Obrzęk płuc to stan, w którym po zadziałaniu czynnika (tło niekardiogenne) lub na skutek niewydolności serca (tło kardiogenne) w pęcherzykach płucnych zamiast gazu gromadzi się przesięk czyli płyn z domieszką białka.
Przesięk poza gromadzeniem się w pęcherzykach obecny jest także w tkance śródmiąższowej płuc.
Obecność płynu w tych lokalizacjach nie jest naturalna i wiąże się z konsekwencjami, m.in. dusznością i problemami z oddychaniem.
Niekardiogenny obrzęk płuc u psa
Jak sama nazwa wskazuje, niekardiogenny obrzęk płuc nie będzie wynikał z problemów dotyczących serca, w odróżnieniu od kardiogennego obrzęku płuc.
Dochodzi tutaj do zwiększonej przepuszczalności naczyń krwionośnych, a następnie gromadzenia się płynu przesiękowego w pęcherzykach płucnych i tkance śródmiąższowej.
Czynnik wywołujący zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych rozpoczyna kaskadę reakcji zapalnych, które pogłębiają się w ciągu 24 godzin od zadziałania czynnika. W przebiegu reakcji zapalnej dochodzi do przemieszczania się komórek (neutrofile i makrofagi) do miejsc w których patologicznie gromadzi się płyn.
Obrzęk tła niekardiogennego występuje częściej u psów, u kotów stosunkowo rzadko.
Na częstość występowania nie mają wpływu uwarunkowania genetyczne ani płeć.
W pewnym stopniu predysponuje rasa, mowa tu o psach ras brachycefalicznych czyli krótkoczaszkowych (pekińczyki, shih tzu, mopsy, boksery, buldogi angielskie, a także buldogi francuskie) ze względu na podatność na choroby ograniczające przepływ powietrza przez drogi oddechowe (choroby obturacyjne górnych dróg oddechowych).
W jakimś stopniu predysponuje też wiek i wielkość psa: starsze psy dużych ras częściej cierpią na porażenie krtani, natomiast psy małych ras na zapad tchawicy.
Problem częściej występuje u zwierząt poniżej 1 roku życia, u młodych najczęstszymi przyczynami są urazy głowy i porażenia prądem, natomiast u starszych problem związany jest ze zwężeniem krtani i rozwojem nowotworu.
O czym warto powiedzieć lekarzowi weterynarii?
Jadąc do Kliniki warto zabrać ze sobą pełną dokumentację medyczną zwierzęcia.
Na miejscu poinformować lekarza weterynarii o:
- zdiagnozowanych problemach zdrowotnych,
- przyjmowanych lekach,
- przebytych urazach,
- wykonanych zabiegach.
Istotne są także informacje o ewentualnych podtopieniach, porażeniu prądem, urazach głowy, drgawkach czy incydentach duszności.
Przyczyny niekardiogennego obrzęku płuc
- Choroby obturacyjne górnych dróg oddechowych, m.in. porażenie krtani,
- zmiany w okolicy szyi: guz, ropień,
- porażenie prądem,
- ostre zaburzenia neurologiczne towarzyszące urazom głowy,
- długotrwałe napady drgawkowe,
- zatrucie dymem,
- reakcja poprzetoczeniowa (po transfuzji krwi),
- SIRS (uogólniona odpowiedź zapalna) wynikająca z posocznicy, endotoksemii lub zapalenia trzustki,
- DIC (zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego) związany ze zużyciem czynników krzepnięcia,
- ARDS (zespół ostrej niewydolności oddechowej) związany z uszkodzeniem płuc,
- zapalenie naczyń,
- działanie toksyn,
- wstrząs anafilaktyczny (u kotów),
- podtopienia,
- przewodnienie,
- niepożądane reakcje na leki (ketamina, tiazydy, niektóre leki przeciwnowotworowe: winkrystyna, cisplatyna u kotów),
- niedobór białek we krwi (hipoproteinemia).
Jakie są objawy niekardiogennego obrzęku płuc?
Nasilenie objawów waha się od łagodnego do poważnego, w ciężkich przypadkach może dojść do śmierci zwierzęcia w ciągu kilku godzin od wystąpienia pierwszych objawów.
Proces chorobowy dotyka kilka układów:
- oddechowy,
- krwionośny,
- chłonny,
- immunologiczny,
- krążenia,
- moczowy.
Objawy niekardiogennego obrzęku płuc
- duszność od łagodnej do silnej,
- niepokój,
- przyspieszony oddech,
- zwiększony wysiłek oddechowy i oddychanie przez otwartą jamę ustną,
- przyjmowanie pozycji ulgowej ułatwiającej oddychanie (wzmożona praca tłoczni brzusznej, zwierzęta mogą odstawiać kończyny piersiowe od klatki piersiowej i wyciągać szyję do przodu),
- niechęć do przyjmowania pozycji leżącej,
- blade lub sine błony śluzowe (przy zaawansowanej duszności),
- odkrztuszanie różowej piany lub wypuszczanie bąbli nosem,
- w przypadku porażenia prądem widoczne są owrzodzenia jamy ustnej i oparzenia,
- świst w obrębie dróg oddechowych u ras krótkoczaszkowych sugerować może obecność zmian guzowatych/obecności ciał obcych lub ropni.
W trakcie osłuchiwania lekarz weterynarii może wykryć charczenia lub uogólnione trzeszczenia i rzężenia, w zależności od stopnia zaawansowania zmian.
Przy osłuchiwaniu serca możliwe jest wykrycie niemiarowości, w wielu przypadkach zwiększonej częstotliwości pracy serca (częstoskurcz).
Czy to na pewno niekardiogenny obrzęk płuc?
Lekarz weterynarii szuka rozwiązania wykluczając różne przyczyny duszności i różne przyczyny obrzęku płuc, z uwzględnieniem:
- kardiogennego obrzęku płuc,
- choroby obturacyjnej górnych dróg oddechowych,
- obecności ciał obcych,
- zakażenia płuc (wirusowego, bakteryjnego lub grzybicznego),
- choroby nowotworowej płuc,
- krwotoku płucnego (na przykład po kontakcie z trutką na szczury zawierającej rodentycydy antykoagulacyjne),
- choroby zatorowo-zakrzepowej płuc.
Obrzęk płuc może się także rozwinąć w przypadku obecności przepukliny przeponowej kiedy mamy do czynienia z długotrwałym niedotlenieniem i niedociśnieniem z następowym wzrostem przepuszczalności naczyń.
Stłuczenia płuc (głównie na skutek tępych urazów klatki piersiowej np. przy wypadku komunikacyjnym) również mogą prowadzić do obrzęku płuc:
- Nagła zmiana ciśnienia w klatce piersiowej w czasie uderzenia powoduje rozerwanie pęcherzyków płucnych i ich naczyń włośniczkowych.
- Krew przedostaje się do wnętrza pęcherzyków.
- Uszkodzony jest śródbłonek naczyń płucnych.
- Dochodzi do wzrostu przepuszczalności i obrzęku płuc.
Postępowanie z pacjentem z niekardiogennym obrzękiem płuc
Jeżeli u Twojego zwierzaka wystąpi duszność jest to bezwzględne wskazanie do konsultacji z lekarzem weterynarii!
- Ograniczenie stresu u zwierząt z dusznością – przewożąc zwierzę do Kliniki ogranicz do minimum działanie czynników stresogennych i wprowadzających zwierzę w stan ekscytacji: nie dawaj zabawek, nie próbuj samemu karmić psa, ogranicz liczbę osób towarzyszących Wam w czasie podróży do Kliniki. Odpoczynek i ograniczenie stresorów zmniejszają zapotrzebowanie na tlen, który w tym przypadku jest na wagę złota.
- Ułożenie zwierzęcia w komfortowej pozycji czyli pozycji na mostku (na “waruj”) – taka pozycja jest najbezpieczniejsza przy niewydolności oddechowej i pozwala na swobodniejsze oddychanie niż np. w czasie leżenia na boku.
- Tlenoterapia – po przyjeździe do Kliniki, zebraniu wstępnego wywiadu i badaniu klinicznym priorytetem będzie dostarczenie dodatkowej dawki tlenu naszemu podopiecznemu. Tlen może być podawany przez maskę lub cewnik donosowy. Czasami zwierzęta umieszcza się w klatkach tlenowych. W zależności od stanu pacjenta może być wymagana intubacja.
- Uspokojenie farmakologiczne czasami jest konieczne w celu ustabilizowania stanu pacjenta, dezorientacja zwierzęcia związana z trudnościami w oddychaniu, obecność w obcym miejscu, z obcymi ludźmi potęguje problemy z oddychaniem. Pomocne jest wtedy farmakologiczne uspokojenie zwierzęcia do czasu ustabilizowania jego stanu.
W zależności od wyniku badania klinicznego, lekarz weterynarii decyduje o dalszym postępowaniu, płynoterapii (szczególnie istotnej w przebiegu wstrząsu i odwodnienia) i ewentualnym podaniu leków, mając na uwadze że głównym celem jest unormowanie stężenia tlenu we krwi i usunięcie płynu zalegającego w płucach.
Rozszerzona diagnostyka
Badania krwi
- w badaniu morfologicznym występuje zmiana ilości krwinek białych (leukocytoza lub leukopenia) z towarzyszącym obniżeniem liczby płytek krwi (trombocytopenia),
- w badaniu biochemicznym możliwy brak zmian lub obniżenie poziomu albumin (białek obecnych we krwi) w wyniku utraty białka w płucach; może wystąpić podwyższenie poziomu cukru we krwi (hiperglikemia) na tle stresowym,
- w badaniu gazometrycznym krwi tętniczej ocenia się stopień zaburzenia funkcji płuc na podstawie stopnia niedotlenienia i zawartości dwutlenku węgla,
- badanie krzepliwości krwi u pacjentów w poważnym stanie.
Zdjęcia RTG klatki piersiowej
Na początku choroby albo w łagodnych przypadkach widoczne jest zacienienie śródmiąższowe, w bardziej zaawansowanych stadiach widoczne są nacieki pęcherzykowe głównie w doogonowo-dobrzusznych polach płucnych, rozmieszczone są symetrycznie a zarys serca jest prawidłowy.
Zdjęcia RTG by miały jak największą wartość diagnostyczną powinny być wykonywane u zwierzęcia spremedykowanego (śpiącego i uspokojonego farmakologicznie) po wcześniejszym ustabilizowaniu jego stanu.
Badanie USG
Badanie USG płuc wiąże się z występowaniem tzw. linii B czyli linii, biegnących promieniście od linii opłucnej jako efekt gromadzenia się płynu w pęcherzykach płucnych i przegrodach międzypłatowych.
Jest to za mała ilość płynu by ją uwidocznić ale wystarczająca by dać charakterystyczne artefakty.
Na podstawie badania USG jesteśmy w stanie stwierdzić lokalizację i nasilenie obrzęku płuc a także na bieżąco monitorować stan pacjenta.
Badanie USG jest bezinwazyjne, jego przewagą nad badaniem radiograficznym jest możliwość wykrycia płynu w płucach nawet przy jego niewielkiej ilości, co nie zawsze jest możliwe na zdjęciach RTG.
Konsultacja kardiologiczna i echokardiografia
Konsultacja kardiologiczna i echokardiografia serca w celu wykluczenia kardiogennego tła obrzęku płuc.
Badanie cytologiczne płynu z dróg oddechowych
Płyn zawiera dużo białka a wyniki posiewu są zazwyczaj ujemne (chyba, że obrzękowi płuc towarzyszy bakteryjne zapalenie płuc).
Nie ma specyficznego leczenia wpływającego na uszkodzenia śródbłonka naczyń płucnych. Niemożliwe jest także zablokowanie kaskady reakcji zapalnych za pomocą jednego, specyficznego środka przeciwzapalnego.
Leki
Często stosowane są leki moczopędne, głównie furosemid – leki te mają ograniczone działanie w przebiegu niekardiogennego obrzęku płuc – przyczyną jest tu zmiana przepuszczalności naczyń krwionośnych, a nie wysokie ciśnienie hydrostatyczne (z kolei przy kardiogennym obrzęku płuc jest to lek o stosunkowo wysokiej skuteczności).
W przebiegu obturacyjnych chorób dróg oddechowych w celu zmniejszenia obrzęku stosuje się glikokortykosterydy, w zależności od przypadku można je stosować mając na uwadze, że w przypadku reakcji zapalnej są nieskuteczne i narażają pacjenta na zakażenia (np. bakteryjne zapalenie płuc).
Ważnym elementem jest monitoring pacjenta- regularna ocena liczby oddechów i wysiłku oddechowego.
I co dalej? Zalecenia przy obecności płynu w płucach
Lekarz weterynarii może zalecić hospitalizację z obserwacją pacjenta, szczególnie w przypadkach chorób obturacyjnych górnych dróg oddechowych czy przy poważnych atakach drgawkowych.
Na podstawie badania klinicznego lekarz weterynarii zaleca dalszą diagnostykę jeśli są ku temu wskazania – głównym celem jest znaleźć i wyleczyć podstawową przyczynę problemu np. usunąć niedrożność dróg oddechowych lub wdrożyć leczenie przeciwdrgawkowe w przypadku ataku.
Po zdiagnozowaniu zmian obturacyjnych dróg oddechowych czy napadów drgawkowych zalecane jest wdrożenie leczenia.
Nie tak łatwo uniknąć przyczyn niekardiogennego obrzęku płuc, wiele z nich pojawia się losowo i nie mamy wpływu na ich wystąpienie. Regularne kontrole u lekarza weterynarii, szczególnie kontrolowanie ras predysponowanych mogą ograniczyć szanse wystąpienia niekardiogennego obrzęku płuc (wykrywanie chorób obturacyjnych dróg oddechowych, diagnozowanie chorób przebiegających z drgawkami).
Inne zalecenia to ograniczenie kontaktu zwierzęcia z kablami elektrycznymi, dymem, toksynami.
Rokowanie
Łagodne lub średnio nasilone zmiany ulegają poprawie w ciągu 24-48 godzin i zazwyczaj nie towarzyszą im powikłania. Poważny stan jest trudny do leczenia, wielu pacjentów mimo intensywnej terapii umiera.
Kardiogenny obrzęk płuc u psa
Jak sama nazwa wskazuje kardiogenny obrzęk płuc związany jest z sercem, a ściślej mówiąc z jego niewydolnością czyli utratą zdolności do przepompowywania krwi.
Główną przyczyną kardiogennego obrzęku płuc jest zaburzenie pracy lewej komory która niedostatecznie odbiera krew z płuc i niedostatecznie przepompowuje ją do aorty. Dochodzi do zastoju krwi w płucach z towarzyszącym wzrostem ciśnienia w naczyniach włośniczkowych, a dalej do przesięku.
Objawy kardiogennego obrzęku płuc są podobne jak przy niekardiogennym obrzęku płuc ale dodatkowymi objawami może być:
- kaszel pojawiający się nad ranem, w nocy lub w trakcie wysiłku,
- zwiększona męczliwość,
- krótkotrwałe epizody utraty przytomności.
Objawy te najczęściej sugerują niewydolność serca i mogą być zapowiedzią epizodów kardiogennego obrzęku płuc nawet długi czas przed jego wystąpieniem.
Z kardiogennym obrzękiem płuc powinniśmy kojarzyć takie jednostki chorobowe jak choroba zwyrodnieniowa zastawek (endokardioza), DCM (kardiomiopatia rozstrzeniowa), a u kotów HCM (kardiomiopatia przerostowa).
Są to najczęściej spotykane choroby serca zwierząt towarzyszących, którym towarzyszyć może obrzęk płuc.
W przypadku choroby zwyrodnieniowej zastawek dochodzi do przebudowy zastawek, nie domykają się one właściwie powodując zaburzenia w pracy serca.
Jest to schorzenie nabyte, a szczególnie predysponowane są starsze rasy psów małych i średnich takich jak:
- cavalier king charles spaniel,
- maltańczyk,
- pudel,
- chihuahua,
- yorkshire terrier,
- jamnik,
- sznaucer miniaturowy.
Kardiomiopatia rozstrzeniowa to z kolei problem wrodzony, związany z upośledzeniem czynności skurczowej serca i wystąpieniem nieodwracalnych zmian w obrębie włókien mięśnia sercowego.
W grupie zwiększonego ryzyka są psy młode i w średnim wieku dużych ras takich jak:
Kardiomiopatia przerostowa najczęściej dotyka koty ras maine coon, pers, brytyjski krótkowłosy, norweski leśny, ragdoll, turecki van i związana jest z przebudową mięśnia sercowego a konkretnie, ze zgrubieniem jego ścian.
W przypadku obrzęku płuc tła kardiogennego wstępne działania lecznicze są podobne jak w przypadku obrzęku niekardiogennego:
- ogranicza się czynniki stresogenne,
- wdraża tlenoterapię,
- układa się zwierzę na mostku,
- jeśli jest potrzeba to wdraża się uspokojenie farmakologiczne oraz podaje leki moczopędne typu furosemid.
Na podstawie badania klinicznego i wywiadu podawane są dodatkowe leki i rozszerzana jest diagnostyka.
Na zdjęciach RTG serce jest powiększone i ma zatartą sylwetkę.
U psów zmiany obecne są w doogonowo-grzbietowych polach płucnych lub w formie rozsianej. W ciężkiej postaci obecny jest obraz bronchogramu powietrznego (na tle miąższu płuc o zmniejszonej powietrzności związanej z gromadzeniem się przesięku widoczne jest światło drożnego oskrzela).
U kotów na zdjęciach RTG zmiany typowe dla obrzęku kardiogennego płuc rozmieszczone są zmiennie, często występuje wolny płyn w jamie opłucnowej.
W przypadku obecności płynu w jamie opłucnej często pada decyzja o nakłuciu klatki piersiowej celem wstępnej oceny płynu, a jeżeli jest go dużo to usuwa się przynajmniej część, by ułatwić zwierzęciu oddychanie.
Przy incydencie kardiogennego obrzęku płuc wskazana jest konsultacja kardiologiczna z ewentualną modyfikacją leczenia zwierząt wcześniej zdiagnozowanych i już leczonych. U zwierząt z podejrzeniem niezdiagnozowanej choroby serca zalecana konsultacja kardiologiczna z badaniem echokardiograficznym i dobraniem stosowanego leczenia.
Warto pamiętać, że ani badanie RTG ani EKG nie dają nam informacji dotyczących wydolności serca, stąd też po ustabilizowaniu stanu pacjenta kluczowa jest konsultacja kardiologiczna, określenie jednostki chorobowej, wdrożenie leczenia i regularne kontrole stanu zdrowia zwierzęcia.
W rokowaniu duże znaczenie ma na jakim etapie choroba serca została wykryta i kiedy wdrożono leczenie.
Zalecenia
Jeżeli jesteś Właścicielem zwierzęcia rasy predysponowanej do chorób serca to warto zbadać pupila profilaktycznie pod kątem problemów kardiologicznych – wczesne ich wykrycie pozwala na dobranie stosowanego leczenia i opóźnienie postępu choroby.
W odróżnieniu od niekardiogennego obrzęku płuc, w przebiegu kardiogennego obrzęku płuc czynnik genetyczny ma znaczenie – przed zakupem psa czy kota z hodowli warto zorientować się czy u rodziców, dziadków występowały problemy kardiologiczne.
Jeżeli Twój kot lub pies ma zdiagnozowaną chorobę serca to pamiętaj jak ważne są regularne kontrole kardiologiczne, sumienność w podawaniu leków i stosowna dawka wysiłku fizycznego.
Dobrym zwyczajem jest regularna ocena liczby oddechów i wysiłku oddechowego, w ten prosty sposób możesz wychwycić pojawiający się problem i odpowiednio wcześnie skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Przypadek z własnej praktyki lekarsko-weterynaryjnej
Do Kliniki trafił 10-kilogramowy, 12-letni “Bingo” – kastrowany pies, mieszaniec z objawami duszności. Pacjent został wniesiony do gabinetu na rękach Właściciela, zbyt słaby by samodzielnie się poruszać.
W trakcie wywiadu Opiekun psa poinformował o nasilającej się od miesięcy męczliwości psa, niechęci do zabawy i spacerów oraz okazjonalnym kaszlu. Przed wystąpieniem pierwszych objawów pies zawsze był aktywny.
Bingo nie chorował przewlekle, nie przyjmował na stałe leków. Miał komplet szczepień, był odrobaczony. W wywiadzie wykluczono większość przyczyn tła niekardiogennego obrzęku płuc.
W trakcie badania klinicznego stan pacjenta oceniono jako świadomy, odnotowano:
- pienisty wypływ z jamy nosowej,
- oddychanie przez jamę ustną,
- jasnoróżowe błony śluzowe,
- masywny kamień nazębny.
Stopień odwodnienia oszacowano na ok. 5%.
Dostępne węzły chłonne nie były powiększone, nad polami płucnymi usłyszeć można było wyraźne trzeszczenia.
Liczba oddechów była podwyższona (40 oddechów/minutę, górna granica u psa to ok. 18 oddechów/minutę). Przy osłuchiwaniu serca wysłuchano szmer nadzastawkowy V stopnia.
Praca tłoczni brzusznej była wzmożona ale same powłoki brzuszne nie były bolesne a ich obrys nie był powiększony. Tętno było słabo wyczuwalne i niemiarowe.
Temperatura mieściła się w normie i wynosiła 38,2st.C.
Podjęto decyzję o hospitalizacji pacjenta, przetransportowano go na część szpitalną Kliniki.
Wdrożono tlenoterapię, założono dojście dożylne, podłączono płyny.
Wykonano badanie USG klatki piersiowej w trybie FAST: wykryto obecność artefaktów linii B sugerujących obrzęk płuc.
Biorąc pod uwagę silny szmer nadzastawkowy, trzeszczenia w obrębie pól płucnych, objawy (kaszel, męczliwość), obraz w badaniu USG, wiek i gabaryty pacjenta wdrożono leki moczopędne (furosemid) i zaplanowano konsultację kardiologiczną.
W trakcie pobytu w szpitalu, regularnie monitorowano liczbę oddechów pacjenta.
W trakcie badania echokardiograficznego postawiono diagnozę: chorobę zwyrodnieniową (endokardioza) i niedomykalność zastawki dwudzielnej.
Wdrożono leki nasercowe, podtrzymywano leczenie furosemidem.
Po 8 godzinach stan pacjenta względnie ustabilizował się, liczba oddechów obniżyła się do 28/ minutę, pacjent ożywił się i zaczął interesować się otoczeniem.
Podjęto decyzję o pozostawieniu go na obserwacji przez dodatkową dobę. Wydając pacjenta do domu zalecono Właścicielowi regularne kontrole kardiologiczne co pół roku, objaśniono zasady i częstotliwość podawania leków, zalecono kontrolę liczby oddechów i ograniczenie wysiłku fizycznego.
Bingo mógł opuścić Klinikę na własnych łapach z dumnie podniesioną głową.
Dzień dobry. Mam 13-letnią suczkę, jamniko-mieszańca 🙂 Od paru tygodni kaszlała, na początku myśleliśmy że to zwykłe przeziębienie, ale po interwencji u weterynarza okazało się, że zbiera się u niej woda w płucach. Weterynarz przepisał tabletki, ale czy ich codzienne stosowanie może ją z tego wyleczyć? Czy jest to raczej choroba związana z jej wiekiem i nie da się tego wyleczyć?
Uprzejmie proszę o radę :(.
Dzień dobry.
Obrzęk płuc, czyli gromadzenie się płynu w jamie opłucnowej, jest tylko objawem – należy bezwzględnie ustalić przyczynę tego stanu. Najczęściej jest to powiązane z problemami kardiologicznymi psa, zwłaszcza mając na uwadze wiek pupilki. Jeśli chodzi o możliwość wyleczenia psa, tak jak wspomniałam wyżej – należy ustalić, dlaczego w jej płucach gromadzi się płyn. Jeśli faktycznie jest to kwestia związana z infekcją lub chorobami zakaźnymi, po antybiotykoterapii pupilka powinna poczuć się lepiej. Jeśli jest to problem kardiologiczny – leki powinniście Państwo stosować już do końca życia psa. Na marginesie dodam, że psy w starszym wieku bardzo często mają problemy kardiologiczne, po ustabilizowaniu i dobraniu odpowiedniej dawki leków mogą wieść całkiem długie i satysfakcjonujące życie.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
Dzien dobry
Moj piesek ma 13 lat york jwst leczony na zapalenie i obrzek pluc jak rowniez sciagnieto mu 20ml plynu z osierdzia. Mimo ze jest lekka poprawa to nadal jest zle. Widze jakby byl caly czas zemczony prawie caly czas lezy nie xhce chodzic na spacerach zrobi swoja potrzebe i i chce isc do domu na.rekach go nosimy. Jedna klinika mowila ze to ostatnie dni mojego pieska gdyZ nie wykryli zapalenia pluc w innej podejeli sie leczenia. Je i pije normalnie. Czy to jest jUz naprawde koniec? Nie chcialbym tego. Prosze o jakies slowo pocieszenia.
Dzień dobry.
Obrzęk płuc może pojawić się przy silnym stanie zapalnym, jednak może też świadczyć o występowaniu innych schorzeń, chociażby zwężenia tchawicy, czy też problemów kardiologicznych. Płyn w worku osierdziowym zawsze jest bardzo niepokojącym objawem, jednak również warto ustalić przyczynę, dlaczego pojawił się, skąd się wziął, jaki jest jego skład. Jeśli jeszcze nie zostało wykonane badanie kardiologiczne (nie wspomniał Pan o nim), warto to nadrobić, możliwe, że po wdrożeniu odpowiednich leków na serce, stan pupila znacząco się poprawi. Warto też upewnić się, czy nerki i wątroba pupila pracują prawidłowo, czy nie ma żadnych chorób przewlekłych, które utrudniałyby leczenie. Proszę się nie załamywać i być dobrej myśli. Psy i koty wyczuwają nasze emocje, zatem jeśli Pan się stresuje i zamartwia – pupil nie będzie się z tym czuł komfortowo. Póki pies je, pije, samodzielnie się wypróżnia i ma jakąś, nawet niewielką przyjemność z życia, warto mieć nadzieję. Dodam jeszcze, że zdecydowanie łatwiej oddycha się, gdy powietrze jest oczyszczone i nawilżone (warto zaopatrzyć się w filtr powietrza).
Pozdrawiam i trzymam kciuki za pupila, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
Dziekuje za informacje dodam ze pies zaczal juz chodzic zapalenie pluc i obrzek plyc prawie wyleczony zrobilem badania krwi i jestem umowiony na wizyte u kardiologa gdyz RTG cos pokazuje ,mam wyniki krwi i pes ma podwyzszone sporo ALP 246,237= u/l a norma max powinna byc 155 podwyzszony mocznik 177,197 mg/dl,
Dzień dobry.
Rozumiem, że podwyższony jest tylko mocznik, a kreatynina jest w normie? Taki obraz badań może sugerować problemy z jelitami. W przypadku jednoczesnego podniesienia poziomu kreatyniny, warto przyjrzeć się bliżej pracy nerek. Tak jak wspomniałam w poprzedniej wypowiedzi, z pewnością warto udać się do kardiologa aby sprawdzić stan mięśnia sercowego. Jeśli chodzi o wyniki, fosfataza zasadowa występuje w trzech frakcjach – kostnej, jelitowej oraz wątrobowej. Jej poziom rośnie często przy problemach z funkcjonowaniem jednego z tych trzech układów, warto wykonać dalsze badania diagnostyczne po ustabilizowaniu stanu zdrowia pacjenta.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
Dodam dwa zdjecia z leczenia z pierwszej kliniki gdsie mowili o uspieniu pieska. Poprosze o jakas pomoc . Nie wiem co robic nie chce aby pieska uspiono ale jesli ma sie bidulek meczyc to tez nie moge na to pozwolic.
Witam. Proszę o pomoc.
Mamy pieska bullmastiffa 1,5 roku.
Problemy z oddychaniem bardzo duże po wizycie w klinice piesek miesiąc czasu leczony na zapalenie układu pokarmowego. Stan się pogarszał z dnia na dzień zmiana kliniki i koszmar 4,5 litra ściągnięte z pluc w osierdziu też plyn. Po badaniu kardio serce jak dzwon. Po tomografii nic nie stwierdzono żadnych ropieni czy też nowotworowych zmian. Co dalej jaka może być przyczyna. Biochemia wykonana też nic.
Dzień dobry.
W przypadku zbierania się płynu w jamach ciała, zawsze warto przekazać ten płyn do dalszej analizy i upewnić się, czy w jego składzie nie znajduje się nic niepokojącego. Możliwe, że jest to wysięk, powstały w wyniku jakiegoś stanu zapalnego, który toczy się w układzie oddechowym, może płyn zebrał się w konsekwencji urazu. Rozumiem, że poza problemami z oddychaniem piesek nie wykazuje innych niepokojących objawów? Nie ma obrzęków kończyn, drżeń, drgawek? Płyn w jamie opłucnowej oraz w worku osierdziowym zbiera się najczęściej jako konsekwencja obecności nowotworu – masy guza uciskają na naczynia krwionośne, które zwiększają swoją przepuszczalność, w konsekwencji gromadzi się płyn. Płyn może się gromadzić jako efekt infekcji, może mieć też podłoże idiopatyczne (i wtedy po jednokrotnym upuszczeniu płynu, nie obserwuje się nawrotów). Mam nadzieję, że Pani pupil czuje się już dobrze.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
Witam.opisze całe sytuacje od początku pies lat 3.5 zaczął kaszlec i nie chciał jeść wyglądało to na ból gardła i przeziębienie po wizycie u pierwszego weterynarza dostał przez dwa dni zastrzyki i antybiotyk przez 6 dni ni było poprawy więc udaliśmy się do innego weterynarza tam było badanie krwi wyszło ok.znowu antybiotyki było lepiej lecz kaszel był nadal odruchowo niby wszystko w porządku. Tydzień czasu bez poprawy następny antybiotyk w tym czasie pojawiła się biegunka z świeżą krwią po badaniu i leki nic nie stwierdzono był dalej leczony antybiotykiem .po skończeniu kuracji kaszel nadal był no i biegunka też pies ni jadł leżał słaby odwodniony. Pojechaliśmy do innej przychodni autem p.doktor stwierdziła silne zapalenie ból brzucha po lekach zastrzykach i kroplowce ustaliła biegunka wrucil apetyt ze zdwojoną siłą. Wydawało się być lepiej było wykonane badanie tarczycy i trzustki wyniki wyszły ok.zrobiono też zdj pluc na których wyszło zapalenie z jakimiś guzami lecz weterynarza stwierdziła że nogi to być guzy ropne. Badanie miało być powtórzone po 3 tyg.minely 2 tyg leczenia zastzykami antybiotyk na pluca lek przeciwzapalne i lek moczopedny bo płucach jest woda były na zdjęciu pęcherzyki raz jest już lepiej teraz gorzej pies kaszle .kaszel jest dlawiacy , lezy niema siły szybko się męczy chrząka słychać mu jak oddycha takie charczenie znowu nie chce jeść lezy cały czas w pozycji na brzuchu. Najbardziej kaszle kiedy jest na dworze jak zalapie zimne powietrze przy wysiłku. Teraz na mieć powtórzone zdj pluc czy guzy się zmiejszyly lub znikły i usg serca czy to nie kaszel serowy.najbardziej martwią mnie te guzy czy to nie rak pluc .Co Pani myśli jakie badania warp by było jeszcze wykonac
Dodam jeszcze że ma szybki i płytki oddech jest to sznaucer średni.czy przy podejrzeniu raka pluc i powtórzeniu krwi będzie widać stan zapalny .on mial robiana krew na poczatku co jeszcze nawet nie stwierdzono zapalenia pluc u innego weterynarza. I czy przy silnym zapaleniu pluc mogą wystąpić takie guzki na płucach?
Dzień dobry.
Niestety, na podstawie opisu, nawet najdokładniejszego, nie jestem w stanie określić, czy zmiany w miąższu płuc, o jakich Pani pisze, są zmianami wynikającymi z procesu nowotworowego, czy też nie. Nawet młode psy mogą być pacjentami onkologicznymi, niestety. Warto jednak na początku opanować kwestię kaszlu, w myśl zasady “jeden problem na raz”. Kaszel wynikający z problemów kardiologicznych często jest dławiący, duszący, pojawia się po wysiłku oraz w nocy, nad ranem. Z pewnością koniecznie należy przebadać Pani pupila pod tym kątem, aby wykluczyć schorzenia serca i ewentualnie wdrożyć niezbędne leki. Jeśli chodzi o zmiany guzowate, jeśli nie zmniejszą się po zastosowanych lekach, warto zastanowić się nad wykonaniem biopsji cienkoigłowej, jeśli tylko jest taka możliwość (jeśli guzy umiejscowione są blisko ściany klatki piersiowej). Metoda ta pozwoli na ocenę, z jakich komórek zbudowany jest guz, dzięki temu uzyska Pani odpowiedź na pytanie, czy zmiany zagrażają życiu pieska i czy konieczne będzie jakieś dodatkowe postępowanie.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
Dzień dobry, nam niestety nie udało się wygrać tej nierównej walki. Moja Torusia odeszła 23.09 po 13.5 latach wspólnego życia. Leczyła się od dwóch lat na serce, ostatni tydzień był słabiutki, nastąpił obrzęk płuc mimo brania leków odwadniających. W poniedziałek zastrzyk pomógł na krótko, w piątek miała mieć wizytę, niestety ona już tego czasu nie miała….dlaczego? Nie sądziłam że jest aż tak źle
Dzień dobry.4msc.suczka rasy american bulli w trakcie zabawy uległa wypadkowi.uderzyla o drewniany kant sofy klatka piersiowa/krtanią chciala wskoczyć z ogromną prędkością biegnąc po czym natychmiast zwymiotowała oddala mocz i kal.z pyska wydobywała się slina z nosa wodnisty katar problemy z oddychanie została natychmiast wzięta na ręce do otwartego okna po czym zawieziona do veta.gdzie dostala ww.przez p doktor leki butorphanol.dimazon.cerenia.dexadreson.po czym została zabrana do domu gdzie podalam jej tlen oxygen pro.P.Doktor co jeszcze można zrobić żeby jej uratować życie.pp 12h unia zaczęła już kontaktowac ale nadal jak oddycha świszcze jej w klatce.P.doktor po badaniu stwierdził że może być płyń w plucach.prosze mi podpowiedziec co jeszcze należało by zrobić żeby ratować naszą kochana sunie.dziekuje.Barbara L.
Dzień dobry.
Aby ustalić, jak można pomóc pupilce, należy określić, co dokładnie jej jest. Po urazie w tej okolicy mogło dojść do stłuczenia, obrzęku, krwiaka ale także do uszkodzenia tchawicy, odmy. Warto wykonać zdjęcie RTG albo badanie USG okolicy po urazie. Dzień po wypadku warto ponownie udać się do lekarza, na kontynuację leczenia, podawanie tlenu do czasu wizyty z pewnością nie zaszkodzi. Ułożenie na mostku, z wyciągniętą szyją, ułatwi oddychanie. Młode szczenięta bardzo szybko dochodzą do siebie, nawet po poważnie wyglądających wypadkach. Mam nadzieję, że Pani pupilka jest już w pełni sił.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
Dzień dobry, nasz piesek, doberman, 8,5 lat, niedawno zachorował na zapalenie płuc. Zaczęło się od sporadycznego kaszlu, gdzie weterynarz sugerował przeziębienie i przepisał antybiotyk. Po tygodniu nagłe pogorszenie, pies nie mógł się położyć przez całą noc stał, jak tylko próbował się położyć to po 3 sekundach wstawał aż przestał próbować i spał jedynie po kilka minut na naszych rękach. W tym samym dniu zaczęły się silne duszności, bardzo szybkie i płytkie oddechy. Pilna wizyta u weterynarza, ze wskazaniem na diagnostykę kardio pod kątem zapalenia mięśnia sercowego. Echo wyszło ok, Ekg ok. W badaniu krwi ogromny stan zapalny. Zmieniliśmy weterynarza i tam diagnoza – ostre zapalenie płuc. Rtg wykazało liczne zmiany w płucach, trochę na ślepo włączono leczenie antybiotykiem i sterydem (z uwagi na zły stan psa nie mogliśmy poddać go badaniom w narkozie w kierunku nowotworu czy też grzybiczego zapalenia płuc). W trakcie leczenia silny kaszel ustąpił, występował sporadycznie w czasie np. ekscytacji pieska. Pojawił się jednak z moczem – pies chciał co 5 minut wyjść na siku, nie mógł oddać moczu, próbował przez kilka minut, ale sprawiało mu to ból i spory wysiłek. Nie załatwiał się do końca, kropelkował. Był z tym na tyle problem, że pies praktycznie nie przebywał w domu i cały czas próbował sikać (ma swobodne wejście i wyjście z niego). Do momentu kiedy opadał z sił…wtedy leżał półprzytomny i sikał pod siebie. Stracił zupełnie apetyt, za to pił ogromne ilości wody. Po odstawieniu leków czynności z oddawaniem moczu stopniowo wracały do siebie (chociaż nadal pies kuca i nadal ma duże pragnienie). Kaszel ustąpił w 90%, ponowne badanie krwi wykazało zwalczenie stanu zapalnego, jednak w płucach w badaniu Rtg nie wszystkie zmiany zniknęły – weterynarz sugeruje, że jest to już nieodwracalne po przebytej chorobie i może utrudniać mu oddychanie do końca życia. Psu stopniowo wracał apatyt, chociaż zupełnie zmienił się smak, nie chce jeść ulubionej karmy mokrej, ani suchej, odmawia twardych przysmaczków. Smakuje mu za to surowe mięso i często tylko tego nie odmawia. Pies w trakcie 3 tygodniowego leczenia schudł 6 kg.
Aktualnie ma lepsze i gorsze dni. Czasem ma ochotę na zabawę jednak po paru minutach gryzienia zabawki dyszy i jest zmęczony. Od czasu zakończonego leczenia, gdzie płuca nie są w idelanym stanie, dwukrotnie miał ponownie problem z położeniem się (bez problemów oddechowych jak przy pierwszym epizodzie w trakcie stanu zapalnego płuc). Dostaliśmy od weterynarza zastrzyk przeciw obrzękowy i kilka godzin po jego podaniu objawy ustępują i pies odczuwa ulgę. Weterynarz za przyczynę wskazuje zmiany w płucach, bądź sugeruje diagnostykę nowotworową. Przed zachorowaniem na zapalenie płuc pies nie miał żadnych objawów, był radosny, wesoły, codzienne długie spacery to była nasza norma. Z bezsilności tracimy nadzieję jak mu pomóc, co robić by obrzęk płuc nie nawracał (dwa nawroty w ciągu trzech tygodni po zakończonym leczeniu) i co najważniejsze czy jest szansa na jego powrót do radosnego życia?
Dzień dobry. Postępowanie już zostało Pani zasugerowane przez lekarza prowadzącego – tak jak sama Pani wspomniała w komentarzu, aby określić rokowanie należy wykluczyć choroby nowotworowe. Dopiero po zdiagnozowaniu pupila, gdy zostanie określona konkretna przyczyna obrzęku płuc, można oszacować rokowanie a także spróbować dostosować leczenie tak, by zapobiegać nawrotom choroby. Myślę, że rozsądnie byłoby powtórzyć badanie kardiologiczne, aby sprawdzić czy choroba nie wywarła żadnego negatywnego wpływu na serce pupila. Do pełni diagnostyki brakuje także szczegółowego badania USG jamy brzusznej – czasami obrzęk płuc może być powodowany przez chociażby zmiany rozrostowe, które naciekają na duże naczynia krwionośne, znajdujące się w jamie brzusznej. Proszę pamiętać, że często guzy nie dają pogorszenia wyników badań krwi, aż do samego końca. Niewykluczone też, że w wyniku zapalenia, miąższ płuc doznał uszczerbku, że płuca w mniejszym lub większym stopniu straciły na elastyczności. Mam nadzieję, że szybko uda się ustalić co powoduje złe samopoczucie Pani pupila, trzymam za to kciuki.
Pozdrawiam, Katarzyna Hołownia-Olszak, lekarz weterynarii.
Dodam również, że podobnie jak u pani Klaudii z komentarza, pies jest w stanie spać tylko w pozycji na brzuchu z wyciągniętą głową, jego tolerancja na wysiłek jest bardzo mała, czasami występuje świszczący wydech powietrza z odgłosem chrapania i bąbelkowania. Czasem oddech spoczynkowy jest czyściutki. Ciężko nam pogodzić się z diagnozą, że tak już może być do końca jego dni. Najnowsze badania krwi wskazują na nieznacznie podwyższoną glukozę 121 mg/dL, ALT 128 U/l, GRA 14,5 10*9/L. MCV na granicy 64 fL. Pozostałe parametry w normie.
Moja suczka trafiła do psiego szpitala w związku z wyżej opisanymi objawami. Mam nadzieje ze dzielnie walczy. Bardzo dziękuję za rzetelne informacje które zamieszcza Pani na blogu. Widać tu ogrom pasji. Bardzo mi to pomogło w trudnej chwili.