wstawaniu i poruszaniu,
• niedowładami kończyn,
• niekiedy nawet porażeniami kończyn.

Leczenie jest niestety tylko leczeniem objawowym i polega na stosowaniu leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych.

Mielopatia zwyrodnieniowa

Mielopatia zwyrodnieniowa jest chorobą psów starszych ras średnich i dużych o nieznanej etiologii.

Polega ona na zaniku osłonek mielinowych nerwów biegnących wzdłuż rdzenia kręgowego w jego odcinku piersiowo-lędźwiowym.

Prowadzi to do zaburzeń przewodnictwa nerwowego, co objawia się zaburzeniem czucia głębokiego i na skutek postępowania choroby do całkowitej niemożności poruszania się.

Rokowanie jest złe, a leczenie często nieskuteczne. Dla poprawy przepływu impulsów nerwowych stosuje się witaminy z grupy B, witaminę E oraz fizjoterapię.

Rozszerzenie i skręt żołądka

Ostre rozszerzenie żołądka polega na nagromadzeniu się w nim pokarmu, płynu lub gazów na skutek zaburzeń jego opróżniania, a także spożycia pokarmu łapczywie lub w zbyt dużej ilości.

Stan ten  objawia się:

• niepokojem,
• powiększeniem obrysu jamy brzusznej,
• wymiotami,
• zianiem.

Ostremu rozszerzeniu żołądka może towarzyszyć także skręt żołądka, głównie wtedy, gdy pies zaraz po jedzeniu podejmuje nadmierną aktywność fizyczną.

Wówczas dochodzi dodatkowo do:

• bezproduktywnych wymiotów,
• silnej apatii,
• duszności.

ORZ jest wskazaniem do natychmiastowej pomocy lekarskiej, a często i do zabiegu chirurgicznego.

Owczarek szwajcarski opinia

BOS-y zdecydowanie nie są w Polsce tak popularne, jak ich “bracia” – owczarki niemieckie, które od lat plasują się na najwyższych miejscach w rankingach najczęściej posiadanych przez naszych rodaków ras psów, mimo iż mają od nich dużo bardziej zrównoważone charaktery i łatwiej je okiełznać.

Owczarki szwajcarskie nadają się zarówno do ciężkiej pracy w służbach wojskowych, czy na lawiniskach, jak i do wspólnego odpoczywania z rodziną na łonie natury.

Psy te potrzebują dużo ruchu i uwagi, zatem osoby decydujące się na tego właśnie psa, powinny wieść raczej aktywne życie.

Są dobrymi stróżami i dobrze będą się czuć mogąc pilnować naszej posesji, jednocześnie mając możliwość swobodnego wybiegu.

Oczywiście nie zastąpi im to długiego spaceru, czy zabawy w aportowanie. W stosunku do dzieci i innych zwierząt owczarki są przyjazne, więc nadają się świetnie na tak zwane psy rodzinne. Poza tym są stosunkowo posłuszne i łatwe w układaniu, więc nie wymagają opiekuna z dużym doświadczeniem.