Choroby psów

O tym, jak często chorujemy w okresie infekcyjnym przekonał się niejeden. Jednak o ile dorosły człowiek jest w stanie w sposób stosunkowo zrozumiały przekazać, co go boli i z jakimi objawami się boryka, pies w tym zakresie zdecydowanie bardziej przypomina małe dziecko. Traci dobry nastrój, może być ospały lub wręcz przeciwnie: rozdrażniony, jednak nie potrafi dokładnie opowiedzieć o tym, co mu dolega. Zadbanie o odpowiedni stan zdrowia czworonoga spoczywa zatem na jego właścicielu i w tym zakresie zdecydowanie bardziej istotna jest profilaktyka, która pozwoli uchronić pupila przed wieloma groźnymi chorobami. Jakie są najczęstsze choroby wśród psów, jakie mogą mieć podłoże i na co należy zwrócić uwagę, by odpowiednio szybko dostrzec symptomy chorobowe u psa?

Jak często psy chorują?

W przypadku psiaków, podobnie jak w odniesieniu do ludzi, nie można wskazać dokładnej częstotliwości zachorowań. Podczas gdy jeden czworonóg będzie zapadał na kolejne choroby w stosunkowo krótkich odstępach czasu, inny – będzie okazem zdrowia przez większość swojego życia. Niezaprzeczalnym jest jednak fakt, że psy, podobnie jak ludzie, chorują i wymagają wówczas pilnej pomocy weterynaryjnej. Nie ma co wierzyć w powiedzenie, że „pies jakoś się wyliże”, gdyż wcale nie musi tak być, a konsekwencje takiego zaniechania pozostaną z Tobą na zawsze.

Pamiętaj, że odpowiednio szybkie zapewnienie zwierzakowi leczenia, a także podejmowanie działań profilaktycznych pomoże przedłużyć życie pupila i zapewni mu maksymalny komfort oraz radość. Dlatego tak istotnym jest, by reagować na sygnały, które wysyła Twój przyjaciel. Jeśli zachowanie zwierzaka zdecydowanie odbiega od normy, nawet w niedużym stopniu – zabierz go do weterynarza, by sprawdzić, co się dzieje. Może okazać się, że to tylko drobna niedyspozycja, spowodowana np. dużą ilością ruchu w ostatnim czasie, niewielka alergia pokarmowa lub zwykła niestrawność, jednak może również zdarzyć się, że dzięki odpowiednio szybkiej wizycie u lekarza ocalisz swojemu przyjacielowi życie.

Najczęstsze choroby psów

Aby móc odpowiednio reagować, warto mieć świadomość, jakie choroby najczęściej dotykają czworonogów. Przygotowaliśmy krótką listę z opisami poszczególnych schorzeń, które często dotykają tych zwierząt.

1. Zapalenie gruczołów okołoodbytowych – w okolicy odbytu psa znajdują się gruczoły, które w teorii powinny ulegać samooczyszczeniu podczas defekacji. Niestety, z różnych przyczyn zdarza się, że tak się nie dzieje i w efekcie – znajdująca się we wnętrzu gruczołów wydzielina zatyka ujście. W takiej sytuacji pies zaczyna najczęściej odczuwać uporczywy świąd, który nie daje mu spokoju przez całą dobę. Na szczęście, w przypadku tej choroby rozpoznanie objawów jest stosunkowo proste i możliwa jest szybka reakcja w postaci wizyty u weterynarza. Z zapaleniem gruczołów przyodbytowych mamy do czynienia niemalże na pewno, gdy Twój pupil zaczyna wykazywać nadmierne zainteresowanie tymi okolicami, a także próbuje ulżyć sobie „saneczkując” (przesuwając się w pozycji siedzącej po podłożu, tym samym próbując zmniejszyć uczucie swędzenia). Uwaga: nie należy zwlekać z wizytą u weterynarza, gdyż nieleczone zapalenie gruczołów może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, m.in. wytworzenia się przetoki, co wpływa nie tylko na ogólny stan zdrowia zwierzaka, ale również jest po prostu niezwykle bolesne;
2. Zapalenie uszu – to schorzenie dotyka szczególnie często rasy psów ze zwisającymi uszami, a jeszcze częściej – wielbicieli kąpieli w różnego rodzaju zbiornikach (mniej lub bardziej wodnych). Jako że pod zwisającym uchem jest ciepło, przedostająca się tam wilgoć (nie tylko z kąpieli, ale również deszczu itp.) powoduje powstawanie stanu zapalnego lub rozwój drożdżaków. Warto na bieżąco kontrolować stan uszu czworonoga i wykazywać się szczególną czujnością, gdy zwierzak zaczyna intensywnie drapać się w tej okolicy. Odpowiednio wcześnie rozpoczęte leczenie jest stosunkowo proste i niedrogie, a zaniedbania w tym zakresie mogą prowadzić nawet do utraty słuchu;
3. Rozrost gruczołu krokowego – to schorzenie, które dotyka wielu niekastrowanych samców, a ryzyko jego wystąpienia rośnie wraz z wiekiem czworonoga. W przeciwieństwie do przerostu gruczołu krokowego u człowieka, nie występuje nacisk na cewkę moczową, ale okrężnicę. Jeśli zatem u swojego kilkuletniego samca psa odnotowujesz nagły wzrost potrzeby oddawania kału, warto sprawdzić, czy nie doszło do rozrostu gruczołu krokowego. Wśród rzadziej spotykanych, jednak możliwych objawów tego schorzenia wymienia się również krwiomocz lub występowanie krwi w kale i ejakulacie. Leczenie polega na kastracji zwierzęcia, a w niektórych przypadkach weterynarz może zalecić również leczenie farmakologiczne;
4. Stan zapalny jelit – należy zdecydowanie do jednych z najczęściej występujących u psów schorzeń. Jej głównym objawem jest biegunka, która zazwyczaj przechodzi samoistnie w ciągu jednego lub dwóch dni. Jeśli jednak dostrzeżesz w kale zwierzęcia krew lub pasożyty bądź biegunka utrzymuje się przez dłuższy czas, konieczna jest niezwłoczna wizyta u weterynarza, który wdroży odpowiednie leczenie;
5. Skręt żołądka – to stan, który najczęściej dotyka psów dużych ras z uwagi na ich budowę anatomiczną. Nie oznacza to jednak, że w skrajnych przypadkach nie może wystąpić również u psów o masie niższej niż 20 kg (choć są to przypadki relatywnie rzadkie). Objawem skrętu żołądka jest nienaturalnie powiększony, napięty brzuch. Zauważysz, że zwierzak jest wyraźnie osowiały, nie reaguje na bodźce ze zwyczajową werwą i oddycha bardzo ciężko. Dodatkowo, może występować u niego odruch wymiotny (bez faktycznego zwracania treści żołądkowej). W tym przypadku kluczowa jest jak najszybsza reakcja opiekuna i przewiezienie czworonoga do gabinetu weterynaryjnego, gdzie przeprowadzona zostanie operacja;
6. Parwowiroza – to bardzo poważna choroba wirusowa, która najczęściej dotyka młodych szczeniąt, jednak mogą na nią zapaść również nieszczepieni seniorzy. Istnieją dwie odmiany tej choroby: często występująca parwowiroza jelitowa i stosunkowo rzadka – sercowa. W tym pierwszym przypadku mamy do czynienia z chroniczną apatią u zwierzaka, brakiem apetytu oraz pragnienia, spadkiem masy ciała i odwodnieniem. Sercowa odmiana parwowirozy dotyka właściwie tylko szczeniąt, które zaraziły się od swojej matki i objawia się sinieniem błon śluzowych oraz dusznościami. Parwowiroza jest niestety chorobą o wysokiej (sięgającej 40%) śmiertelności, dlatego tak istotne jest zadbanie o szczepienia psa;
7. Zapalenie spojówek – dochodzi do niego głównie na tle alergicznym lub bakteryjnym. Może także zdarzyć się, że do zapalenia spojówek dojdzie w wyniku przedostania się ciała obcego pod tzw. trzecią powiekę (z taką sytuacją najczęściej mamy do czynienia w okresie letnim, kiedy zwierzak biega w wysokiej trawie). Gdy dostrzeżesz u zwierzaka zaczerwienienie w okolicy oka, łzawienie lub próby pocierania oczu łapą – udaj się do weterynarza. Nieleczone zapalenie spojówek może nieść za sobą szereg przykrych konsekwencji dla zdrowia Twojego pupila;
8. Babeszjoza – to choroba przenoszona przez kleszcze. U zwierzaka dotkniętego tym schorzeniem zauważysz apatię, brak apetytu, powiększenie węzłów chłonnych, biegunkę lub wymioty, a także nienaturalny kolor błon śluzowych (zbyt blady lub zażółcony). Nieleczona babeszjoza może prowadzić do śmierci, a samo schorzenie rozwija się bardzo gwałtownie. Już gdy dostrzeżesz pierwsze objawy lub gdy masz podejrzenie, że Twój zwierzak mógł „złapać” chorobę od kleszcza – niezwłocznie udaj się do weterynarza. Aby zapobiegać występowaniu babeszjozy, konieczne jest zabezpieczanie zwierzaka przed atakami kleszczy za pomocą odpowiednich środków. Wśród nich można znaleźć m.in. krople, tabletki doustne czy obroże przeciwpasożytnicze;
9. Borelioza – występuje rzadziej od babeszjozy i należy do chorób przewlekłych o podłożu bakteryjnym. Podobnie jak w przypadku człowieka, również u psa pojawia się rumień wędrujący na skórze, jednak z uwagi na obecność sierści – bywa przeoczony przez właścicieli. Niestety, zdiagnozowanie boreliozy może być trudnym zadaniem, gdyż charakteryzuje się nieswoistymi objawami, takimi jak gorączka czy apatia. Dopiero w późniejszym czasie mogą wystąpić nieco bardziej charakterystyczne objawy, m.in. obrzęk stawów, zapalenie mięśnia sercowego, kulawizna czy padaczka. Schorzenie leczy się długotrwałą antybiotykoterapią i w związku ze znacznym obciążeniem organizmu lekami, należy w pierwszej kolejności upewnić się, że zwierzak rzeczywiście cierpi na boreliozę;
10. Dysplazja stawu biodrowego – jest to choroba, której… trudno zapobiec. Występuje głównie u psów dużych ras i dotyka zazwyczaj osobników, których rodzice nie byli dokładnie przebadani pod tym kątem. U zwierzaków, których dotknęła dysplazja, można odnotować zmniejszoną chęć do zabawy, siadanie na udzie lub sygnalizowanie właścicielowi bólu podczas ruchu. Istnieje szereg możliwości w leczeniu dysplazji, jednak żadne nie gwarantuje 100% skuteczności. Dobór odpowiednich działań powinien należeć do lekarza weterynarii. Niepodjęcie żadnej formy leczenia skończy się dla zwierzaka utratą mobilności, dlatego nie należy zwlekać z wizytą u specjalisty.

Jak widać, ilość schorzeń, na które psy zapadają stosunkowo często, jest dość długa. Co istotne, choroby te mogą mieć różne podłoże i łączy je jedno: zaniedbanie leczenia może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych u czworonoga, a część z nich w najgorszym przypadku może zakończyć się nawet utratą przyjaciela. Poniżej dowiesz się, jakie można wskazać przyczyny psich chorób, a także z jakimi objawami możemy mieć do czynienia, z jaką częstotliwością kontrolować stan zdrowia pupila i co można zrobić, by zapewnić przyjacielowi długie życie w zdrowiu.

Najczęstsze przyczyny psich chorób

Każda z wyżej wskazanych chorób (jak również inne schorzenia) ma swoje podłoże o różnym charakterze. Wymieniamy najczęściej spotykane przyczyny chorób wraz z przykładami i ewentualnymi możliwościami zapobiegania bądź leczenia.

• Podłoże genetyczne – to choroby, na które nie do końca mamy wpływ. Polegają one na przekazaniu nieprawidłowego genu od rodzica do potomka i wiążą się z rozmaitymi objawami. Przykładem schorzenia o podłożu genetycznym jest wyżej wspomniana dysplazja stawu biodrowego. Choroby genetyczne można przewidzieć tylko i wyłącznie w przypadku psów hodowlanych – i wówczas stara się ich uniknąć poprzez staranny dobór rodziców. W innych przypadkach (m.in. psiaków wielorasowych) – trudno mówić o możliwościach zapobiegania takim chorobom, jedynym rozwiązaniem jest radzenie sobie z nimi, gdy już wystąpią.
• Bakterie – jedną z przyczyn występowania schorzeń mogą być bakterie. Zazwyczaj przedostają się one do psiego organizmu, który jest osłabiony w wyniku innego schorzenia, wieku lub nieprawidłowej diety. Wśród tego rodzaju chorób można wskazać między innymi zapalenie spojówek, a leczenie polega na podawaniu odpowiednio dobranych antybiotyków.
• Wirusy – w przeciwieństwie do schorzeń o podłożu bakteryjnym, tutaj nie wdraża się antybiotykoterapii. Jedną z chorób wywoływanych przez wirusy jest parwowiroza, w dużym stopniu śmiertelna. W przypadku terapii wirusów stosuje się głównie profilaktykę (m.in. szczepienia, a także prawidłową dietę) oraz leczenie objawowe.
• Choroby grzybicze – mogą to być zakażenia np. grzybami drożdżopodobnymi. W przypadku psów, znakomita większość przypadków chorób o podłożu grzybiczym dotyka wewnętrznej powierzchni uszu psa (głównie u ras, u których są one zwisające) oraz spodniej części łap. Stosuje się leczenie preparatami przeciwgrzybiczymi, a w niektórych przypadkach również przeciwświądowymi.
• Nieprawidłowa dieta – nieodpowiednia dieta również może stanowić podłoże dla wielu różnych chorób. Zazwyczaj jest ona niedopasowana do potrzeb zwierzęcia i może zakończyć się otyłością, która prowadzi do szeregu innych schorzeń. Zdarza się jednak, że zwierzak pomimo nieprawidłowego karmienia nie cierpi na przerost masy ciała – nie oznacza to jednak, że zła dieta mu służy. W takiej sytuacji nieprawidłowa dieta może objawiać się między innymi spadkiem odporności i tym samym zapadaniem przez zwierzaka na inne schorzenia. Aby zapobiec występowaniu schorzeń związanych ze stosowaniem nieprawidłowej diety, należy zadbać o dostarczanie zwierzakowi optymalnej ilości składników odżywczych za pośrednictwem pełnowartościowego pożywienia przeznaczonego dla psów.
• Stres – podobnie jak w przypadku ludzi, również u zwierząt stres może wywoływać rozmaite schorzenia. Część z nich może mieć podłoże czysto psychologiczne – np. nadmierne wylizywanie poszczególnych fragmentów ciała skutkujące przesuszeniem skóry i powstawaniem ran, a inne związane są ściśle ze spadkiem odporności wywołanym stresem. Czynnikami stresogennymi u psa może być wiele sytuacji, poczynając od zmiany właściciela, poprzez złe traktowanie przez tegoż, utratę przyjaciela (zarówno ludzkiego, jak i czworonożnego), zmianę miejsca zamieszkania lub warunków bytowych (np. powrót do pracy lub wyprowadzka domownika, który był ze zwierzakiem przez większość czasu). W przypadku chorób wywoływanych stresem warto zacząć od wyeliminowania jego przyczyny u zwierzaka, w międzyczasie radząc sobie z objawami (które najczęściej przyjmują postać różnego rodzaju zachowań patologicznych lub schorzeń wywołanych patogenami, związanych ze spadkiem odporności).
• Pasożyty – jedną z najczęstszych przyczyn groźnych schorzeń u zwierzaków są pasożyty. Mowa tu zarówno o patologicznych organizmach bytujących w psim ciele, jak również tych, które atakują „z zewnątrz”. W tym pierwszym przypadku warto zadbać o regularne odrobaczanie psa, które pozwoli zachować zwierzakowi dobre zdrowie. Częstotliwość stosowania preparatów odrobaczających należy ustalić z lekarzem weterynarii, który zaleci odpowiednią dawkę, a także częstość stosowania. Jeśli zaś chodzi o pasożyty atakujące psa od zewnątrz, mowa tu głównie o kleszczach oraz pchłach. W przypadku obydwu tych rodzajów pasożytów głównym działaniem właściciela powinno być zapobieganie możliwości żerowania. Może to oznaczać m.in. stosowanie odpowiednich preparatów, ale również częste kontrole – np. przeglądanie psiej sierści po spacerach w celu wykrycia kleszczy, które mogą poszukiwać miejsca do żerowania.
• Nadwaga – to przyczyna chorób, która jest dość ściśle powiązana z nieprawidłową dietą, ale również niewystarczającą ilością ruchu. Konsekwencją zbyt obfitej lub nieprawidłowej ilości przyjmowanego pokarmu może być np. występowanie schorzeń w obrębie stawów czy kręgosłupa. Jedyną metodą poradzenia sobie z dolegliwościami (oprócz leczenia objawowego) jest zmniejszenie masy ciała. Aby proces ten był w pełni bezpieczny dla psa, powinien odbywać się pod okiem doświadczonego specjalisty, który pomoże w doborze odpowiedniej karmy dla psa, a także wdroży bezpieczne dla zwierzaka ćwiczenia.
• Urazy nad wyraz często przydarzają się one młodym, żywiołowym psom oraz psim seniorom, których organizm nie jest już tak silny jak w latach młodości. Choroby związane z urazami to między innymi stany zapalne w obrębie stawów czy uszkodzenia kości. Szczególnie mocno na urazy narażone są psy o dużej masie ciała, przekraczającej 20 kg. Schorzeniom o takim podłożu dość trudno jest zapobiegać, gdyż nie sposób przewidzieć np. złego postawienia łapy lub wpadnięcia nią w dziurę. W przypadku dużych psów zaleca się jednak stosowanie diety bogatej w składniki wzmacniające układ kostny i stawy (lub suplementowanie tego rodzaju preparatów), które pomogą zapobiegać powstawaniu urazów w zwykłych sytuacjach codziennego życia psiaka. Warto dodatkowo pamiętać, że urazy to nie tylko uszkodzenia aparatu ruchu. Niestety, dość często zdarzają się również zranienia i skaleczenia wynikające z zabawy ostro zakończonymi patykami. Wielu specjalistów uczula, by nie pozwalać czworonogom biegać ze znalezionymi fragmentami gałęzi, gdyż wystarczy niefortunne potknięcie i wypadek może zakończyć się nawet koniecznością szycia. Aby umożliwić zwierzakowi przyjemną zabawę – wystarczy zabrać na spacer zabawkę z domu (np. imitujący patyk, gumowy gryzak).
• Podłoże neurologiczne – zdarza się, że u zwierzaka występują również schorzenia o podłożu neurologicznym. Wśród nich można wskazać między innymi padaczkę, zwyrodnienie rdzenia kręgowego i inne. Odpowiednio szybkie wdrożenie prawidłowego leczenia może poprawić komfort życia zwierzaka, a nawet całkowicie wygasić chorobę.

Jak widać, psie choroby mogą mieć wiele przyczyn. Bardzo często dokładne ustalenie podłoża może pomóc w wyleczeniu schorzenia, dlatego też tak istotna jest stała obserwacja zwierzaka – tak, by móc przekazać specjaliście informację o ewentualnych anomaliach w jego zachowaniu, ale również poinformować o wykryciu obecności pasożytów czy przebytym urazie. Dzięki temu proces leczenia jest dużo krótszy, a nierzadko – faktycznemu zachorowaniu można po prostu zapobiec, zapewniając zwierzakowi dobre zdrowie na długie lata.

Najczęstsze objawy psich chorób

Choć psiaki nie mówią nam o swoich dolegliwościach, możesz odnotować pewne zmiany w jego zachowaniu lub dobrobycie. Jedne z nich są nieco bardziej subtelne i wymagają dobrej znajomości konkretnego psiaka, a inne – są widoczne na pierwszy rzut oka. To właśnie na podstawie objawów możliwe jest określenie, jaka przypadłość dotknęła zwierzaka, a co za tym idzie – również wdrożenie odpowiedniego leczenia jest uzależnione od dobrej obserwacji objawów. Które z nich występują u zwierzaków najczęściej i co mogą oznaczać?

• Apatia – ogólne osłabienie, utrata chęci do zabawy i zwiększona senność to dość częsty objaw wielu psich chorób. Niestety, na podstawie tylko i wyłącznie samej apatii nie sposób jest określić, na co cierpi czworonóg, gdyż objaw ten występuje w przypadku wielu chorób o różnych podłożach.
• Biegunka – najczęściej ma związek z nieprawidłowościami w diecie, jednak – jak wspominaliśmy wyżej – nadmierna defekacja (która wyglądem będzie zbliżona do biegunki) może być również objawem przerostu gruczołu krokowego. W pierwszej kolejności warto wykluczyć alergie, nieprawidłową dietę, spożycie nieświeżego lub szkodliwego dla psa pokarmu, a także zbyt szybką zmianę podstawy diety (zdarza się, że właściciel kupuje nowe opakowanie psiej karmy w ostatniej chwili i nie ma już na tyle dużo poprzedniej karmy, by przeprowadzić proces w sposób powolny, mieszając rodzaje). Część weterynarzy sugeruje, aby nie podawać psu jednego – dwóch posiłków, by pozwolić jego układowi trawiennemu się oczyścić. Bezwzględnie należy zapewnić czworonogowi dostęp do świeżej wody i obserwować zwierzaka. Jeśli biegunka utrzymuje się powyżej 24 godzin, dostrzegasz w niej krew lub pasożyty – koniecznie wybierz się do weterynarza bez zwłoki. Choć w znacznej części psich „rewolucji żołądkowych” dolegliwości ustępują samoistnie po kilku godzinach, może zdarzyć się, że biegunka jest objawem, który powinien wzbudzić niepokój.
• Wymioty lub torsje – pierwsze z nich polegają na niekontrolowanym wydalaniu treści żołądkowej przez jamę ustną, a drugie – na chęci przeprowadzenia tej czynności (psiak wygląda, jakby chciał zwymiotować, jednak z jego pyska nie wydostaje się nic). W tym pierwszym przypadku przed wizytą u lekarza weterynarii można odczekać kilka godzin, obserwując rozwój sytuacji (o ile zwierzak nie wymiotuje krwią, robakami lub przedmiotami, które wyraźnie wskazują, że mogło dojść do uszkodzenia przewodu pokarmowego – np. fragmentami gotowanej kości, patyka itd.) i zapewniając pupilowi spokój oraz dostęp do świeżej wody. Jeśli jednak widzisz, że zwierzak chciałby zwymiotować, a nie ma takiej możliwości – nie czekaj, biegnij do weterynarza: to może być skręt żołądka, który stanowi zagrożenie życia.
• Świąd – zdarza się, szczególnie w przypadku schorzeń skóry (m.in. o podłożu pasożytniczym), że zwierzak odczuwa świąd. Może on dotykać zarówno skóry, jak i błon śluzowych pupila. Szczególnie często dolegliwości tego rodzaju występują, gdy psa dopadają takie pasożyty jak pchły lub podczas stanu zapalnego skóry o podłożu bakteryjnym albo grzybiczym. Świąd można stosunkowo łatwo rozpoznać u zwierzaka – psiak po prostu zaczyna intensywnie i często drapać się (po wybranym fragmencie skóry lub całym ciele), staje się niespokojny, może domagać się głaskania (w domyśle: drapania) od opiekuna lub ocierać się o różne przedmioty, próbując sobie ulżyć. Jako że świąd jest niezwykle dolegliwy dla zwierzaka, warto wybrać się z nim do weterynarza dość szybko. Na szczęście, w przypadku znakomitej większości zmian skórnych leczenie jest dość szybkie i proste i już po kilku dniach zwierzak powinien odzyskać komfort.
• Nerwowe zachowanie – podczas części chorób zwierzak popada w apatię, a w przypadku innych wręcz przeciwnie – staje się nerwowy, nie może znaleźć sobie miejsca i może wręcz wykazywać agresję w stosunku do domowników lub innych zwierząt. Jeśli psiak nie ma żadnych problemów behawioralnych, możesz z dużą dozą pewności przyjąć założenie, że cierpi z powodu jakiejś choroby. Zazwyczaj takie zachowanie jest powodowane bólem, zatem jeśli zauważamy, że bez żadnej wyraźnej przyczyny zwierzak nagle reaguje nerwowo na przechodzące w pobliżu osoby, stara się nakłaniać do konfliktu inne psy czy koty lub cały dzień spaceruje po domu bez konkretnego powodu – warto zabrać pupila do weterynarza. Takie zachowanie może świadczyć o tym, że coś boli psiaka i konieczne jest przeprowadzenie szczegółowych badań, które pomogą w ustaleniu przyczyny.
• Temperatura – to jeden z częstszych objawów chorób wirusowych, a także tych o podłożu bakteryjnym. Podwyższoną temperaturę można zauważyć u zwierzaka głównie na podstawie jego oddechu. Jeśli widzisz, że temperatura samego otoczenia nie zmieniła się zanadto i nie jest szczególnie wysoka, a Twój pies leży i dyszy – to może oznaczać, że temperatura jego ciała jest podniesiona. Samodzielne sprawdzenie ciepłoty psiego ciała jest trudne, dlatego jeżeli widzisz, że zwierzak źle się czuje, zabierz go do weterynarza, który z pewnością sprawdzi, czy psu nie doskwiera gorączka.
• Kłopoty z poruszaniem się – zdarza się, że zwierzak z dnia na dzień zaczyna kuleć, nie może samodzielnie zejść po schodach, utyka lub w ogóle odmawia przemieszczania się. To może być oznaką stanów zapalnych w kończynach i wymaga natychmiastowej konsultacji weterynaryjnej. Warto również w miarę możliwości ograniczyć konieczność poruszania się zwierzaka. Mniejsze psy można wynosić na spacery w celu załatwienia potrzeb fizjologicznych, a tym większym sprawić podkłady, dzięki którym psiak będzie mógł spokojnie załatwić się w domu. Uwaga: wiele czworonogów będzie wyrażać niezadowolenie z konieczności załatwiania się w domu. Jeśli jednak nie ma możliwości zabrania zwierzaka na spacer bez ryzyka dla jego aparatu ruchu, możesz kupić fragment zielonej wykładziny, imitującej trawę i pod nią ułożyć wkład: takie rozwiązanie może przekonać część czworonogów do załatwienia potrzeb.
• Nadmierne parcie na pęcherz – gdy zauważysz, że zwierzak często prosi o spacer czy wypuszczenie na ogród, a po dokładniejsze obserwacji – załatwia się przerywanym strumieniem moczu lub przykuca, jednak nie dochodzi do mikcji – zwierzak zapewne cierpi na zapalenie pęcherza.

Powyższe objawy chorobowe są przykładowe i każda zmiana w zachowaniu czworonoga powinna zwrócić uwagę właściciela. Pamiętaj również, że psiaki, podobnie jak ludzie – charakteryzują się różną odpornością na ból. To może oznaczać, że jeden zwierzak nie będzie wykazywał niemalże żadnych oznak choroby, podczas gdy inny przy tym samym schorzeniu – będzie bardzo cierpiał. Nie oznacza to jednak, że którykolwiek z nich jest zdrowy. Jak zatem upewnić się, że Twojemu przyjacielowi nic nie dolega?

Kontrole weterynaryjne – jak często wybierać się z psem do lekarza weterynarii?

Jak wspomnieliśmy powyżej, psy różnie przechodzą choroby, stąd też część czworonogów może bardzo wyraźnie sygnalizować, że coś im dolega, podczas gdy inne, w zbliżonym stanie klinicznym – będą zachowywać się normalnie. Dodatkowo część schorzeń daje znać o sobie niestety dopiero wtedy, gdy jest już za późno na pomoc i pozostaje jedynie terapia znoszenia bólu lub pożegnanie z psem na zawsze.

Dlatego tak duże mają regularne kontrole weterynaryjne, nie tylko w celu podania obowiązkowego szczepienia na wściekliznę. Warto bowiem przypomnieć, że zgodnie z obowiązującym prawem, każdy pies w wieku powyżej 3. miesiąca życia, ma obowiązek raz do roku przyjmować szczepionkę chroniącą go przed wścieklizną. Podczas gdy rutynowe kontrole w tym zakresie raczej się nie zdarzają – jeśli dojdzie do jakiegokolwiek zdarzenia z udziałem psiaka (np. pogryzienia innego czworonoga lub nawet człowieka) – konieczne jest pokazanie dowodu, że zwierzak został poddany obowiązkowemu szczepieniu.

Dbałość o dobrostan czworonoga leży w gestii właściciela i to od niego zależy, czy zwierzak będzie cieszył się dobrym zdrowiem przez długi czas. Warto zatem odwiedzić weterynarza nie tylko w celu wypełnienia prawnego obowiązku, ale również uchronienia pupila przed poważnymi schorzeniami. Dobrze jest wykonać najbardziej podstawowe badania (fizykalne i nie tylko) co najmniej raz do roku – i można to połączyć z wizytą szczepienną. To lekarz weterynarii określi, jakie dokładnie badania warto wykonać, by ocenić stan zdrowia zwierzaka. W przypadku młodych, zdrowo wyglądających osobników zazwyczaj stosuje się jedynie najbardziej podstawowe badania (jak np. morfologia), jednak gdy czworonóg ma już swoje lata – weterynarz może zlecić nieco bardziej szczegółowe badania.

Jak często chodzić ze zwierzakiem do weterynarza? Najbardziej prawidłowa odpowiedź brzmi: tak często, jak to konieczne. W przypadku psów chorujących przewlekle częstotliwość wizyt jest zazwyczaj ustalana w porozumieniu z weterynarzem, jednak co z tymi czworonogami, które na co dzień cieszą się dobrym zdrowiem?

Optymalną częstotliwością jest odwiedzanie weterynarza mniej więcej raz do roku – przy założeniu, że w międzyczasie nie dzieje się z pupilem nic niepokojącego. Jeśli zaś chodzi o kontrole uzębienia, większość specjalistów zaleca sprawdzanie ich stan co najmniej raz na 6 miesięcy. Warto bowiem pamiętać, że na psich zębach bardzo często osiada kamień, a nadmiernie nagromadzony – może powodować u zwierzęcia silny ból, prowadzący nawet do utrudnienia w przeżuwaniu pokarmów.

Profilaktyka, szczepienia i odrobaczanie

Wielu właścicieli uważa, że jeśli zwierzak czuje się dobrze, to dosłownie nie warto go ruszać. Pamiętaj jednak, że część chorób nie ujawnia się aż do pewnego stadium, gdy może być już zbyt późno na ratunek. W związku z tym warto regularnie badać zwierzaka, by zapewnić mu dobre zdrowie na długie lata. Prosty pakiet badań z krwi, badań moczu, czy badania kału, a także regularne oględziny psa przez weterynarza mogą pomóc w wykryciu schorzenia na jego wczesnym etapie, gdy szybko wdrożone leczenie może pomóc pozbyć się problemu nim on się faktycznie rozwinie.

Podobnie wygląda kwestia, jeśli chodzi o obowiązkowe i nieobowiązkowe szczepienia psów. Podczas gdy każdy właściciel jest zobowiązany co najmniej raz do roku zaszczepić zwierzaka na wściekliznę – istnieją również preparaty, które mogą uchronić go przed szeregiem innych schorzeń. Korzystając z niewiele droższych, bezpiecznych szczepionek można uchronić pupila przed niektórymi chorobami, stanowiącymi potencjalne niebezpieczeństwo dla czworonoga. Drugim rozwiązaniem jest ograniczenie możliwości swobodnej eksploracji otoczenia przez zwierzaka w obawie przed chorobami (m.in. pochodzącymi od pasożytów, które psiak może „nabyć” podczas spaceru), jednak to znacząco ogranicza przyjemność ze spacerowania u czworonoga, który nie rozumie, czemu nie wolno wchodzić mu w wysokie trawy i zarośla.

Dlaczego jeszcze warto regularnie poddawać psa badaniom i szczepieniom, a także odrobaczaniu? Choćby dlatego, że podobnie jak w przypadku ludzi – profilaktyka jest po prostu bardziej opłacalna również w ekonomicznym rozumieniu tego zwrotu. Coroczne badania, szczepienie i preparaty odrobaczające to koszt rozłożony w czasie, a dodatkowo – zazwyczaj znacznie niższy niż leki, których zwierzak musiałby używać w przypadku choroby. Jeśli zatem nie przekonują Cię powyższe argumenty o kwestiach zdrowotnych czworonoga, weź pod uwagę choćby aspekt finansowy ewentualnej konieczności wdrażania leczenia, którego można było bardzo łatwo uniknąć.

Jak często wykonywać wyżej wskazane zabiegi? Jeśli chodzi o szczepienia – wykonuje się je raz do roku, a preparaty na inne niż wścieklizna schorzenia są zazwyczaj dodawane do szczepionki na tą śmiertelną chorobę. Koszt takiego zastrzyku w zależności od użytego preparatu oraz lokalizacji gabinetu nie powinien przekroczyć 200 zł. Wizytę związaną ze szczepieniem można również połączyć z profilaktycznymi odwiedzinami u weterynarza, podczas których będzie on mógł przeprowadzić niezbędne badania zarówno fizykalne, jak również wymagające pobrania od czworonoga materiału (np. próbki krwi). Jeśli jednak obawiasz się nadmiernych kosztów związanych z jednoczesnym szczepieniem i profilaktycznym sprawdzeniem stanu zdrowia Twojego przyjaciela, nic nie stoi na przeszkodzie, by podzielić te wizyty.

Jeśli zaś chodzi o odrobaczanie, specjaliści nie są w tym zakresie zgodni. Podczas gdy część weterynarzy zaleca regularne odrobaczanie co około 3 miesiące, inni zalecają ograniczenie tego zabiegu do około jednego – dwóch razy w skali roku. W tym zakresie najlepiej jest po prostu zaufać weterynarzowi, który prowadzi zwierzaka. To on będzie w stanie najlepiej ocenić, które z rozwiązań będzie najkorzystniejsze dla czworonoga.

Pamiętaj, że to w Twoich rękach spoczywa los Twojego zwierzaka. Pies nie potrafi samodzielnie wybrać się do weterynarza (oraz, oczywiście, nie posiada na ten cel własnych środków), a jedyne co może zrobić – to w znany sobie sposób pokazać, że coś mu dolega i zaufać, że zareagujesz. Wiele chorób wykrytych we wczesnym stadium można całkowicie wyleczyć, nie tylko ratując życie pupila, ale również ograniczając do minimum cierpienia w wyniku choroby.